Οι φύλακες του Αιγαίου! (βίντεο)

Τι σκέφτονται οι χειριστές των αεροσκαφών της Πολεμικής Αεροπορίας; Πώς είναι η καθημερινότητά τους; Ποια τα συναισθήματά τους όταν βάζουν την εξάρτησή τους για να πετάξουν με το μαχητικό τους; Ποιες σκέψεις περνούν από το μυαλό τους, όταν βρίσκονται σε απόσταση αναπνοής από τον αντίπαλο στη διάρκεια μίας εναέριας εμπλοκής; Και πώς γυρνούν το βράδυ στην οικογένειά τους;

Αυτά τα ερωτήματα και ενδεχομένως κι άλλα ενδέχεται να περνούν από τη σκέψη πολλών ομογενών κάθε φορά που διαβάζουν ή ακούν κάτι για τους φύλακες του Αιγαίου. Τους χειριστές που καθημερινά εκπαιδεύονται σε πτήσεις μαχητικών για να είναι ετοιμοπόλεμοι.

Για να απαντηθούν αυτά τα ερωτήματα, ο «Εθνικός Κήρυξ» πέρασε αρκετές ώρες μαζί με χειριστές αεροσκαφών στην αεροπορική βάση της Τανάγρας στο Σχηματάρι Βοιωτίας, μία Τρίτη βράδυ προκειμένου να μπορούμε να αποκτήσουμε και τη μοναδική -θα λέγαμε- εμπειρία νυχτερινής πτήσης. Οταν τα δυναμικά Μιράζ 2000-5 τροχοδρομούν για να απογειωθούν με ένα τρομερό θόρυβο, αφήνοντας πίσω τους μία φλόγα δυνατής φωτιάς, σαν να είναι αυτή που σπρώχνει το ατσάλινο θεριό να σηκωθεί στον αέρα για να εποπτεύσει τον ελληνικό εναέριο χώρο. Κι είναι ο χειριστής που στα δικά μας μάτια φαντάζει σαν τον σύγχρονο ιππότη που καθοδηγεί το σιδηρόφρακτο θεριό με μαεστρία.

Αν κάποιος έχει την τύχη να παρατηρεί εκ του σύνεγγυς αυτή τη μεγαλειώδη απογείωση αισθάνεται στο είναι του τη δόνηση από την ώθηση και μένει απλά έκθαμβος να απορεί πώς αυτά τα παλικάρια μπορούν και τιθασεύουν τον αέρα με την ίδια ευκολία που εμείς απλώς κάνουμε μια βόλτα στον αγρό. Αν εμείς κοιτάμε το κάθε μας βήμα μπροστά για να μην στραβοπατήσουμε, αυτά τα παλικάρια μιλούν εύθυμα, αναφέρονται στη ζωή κι αυτό που κάνουν το κάνουν γιατί τους αρέσει. Εμάς μπορεί να μας τρομάζει το πιλοτάρισμα, αλλά γι’ αυτά τα παλικάρια είναι το δικαίωμά τους σε μία «τρέλα» που αγαπούν!

Δεν είναι μελοδραματικά λόγια. Είναι η απεικόνιση μιας πραγματικότητας που διαμορφώνεται μέσα από μία σειρά παραγόντων:

Η αγάπη κάποιων ανθρώπων που ξεκινάει από τα νεανικά τους χρόνια να πετούν μαχητικά αεροσκάφη.
Η εμμονή αξιωματικών στην πιστή τήρηση κανόνων ώστε οι ιπτάμενοι να περιδιαβαίνουν τους αιθέρες με απόλυτη ασφάλεια.
Και η ηγεσία της Αεροπορίας, που όχι απλώς περιβάλλει τους ιπταμένους της με πατρική αγάπη και στρατιωτική υπευθυνότητα, αλλά φροντίζει να λειτουργούν τα πάντα με ασφάλεια, καθορίζει τα κριτήρια, ανανεώνει οπλισμό, προϋπολογίζει την ασφάλεια της χώρας…

Ολα αυτά καθορίζουν την Αμυνα της χώρας, σημαντικότατο μέρος της οποίας είναι η Πολεμική Αεροπορία. Που πιθανόν να μην κερδίζει πολέμους, αλλά λειτουργεί αποτρεπτικά, ενώ δημιουργεί και προγεφυρώματα…Ετσι, πρόσφατα, μία Τρίτη απόγευμα, βρεθήκαμε στην 114η Πτέρυγα Μάχης, όπου υπάρχουν και οι βάσεις της 331ης Μοίρας και της 332ης Μοίρας.

Το ιστορικό αεροσκάφος της Πολεμικής Αεροπορίας C-47D Dakota. Πρόκειται για δικινητήριο μεταγωγικό αεροσκάφος που εκτέλεσε αποστολές μεταφοράς προσωπικού, υλικών, καθώς και ρίψεις αλεξιπτωτιστών και εφοδίων σε πολλά πεδία μάχης.

Δεν διαλέξαμε τυχαία την Τανάγρα. Αυτή η αεροπορική βάση χρησιμοποιήθηκε ως βοηθητικό αεροδρόμιο κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο μέχρι και τις αρχές της δεκαετίας του ’50. Τότε, με τη συμβολή του ΝΑΤΟ, αναβαθμίστηκε σε κυρίως αεροδρόμιο. Η 114 ΠΜ οργανώθηκε τον Αύγουστο του ’56 κάτω από τη δικαιοδοσία του 28ου Αρχηγείου Τακτικής Διοίκησης και αρχικά είχε τρεις Μοίρες που σταδιακά μεταφέρθηκαν αλλού και τώρα φιλοξενεί δύο μοίρες με αεροσκάφη Μιράζ 2000-5.

«Φυλακής μνήσασθε»

Εχοντας εξασφαλίσει την άδεια του ΓΕΑ, ώστε η Ομογένεια να πάρει μία έστω μικρή γεύση των ιπτάμενων φρουρών του Αιγαίου, o σημερινός διοικητής της 331ης Μοίρας Παντός Καιρού, αντισμήναρχος Μιχάλης Πεταλάς, μας υποδέχθηκε και έγινε για τις επόμενες ώρες ο ξεναγός μας. Μάλιστα τόσο επιτυχημένα που του οφείλουμε ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ, καθώς φρόντισε να κάνει πολύ ευχάριστη την παρουσία μας.

Και το βράδυ μετά τις βραδινές πτήσεις μας οδήγησε στον διοικητή της 114ης Πτέρυγας Μάχης σμήναρχο Αθανάσιο Γκανά, ο οποίος, παρ’ όλη την κούραση της ημέρας, δέχθηκε με προθυμία να μας μιλήσει, έχοντας τη σκέψη του στην Ομογένεια. Και ασφαλώς οφείλουμε και στον ίδιο ένα ευχαριστώ που κοντά μεσάνυχτα μας άνοιξε την καρδιά του.

Ανάμεσα σε αυτές τις ώρες μιλήσαμε με τα νέα παιδιά, τους χειριστές που ανεβαίνουν στα Μιράζ, όπως εμείς ανεβαίνουμε στα αγαπημένα μας αυτοκίνητα. Οχι για να καταγράψουμε τις σκέψεις τους, αλλά για να πάρουμε κι εμείς μία δόση ζωής που τόσο έντονα τη ζούνε οι ίδιοι!

Η περιήγησή μας έγινε στις εγκαταστάσεις της 331ης Μοίρας και θαυμάσαμε από κοντά τα Μιράζ, τα οποία πραγματικά λατρεύουν οι χειριστές επειδή ελίσσονται υπέροχα στον αέρα και βεβαίως δεν τα διαθέτουν οι «αγαπημένοι» γείτονες της Ελλάδας. Και αν ποτέ βρεθείτε στην Ελλάδα Αρχές Νοεμβρίου, όταν η Πολεμική Αεροπορία ανοίγει τις βάσεις της στους πολίτες, εορτάζοντας τους προστάτες της, Αρχαγγέλους Μιχαήλ και Γαβριήλ, μη διστάσετε να πάτε… Θα είναι εμπειρία αξέχαστη.

hellasforce