Το ρωσικό καταδρομικό Smetlvy απέπλευσε από το λιμάνι της Κριμαίας στη Σεβαστούπολη την Παρασκευή 28/10 και αναμένεται να κάνει στάση στον Πειραιά. Αναλυτικότερα τα ΜΜΕ στη Ρωσία μεταδίδουν πως αποστέλλεται έξω από τις ακτές της Συρίας και το καταδρομικό Smetlivy για να ενωθεί με τον ρωσικό στόλο στη Μεσόγειο. Το καταδρομικό θα κάνει πρώτα στάση στο λιμάνι του Πειραιά στο πλαίσιο εκδηλώσεων για το αφιερωματικό έτος Ελλάδας-Ρωσίας. Θα παραμείνει στο λιμάνι του Πειραιά έως τις 2 Νοεμβρίου, όπως αναφέρει το Ruptly το οποίο μετέδωσε και σχετικό βίντεο από τον απόπλου του καταδρομικού στη Σεβαστούπολη. Ρωσικά πολεμικά πλοία του Βόρειου Στόλου και του Στόλου της Βαλτικής βρίσκονται ήδη εν πλω προς τη Συρία. Ναυαρχίδα του στόλου είναι το μοναδικό αεροπλανοφόρο της Ρωσίας «Ναύαρχος Κουζνέτζοφ», το οποίο μεταφέρει μαχητικά αεροσκάφη, καθώς και το σοβιετικής εποχής πυρηνοκίνητο καταδρομικό «Μέγας Πέτρος» (Pyotr Velikiy) και πλοία υποστήριξης
Η φωτογραφία αφιερωμένη σ΄ όσους ανοήτως και υπόπτως -κυρίως το δεύτερο- επιμένουν να αποκαλούν “τούρκους” του Πομάκους της Θράκης.Είναι φωτογραφία που δημοσίευσε στο twitter η κυρία Χρύσα Ούτση, τομεάρχης των ΑΝΕΛ στην Θράκη.
Παιδιά Πομάκων παρελαύνουν για την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου στα χωριά της Ξάνθης όπου κατοικούν οι οικογένειές τους.
Χρόνια τώρα η προπαγάνδα της Άγκυρας προσπαθεί να “τουρκοποιήσει” τους Πομάκους.Η αποτυχία της είναι παταγώδης!
Η Ελλάδα θα πρέπει να σταθεί δίπλα τους και να το κάνει με συνέπεια και συνέχεια.Επί εποχής Γεράσιμου Αρσένη στο ΥΠΕΘΑ και επί Αρχηγίας ΓΕΕΘΑ Μανούσου Παραγιουδάκη,είχε γίνει μια εξαιρετική προσπάθεια.Όχι δεν μοιράσαμε…λεφτά όπως κάνει η Τουρκία.Απλά πράγματα έγιναν τότε.Όπως το να γίνει Δόκιμος Αξιωματικός του Στρατού Πομάκος. Σήμερα μαθαίνουμε ότι ο γιός εκείνου του πρώτου Πομάκου Αξιωματικού περνά την εκπαίδευση του πατέρα του στην ΣΕΑΠ για να γίνει κι αυτός Δόκιμος.
Από εκείνη την εποχή μέχρι σήμερα όμως μας λείπει η συνέχεια και η συνέπεια που προαναφέραμε.Η περιοχή της Θράκης που είναι στο στόχαστρο της Τουρκίας άλλοτε “θωρακίζεται” κι άλλοτε αφήνεται στην τύχη της.
Η χώρα αυτή, η Ελλάδα, για να φτάσει στο 1821 και να επιτύχει την ελευθερία της έκανε κάποιες «βασικές εθνικές παραδοχές» που την καθόρισαν ως τα τρίσβαθα της ψυχής της…
…πρώτη αυτή (και όχι μόνον) στα βαλκάνια τα οποία την ακολουθήσανε κατόπιν στην πορεία της απελευθέρωσης…
…άλλος λιγότερο και άλλος περισσότερο…(πχ στους Βούλγαρους χάρισαν στο πιάτο την ελευθερία τους οι Ρώσοι με την συμφωνία του Αγίου Στεφάνου το 1878 (γεννώντας και το έκτρωμα των Σκοπίων)…
…ενώ στους Αλβανούς, παρ’ ότι πολέμησαν με το μέρος των Τούρκων και δεν διεκδίκησαν ποτέ καμία ανεξαρτησία, οι νικητές του Α’ παγκ. πολέμου τους απέδωσαν ανεξάρτητο κράτος και δη εις βάρος της Ελλάδας που πολέμησε δίπλα τους)…
Η πρώτη παραδοχή λοιπόν που έκαναν οι Έλληνες ήταν να εισακούσουν τον Αδ. Κοραή και να γυρίσουν από το αόριστο, άχρωμο, υποβολιμαίο/υποτιμητικό Παπικό Γραικός/ρωμιός στο Έλληνας…κι αυτό πήρε μερικές δεκαετίες για να εμπεδωθεί…το άχρωμο σκορποχώρι απέκτησε τον έναν απ’ τους δύο ισχυρούς του συνεκτικούς ιστούς…
Η δεύτερη παραδοχή (και ο δεύτερος ισχυρός συνεκτικός ιστός) εκφράζεται από τα λόγια του Αρχιστράτηγου των Ελλήνων, του Γέρου του Μοριά, του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη στην ομιλία του προς τους νέους στην Πνύκα το 1838:
«Νέοι, πρέπει να φυλάξετε την πίστη σας και να την στερεώσετε, διότι, όταν επιάσαμε τα άρματα, είπαμε πρώτα υπέρ ΠΙΣΤΕΩΣ και έπειτα υπέρ ΠΑΤΡΙΔΟΣ…»
Υπήρχε βλέπεις μια ξεκάθαρη σχέση θανάσιμης αντιπαλότητας μεταξύ Ισλάμ και Χριστιανών…
Ο πόλεμος ήταν κυρίως μεταξύ δύο θρησκευτικών κοινοτήτων εκ της οποίας η μια (το ισλάμ) είχε με αλαζονεία επιβληθεί δια των όπλων στην άλλη επί αιώνες…εφόσον, αυτή ήταν πάντα η φύση του…ΣΚΟΤΩΣΤΕ όποιον είναι άπιστος…δηλαδή, ΣΚΟΤΩΣΤΕ όποιον δεν πιστεύει στο ισλάμ…
Κάποια στιγμή, μετά από 400 χρόνια σκλαβιάς οι Χριστιανοί Έλληνες αγανάκτησαν και ξεσηκώθηκαν οργισμένοι…και ήξεραν καλά ποιά θα ήταν η κατάληξή τους εάν αποτύγχαναν…ο ΘΑΝΑΤΟΣ…αλλά μήπως και επί τόσους αιώνες αυτό ακριβώς δεν αντιμετώπιζαν; τι είχαν να χάσουν λοιπόν;
Εχθρός τους, αντίπαλός τους καταπιεστής και φονιάς δεν ήταν μια κυβέρνηση, δεν ήταν ένας στρατός, ήταν ένα ολόκληρο κοινωνικοθρησκευτικό σύστημα…το ισλάμ…ήταν όλοι οι μουσουλμάνοι που είχαν καταλάβει κάθε γωνιά της χώρας τους…ήταν το ίδιο το ισλαμ…
…ήταν όλα για όλα…ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ή ΘΑΝΑΤΟΣ….
…η θρησκεία του αντιπάλου όριζε μόνον τον θάνατό τους….
…ήταν λοιπόν ο απόλυτος εχθρός τους…
…κι αυτή και ο προφήτης της και οι πιστοί του και κάθετί που θύμιζε αυτό το μισητό καθεστώς που τους συνέτριβε επί αιώνες…
Ήταν ένας πόλεμος όλα για όλα ενάντια όχι μόνον σε ένα έθνος, τους Τούρκους, αλλά ενάντια στο έθνος του ισλαμ…καθώς για το ισλάμ όλοι οι μουσουλμάνοι ανήκουν σε ένα έθνος: αυτό του ισλάμ…άλλωστε, στον οθωμανικό στρατό που κατάκαιγε τη χώρα και θέριζε σαν στάχια τους Έλληνες συμμετείχαν μουσουλμάνοι απ’ όλες τις φυλές του ισλάμ…από τον Καύκασο ως την Αραβία…κι από την Αφρική ως την Ινδία…
Εχθρός λοιπόν ήταν το ισλαμ…πρωτίστως…και ολοκληρωτικά…γι’ αυτό και όταν εισέβαλλε ο αιγύπτιος Ιμπραήμ και κατέ(σ)καψε την πελοπόννησο, ο Κολοκοτρώνης πήρε μια σκληρή απόφαση ευθυγραμμισμένη στην πολιτική του «όλα για όλα» του 1821….
ΦΩΤΙΑ ΚΑΙ ΤΣΕΚΟΥΡΙ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΕΝΟΥΣ!!!
Αυτός ο τόπος έκανε μια σύμβαση τότε με όλον τον κόσμο…
…το ισλαμ δεν χωράει στην Ελλάδα…
…αρκετό φόρο αίματος πληρώσαμε επί 4 – 5 αιώνες σκλαβιά σε δαύτους…
…και το χώρισμα απ’ αυτούς το κερδίσαμε πάλι με ποταμούς αίματος…
…δεν έχουν καμία θέση σ’ αυτόν τον τόπο…
…αν τους ξαναδούμε εδώ, τότε θα δείτε όχι μια, όχι δύο αλλά θα γεμίσει ο τόπος Τριπολιτσές…
…αυτό εννοούσε ο Γέρος του Μοριά και μαζί του και όλοι οι υπόλοιποι Πολέμαρχοι του ’21…
Κι όμως, είναι πάλι εδώ…έρχονται κατά μιλιούνια και πολλαπλασιάζονται σαν αμοιβάδες…ταχύτατα…απορροφώντας και καταστρέφοντας σαν ξεκάθαρα παρασιτικός οργανισμός που είναι τα πάντα στο διάβα τους….
….κι έχουν το θράσος να θέλουν να εισβάλλουν ακόμη και στον ύψιστο θεσμό της Τίμησης των πολεμικών στιγμών του έθνους…
…στις παρελάσεις…
25η Μαρτίου ’16: Μάγια Ιμπραήμ, αιγύπτια, παραστάτρια με ισλαμική μαντήλα στην Ελληνική Σημαία με τον ΣΤΑΥΡΟ (της οποίας οι πρόγονοι κατέκαψαν αυτόν τον τόπο και το σημερινό συνάφι της τον εποφθαλμιά για ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΦΟΡΑ)
…κι όπως φαίνεται έχει και συνέχεια….
28η Οκτωβρίου ’16: Μουσουλμάνα σημαιοφόρος…με ισλαμική μαντήλα…
Οι μουσουλμάνοι δεν πολέμησαν γι’ αυτόν τον τόπο…ποτέ…(η περιβόητη Μουσουλμανική εκατονταρχία του Μουσταφά Γκέκα και το ασκέρι του Αταλαντινέου μουσουλμάνου γιατρού Κούρταλη ποτέ δεν άγγιξαν τους εκατό άντρες μαζί και οι δύο, μαζί και με τους λιγοστούς μουσουλμάνους Πομάκους που πολέμησαν στο πλευρό των Ελλήνων επαναστατών)…
…αντιθέτως, ήταν ΠΑΝΤΑ στο αντίπαλο στρατόπεδο…και όχι μόνον το 1821…και το 1940, ήταν σύμμαχοι του Χίτλερ…στρατολογημένοι ισλαμιστές από Καύκασο, Αφρική και Μέση Ανατολή (Ισλαμική Μεραρχία Χάντζαρ) συμμετείχαν στον στρατό του και τσάκισαν και πάλι αυτή την χώρα με την αιμοδιψή μισάνθρωπη μανία τους…http://www.triklopodia.gr
…τέτοια κτήνη εν πολλοίς διεξήγαγαν τις εκκαθαριστικές αιματοβαμμένες επιχειρήσεις τύπου Διστόμου και Καλαβρύτων…
…ισλαμιστές ήταν και οι αλβανοί που συμμετείχαν στον ιταλικό στρατό εισβολής (Μεραρχία Drino) στο αλβανικό μέτωπο και κατόπιν στην ιταλοαλβανική κατοχή της Ηπείρου…http://aegeanhawk.blogspot.gr/2015/02/1-ss.htmlκαι ήταν βαρύτατες οι σφαγές και οι καταστροφές που επέφεραν στον εκεί πληθυσμό…
…οι ισλαμιστές και το ισλάμ είναι από θέσεως εχθρός αυτού του τόπου και δεν έχει καμία θέση εδώ…ότι νόμους και αν ψηφίσουν οι «εγχώριοι υπερασπιστές» τους αυτή είναι η αλήθεια…
…και όλοι αυτοί οι νόμοι προορίζονται να καταργηθούν σύντομα και «σε ένα άρθρο» όπως τους αξίζει…μόνον που μέχρι τότε θα έχουν επισσωρεύσει τα μύρια όσα δεινά σ’ αυτόν τον τόπο…κι αυτό θα επιφέρει «βαρύτατες ευθύνες» σε όλους όσους ευθύνονται…
…και όσον αφορά στις εθνικές παρελάσεις, αυτές δεν είναι πασαρέλα…δεν είναι ένα απλό happening…είναι εκδηλώσεις Εθνικής Απόδοσης Τιμών σε κείνους τους ήρωες που πολέμησαν γι’ αυτόν τον τόπο…τότε που οι προκάτοχοι των σημερινών «κυρίων» που βρίζουν τις παρελάσεις, την Σημαία, τον Στρατό και τα σύνορα ζητούσαν από το στρατό να λιποτακτήσει από το Αλβανικό μέτωπο και να πάει με το μέρος του Χίτλερ όπως ο Στάλιν και οι Βούλγαροι…και που σήμερα απαιτούν με λύσσα την κατάργηση της Θρησκείας, της Σημαίας, των Συνόρων, του Στρατού…
Της Παρέλασης και της Σημαίας που θυμίζουν πως αυτός ο λαός πολέμησε για την ελευθερία του και προτίθεται να ξαναπολεμήσει όποτε χρειαστεί…εναντίον ΌΠΟΙΟΥ κι αν τολμήσει να θέσει αυτόν τον τόπο σε κίνδυνο…
…σύμβολα δε και δεξαμενές δύναμης γι’ αυτόν τον αγώνα στάθηκαν πάντα και θα σταθούν και την επόμενη φορά αυτή η Σημαία και ο Σταυρός που έχει πάνω της…η Θρησκεία…
…το ότι δεν πρέπει να την πιάνουν στα χέρια τους μη Έλληνες και μη Χριστιανοί έχει να κάνει με το ότι κανείς μη Έλληνας και κανείς μη Χριστιανός δεν πολέμησε, ούτε και θα πολεμήσει γι’ αυτή τη χώρα κι αυτόν τον λαό…
…αντιθέτως, θα τους βρεί στις πλάτες του ο λαός μας να τον βαράνε πισώπλατα (και αχάριστα) την κρίσιμη στιγμή…
Αν αύριο έρθει ένα Λύκειο Χριστιανών Κορασίδων που επιθυμεί να παρελάσει με μια στολή που περιλαμβάνει Κάλυμμα κεφαλής (μαντήλα) δεν υπάρχει κανένας λόγος ανησυχίας…
Η ανησυχία πηγάζει συγκεκριμένα από την Ισλαμική μαντήλα και τα όσα «κατακτητικά» αυτή συμβολίζει…
Είναι σαν να μας λένε:
Άπιστοι, είμαστε πάλι εδώ…ετοιμαστείτε…σύντομα θα είμαστε περισσότεροι…και ξέρετε ποιά μοίρα σας περιμένει τότε…
Κι αν αφήσεις το θηρίο να μεγαλώσει πρώτα, τότε θα είναι πολύ αργά να το αντιμετωπίσεις…
ΑΡΚΕΤΑ ΠΙΑ…
Πρέπει αυτή τη στιγμή να συντριβούν κι αυτοί και οι εγχώριοι προστάτες τους…
Με κάθε τρόπο…
Κι αν οι περισσότεροι εκεί έξω, από την μια διαπιστώνουν τον κίνδυνο κι από την άλλη δειλιάζουν να δράσουν, ε, ας βρουν τότε τον τρόπο να δώσουν την δύναμη στους λιγοστούς αποφασισμένους να κάνουν αυτά που πρέπει…
ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ….
Στρατηγός Καραϊσκάκης: «…Άμα ζήσω θα τους γαμήσω…»
ΑΙ ΥΠΕΡ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΔΟΣ ΟΜΟΛΟΓΙΑΙ ΚΑΙ ΥΠΟΘΗΚΑΙ ΤΩΝ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ ΤΟΥ 1821
«Είναι θέλημα Θεού. Είναι κοντά μας και βοηθάει, γιατί πολεμάμε για την πίστι μας, για την πατρίδα μας, για τους γέρους γονιούς, για τα αδύνατα παιδιά μας, για την ζωή μας, την λευτεριά μας…Και όταν ο δίκαιος Θεός μας βοηθάει ποιος εχθρός ημπορεί να μας κάνει καλά…;».
(Θεόδωρος Κολοκοτρώνης)
«Μάχου υπέρ πίστεως και Πατρίδος…Είναι καιρός να αποτινάξωμεν τον αφόρητον ζυγόν, να ελευθερώσωμεν την Πατρίδα, να κρημνίσωμεν από τα νέφη την ημισέληνον, δια να υψώσωμεν το σημείον, δι’ ου πάντοτε νικώμεν, λέγω τον Σταυρόν…».
(Αλέξανδρος Υψηλάντης)
«…Έλληνες ποτέ μην ξεχνάτε το χρέος σε Θεό και σε Πατρίδα! Σ’ αυτά τα δύο σας εξορκίζω ή να νικήσουμε ή να πεθάνουμε κάτω από την Σημαία του Χριστού»
(Γρηγόριος – Δικαίος Παπαφλέσσας)
«Όταν σηκώσαμεν την σημαίαν εναντίον της τυραγνίας ξέραμεν ότι είναι πολλοί αυτείνοι και μαχητικοί κι’ έχουν και κανόνια κι’ όλα τα μέσα. Εμείς ούλα είμαστε αδύνατοι. Όμως ο Θεός φυλάγει και τους αδύνατους, κι’ αν πεθάνωμεν πεθαίνομεν δια την Πατρίδα μας, δια την Θρησκείαν μας και πολεμούμεν όσο μπορούμε εναντίον της τυραγνίας κι’ ο Θεός βοηθός…».
(Στρατηγός Μακρυγιάννης)
«…Ως Χριστιανός ορθόδοξος και υιός της ημετέρας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας, ορκίζομαι …να διαμείνω πιστός εις την Θρησκείαν μου και εις την Πατρίδα μου. Ορκίζομαι να χύσω και αυτήν την υστέρα ρανίδα του αίματός μου υπέρ της Θρησκείας και της Πατρίδος μου. Να χύσω το αίμα μου, ίνα νικήσω τους εχθρούς της Θρησκείας μου ή να αποθάνω ως Μάρτυς δια τον Ιησούν Χριστόν…».
(Ο όρκος των Ιερολοχιτών)
«Νέοι, πρέπει να φυλάξετε την πίστη σας και να την στερεώσετε, διότι, όταν επιάσαμε τα άρματα, είπαμε πρώτα υπέρ ΠΙΣΤΕΩΣ και έπειτα υπέρ ΠΑΤΡΙΔΟΣ…»
«Ως μία βροχή έπεσεν εις όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας μας, και όλοι, και ο κλήρος μας και οι προεστοί μας και οι καπεταναίοι και οι πεπαιδευμένοι και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι εσυμφωνήσαμε εις αυτό το σκοπό και εκάμαμε την Επανάσταση…».
(Θ. Κολοκοτρώνης)
«…Η τυραγνία των Τούρκων – την δοκιμάσαμε τόσα χρόνια – δεν υποφέρονταν πλέον. Και δι’ αυτήνη την τυραγνία, οπού δεν ορίζαμεν ούτε βιόν ούτε τιμή ούτε ζωή (ξέραμεν κι’ ότ’ ήμασταν ολίγοι και χωρίς τα’ αναγκαία του πολέμου) αποφασίσαμεν να σηκώσομεν άρματα εναντίον της τυραγνίας. Είτε θάνατος είτε λευτεριά».
(Ιω. Μακρυγιάννης )
« Ο Έφορος της Ελλάδος Θεός ενέπνευσεν εις τα καρδίας των εχθρών μας άκραν δειλίαν και φόβον. Ελπίζω δε εντός ολίγου, με την βοήθειαν του Τιμίου Σταυρού και των θεοπειθών της πατρίδος ευχών, να σας χαροποιήσω…».
(Ανδρέας Μιαούλης)
«Μία δύναμις με άρπαξε από την λιτανεία πριν φύγουμε από τα Ψαρά για την Χίο. Μία δύναμις θεϊκή με γιγάντωσε…Αυτή η θεία δύναμις μου έδωσε θάρρος δια να φθάσω με το πυρπολικό μου στην Τουρκική Ναυαρχίδα…Οι Τούρκοι ήταν τόσοι ώστε εάν έπτυον επάνω μας θα μας έπνιγαν αναμφιβόλως…Εις το όνομα του Κυρίου φώναξα εκείνη τη στιγμή. Έκανα τον Σταυρό μου και πήδηξα στη βάρκα. Οι φλόγες του πυρπολικού μεταδόθηκαν στην Ναυαρχίδα που τινάχθηκε στον αέρα και παρέσυρε στον θάνατο χιλιάδες Τούρκους…».
(Κωνσταντίνος Κανάρης)
«Έκατσα που εσκαπέτισαν με τα μπαϊράκια τους απεκατέβηκα κάτω. Ήταν μιά εκκλησία εις τον δρόμον, η Παναγία στο Χρυσοβίτσι, και το καθησιό μου ήτο όπου έκλαιγα την Ελλάς…Σίμωσα, έδεσα το άλογό μου σ’ ένα δένδρο, μπήκα μέσα και γονάτισα. Παναγία μου είπα από τα βάθη της καρδιάς μου και τα μάτια μου δάκρυσαν. Παναγία μου βοήθησε και τούτη τη φορά τους Έλληνες να ψυχωθούν. Έκανα το Σταυρό μου, ασπάσθηκα την εικόνα της, βγήκα από το εκκλησάκι, πήδηξα στο άλογό μου και έφυγα. Σε λίγο μπροστά μου ξεπετάγονταν οχτώ αρματωμένοι, ο εξάδελφός μου ο Αντώνης Κολοκοτρώνης και επτά ανήψια του. – Κανείς δεν είναι στην Πιάνα, μου είπε ο Αντώνης. Ούτε στην Αλωνίσταινα. Είναι φευγάτοι. – Ας μη είναι κανείς αποκρίθηκα. Ο τόπος σε λίγο θα γιομίση παλληκάρια…Ο Θεός υπέγραψε την λευτεριά της Ελλάδος και δεν θα πάρη πίσω την υπογραφή του».
(Θεόδωρος Κολοκοτρώνης)
«Χωρίς αρετή και πόνο εις την πατρίδα και πίστη εις την θρησκεία τους έθνη δεν υπάρχουν».
«…Κι’ αν είμαστε ολίγοι…παρηγοριώμαστε μ’ έναν τρόπον, ότι η τύχη μας έχει τους Έλληνες πάντοτε ολίγους. Ότι αρχή και τέλος, παλαιόθεν και ως τώρα, όλα τα θερία πολεμούν να μας φάνε και δεν μπορούνε, τρώνε από μας και μένει και μαγιά. Και ολίγοι αποφασίζουν να πεθάνουν, κι΄όταν κάνουν αυτείνη την απόφασιν, λίγες φορές χάνουν και πολλές κερδαίνουν…».
«…Τούτην την πατρίδα την έχομεν όλοι μαζί, και σοφοί κι’ αμαθείς και πλούσιοι και φτωχοί και πολιτικοί και στρατιωτικοί και οι πλέον μικρότεροι άνθρωποι, όσοι αγωνιστήκαμεν, αναλόγως ο καθείς, έχομεν να ζήσωμεν εδώ. Το λοιπόν δουλέψαμεν όλοι μαζί, να την φυλάμε κι’ όλοι μαζί και να μη λέγη ούτε ο δυνατός «εγώ», ούτε ο αδύνατος. Ξέρετε πότε να λέγει ο καθείς «εγώ»; Όταν αγωνιστή μόνος του και φκειάση, ή χαλάση, να λέγη εγώ, όταν όμως αγωνίζονται πολλοί να φκειάνουν, τότε να λένε «εμείς». Είμαστε εις το «εμείς» κι’ όχι εις το «εγώ». Και εις το εξής να μάθωμεν γνώση, αν θέλωμεν να φκειάσωμεν χωριόν, να ζήσωμεν όλοι μαζί….».
(Ιω. Μακρυγιάννης)
«Το Ελληνικόν Έθνος, αφ’ ού υπέκυψεν εις τον βάρβαρον και σκληρότατον ζυγόν της Οθωμανικής τυραννίας, υστερήθη όχι μόνον την ελευθερίαν του, αλλά και παν είδος μαθήσεως…και ήτον ενδεχόμενον να εκλείψη διόλου από το Έθνος η Ελληνική γλώσσα, εάν δεν την διέσωζεν η Εκκλησία προς ήν οφείλεται και κατά τούτο ευγνωμοσύνη».
(Ο Παλαιών Πατρών Γερμανός)
«Μόνον του Ευαγγελίου η διδαχή εμπορεί να σώση την αυτονομίαν του Γένους, όταν μάλιστα κηρύττεται από ποιμένας φίλους της αληθείας και της δικαιοσύνης»
(Αδ. Κοραής)
«…Τούτο παρακαλώ να τους παραγγείλετε να πράττωσιν εις το εξής, παριστάνοντες εις αυτούς, ότι πολεμούν όχι μόνον υπέρ πατρίδος, αλλά και υπέρ πίστεως».
(Αδ, Κοραής προς Γ.Κουντουριώτην, 1824)
«…Μόνη η δικαιοσύνη φέρει την ελευθερίαν, την δύναμιν και την ασφάλειαν. Όπλα χωρίς δικαιωσύνην, γίνονται όπλα ληστών, ζώντων εις καθημερινόν κίνδυνον να στερηθώσι την δύναμιν από άλλους ληστάς, ή και να κολασθώσιν ως λησταί από νόμιμον εξουσίαν. Η ανδρεία χωρίς την δικαιοσύνην είναι ευτελές προτέρημα, η δικαιοσύνη, αν εφυλάσσετο από όλους, ουδέ χρείαν όλως είχε της ανδρείας. Και αυτή του Θεού η παντοδυναμία ήθελ’ είσθε χωρίς όφελος διά τους ανθρώπους, αν δεν ήτον ενωμένη με την άπειρον δικαιοσύνην του…».
(Αδ, Κοραής προς Οδυσσέα Ανδρούτσον, 1824)
«…Αχ, διά τους οικτιρμούς του Θεού, ο οποίος είναι όλος αγάπη, διά το όνομα της Πατρίδος, η οποία είναι όλη αρετή, ας καθαρίσωμεν την ψυχήν μας, και εις αυτήν την ώραν του κινδύνου, από τον ρύπον της διχονοίας, ας θάψωμεν εις τον τάφον της λησμονησίας τα άγρια και ανόητα πάθη μας, ας πλύνωμεν τας μεμολυσμένας καρδίας εις το ιερόν λουτρόν της αγάπης, ο πατριωτισμός ας λαμπρύνη, εις το εξής τον θολωμένον νουν μας, η ειλικρίνεια ας βασιλεύση εις την καρδίαν μας, η αγάπη κα η σύμπνοια ας προπορεύωνται, ως νεφέλη πυρός, όλων των βουλών μας και όλων των έργων μας».
(Σπ. Τρικούπης)
«Κι’ όσο αγαπώ την πατρίδα μου δεν αγαπώ άλλο τίποτας. Ναρθή ένας να μου ειπή ότι θα πάγη ομπρός η πατρίδα, στρέγομαι να μου βγάλη και τα δυό μου μάτια. Ότι αν είμαι στραβός, και η πατρίδα μου είναι καλά, με θρέφει, αν η πατρίδα μου αχαμνά, δέκα μάτια νάχω, στραβός θανά είμαι. Ότι σ΄αυτείνη θα ζήσω, δεν έχω σκοπό να πάγω αλλού».
(Ιω. Μακρυγιάννης)
«Είναι καιρός…να κρημνίσωμεν από τα νέφη την Ημισέληνον διά να υψώσωμεν το σημείον, δι’ ού πάντοτε νικώμεν, λέγω τον Σταυρόν και ούτω να εκδικήσωμεν την πατρίδα και την ορθόδοξον ημών πίστιναπό την ασεβή των ασεβών καταφρόνησιν»;
(Αλ. Υψηλάντης)
«…Η ημέρα εκείνη, την οποίαν επιθυμούσαν οι πατέρες μας να την ιδούν, έφθασε και ο Νυμφίος έρχεται…Έφθασεν ο καιρός διά να λάμψη πάλιν ο Σταυρός και να λάβη πάλιν η Ελλάς, η δυστυχής Πατρίς μας, την ελευθερίαν της…».
«Ό, τι και αν εκάμαμεν, είτε εγώ, είτε οι συνάδελφοί μου, είτε ως εταίροι, είτε ως αγωνισταί, ήτο έμπνευσις και έργον της Θείας Προνοίας, και ουδέν ηθέλομεν πράξει άνευ της εμπνεύσεως ταύτης».
(Άνθιμος Γαζής)
***
«ΙΔΟΥ ο Θεός μεθ’ ημών, ος επάταξεν έθνη πολλά και απέκτεινε βασιλείς κραταιούς. Ο Παντοκράτωρ Θεός δεν μας αφήνει εις την διάκρισιν του εχθρού. Αλλά είναι σύμμαχός μας, καθώς πολλάκις το είδομεν και άμποτε εις το εξής διά της δυνάμεως του τιμίου και ζωοποιού Σταυρού και διά της ενεργείας και γενναιότητός σας να αφανισθή ο εχθρός εξ ολοκλήρου…».
(Π. Μαυρομιχάλης προς τον Θ.Κολοκοτρώνη)
***
«ΧΩΡΙΣ αρετή και θρησκεία δεν σχηματίζεται κοινωνία, ούτε βασίλειον».
(Στρατηγός Μακρυγιάννης)
***
«Ο Θεός είναι μετά της Ελλάδος και υπέρ της Ελλάδος και αύτη σωθήσεται. Επί ταύτης της πεποιθήσεως αντλώ πάσας μου τας δυνάμεις και πάντας τους πόρους».
(Ι. Καποδίστριας)
«Η Ιστορία και το μέλλον της Ελλάδος στηρίζονται πάνω σε τρεις λέξεις: Θρησκεία, Ελευθερία, Πατρίς».
(Παλαιών Πατρών Γερμανός)
«Εγώ, η φαμίλια μου, τα’ άρματά μου, ό,τι έχω είναι για την Ελλάδα».
Πυροσβεστικό άρμα κατασκεύασαν μηχανικοί και προσωπικό του 304 Προκεχωρημένου Εργοστάσιο Βάσεως (304 ΠΕΒ) και αποτελεί το πρώτο πυροσβεστικό στον Ελληνικό Στρατό.
Άλλη μια απόδειξη ότι οι Έλληνες είναι ικανοί να μεγαλουργήσουν και να δρουν ανεξάρτητοι αλλά δυστυχώς, την σπουδαία αυτή είδηση δεν την είδαμε σε κανένα ΜΜΕ.
Το πυροσβεστικό εμφανίστηκε ανεπίσημα στην άσκηση "ΣΑΡΙΣΑ 2016" και μάλιστα έλαβε ενεργό δράση όταν χρειάστηκε να σβήσει κάποια χόρτα που είχαν πάρει φωτιά.
Το άρμα έχει χωρητικότητα δεξαμενής 12,5 τόνων νερού και εμβέλεια ρίψεως περίπου 35 μέτρα, ενώ είναι ικανό να κινείται σε δύσβατες περιοχές, λόγω του ότι εδράζεται πάνω σε σκάφος του άρματος μάχης "Leopard-1A5".
Πριν από 25 αιώνες χτυπά η ζωή στα χώματα της σημερινής Θεσσαλονίκης. Από τις πλαγιές του Κισσού έως την Χαλάστρα, από το Σέδες έως τη Νικόπολη και την Απολλωνία. Ξεπηδά και αναδύεται, ταυτόχρονα, η πόλη της Θεσσαλονίκης, το 316 π.Χ.
Ο Βασιλεύς Κάσσανδρος κτίζει την πόλη του θεού Διονύσου και την αφιερώνει στη σύζυγό του και αδελφή του μεγίστου των Ελλήνων, Αλεξάνδρου του Μακεδόνος. Θεσσαλονίκη· κόρη του Φιλίππου, αδελφή του Αλεξάνδρου, σύζυγος του Κασσάνδρου, αλλά και Βασίλισσα της Μακεδονίας, έμελλε να πρωταγωνιστήσει επί αιώνες στην παγκόσμια ιστορία. Ο κόλπος της Θέρμης, ο Θερμαϊκός, δέχεται την μοιρολογούσα γοργόνα, που διαλαλεί ότι ζει ο Βασιλιάς Αλέξανδρος.
Ρωμαίοι την πατούν μετά τη δόξα της Μακεδονίας. Τείχη και πύργοι υψώνονται. Τις μαγεμένες κόρες, τις μακεδονικές Καρυάτιδες, στην αγορά της πόλης, διαδέχονται ως σύμβολα του σήμερα, ο Λευκός Πύργος, τα Κάστρα και η Αψίδα του Γαλερίου (Καμάρα).
Εκεί, στο 50 μ.Χ., πατά τα χώματά της ο Απόστολος Παύλος, με τον σύντροφό του, Σίλα. Τους φιλοξενούν και γίνονται κήρυκες του Χριστιανισμού ο Ιάσων, ο Σεκούνδος και ο Αρίσταρχος, που γίνεται και ο πρώτος Επίσκοπος της Χριστιανοσύνης στη Θεσσαλονίκη.
Όταν ο Γαλέριος βασιλεύει, ο Άγιος Δημήτριος, στο 305, θριαμβεύει με το μαρτύριό του. Τι και αν ο σύντροφός του, Νέστωρ, ενίκησε τον Λυαίο, θανατώνεται ο Νέστωρ μαζί με τον Μυροβλήτη, τον “φιλόπολι”, τον “σωσίπατρι”, τον “πολιούχο” και “υπέρμαχο” της συμβασιλεύουσας του Βυζαντίου. Συμβασιλεύουσα που έδωσε αυτοκράτορες στην Βασιλεύουσα, δοξασμένους νικητές. Δικαιωματικά τη σημαδεύει το Βυζάντιο ως δευτεραθλήτρια της Βασιλεύουσας, αφού και η πτώση της στους βαρβάρους έγινε το 1430, λίγο πριν την άλωση της Πόλης.
Πέρασε χρόνους δίσεκτους, βάρβαροι της δύσης και της ανατολής τη λεηλάτησαν. Έχυσε αίμα στους χρόνους της Τουρκοκρατίας. Έγινε τόπος προσέλκυσης πολλών φυλών και λαών. Έδωσε και πήρε από αυτούς. Έγινε επίκεντρο αγάπης, καθολικά, από όλους τους Έλληνες. Έχυσαν αίμα γι' αυτήν και τη Μακεδονία, Έλληνες της Κρήτης, της Κύπρου, του Μοριά, των νησιών και από την αλλοδαπή, γιατί γνώριζαν ότι σώζοντας τη Μακεδονία, ισχυροποιούν τον Ελληνισμό. Και έρχεται η ευλογημένη μέρα, μέρα του Αγίου Δημητρίου του 1912, να χτυπήσουν οι καμπάνες της ορθοδοξίας για την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης. Με πρώτο κυβερνήτη της τον Πρίγκιπα Νικόλαο, η πόλις των ονείρων και ευημερίας, αναζητά την δόξα της.
Ο άφθαρτος και νικηφόρος Ελληνισμός χτυπιέται ξανά και ξανά, από εχθρούς και φίλους και η πόλη του Μυροβλήτη δέχεται τους διωγμένους Έλληνες της ανατολής, μετά τη Μικρασιατική καταστροφή.
Πλάθει το νέο μύθο της και, ως συνισταμένη σάρισα, οδηγεί το νέο Ελληνισμό. Αναδεικνύει καθάριους ανθρώπους, εμπνευσμένους από την παράδοση των αλησμόνητων πατρίδων τους και ποτισμένους από την πανάρχαια εδαφοκλιματική συνθήκη, της μάνας γης της Μακεδονίας.
Λόγω της διαμάχης του Γερμανικού Χριστιανoδημοκρατικού Κόμματος (CDU) με το αδελφό Χριστιανοκοινωνικό (CSU) της Βαυαρίας για το προσφυγικό, η Γερμανίδα καγκελάριος δεν θα λάβει μέρος στο Συνέδριό του στο Μοναχο, την ερχόμενη Παρασκευή, όπου πηγαίνει παραδοσιακά, σύμφωνα με γερμανικά μέσα ενημέρωσης. Πέρυσι ο πρόεδρος του Χριστιανοκοινωνικού Κόμματος της Βαυαρίας Χορστ Ζέεχοφερ είχε επικρίνει την πολιτική της καγκελαρίου Μέρκελ στο προσφυγικό, το οποίο βρισκόταν στην κορύφωσή του, από το βήμα του συνεδρίου του CSU, «ενώ εκείνη καθόταν αναγκαστικά δίπλα του σαν μαθητριούλα και τελικά εγκατέλειψε ταχύτατα την αίθουσα με αποτέλεσμα οι σχέσεις των δύο αδελφών κομμάτων να ψυχρανθούν πάρα πολύ», όπως ανέφερε χαρακτηριστικά το δημόσιο γερμανικό ραδιόφωνο (DLF). Έτσι δεν θα επαναληφθούν φέτος τέτοιες σκηνές και μάλιστα λίγο πριν την έναρξη της προεκλογικής περιόδου για τις εθνικές εκλογές του 2017. Η απουσία της Άγγελα Μέρκελ συμφωνήθηκε -σε κατ΄ιδίαν συνάντησή της- με τον επικεφαλής του CSU Χορστ Ζέεχοφερ, όπως επιβεβαίωσε ο εκπρόσωπος του κόμματός του. Αυτό δεν σημαίνει οπωσδήποτε ότι και ο Ζέεχοφερ δεν θα παραστεί στο συνέδριο του χριστιανοδημοκρατικού κόμματος CDU τον Δεκέμβριο. Η παρουσία του ή μη θα αποφασιστεί εν ευθέτω χρόνο. Η προσέγγιση των δύο ομογάλακτων κομμάτων βρίσκεται σε καλό δρόμο, αλλά δεν έχουν ξεπεραστεί όλα τα σημεία διαφωνίας επί του θέματος αυτού. Επομένως η παρουσία της καγκελαρίου στο συνέδριο του CSU κρίθηκε πρόωρη. Ο βαυαρικός βραχίονας των Γερμανών συντηρητικών αξιολογεί το πολιτικό Ισλάμ στις θέσεις του συνεδρίου ως «τη μεγαλύτερη πρόκληση της εποχής μας». Ταυτόχρονα όμως τονίζεται ότι «οι μουσουλμάνοι μπορούν να ασκούν τα θρησκευτικά του καθήκοντα ελεύθερα στη Γερμανία», σύμφωνα με τo προσχέδιο το οποίο έχει στα χέρια του το γερμανικό Reuters. Υπενθυμίζεται ότι το CSU ζητά την καθιέρωση ενός ανώτατου ορίου εισόδου των μεταναστών/ προσφύγων στη Γερμανία, αλλά η καγκελάριος το απορρίπτει. Η υπουργός Οικονομικών της Βαυαρίας και αντιπρόεδρος του CSU Iλζε Άιγκνερ δήλωσε μάλιστα στη «Welt» της Κυριακής ότι «δεν έχει νόημα να αποσαφηνίζουμε στο προσκήνιο ανοιχτά θέματα. Δεν πρέπει να το ξανακάνουμε». Επίσης, ο αντιπρόεδρος του χριστιανοδημοκρατικού κόμματος (CDU) Aρμιν Λάσετ χαρακτήρισε ως μη αποφασιστικής σημασίας τις εκατέρωθεν επισκέψεις στα συνέδρια. Το σημαντικό είναι να βρισκόμαστε μαζί στον προεκλογικό αγώνα, ώστε να εμποδίσουμε μια κοκκινο-κοκκινο-πράσινη κυβέρνηση (σσ:. Σοσιαλδημοκρατών/SPD- Αριστεράς/Die Linke-Πρασίνων/Die Gruenen). «Η χριστιανοκοινωνική Ενωση (CDU/CSU) μπορεί να ζήσει με μια διαφωνία στο θέμα του ανωτάτου ορίου για τους πρόσφυγες η οποία άλλωστε, δεδομένης της μείωσης του αριθμού τους, δεν έχει καμιά πρακτική σημασία», όπως τόνισε στην κυριακάτικη έκδοση της «Frankfurter Allgemeine Zeitung». Επίσης, και ο χριστιανοδημοκράτης πρωθυπουργός του κρατιδίου της Έσσης είπε στην ίδια εφημερίδα ότι τα δύο κόμματα θα πρέπει να παρουσιάζουν τα κοινά τους σημεία «και υπάρχουν περισσότερα από όσα μας χωρίζουν». Ο Φόλκερ Μπουφιέ είναι πεπεισμένος ότι «κάτι τέτοιο επιτυγχάνεται ολοένα και περισσότερο». Τόνισε μάλιστα ότι «ιδίως τώρα που σε ορισμένους κύκλους γίνεται της μόδας η σκέψη για έναν (μετεκλογικό) κοκκινο-κοκκινο-πράσινο συνασπισμό, πρέπει να καταστήσουμε σαφές ότι η χριστιανοκοινωνική ένωση (CDU/CSU) είναι εκείνη η οποία μπορεί να διαμορφώσει το μέλλον της χώρας μας με επιτυχία». Ο επικεφαλής κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του Γερμανικού Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος (SPD) Τόμας Όπερμαν σχολιάζοντας τα γεγονότα αυτά προέτρεψε από την πλευρά του για περισσότερη πειθαρχία στον νυν κυβερνώντα μεγάλο συνασπισμό (CDU-CSU-SPD) δήλωσε: «Το θέμα δεν είναι ποιός επιτρέπεται να επισκεφτεί ποιόν. Για το SPD σημαντικό είναι το αν οι εταίροι είναι σε θέση να κυβερνούν».
