Αν όμως είχατε ως μοναδικό πρόταγμα την ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ, δεν θα υπήρχαν γκρίνιες και... συμβάντα...Αλλά βλέπεις, κυρ, στρατιωτικέ μου, είναι τα κομματικά... τα οικονομικά... οι διαφορετικές στοές (Αττάλου, ρε... δεν εννοώ τίποτε άλλο... πιπέρι στο στόμα)...τα προσωπικά και υπηρεσιακά σύνδρομα... πού να σας αφήσουν όλους σας, να συννενοηθείτε...
Καλλιόπη Σουφλή
Μια επιστολή άκρως σημαντική για την προσπάθεις διάλυσης της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ενώσεων Στρατιωτικών, τη γνωστή ΠΟΕΣ έφθασε στο Militaire.gr.
Ο συντάκτης της είναι στρατιωτικός και
αποφάσισε να μας την στείλει με αφορμή το άρθρο “Το “σύνδρομο Μπαλτάκου” για τις Ενώσεις Στρατιωτικών και τα…φανελάκια του Καμμένου”.
Τα όσα αναφέρει ο Σημαιοφόρος Δ.Μεθενίτης είναι εξόχως αποκαλυπτικά και θα πρέπει πολλούς να προβληματίσουν.
Διαβάστε την αποκαλυπτική επιστολή :
Αξιότιμε κύριε Συντάκτα.
Με αφορμή το εξαιρετικό άρθρο σας με τίτλο «Το σύνδρομο Μπαλτάκου για τις Ενώσεις» το οποίο επιχειρεί να θέσει στην σωστή βάση τους κάποια ζητήματα, θα ήθελα να σας παρακαλέσω να μου επιτρέψετε μερικές επισημάνσεις επί του θέματος προς επίρρωσιν των όσων γράφετε.
Κατ’ αρχάς, κατά την ιστορική μέρα των πρώτων αρχαιρεσιών της ιδρύσεως της ΠΟΕΣ (για τις οποίες είμαι ενεργός Σύνεδρος και είχα συμμετάσχει), θα ήθελα να θέσω εις γνώσην σας τα εξής διόλου αμελητέα:
α) Σχετικά με την φερόμενη δικαιολογία που συχνά αναμοχλεύουν «οι γνωστοί» ότι δεν είχε τηρηθεί η νομιμότητα κατά την διαδικασία αναδείξεως Διοικητικού Συμβουλίου, μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι είχαν τηρηθεί όλες στο ακέραιο και με τον πλέον επίσημο τρόπο. Όποιος ήθελε να αντιδράσει, είχε παρασχεθεί η δυνατότητα να το πράξει και ελεύθερο βήμα είχαν όλοι. Όσον αφορά τα περί δήθεν «ρομαντισμού» που επικαλούνται συχνά πυκνά οι ίδιοι για να δικαιολογήσουν τάχα μου γιατί δεν είχαν αντιδράσει τότε, ας τα ξεχάσουν καλύτερα. Η μόνη πραγματικότητα είναι ότι δεν υπήρχε τίποτε για να αντιδράσουν: αν το είχαν κάνει, μάλλον θα αντιμετωπίζονταν με αποδοκιμασία την οποίαν προφανώς και θα ήθελαν να αποφύγουν.
β) Επειδή έχουν γνώση οι φύλακες, σε μια ημέρα που οι Στρατιωτικοί πανθομολογουμένως γράψαμε Ιστορία, θυμόμαστε πολύ καλά όλοι ποιος ή ποιοι είχαν έρθει με «προεκλογική» ατζέντα, «να μας εξηγήσουν πόσα πολλά έχουν καταφέρει» και έστω και ευγενικά διαμαρτυρήθηκαν με τον τρόπο τους ότι «δεν έφτανε και ο χρόνος να τα πουν όλα», όταν περιέργως ήταν ο ίδιος «λίγος» χρόνος που είχε εξίσου παραχωρηθεί προς άπαν ενδιαφερόμενο και οποίος είχε κριθεί από όλους τους υπολοίπους επαρκής για έναν λιτό χαιρετισμό (μη «προεκλογικό» βεβαίως, εν αντιθέσει με…).
γ) Επίσης, όλοι μας τυχαίνει να θυμόμαστε πάρα πολύ καλά ποιος/ποιοι ήταν αυτοί που έδειξαν με την στάση και την συμπεριφορά τους ακόμη κι εκείνη την ημέρα ότι «δικαιωματικά» τους ανήκει κάποια συγκεκριμένη θέση στο ΔΣ (όλως συμπτωματικώς, καθόμουν ακριβώς δίπλα σε συγκεκριμένο άτομο και παρατήρησα πολλά εξόχως ενδιαφέροντα αλλά τα εν οίκω μη εν δήμω, αν μου επιτρέπετε. Νομίζω όμως ότι αρκετοί κατάλαβαν).
δ) Το αν και ποιος είχε «άλλες» βλέψεις, σχεδόν απεδείχθη την ίδιαν μέρα διά των μασκών που έπεσαν, αλλά ας μην επεκταθούμε. Το μόνο βέβαιο είναι ότι ο καθείς κρίνεται διά των πράξεών του καθημερινά και αυτοί που συνεχώς κατηγορούνται ανωνύμως μόνο δικαιώματα δεν έχουν δώσει.
Βέβαια, επειδή το πράγμα έχει πάρει πλέον τροπή ανάλογη του πανικού και της ανυπομονησίας «των γνωστών», οι επισημάνσεις δεν δύναται να σταματήσουν εδώ πέρα:
α) Να σας υπενθυμίσω λοιπόν, ότι μόνο από τους ίδιους δήθεν «ρομαντικούς» έχουμε παρατηρήσει να γίνονται και μάλιστα κατόπιν «διαφημίσεως» έως και παντελώς αυθαίρετες οικειοποιήσεις κοινών επιτυχιών (και με «σφραγίδα «λογοτύπου», μάλιστα). Υποθέτω, πάντοτε στο πλαίσιο των ίδιων… μη βλέψεων.
β) Ενθυμούμαι ότι από τους κόλπους των ιδίων ρομαντικών είχαν παρατηρηθεί φαινόμενα παρότρυνσης μη συμμετοχής στις διακδικήσεις μας μέσω του ΣτΕ. Άραγε για ποιον λόγο;
γ) Ως προς τις «αυτονομημένες» Ενώσεις το παράδοξο δεν είναι αυτό που μνημονεύετε στο άρθρο σας, αλλά το γιατί δεν κινούνται εκ των έσω οι διαδικασίες αναδείξεως νέων ΔΣ, άρα μήπως είναι λίγο υπερβολικό να μιλάμε έστω και εντός εισαγωγικών για αυτονομημένες Ενώσεις; Άραγε πόσους(αριθμητικά) εκπροσωπούν αυτές οι Ενώσεις; Διότι πολλά ακούγονται και δεν μας αρέσει απλώς να ακούγονται. Εξάλλου ό,τι ακούγεται μπορεί να λαμβάνει και επίσημη μορφή, εκτιμώ.
Στρατιωτικοί είμαστε, δεν φοβόμαστε την Αλήθεια και έχω την πεποίθηση ότι αυτό ισχύει για όλους μας.
δ) Σαφώς και έχετε δίκιο σχετικά με τις συστηματικές και στοχευμένες επιθέσεις κατά του Προέδρου της ΠΟΕΣ, κ. Τσουκαράκη, προκειμένου να τρωθεί η όλη προσπάθεια που καταβάλεται μαζί με την Ομοσπονδία, θα ήθελα να σας υπενθυμίσω όμως ότι καθ’όλο το διάστημα υπάρχει και ένα επιπρόσθετο –ας το ονομάσουμε δίκην ευκολίας συνεννοήσεως- παραδίκτυο στόχευσης και απαξίωσης του κάθε «απλού» Στρατιωτικού, στο πλαίσιο της οποίας «όποιος στηρίζει Τσουκαράκη, ή που τα παίρνει από τον Τσουκαράκη, ή που υποστηρίζει άλλα συμφέροντα, ή που απλώς δεν ξέρει τι του γίνεται».
Πρόσφατα μάλιστα «θαυμάσαμε» και σχετική αρθρογραφία της οποίας το βαθυστόχαστο συμπέρασμα ήταν σχεδόν ότι «η ΠΟΕΣ και ο Τσουκαράκης έχουν μείνει σχεδόν μόνοι και εγκαταλειλημένοι και όλοι συντάσσονται πλέον με τους “αυτονομημένους”».
Έχοντας, λοιπόν, προ πολλού αναγνωρίσει ότι πλέον βρισκόμαστε σε ένα παιχνίδι εντυπώσεων που «διάφοροι γνωστοί» θα ήθελαν πολύ να λάβει μεγαλύτερες διαστάσεις ώστε να το εκμεταλλευθούν καταλλήλως, αποφάσισα στο μέτρο που μου αναλογεί όχι μόνο ως ενεργό και δραστήριο μέλος και ως Σύνεδρος αλλά προπάντων ως ευσυνείδητος Στρατιωτικός που αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα στην καθημερινότητά του, να εξωτερικεύσω την προσωπική μου αγανάκτιση κατά των εν λόγω συστηματικών προσπαθειών, βροντοφωνάζοντας ότι ούτε η ΠΟΕΣ έχει μείνει μόνη, ούτε ο Τσουκαράκης. Όλοι μας έχουμε κάνει τις επιλογές μας έχοντας λάβει την θέση που κρίνουμε ως σωστή και όλοι μας θα κριθούμε από την Ιστορία γι’αυτές τις επιλογές μας.
Εσείς πράξατε πολύ ορθά επιχειρώντας να βάλετε κάποια πράγματα στην σωστή τους θέση ενημερώνοντας τον κόσμο, όμως η έγκριτη ιστοσελίδα σας παραμένει «απλώς» ενημερωτική, εξου και η κατά την ταπεινή μου άποψη ανάγκη κάποιων επισημάνσεων προκειμένου να διαφανεί ότι δεν τα γράφουν μόνο οι ενημερωτικές ιστοσελίδες αυτά τα πράγματα.
Ο κόσμος –τόσο εντός όσο κι εκτός ΕΔ- πρέπει επιτέλους να μάθει απευθείας και από τους Στρατιωτικούς ότι ενσυνείδητα έχουμε επιλέξει την σιωπή, διότι δεν υπάρχει κανένας λόγος να ασχολούμαστε με τους συγκεκριμένους Κυρίους, από τους οποίους η Σιωπή αυτή κάκιστα έχει ερμηνευθεί ως αδυναμία λόγου. Αν θέλουμε έχουμε πάρα πολλά να πούμε αλλά ο δικός μας σκοπός ΔΕΝ είναι ούτε η απαξίωση του όλου εγχειρήματος, ούτε φυσικά η (για κάποιους συγκεκριμένους πολυπόθητη) διάσπαση / διάλυση, αλλά η διασφάλιση των κοινών συμφερόντων του κλάδου μας.
Η κινητικότητα στον χώρο των Στρατιωτικών όχι μόνο δεν έχει σταματήσει αλλά συνεχίζεται αμείωτη, όσο κι αν αυτό έχει στεναχωρήσει κάποιους απελπιστικά λίγους, οι οποίοι στην απέλπιδα προσπάθειά τους να επηρεάσουν τον κόσμο με διασπορά φημών αυτοπαρουσιάζονται ως πολλοί (και ακριβώς για να φαίνονται τόσοι εξακολουθούν στην συντριπτική τους πλειοψηφία να παραμένουν ανώνυμοι και να κρύβονται πίσω από αυτήν την ανωνυμία τους).
Η Ομοσπονδία μας (ήδη από τα πρώιμα όσο και προγενέστερα στάδιά της)έχει επιτύχει πάρα πολλά για όλους και είναι σαφές ότι θα συνεχίσει να επιτυγχάνει κι άλλα ακριβώς επειδή κινείται εκτός συμφερόντων και γι’αυτότην στηρίζουμε έμπρακτα και ιδίως με τις προβλεπόμενες από το Καταστατικό διαδικασίες.
Όσοι επιθυμούν να αποδείξουν ότι τα πράγματα είναι διαφορετικά, τους περιμένουμε να το πράξουν επίσημα, όχι με άλλες ανωνυμίες, ούτε με… “likes” και προπάντων, όχι με άλλη έκφραση δυσαρέσκειας δήθεν στο όνομά και των υπολοίπων.
Εμείς συνεχίζουμε ενωμένοι για τον κοινό σκοπό, απλώς κάποιοι επέλεξαν να κατέβουν από το τραίνο. Δικαίωμά τους.
Σας ευχαριστώ θερμά για την φιλοξενία.
Σημαιοφόρος (Ε) Δ. Μεθενίτης ΠΝ
attika nea
