Μεγάλες απώλειες για τον ΣΥΡΙΖΑ και θολό κυβερνητικό τοπίο

38 διαφοροποιήσεις στο κάλεσμα του Αλέξη Τσίπρα - Πέρασε από τη Βουλή με τις ψήφους της αντιπολίτευσης η συμφωνία - Τρεις υπουργοί και η πρόεδρος της Βουλής τα πιο τρανταχτά ονόματα - Αναμένεται σαρωτικός ανασχηματισμός - Λαφαζάνης, Στρατούλης, Ήσυχος, Κωνσταντοπούλου, Βαρουφάκης, Βαλαβάνη, Λαπαβίτσας, Διαμαντόπουλος, Μακρή, Κριτσωτάκης και άλλοι 22 είπαν «Όχι» - 6 τα παρών

Με 229 «Ναι», 64 «Όχι» και 6 «παρών» υπερψηφίστηκε  η συμφωνία για το νέο μνημόνιο. Μεγάλες είναι απώλειες για την κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ καθώς συνολικά 32 βουλευτές ψήφισαν «Όχι» και έξι βουλευτές ψήφισαν «παρών».

Πλέον ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας καλείται να διαχειριστεί μια δύσκολη κατάσταση. Μπορεί τυπικά η κυβέρνηση να μην έχει χάσει την δεδηλωμένη (δεδομένου πως για κάτι τέτοιο χρειάζεται ειδική ψηφοφορία), ωστόσο επί της ουσίας, αυτή πλέον δεν υπάρχει.  Ο κ. Τσίπρας έχει να διαχειριστεί το μείον 38 στην κοινοβουλευτική του ομάδα.

Αυτό το βάρος γίνεται ακόμα χειρότερο αν αναλογιστεί κανείς  πως ανάμεσα στα «Όχι» υπάρχουν και τα πιο ηχηρά τα οποία προέρχονται από ισάριθμους υπουργούς (Λαφαζάνης, Στρατούλης, Ήσυχος) ενώ σε αυτά πρέπει να προστεθεί και το «Όχι» της Νάντιας Βαλαβάνη που, όμως, είχε προλάβει να παραιτηθεί από το υπουργικό συμβούλιο. Επιπλέον πονοκέφαλος, βεβαία, και το «Όχι» της προέδρου της Βουλής Ζωής Κωνσταντοπούλου. Να σημειωθεί πως ο κ. Λαφαζάνης εξερχόμενος του Κοινοβουλίου δήλωσε πως: «στηρίζω τη κυβέρνηση δεν τίθεται θέμα εμπιστοσύνης».

Όπως είναι εύκολα αντιληπτό από την συγκεκριμένη ψηφοφορία προέκυψε μείζον πολιτικό πρόβλημα για την κυβέρνηση. Ήδη, για σαρωτικό  ανασχηματισμό μιλούν κυβερνητικά στελέχη αναμένεται όμως η τελική απόφαση του πρωθυπουργού καθώς είναι ιδιαίτερα μεγάλος ο αριθμός των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ που ψήφισαν όχι και τίθεται θέμα συνοχής της ΚΟ του κυβερνώντος κόμματος και δυνατότητας αυτής να στηρίξει τα δύσκολα νομοσχέδια που έρχονται προς ψήφιση. Επιπλέον, υπάρχουν και τρεις υπουργοί οι οποίοι είναι απίθανο να εφαρμόσουν μέτρα τα οποία δεν ψήφισαν.

Επίσης προφανές είναι πως το δίλημμα το οποίο έθεσε στους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας δεν «έπιασε».

Αντίθετα συμπαγής έμεινε η Κοινοβουλευτική Ομάδα των Ανεξαρτήτων Ελλήνων όπως, άλλωστε  και αυτές των ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και Ποταμιού κάτι που όμως ήταν αναμενόμενο.

Από τον ΣΥΡΙΖΑ, οι εξής βουλευτές ψήφισαν ΟΧΙ:

- Ζωή Κωνσταντοπούλου
- Γιάννης Βαρουφάκης
- Νάντια Βαλαβάνη
- Δημήτρης Στρατούλης
- Κώστας Ήσυχος
- Δημήτρης Κοδέλας
- Ελένη Σωτηρίου
- Αγλαΐα Κυρίτση
- Γιάννης Σταθάς
- Κώστας Λαπαβίτσας
- Αθανάσιος Σκούμας
- Κωνσταντίνος Ζαχαριάς
- Δέσποινα Χαραλαμπίδου
- Ιωάννα Γαϊτάνη
- Ραχήλ Μακρή
- Ηλίας Ιωαννίδης
- Μιχάλης Κριτσωτάκης
- Θωμάς Κώτσιας
- Βαγγέλης Διαμαντόπουλος
- Βασίλης Χατζηλάμπρου
- Κωνσταντίνος Δερμιτζάκης
- Γιάννης Ζερδελής
- Παναγιώτης Λαφαζάνης
- Στάθης Λεουτσάκος
- Θανάσης Πετράκος
- Ελένη Ψαρρέα
- Ευγενία Ουζουνίδου
- Στέφανος Σαμοΐλης
- Κώστας Δελημήτρος
- Ελένη Σταματάκη
- Βασίλης Κυριακάκης
- Ζήσης Ζάννας

 «Παρών» ψήφισαν οι:

- Χρήστος Καραγιαννίδης
- Βασιλική Κατριβάνου
- Ηρώ Διώτη
- Νίκος Μιχαλάκης
- Δημήτρης Μπαξεβανάκης
- Βάσω Λέβα

Απούσα ήταν η Αλεξάνδρα Τσανάκα (ΣΥΡΙΖΑ).

phgh:http://www.newsbeast.gr/

Tα κλασσικά Su-27 και F-15 σε εναέριο "καυγά"- Κόβουν την ανάσα (ΒΙΝΤΕΟ)

Η ιστορία των Sukhoi που κυριαρχούν στη Ρωσική αεροπορία , ξεκινάει πίσω στη Σοβιετική ένωση, όταν η αυτοκρατορία κατασκεύαζε υπερμαχητικά για τον εκφοβισμό των αμερικανικών δυνάμεων κατά τη διάρκεια του ψυχρού πολέμου.
Σήμερα η σειρά Su παραμένει πρώτη επιλογή της Ρωσικής Αεροπορίας που διαρκώς εξελίσσεται.

Το F-15 Eagle έχει επίσης μακρά ιστορία που πάει πίσω στο 1967.Το μαχητικό F-15 είναι ένα αεροπλάνο με πλούσιο ιστορικό, όχι μόνο από αμερικάνους πιλότους αλλά απο διαφορετικές χώρες όπως το Ισραήλ πού ήταν η πρώτη χώρα πού μπήκε σε δράση με το F-15.
Αποτελεί ένα απο τα κλασσικά κομμάτια της πολεμική αεροπορίας και διέπρεψε τη δεκατία του '90.

Δείτε το εντυπωσιακό βίντεο με την άτυπη "σύγκριση" των δυο μαχητικών

phgh:voice news

Σε επαναλειτουργία τέθηκε η 336 Μοίρα "Όλυμπος"

Η  336 Μοίρα «Όλυμπος» της Πολεμικής Αεροπορίας, επαναλειτούργησε στις 10 Ιουλίου στην βάση της Αράξουν με σύγχρονα  μαχητικά του ελληνικού οπλοστασίου. Η μοίρα είχε σταματήσει την λειτουργία της εδώ και κάποιους μήνες. Τότε είχαν αποσυρθεί όλα τα επιθετικά αεροσκάφη A-7E/TA-7C Corsair II από την δύναμή της

phgh:voice news

Έξαλλη η Γεννηματά τηλεφώνησε Τσίπρα

Η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Φώφη Γεννηματά , τηλεφώνησε στον πρωθυπουργό, όταν πληροφορήθηκε ότι ο Αλέξης Τσίπρας δεν θα μιλήσει στη Βουλή και σύμφωνα με τις πληροφορίες του εξεφρασε τη πικρία και το θυμό της αφού ο πρωθυπουργός δεν είπε ούτε ένα ευχαρστώ!
Στη Βουλή, όταν η κα Γεννηματά ανέβηκε στο βήμα, κατηγόρησε τη κυβέρνηση για την ελεύθερη πτώση της οικονομίας και αναφερόμενη στην απουσία του πρωθυπουργού, έκανε λόγο για θεσμικό ατόπημα και λάθος του Τσίπρα να μην αναγνωρίσει τη στήριξη του δημοκρατικού τόξου.

phgh:voice news

Το ΔΝΤ αποχωρεί από την Ελλάδα…

Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, έστειλε χθες ένα ισχυρό μήνυα πως μπορεί να αποχωρήσει από το νέο ελληνικό πρόγραμμα, καθώς όπως υποστηρίζει σε εμπιστευτική ανάλυση ότι το χρέος της χώρας είναι εκτός ελέγχου και οι στόχοι για τα πρωτογενή πλεονάσματα δεν μπορούν να επιτευχθούν.
Το ΔΝΤ αναφέρει σε ένα τρισέλιδο ενημερωτικό σημείωμα , ότι η πρόσφατη αναταραχή στην ελληνική οικονομία θα οδηγούσε το χρέος κοντά στο 200% του ΑΕΠ τα επόμενα δύο χρόνια. Στο ξεκίνημα της κρίσης της ευρωζώνης, το χρέος της Ελλάδας βρισκόταν στο 127% του ΑΕΠ.
Το ενημερωτικό σημείωμα- που στάλθηκε στις αρχές της Ε.Ε. το Σαββατοκύριακο και είναι στα χέρια των Financial Times- υποστηρίζει ότι μόνο μέσω μιας μεγάλης ελάφρυνσης του χρέους θα μπορούσε η Ελλάδα να δει το χρέος της να υποχωρεί σε επίπεδα που θα της επέτρεπαν να επιστρέψει στις αγορές. Το σημείωμα αναφέρει χαρακτηριστικά:
«Το χρέος της Ελλάδας μπορεί να γίνει βιώσιμο μόνο μέσω ελάφρυνσης του χρέους που πηγαίνει πολύ πέρα από ότι ήταν διατεθειμένη να εξετάσει ως τώρα η Ευρώπη».
Το ΔΝΤ δεν μπορεί να λάβει μέρος στην διάσωση μιας χώρας αν το χρέος της δεν θεωρείται βιώσιμο και δεν υπάρχει η προοπτική να επιστρέψει στις αγορές ομολόγων για χρηματοδότηση, σύμφωνα με το καταστατικό του. Το Ταμείο χαλάρωσε τους κανονισμούς για να συμμετάσχει στις προηγούμενες ελληνικές διασώσεις, αλλά η έκθεση καταδεικνύει ότι αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί.
Η συμμετοχή του ΔΝΤ στην διάσωση της Ελλάδας ήταν σημαντική για το γερμανικό μπλοκ των σκληροπυρηνικών της ευρωζώνης που πιστεύουν ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, δεν είναι αρκετά αυστηρή στις αξιολογήσεις της. Το ζήτημα αποτέλεσε ένα από τα μεγαλύτερα σημεία αδιεξόδου στις διαπραγματεύσεις ανάμεσα στον Έλληνα πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα και την Γερμανίδα καγκελάριο Άγκελα Μέρκελ, αυτό το Σαββατοκύριακο, με τον Έλληνα πρωθυπουργό να αρνείται να αποδεχθεί την συμμετοχή του ΔΝΤ σε μια νέα διάσωση.
Η Γερμανίδα Καγκελάριος ήταν ανυποχώρητη, όπως αποκαλύπτουν αξιωματούχοι της Ε.Ε., λέγοντας στον Αλέξη Τσίπρα ότι δεν θα υπάρξει διάσωση – και άρα θα φύγει η χώρα από την ευρωζώνη – χωρίς ένα επίσημο αίτημα για την συμμετοχή του ΔΝΤ στο νέο πρόγραμμα. Η τελική συμφωνία αναφέρει «ότι η Ελλάδα θα ζητήσει την διαρκή στήριξη του ΔΝΤ» μόλις λήξει το τρέχον πρόγραμμα με το Ταμείο.
Σε περίπτωση που το ΔΝΤ αποχωρούσε από το ελληνικό πρόγραμμα, θα προκαλούσε σημαντικά πολιτικά και οικονομικά προβλήματα στο Βερολίνο και τους άλλους πιστωτές της ευρωζώνης. Γερμανοί πολιτικοί έχουν τονίσει ότι χωρίς την έγκριση του ΔΝΤ θα δυσκολεύονταν να κερδίσουν το πράσινο φως για μια νέα διάσωση από την γερμανική Βουλή. Οι Γερμανοί βουλευτές πρέπει να εγκρίνουν τόσο την επανέναρξη των διαπραγματεύσεων και τους τελικούς όρους της τρίτης συμφωνίας.
Επιπλέον, από τα 86 δισ. ευρώ των χρηματοδοτικών αναγκών της Ελλάδας, ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (ESM) – το Ταμείο διάσωσης της ευρωζώνης ύψους 500 δισ. ευρώ – αναμένεται να βάλει μόνο τα 40 με 50 δισ. ευρώ. Το τρέχουν πρόγραμμα του ΔΝΤ, το οποίο έχει ακόμα 16,4 δισ. ευρώ αδιάθετων πόρων και λήγει τον Μάρτιο του 2016, αναμένεται να καλύψει ένα μέρος του κενού, ενώ αξιωματούχοι της ευρωζώνης περιμένουν ότι θα υπάρξει συνεισφορά και από ένα ακόμα πρόγραμμα του ΔΝΤ.
Με βάση τους όρους συμμετοχής του ΔΝΤ στο δεύτερο πακέτο διάσωσης για την Ελλάδα, αξιωματούχοι της ευρωζώνης είχαν συμφωνήσει ότι θα λάβουν μέτρα για να διασφαλιστεί ότι το χρέος της Αθήνας θα κινηθεί «σημαντικά χαμηλότερα» από το 110% του ΑΕΠ μέχρι το 2022. Το νέο ενημερωτικό σημείωμα του ΔΝΤ αναφέρει ότι τώρα το χρέος προβλέπεται να ανέλθει στο 170% έως το 2022.
«Οι ηγέτες της ευρωζώνης χρειάζεται να εξετάσουν το συγκεκριμένο ζήτημα πιο άμεσα και σε ποσότητες μεγαλύτερες από αυτές που είχαν τεθεί υπό εξέταση» υποστηρίζει το ενημερωτικό σημείωμα του ΔΝΤ.
Μεταξύ των επιλογών που πρότεινε ήταν μια «πολύ δραματική επέκταση» των σχεδίων αποπληρωμής με μια «περίοδο χάριτος» 30 επιπλέον ετών «για το σύνολο του ευρωπαϊκού χρέους»- το οποίο σημαίνει ότι η Ελλάδα δε θα κάνει καμιά πληρωμή τόκων ή χρέους στα δάνεια της ευρωζώνης έως το 2053. Ήδη υπήρχε περίοδος χάριτος έως το 2023.
Εναλλακτικά, οι πιστωτές της ευρωζώνης θα πρέπει να κάνουν «ετήσιες μεταφορές στον ελληνικό προϋπολογισμό» - δηλαδή επιχορηγήσεις της ευρωζώνης στην Αθήνα ή «βαθύ εμπροσθοβαρές κούρεμα», σύμφωνα με το ΔΝΤ.

phgh:voice news

Υφυπουργός ζητάει σημαντική μείωση αποδοχών βουλευτών και υπουργών…

«Να απαιτήσουμε να μειωθούν 50% μισθοί και επιδόματα και άλλα προνόμια των βουλευτών που δεν συμβαδίζουν με την κατάσταση της χώρας, ως ελάχιστη συνδρομή αλλά και ως ανάληψη της συνευπευθυνότητας μας για αυτό που έχει δημιουργηθεί. Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να ζούμε με δάνεια του χθες και δανεικά από το μέλλον. Το μεγάλο ζητούμενο είναι να σταθούμε στα πόδια μας», δήλωσε χαρακτηριστικά η Υφυπουργός Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης.
—-
Η Μαρία Κόλλια-Τσαρουχά, τοποθετήθηκε στην Κοινοβουλευτική Ομάδα των Ανεξάρτητων Ελλήνων, σχετικά με την ψήφιση της νέας δανειακής σύμβασης. Aκολουθούν αναλυτικά όσα είπε:

«Θα μου επιτρέψετε να σας μεταφέρω ένα απόσπασμα από δήλωσή μου, όταν είχα διαγραφεί από τη Νέα Δημοκρατία το 2012 επειδή επέλεξα να μη ψηφίσω την τότε δανειακή σύμβαση.
Υποστήριζα ότι η οποιαδήποτε επιλογή, ναι ή όχι, ακουμπούσε το σωστό, ήταν όμως άλλα τα ζητούμενα που έπρεπε να μας απασχολούν. Δεν πρόκειται λοιπόν σήμερα να μπω σε μια συζήτηση για υπερήφανους βουλευτές που υπηρετούν το λαό και δεν ψηφίζουν τη νέα δανειακή σύμβαση ή για ατιμασμένους δηλωσίες.  Το “ναι” δεν είναι απο μόνο του πάντα ενδοτικό, όπως και το “όχι” δεν είναι πάντα ηρωικό. Αποκτούν αξία μόνο όταν το καθένα λέγεται τη στιγμή που πρέπει.

Το μέλλον εξάλλου της χώρας μας δεν θα το καθορίσει η οποιαδήποτε δανειακή σύμβαση, αλλά θα εξαρτηθεί από το αν θα αποδείξουμε ότι είμαστε ικανοί, ότι υπάρχουν οράματα και ηγεσία, και κυρίως από τη συστηματική και συλλογική δουλειά.  Όποιος δειλιάσει, μεμψιμοιρήσει, ή επιλέξει να είναι απλός θεατής των εξελίξεων, θα λογοδοτήσει στους επόμενους και θα κριθεί αυστηρά από την Ιστορία.
Το γενικότερο κλίμα είναι βέβαια θολό, και οι πολίτες νιώθουν αποσυντονισμένοι, απελπισμένοι και απογοητευμένοι. Είναι απαραίτητο τώρα να ανυψώσουμε το ηθικό του λαού μας, και να καταλάβουμε όλοι μας ότι η χώρα χρειάζεται, όσο ποτέ, μια θεσμική κοινοβολευτική επανάσταση που θα επανακαθορίσει το πολιτικό σύστημα.
Πρόσφατα στο δημοψήφισμα ζήτησα να απομονωθούν εκείνοι που στρώνουν τα χαλί για αναταραχή, όσοι οξύνουν το κλίμα και προκαλούν αντιπαραθέσεις. Απαίτησα να προστατεύσουμε τους δημοκρατικούς θεσμούς και το δικαίωμα που έχουν όλοι για την επόμενη δύσκολη μέρα.
Όλα αυτά ήθελα να τα ακούσουν οι νεότεροι συνάδελφοι που βρίσκονται σήμερα μαζί μας και να τους ευχαριστήσω για την καθαρότητα του λόγου τους, για τα πιστεύω τους και την αποφασιστικότητά τους.  Ειλικρινά, τιμάτε το κοινοβούλιο με τη στάση και την συμπεριφορά σας.
Αγαπητέ κύριε Πρόεδρε (Π. Καμμένος)
Θα σταθώ λίγο στην καταλυτική τοποθέτησή σας, και ιδιαίτερα στη λέξη “συνθηκολόγηση”.
Με μια και μόνη λέξη, περιγράψατε καταλυτικά, και καθαρά πολιτικά, την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί.  Στη μάχη που δόθηκε, αυτή ήταν η καλύτερη δυνατή επιλογή, σύμφωνα με τα όσα γνωρίζουμε προσωπικά ή έχουν δημοσιοποιηθεί.
Όμως, αγαπητοί συνάδελφοι, έχουμε υποχρέωση να επαναφέρουμε την αξιοπρέπεια του ελληνικού λαού, με την ξεκάθαρη στάση μας και τις ξεκάθαρες επιλογές μας.
Δεν είναι δυνατόν να πορευτούμε μαζί με εκείνους που ενώ θέλουν την Ελλάδα εκτός Ευρώπης και εκτός ευρώ, μιλούν και για την ανασυγκρότηση της οικονομίας εντός της Ευρώπης.
Δεν είναι δυνατόν να συμπορευτούμε με κάποιους που θεωρούν τον ιδιώτη επιχειρηματία εχθρό της οικονομίας.
Πως είναι δυνατόν να αγωνιζόμαστε για το κοινό καλό, και άλλοι να μιλούν για γουναράδικα;
Γεμίσαμε αντιφάσεις, που κάποτε θα πρέπει να τελειώσουν οριστικά.
Η χώρα γέμισε με “στρατηγούς της δραχμής”. Όμως η δραχμή θέλει πάρα πολλούς στρατιώτες για να πολεμήσουν για αυτήν. Αυτοί μας λείπουν …
Αυτός ο στρατιώτης συμφωνεί με τον Τσίπρα, γιατί θεωρεί ότι η ανάσταση της χώρας περνάει μέσα από την εσωτερική κάθαρση, που μόνο η Κυβέρνησή μας μπορεί να κάνει.
Οφείλουμε να μην παραδώσουμε το όνειρο μιας Ελλάδας απαλλαγμένης από τις παθογένειες και τη βρωμιά των προηγούμενων ετών, σε κόμματα και δομές που πηγάζουν από τις ίδιες ακριβώς παθογένειες, και που έχουν σκοπό να μεταφέρουν τη βρωμιά και στο μέλλον μας.
Να δεχτούμε λοιπόν μια συνθηκολόγηση στο εξωτερικό. Αλλά μέσα στην Ελλάδα θα πρέπει να τελειώσουμε οριστικά με όλα εκείνα που δεσμεύουν τις πραγματικές δυνάμεις της χώρας.
Να τελειώσουμε οριστικά με ένα πολιτικό σύστημα που το έχουμε ορίσει επακριβώς. Αναφέρομαι στις τράπεζες, στα κόμματα και στα ΜΜΕ, στο τρίγωνο της διαπλοκής που όριζε τις τύχες της χώρας επί δεκαετίες.
Καμία συνθηκολόγηση δεν πρέπει να γίνει με αυτό τα σαθρό οικοδόμημα.
Και διερωτώμαι, αν οι εξελίξεις αναγκάσουν τον Πρωθυπουργό να συνθηκολογήσει και στο εσωτερικό της χώρας, θα πρέπει και εμείς να πράξουμε το ίδιο;
Δηλαδή, αν ο Πρωθυπουργός της χώρας συνθηκολογήσει με τη Νέα Δημοκρατία, με το ΠΑΣΟΚ ή με το αριστερό αποκούμπι της διαπλοκής, ποια στάση πρέπει να κρατήσουμε;
Τι θα πράξουν άραγε αυτές οι παρατάξεις με τα ανεξόφλητα δάνεια των καταχρεωμένων κομμάτων, που είχαν τις τύχες της χώρας για δεκαετίες στα χέρια τους;
Τι θα πράξουν άραγε με εκείνους που ευθύνονται για τα έκτροπα που μας οδήγησαν σ” αυτή την κατάσταση, και πρέπει να καθίσουν στο σκαμνί, για να λογοδοτήσουν;
Τι θα κάνουν με τους νταβατζήδες που παίζουν τα ρέστα τους για να εξασφαλίσουν την ατιμωρησία τους;
Θα συνθηκολογήσουμε εμείς με όλα αυτά;
Δεν γνωρίζουμε ήδη ότι θα κινηθούν με το λογική του μικρότερου κακού και όχι για το καλό του τόπου; Δεν γνωρίζουμε ήδη ότι υπάρχουν δεκάδες πρόθυμοι να τους υπηρετήσουν;
Ειλικρινά με προβληματίζει σοβαρά ότι δεν είχαμε οργανώσει ένα εναλλακτικό σχέδιο, αλλά από την άλλη στο μέλλον οφείλουμε να επιλέξουμε εμείς πώς και πότε θα συγκρουστούμε.
Γιατί είναι βέβαιο, ότι τη σύγκρουση δεν θα την αποφύγουμε.
Εκείνος που υποχωρεί αλλά δεν καταθέτει τα όπλα, σύντομα θα ξαναπολεμήσει, έχει γράψει ένας ποιητής.
Εκλιπαρώ να δώσουμε στη χώρα μια ευκαιρία, να θυσιαστούμε όλοι, για να έρθουν και να πατήσουν οι επόμενοι στις πλάτες μας. Αλλά να βάλουμε έτσι μια ταφόπλακα στη διαπλοκή, να επιβάλουμε την κάθαρση του τόπου.
Οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι ως πολιτικοί που έρχονται από το χθες, δεν έχουμε την έξωθεν καλή μαρτυρία.
Πιστεύω, ότι θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε στον Πρωθυπουργό της χώρας, ότι προχωρούμε σε αναθεώρηση του Συντάγματος ή σε Συντακτική Εθνοσυνέλευση.
Να απαιτήσουμε να μειωθεί ο αριθμός των βουλευτών στο ελάχιστο που ορίζει ο νόμος.
Να αλλάζουμε τον εκλογικό νόμο, γκρεμίζοντας το εκλογικό σύστημα με σπάσιμο των μεγάλων περιφερειών, με υποψήφιους σε κοινές λίστες, και με ό,τι άλλο δημιουργικό θα προταθεί.
Να απαιτήσουμε να μειωθούν 50% μισθοί και επιδόματα και άλλα προνόμια των βουλευτών που δεν συμβαδίζουν με την κατάσταση της χώρας, ως ελάχιστη συνδρομή αλλά και ως ανάληψη της συνευπευθυνότητας μας για αυτό που έχει δημιουργηθεί. Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να ζούμε με δάνεια του χθες και δανεικά από το μέλλον.Το μεγάλο ζητούμενο είναι να σταθούμε στα πόδια μας.
Ας αξιοποιήσουμε τον όποιο χρόνο έχουμε στη διάθεσή μας. Είναι δεδομένο,  ότι η νέα συμφωνία είναι καταδικασμένη να αποτύχει, γιατί για μια ακόμη φορά, αντί ριζικών μεταρρυθμίσεων, βρίθει φόρων που είναι αδύνατο να πληρωθούν.
Όλοι γνωρίζουν, ότι η ελληνική κοινωνία δεν είναι σε θέση να διαχειριστεί αυτές τις δεσμεύσεις.
Ας προετοιμάσουμε λοιπόν το δικό μας σχέδιο ανάπτυξης. Δεν χρειάζεται να το περιγράψω, γιατί όλοι συμφωνούμε.
Θα καταλήξω όμως στο ότι ήρθε η ώρα να πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας, να ξεπεράσουμε εμπόδια και να προχωρήσουμε μπροστά.
Να εργασθούμε για ένα μοντέλο ανάπτυξης παραγωγικό, εξωστρεφές και ανταγωνιστικό, που θα υποστηρίζεται από φιλικές προς την επιχειρηματικότητα δομές.
Ας είναι αυτή η μεγάλη ιδέα για την αναγέννηση της πατρίδας μας»

Ωστόσο, αξίζει να σημειωθεί πως μέχρι αυτή την ώρα, δεν έχει απαντήσει ή σχολιάσει ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ ή κάποιος άλλος κομματικός παράγοντας στην πρόταση της κας Κόλλια-Τσαρουχά.

voice news

ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΟ: Ξένη ιστοσελίδα πουλάει την Κύθνο με 5 εκατ. δολάρια και τη Στρογγύλη 3,5 εκατ. δολάρια!

Ιδιαίτερα προκλητικό δημοσίευμα του δικτύου «Business Insider», αναφέρει πως η Ελλάδα πουλάει την Κύθνο με 5 εκατ. δολάρια και η Στρογγύλη, που βρίσκεται στα σύνορα με την Τουρκία, με 3,5 εκατ. δολάρια.
Μια λίστα με τα «φθηνότερα ελληνικά νησιά» όπως αναφέρει, έδωσε στη δημοσιότητα η ξένη ιστοσελίδα, χωρίς ωστόσο να αναφέρει συγκεκριμένη πηγή
Η εν λόγω λίστα περιλαμβάνει νησιά, τα οποία πουλάει η Ελλάδα, προκειμένου να αποπληρώσει το χρέος της προς τους ξένους δανειστές και να βρει από την οικονομική κρίση.
Το δημοσίευμα ανέφερε ότι «την Δευτέρα, η ιστοσελίδα είχε αναρτήσει κείμενο στο οποίο ένας κτηματομεσίτης ονόματι Knight Frank, ισχυριζόταν πως, μέσα στα επόμενα χρόνια, πρόκειται να πωληθούν πολλά ελληνικά νησιά, τα οποία θα βοηθήσουν την οικονομία της χώρας να ανακάμψει».
Την επόμενη μέρα, δημοσιεύτηκε η λίστα με τα φθηνότερα νησιά προς πώληση…
Σύμφωνα με το Business Insider:
Το Ομφόρι κοστολογείται 50 εκατομμύρια δολάρια, η αξία του Δουλιχίου ανέρχεται στα 40 εκατομμύρια δολάρια, το Νησί βορείου Αιγαίου κοστολογείται στα 35 εκατομμύρια δολάρια, ο Άγιος Θωμάς αξίζει 15 εκατομμύρια δολάρια, η Νήσος Ναυσικά πωλείται 6,9 εκατομμύρια δολάρια, η Καρδιώτισσα 5,5 εκατομμύρια δολάρια, η αξία της Νήσου Σοφίας εκτιμάται στα 5,5 εκατομμύρια δολάρια, η Κύθνος κοστολογείται στα 5 εκατομμύρια δολάρια, η Στρογγυλή πωλείται 3,5 εκατομμύρια δολάρια, η Γαία κοστολογείται 3 εκατομμύρια δολάρια και το Λυχνάρι στα 3 εκατομμύρια δολάρια.
Τα σενάρια πώλησης νησιών και αρχαίων μνημείων έχουν κερδίσει ξανά το ενδιαφέρον των ξένων μέσων μαζικής ενημέρωσης. Την Δευτέρα, η ιστοσελίδα του περιοδικού Time δημοσίευσε άρθρο, στο οποίο εξετάζεται το ενδεχόμενο του να πωληθεί η ελληνική κληρονομιά ως επενδυτικό αγαθό, προκειμένου να τηρηθούν οι όροι της συμφωνίας.

phgh:voice news

ΒΟΜΒΑ: Φεύγουν οι εφοπλιστές από την Ελλάδα…

Οι ελληνικές ναυτιλιακές σαλπάρουν για άλλες χώρες, αναζητώντας ασφαλή λιμάνια κυρίως σε Βουλγαρία και Κύπρο. Η πλειοψηφία των ισχυρών ελληνικών ναυτιλιακών
βρίσκεται σε αναβρασμό, από τη στιγμή που η κυβέρνηση ανακοίνωσε τα μέτρα, που θα λειτουργήσουν ως «διαβατήριο», για να «κλειδώσει» η πολυπόθητη συμφωνία με τους δανειστές και να ανοίξει η στρόφιγγα χρηματοδότησης.

Κλεισμένα με τα επιτελεία στα «στρατηγεία» τους είναι ορισμένα από τα ηχηρά ονόματα της εφοπλιστικής κοινότητας, όπου και επεξεργάζονται σχέδια φυγής προς ασφαλέστερα φορολογικά λιμάνια.
Το ασαφές μέτρο για τη ναυτική βιομηχανία, το οποίο προβλέπει αύξηση του φόρου χωρητικότητας επί των πλοίων -που καταβάλλουν οι εν Ελλάδι εδρεύουσες ναυτιλιακές εταιρείες- και κατάργηση του ειδικού φορολογικού καθεστώτος, εκτινάσσει τις «μετοχές» χωρών όπως είναι η Κύπρος, η Βουλγαρία, το Μονακό και η Γερμανία.
Ο εφοπλιστής Πέτρος Παππάς, κάνει την αρχή και σύμφωνα με πληροφορίες εξετάζει την πιθανότητα να χαράξει ρότα με κατεύθυνση την Κύπρο.
«Εισιτήριο» για το νησί της Αφροδίτης ετοιμάζεται να εκδώσει και η σιδηρά κυρία της ελληνικής εφοπλιστικής ελίτ Αγγελική Φράγκου, ενώ ήδη το τελευταίο διάστημα γραφείο στο νησί έχει ανοίξει και η ναυτιλιακή εταιρεία του Συμεών Παληού. Από την άλλη η ναυτιλιακή εταιρεία Δαναός βολιδοσκοπεί την Αγορά της Βουλγαρίας.
Αξίζει να σημειωθεί πως δεν πρόκειται για τα μοναδικά ονόματα που κάνουν ασκήσεις επί χάρτου καθώς και άλλες εφοπλιστικές οικογένειας εξετάζουν χώρες όπως το Μονακό και το Αμβούργο.

Ήδη από την περίοδο των εκλογών όταν γίνονταν οι πρώτες τοποθετήσεις για αύξηση της φορολόγησης κλίμακας, υπήρχε έντονος προβληματισμός.

Μάλιστα, η έντυπη DEAL έγραφε τον Φεβρουάριο για τις πολλές μυστικές συσκέψεις τόσο στα γραφεία των εταιρειών όσο και στο «αρχηγείο» της Ένωσης Εφοπλιστών για το πώς θα αντιμετωπίσουν ενδεχόμενο επιπλέον φορολόγησης.
Τέλος, αναφέρουμε πως η ελληνική πλοιοκτησία, με την οικειοθελή συνεισφορά προς το ελληνικό δημόσιο, το οποίο έχει υπογράψει από την προηγούμενη κυβέρνηση και θα ολοκληρωθεί σε τέσσερα χρόνια, εισφέρει στα κρατικά Ταμεία περίπου 420 εκατ. ευρώ.

phgh:voice news

Η αντίδραση του Τσίπρα στα "ΟΧΙ" και τα "παρών"...

Μόλις ολοκληρώθηκε η πρώτη ανάγνωση των ονομάτων στην αποψινή ψηφοφορία για την συμφωνία και τα μέτρα, ο Αλέξης Τσίπρας σηκώθηκε αμέσως από την θέση του και...
αποχώρησε.

Ο Πρωθυπουργός κατά την διάρκεια της ψηφοφορίας έδειχνε προβληματισμένος από τα «όχι» και τα «παρών» βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ που μείωσαν την δύναμη στους 110 βουλευτές και της κυβερνητικής συνοχής στους 123.

Ο Αλέξης Τσίπρας αποχώρησε αμέσως και τον ακολούθησε πίσω του ο Νίκος Παππάς, με τους δυο τους να μπαίνουν στο γραφείο του πρωθυπουργού και με άλλους συνεργάτες του για την αποτίμηση του αποτελέσματος και τις σκέψεις για την επόμενη μέρα που... δείχνει ανασχηματισμό...

phgh:nonews news

Τι έκανε ο Κακλαμάνης όσο μιλούσε ο Μεϊμαράκης...

Τι έκανε ο Κακλαμάνης όσο μιλούσε ο Μεϊμαράκης...

BINTEO...
Φαίνεται ότι ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, Νικήτας Κακλαμάνης αγωνιούσε για το πότε θα...
ολοκληρωθεί η διαδικασία ώστε να ξεκινήσει η ονομαστική ψηφοφορία για το πολυνομοσχέδιο.

Όπως θα δείτε και στο βίντεο, την ώρα που μιλούσε ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, Ευάγγελος Μεϊμαράκης ο κ. Κακλαμάνης… ανεβοκατέβαζε το μικρόφωνο.
Δείτε το...

phgh:nonews-news

Ραχήλ Μακρή: Ραντεβού στους δρόμους της φωτιάς!...

Με ένα απόσπασμα από τη «Φάρμα των Ζώων» του Τζώρτζ Όργουελ η Ραχήλ Μακρή μετά το βροντερό «Όχι» της στη Βουλή, σχολίασε τη χθεσινή ψηφοφορία.

Συγκεκριμένα έγραψε...
στο προφίλ της στο Facebook:

«“Τα ζώα απ’ έξω κοιτούσαν πότε τα γουρούνια και πότε τους ανθρώπους, πότε τους ανθρώπους και πότε τα γουρούνια, ύστερα πάλι τα γουρούνια και πάλι τους ανθρώπους, αλλά ήταν αδύνατον να διακρίνουν ποιος ήταν ποιος”.

(Τζωρτζ Όργουελ, Η φάρμα των ζώων)
Καλό ξημέρωμα παιδιά. Ραντεβού στους δρόμους της φωτιάς»...

phgh:nonews-news

Έφυγε σχεδόν τρέχοντας...

Βαρουφάκης: Δεν καταψήφισα την κυβέρνηση, την στηρίζω...
"Δεν καταψήφισα την κυβέρνηση. Στηρίζω την κυβέρνηση", τόνισε  ο πρώην υπουργός Οικονομικών, Γιάνης Βαρουφάκης σε δημοσιογράφους, εξερχόμενος...
από την βουλή, αμέσως μετά την ψηφοφορία για τα μέτρα της συμφωνίας, όπως μετέδωσε η ΕΡΤ.

Σύμφωνα με πληροφορίες από την Βουλή ο πρώην τσάρος της Οικονομίας έφυγε σχεδόν τρέχοντας από το κοινοβούλιο με αποτέλεσμα οι δημοσιογράφοι κυριολεκτικά να το… κυνηγούν προκειμένου να του "πάρουν" μια δήλωση...

phgh:nonews-news

Πολιτική κρίση λόγω συμφωνίας

Τέτοιο κομφούζιο, σαν αυτό που ζούμε αυτήν την εποχή με την κατάσταση της κυβερνητικής πλειοψη­φίας, δύσκολα θα το περίμενε ακόμη και ο πιο ευφά­νταστος παρατηρητής πριν από λίγο καιρό.

Ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε μια απίστευτη κατάσταση, με 38 βουλευτές του να καταψηφίζουν τα προα­παιτούμενα της συμφωνίας με τους δανειστές (συνολικά υπήρξαν 229 «Ναι», 64 «Όχι» και 6 «παρών»). Από κοντά και οι ΑΝΕΛΛ, που διαρκώς προ­σπαθούν να καμουφλάρουν την ψή­φο τους στα μνημονιακά μέτρα.

Από την άλλη, μια Ν.Δ. που ήδη αντιμετωπίζει φαινόμενα οιονεί ανταρσίας από καμιά δεκαπενταριά βουλευτές της, αλλά είναι υποχρεω­μένη να ψηφίζει «Ναι σε όλα» υπό τον κίνδυνο να θεωρηθεί συνυπεύθυνη αν όλα πάνε στραβά και καταρρεύσει η χώρα. Παράλληλα πρέπει να δικαιολο­γεί τον ρόλο της αξιωματικής αντιπο­λίτευσης. Στο ίδιο κλίμα το ΠΑΣΟΚ, το οποίο επίσης πατάει σε δύο βάρκες, ενώ το Ποτάμι φαίνεται να νιώθει λί­γο πιο άνετα σε αυτόν τον διπλό ρόλο, πλαγιοκοπώντας τα άλλα δύο κόμμα­τα της «συστημικής» αντιπολίτευσης.

«Διακομματικός» εγκλωβισμός

Το μέχρι στιγμής αδιέξοδο αποτυ­πώνεται, όπως πιο αναλυτικά θα δεί­τε στις σελίδες 8-9, στην πολιτική αδυναμία – παρά την ευρωπαϊκή πί­εση – όλων αυτών των κομμάτων να αποδεχθούν τη συμμετοχή τους σε μια κυβέρνηση οικουμενική ή ειδικού σκοπού.

Στην πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ είναι σαφής η επιθυμία να διατηρηθεί η εντύπωση ενότητας έως ότου καταλήξει το παι­χνίδι της ευθύνης για μια διάσπαση που εμφανίζεται όλο και περισσότερο πιθανή. Ένα οικουμενικό σχήμα θα μετέβαλλε τον Τσίπρα σε… Παπαδήμο, ρόλο τον οποίο ο ίδιος αρνείται, ενώ ενδεχομένως θα ακυρωνόταν οριστι­κά η ταμπέλα «κυβέρνηση της Αρι­στεράς». Οι ΑΝΕΛΛ, πάλι, δεν έχουν άλλο δρόμο από το να συνεχίσουν τη στήριξη της κυβέρνησης μέχρι εξαντλήσεως των δυνάμεών τους, αλλά ένα ευρύτερο σχήμα ενδεχομένως θα αποδυνάμωνε τον ρόλο τους στην κυβέρνηση.

Για τη Ν Δ. η συμμετοχή της σε μια μεγάλη συγκυβέρνηση θα την απομά­κρυνε από το πρόσχημα «ψηφίζουμε για να σώσουμε τη χώρα» και θα την καθιστούσε πλήρως συνυπεύθυνη για την έλευση ενός ακόμη μνημονίου. Θα της στερούσε ακόμη το δικαίωμα της μεταφοράς όλων των ευθυνών στην πλάτη του Τσίπρα για το νέο μνημόνιο. Το ίδιο ακριβώς ισχύει για Ποτά­μι και ΠΑΣΟΚ.

Έτσι, λοιπόν, ΑΝ και άπαντες οι προ­αναφερόμενοι είναι «φυλακισμένοι» στην υπερψήφιση όλων των μνημονιακών μέτρων και του ίδιου του μνημο­νίου όταν έρθει, κανείς δεν θέλει τον σχηματισμό ενός ευρύτερου κυβερ­νητικού σχήματος.

Από την άλλη βεβαίως γεννάται το ερώτημα πόσο θα αντέξουν τα κόμ­ματα να διαχειρίζονται ημέρα με την ημέρα το βάρος των μέτρων και του «Ναι σε όλα», με δεδομένο ότι, αμέ­σως μετά τη ρύθμιση της προσωρινής χρηματοδότησης, θα αρχίσει η δια­πραγμάτευση για το μνημόνιο. Πώς θα καταφέρει η κυβέρνηση να στέκε­ται με μια εσωτερική στήριξη υπό αί­ρεση και μια εξωτερική από κόμματα – κυρίως τη Ν.Δ. – που ίσως κατρακυ­λήσουν σε κρίση;

Ο ανασχηματισμός

Στο πολιτικό επίπεδο το κρίσιμο ζή­τημα το οποίο καλείται να αντιμετωπί­σει ο πρωθυπουργός είναι αυτό της εν­δοκυβερνητικής κρίσης, στον βαθμό που οι Λαφαζάνης, Στρατούλης και Ήσυχος εκ της Αριστερής Πλατφόρ­μας δεν στηρίζουν τη συμφωνία, με τον τέταρτο κυβερνητικό παράγοντα της τάσης αυτής, τον Νίκο Χουντή, να μεταπηδά στην Ευρωβουλή κατα­λαμβάνοντας τη θέση του Μανώλη Γλέζου.

Δεν στηρίζει ούτε η μέχρι πρότινος αναπληρώτρια υπουργός Οικονομι­κών Νάντια Βαλαβάνη, η οποία πα­ραιτήθηκε τη Δευτέρα, ενώ ο Πάνος Σκουρλέτης μένει στην κυβέρνηση, αλλά φέρεται θέλει να εγκαταλείψει το υπουργείο Εργασίας.

Σε κάθε περίπτωση οι τελικές απο­φάσεις για τον ανασχηματισμό, που θα θέσει εκτός κυβέρνησης τους δια­φωνούντες που δεν παραιτούνται, θα ληφθούν στον απόηχο της ψηφοφο­ρίας στη Βουλή.

Στην «πρέσα» η Κ.Ο.

Προηγουμένως όμως ο Τσίπρας εί­χε κληθεί να διαχειριστεί την κρίση στο επίπεδο της Κοινοβουλευτικής Ομά­δας.

Επισήμως το διακύβευμα για όλες τις πλευρές είναι η ενότητα του κόμ­ματος και της Κοινοβουλευτικής Ομά­δας, ωστόσο είναι σε εξέλιξη ένας «κλεφτοπόλεμος» με αντικείμενο το μπαλάκι των ευθυνών μπροστά σε μια επαπειλούμενη διάσπαση.

Πάντως προς το παρόν η ηγεσία δεν ζητάει παραιτήσεις βουλευτών από τις έδρες τους σε μια προσπάθεια να περι­ορίσει τις διαρροές μέχρι την 22α Ιου­λίου, οπότε πρέπει να ψηφίσει τη δεύ­τερη δέσμη προαπαιτούμενων (αναδι­άρθρωση της Δικαιοσύνης, ενσωμά­τωση της Οδηγίας για το bail in και την προστασία των καταθέσεων κάτω των 100.000 ευρώ), αλλά καλεί σε στήριξη της συμφωνίας και της κυβέρνησης μετερχόμενη ουσιαστικά το επιχείρη­μα – εκβιασμό ότι όσοι δεν στηρίζουν την κυβέρνηση ουσιαστικά προκα­λούν την πτώση της ταυτιζόμενοι με τους σχεδιασμούς Σόιμπλε και εγχώρι­ων κύκλων για «αριστερή παρένθεση».

Χθες στην Κ.Ο. ο Αλέξης Τσίπρας σκλήρυνε περαιτέρω τη στάση του διά του διλήμματος «ή στηρίζετε ή είναι δύσκολο να είμαι πια πρωθυπουργός», μέσω του οποίου επιχείρησε να περιο­ρίσει τις αρνητικές ψήφους («όχι», «πα­ρών») μεταθέτοντας το βάρος της ευ­θύνης στους διαφωνούντες, μεγάλο κομμάτι των οποίων (Αριστερή Πλατ­φόρμα υπό τον Λαφαζάνη) δηλώνει ότι καταψηφίζει τη συμφωνία, αλλά στηρίζει την κυβέρνηση.

Παράλληλα, το ηγετικό επιτελείο επιχειρεί να ακυρώσει και να αποδομήσει τα επιχειρήματα της εσωκομ­ματικής αντιπολίτευσης καλώντας την ακόμη και την ύστατη ώρα να καταθέ­σει εναλλακτικές (που να αντιμετωπί­ζουν τις συνέπειες από τη μη υπογρα­φή συμφωνίας) και να πει αν θεωρεί υπαρκτό ή μπλόφα το σκληρό δίλημμα ενώπιον του οποίου τέθηκε ο πρω­θυπουργός.

Η άλλη πλευρά απαντά ότι κατα­ψηφίζοντας τη συμφωνία ουσιαστικά στηρίζει το «Όχι» του λαού στο δημο­ψήφισμα, αλλά και τον πρωθυπουργό απέναντι στον εκβιασμό που δέχτηκε, ενώ ουσιαστικά λέει ότι η ψήφιση της συμφωνίας καθιστά την κυβέρνηση «αριστερή παρένθεση» αφού τη με­τατοπίζει σε καθαρά νεοφιλελεύθερο πλαίσιο πολιτικής. «ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ»

phgh:http://hellasforce.com/

Έτσι θα γίνει πλούσια ξανά η Ελλάδα!

Είναι ο μεγαλύτερος τουριστικός προορισμός στον κόσμο. Μακάρι μόνο οι Έλληνες να συνειδητοποιούσαν τις δυνατότητες…

Γράφει ο Lawrence Osborne, Βρετανός συγγραφέας ταξιδιωτικών και μυθιστορηματικών βιβλίων.

Πολλοί από εμάς που πέρασαν τα καλοκαίρια της παιδικής τους ηλικίας στην Ελλάδα, έχουν παρακολουθήσει την τραγική φάρσα που εκτυλίσσεται τόσο στις Βρυξέλλες, όσο και στους δρόμους της Αθήνας που παρακμάζουν συνεχώς, με δυσπιστία και αηδία. Σε ένα ευρωπαϊκό κράτος τον 21ο αιώνα οι εργαζόμενοι που έμειναν άνεργοι κατά τα τελευταία πέντε χρόνια της καταστροφικής οικονομικής συρρίκνωσης, περιφέρονται στους δρόμους τη νύχτα μην έχοντας που να κοιμηθούν, μπαίνοντας σε πρωινά λεωφορεία μόνο για να βρεθούν κοντά σε καλοριφέρ, φυλούν τις άθλιες σακούλες σκουπιδιών γεμάτες με ανοιγμένες συσκευασίες, οι οποίες μπορεί και να κλαπούν μόλις επιχειρήσουν να βρουν μια τουαλέτα. Αυτοί δεν είναι ψυχικά ασθενείς. Αυτοί είναι κανονικοί εργαζόμενοι άνθρωποι, που δεν μπορούν πλέον να πληρώνουν το ενοίκιό τους σε μια χώρα της οποίας το επίσημο ποσοστό ανεργίας είναι τώρα πάνω από 25 τοις εκατό.

Πού είναι η Ελλάς των παρελθοντικών καλοκαιριών- είναι καταδικασμένη στη μνήμη, τη λήθη και τις ετοιμοθάνατες αναμνήσεις;

Διαβάζετε ότι η Ελλάδα έχει κατά κεφαλήν ΑΕΠ $ 21,000, πολύ ανώτερο από εκείνο της γειτονικής, πιο λειτουργικής και φερέγγυας Τουρκίας-αλλά μερικές φορές φαίνεται δύσκολο να το πιστέψει κανείς. Μέχρι τώρα όλοι ξέρουμε αυτή τη λιτανεία. Και μέχρι τώρα γνωρίζουμε επίσης, αν δεν είμαστε ανένδοτοι ιδεολόγοι, ότι υπάρχει πολύ φταίξιμο να μοιραστεί.

Αλλά εγώ είμαι μυθιστοριογράφος, όχι οικονομολόγος. Δεν έχω ιδέα αν ένα Grexit θα μπορούσε να κάνει την Ελλάδα «ανταγωνιστική» και πάλι, ή κατά πόσον η ανάπτυξη εύκολα θα επιστρέψει σε ένα πελατειακό και αναποτελεσματικό σύστημα που κανείς μέχρι τώρα δεν μπόρεσε να μεταρρυθμίσει. Η ελληνική πολιτική είναι ένα παρανοϊκό ναρκοπέδιο. Η εμπιστοσύνη σε ένα κοινωνικό συμβόλαιο απλά δεν υπάρχει και ποτέ δεν υπήρχε. Τα σημάδια του Εμφυλίου Πολέμου και η χούντα που έπεσε το 1974 είναι βαθιά. Το τρέχον πακέτο διάσωσης, προφανώς, δεν θα λειτουργήσει. Ο Βαρουφάκης-του οποίου οι προτάσεις για ομόλογα που συνδέονται με την ανάπτυξη ήταν οι πιο λογικές –στη γραμμή του Άνταμ Σμιθ- που τέθηκαν από κάθε συζητητή στο δωμάτιο. Αυτό αγνοεί το προφανές γεγονός ότι οι Γερμανοί δεν το ήθελαν τη διαπραγμάτευση καθόλου και ήθελαν να δουν τους Έλληνες να αποχωρούν. Αλλά ίσως το πρόβλημα να είναι βαθύτερο ούτως ή άλλως. Ο Πολιτισμός κερδίζει την οικονομία και υπερέχει επίσης της πολιτικής. Και η Ευρώπη δεν μπορεί να ομογενοποιήσει τους πολιτισμούς της.

Ούτε όποιος αγαπά την Ελλάδα, όπως εγώ, θέλει ένα τέτοιο αποτέλεσμα. Αντ ‘αυτού η Ευρώπη μπορεί να αποπολιτικοποίησει αυτές τις διαφορές με ορισμένους προσοδοφόρους τρόπους. Υπάρχουν δύο βιομηχανίες που λειτουργούν πολύ καλά στην Ελλάδα και οι οποίες έχουν ιδιαίτερα διεθνή χαρακτήρα. Η μία είναι η ναυτιλία και η άλλη είναι ο τουρισμός. Η πρώτη είναι εντελώς αφορολόγητη, η τελευταία είναι απλώς υπανάπτυκτη σχέση με τις δυνατότητές της. Αλλά είναι η τελευταία που θα ανοίξει μια διέξοδο από το τέλμα και ίσως και να δείξει το δρόμο προς την αναδιάρθρωση του χρέους επίσης.

Η Ελλάδα έχει δύο πράγματα που πηγαίνουν καλά. Έχει το μεγαλύτερο εμπορικό στόλο της Ευρώπης και έχει -γιατί να μην γίνουμε ρομαντικοί σε αυτούς τους σκοτεινούς καιρούς; – το πιο όμορφο τοπίο στη γη. Οι Άγγλοι συγγραφείς (η αδελφότητα στην οποία ανήκω) έχουν βρει την έμπνευσή τους στην Ελλάδα. Είναι το όνομα του Βύρωνα λαξευμένο στους κίονες του Σουνίου. Ο Lawrence Durrell και ο Πάτρικ Λη Φέρμορ είναι η επιτομή αυτής της θέρμης. Πολύ πριν υπάρξουν τουρίστες που βγάζουν τα μπικίνι τους στη Μύκονο, αυτοί οι άνθρωποι τραγούδησαν για μια Ελλάδα που θεωρούσαν ιερή, όπως θα έπρεπε κι εμείς να κάνουμε επίσης..

Από τον Φέρμορ:
«… ο απεριόριστος ελληνικός ουρανός: ένας ουρανός που είναι μεγαλύτερος και ελαφρύτερος και ο οποίος μας περιβάλλει στενότερα και εκτείνεται περαιτέρω στο διάστημα από ό, τι οπουδήποτε αλλού στον κόσμο. Δεν είναι ούτε τρομακτικός, ούτε μειωτικός, αλλά φιλόξενος για τον άνθρωπο και τα στοιχεία του στη γη. Σαν ένα απλό σφάλμα στη βαρύτητα να τον καρφώνει στα βράχια, ή το κατάστρωμα του πλοίου και τον εμποδίζει από το να χαθεί στο άπειρο».

Θα μπορούσαμε να πούμε ότι υπάρχει απόσταση από αυτό ως τη φρίκη του μαζικού τουρισμού και θα είχαμε δίκιο. Σχεδόν καμία χώρα δεν μπόρεσε να αποφύγει τα σημάδια του τουρισμού, ενώ συγκέντρωνε τα κέρδη της. Η εξαίρεση είναι το Μπουτάν, το οποίο μετατράπηκε σε μία από τις καθαρότερες χώρες στη γη, γεμίζοντας τα ταμεία του με τουριστικού φόρους. Η Ελλάδα δεν μπορεί να είναι Μπουτάν, εκτός αν θέλει να ντύνονται οι άνθρωποι της με φολκλόρ χιτώνες και να γκρεμίσει τα περισσότερα από τα ξενοδοχεία που έχει. Αλλά ο μαζικός τουρισμός δεν πρέπει να είναι η μοίρα της επίσης. Το Μπουτάν κάνει την επίσκεψη στη γωνία του των Ιμαλαΐων, τόσο απαιτητική, ώστε να φιλτράρει τα οκτώ δέκατα των ακολούθων-ζόμπι τουριστικών ομάδων και να καταλήγει με ανθρώπους που πραγματικά θέλουν να είναι εκεί, επειδή το «Zhong» του Πάρο και η κοιλάδα του Gangtey, σημαίνει κάτι σε αυτούς και είναι πρόθυμοι να πληρώσουν για αυτό. Η Ελλάδα δεν έχει πάρει αυτό το δρόμο σε σχέση με τους Δελφούς και τον Παρθενώνα και προφανώς δεν μπορεί, αλλά ούτε και το μέλλον πρέπει να είναι όπως το παρελθόν.

Όπως η Ισπανία, η Ελλάδα κακόμαθε από τη δεκαετία του 1970 για προσιτές τουριστικές λίρες, γερμανικά μάρκα και τώρα, με τραγικό τρόπο, ευρώ. Η Μύκονος και η Πάτμος και η Ρόδος έγιναν σταθμοί για τα διεθνή κυκλώματα, αν και για διαφορετικές αγορές. Η Μύκονος έγινε η Ίμπιζα της ανατολικής Μεσογείου, ενώ η Πάτμος προσέλκυσε ένα πλουσιότερο, πιο πολιτιστικά μυστικιστικό κομμάτι -πολλοί από τους φίλους μου πάνε εκεί κάθε χρόνο και μου λένε με κάθε ειλικρίνεια ότι αφήνουν πολύ μικρό οικολογικό αποτύπωμα πίσω τους. Όλα ωραία και καλά! Όταν ήμουν έφηβος πήγα στη Χίο και τη Θάσο και μερικές φορές στον Πλαταμώνα νότια της Θεσσαλονίκης, όπου πήγαινα κατασκήνωση με Έλληνες συμπαίκτες σε μια είδους ατμόσφαιρα αμμώδους σεξουαλικού παιδιαρίσματος και επικών ευκαιριακών ποτών. Αλλά έπαιρνα πάντα την Ιλιάδα μου μαζί μου και πάντα υπήρχαν μέρη για να επιδοθώ σε αυτή τη συνήθεια. Ήταν αυτός τουρισμός; Δεν είμαι σίγουρος ακόμα και τώρα. Αλλά χωρίς την Ελλάδα, θα ήμουν ένα πολύ διαφορετικό άτομο.

Το καλοκαίρι του 2013 πήγα πίσω στην Ύδρα για να γράψω ένα κομμάτι για τον Έλληνα φιλάνθρωπος των τεχνών και δισεκατομμυριούχο Δάκη Ιωάννου. Ήπια ποτά στο σχεδιασμένο από τον Τζεφ Κουνς γιοτ του και περπάτησα μόνος μου γύρω από αυτό το θαυμαστό νησί, το οποίο μοιάζει με ένα κομμάτι της Μεσοποταμίας που χάθηκε στο Αιγαίο. Στο μοναχικό μονοπάτι μετά το χωριό Καμίνι κοίταξα κάτω στις πλαγιές που γεμίζουν με άλογα και στα μικρά θέρετρα που γεμίζουν με τον ήχο της ρωσικής φλυαρίας. Εκεί ήταν, οι άνθρωποι του Βορρά ξαπλωμένοι στον μυστικό όρμο τους, με την παράξενη μουσική τους και τα γυαλιστερά άκρα τους. Ήταν αποκρουστικοί οπτικά αλλά αναμφισβήτητα ειρηνικοί και μη-ιδεολογικοί. Θα μπορούσαν να υπάρχουν χειρότερα αποτελέσματα για μια χώρα, σκέφτηκα, παρά να παραδοθούν στη βιομηχανία της φιλοξενίας και της χορηγίας αθώων σλαβικών αναγκών. Οι Βρετανοί θα μπορούσαν να είναι πιο σκληροί.

Η ίδια η Ύδρα φαινόταν να είναι μια τέτοια περίπτωση. Έχοντας απαγορεύσει τους κινητήρες εσωτερικής καύσης και διατηρήσει τα ευγενή γαϊδούρια, έχει διατηρήσει την ήσυχη και μη-υστερική αξιοπρέπειά της. Ωστόσο, ξεχείλιζε από πλούσιους βόρειο- Ευρωπαίους τουρίστες και μάλιστα Άραβες και Αμερικανούς επίσης. Τα εστιατόρια ήταν σκηνικά μιας φλυαρίας της Βαβέλ. Οι επισκέπτες φαινόταν μορφωμένοι και ευκατάστατοι, ήσυχοι και υπάκουοι πριν τα ομηρικά γυαλιά και το παγωμένο λευκό κρασί Σαντορίνης. Το ίδιο το νησί έμοιαζε εντυπωσιακά και ακόμα δυσαρμονικά να ευημερεί στη μέση μιας οικονομικής καταστροφής που σιγόκαιγε. Κάθε σούρουπο, σε ένα μικρό νησί μισό μίλι έξω στη θάλασσα, ορθόδοξοι γάμοι γίνονταν σε μια έκρηξη ερωτικής κομψότητας. Τα μονοπάτια ήταν όμορφα περιποιημένα και καθαρά και κατά μήκος τους σκουπισμένα. Τα σπίτια της πόλης της Ύδρας, σε τάξη σχεδόν κυβιστική, όπως τα διάσημα έργα του Γκίκα το 1930, τα οποία τα είχαν καταστήσει επιθυμητά εξαρχής.

Ένας από τα πιο οξύς επικριτές της δημοσιονομικής πολιτικής της Γερμανίας σε σχέση με την Ελλάδα, ήταν ο Wolfgang Munchau, ο οποίος έγραψε στους Financial Times. Για τον ελληνικό τουρισμό, έγραψε πρόσφατα:

«Σε αντίθεση με τις μικρές οικονομίες της Βόρειας Ευρώπης, η Ελλάδα είναι μια σχετικά κλειστή οικονομία. Περίπου τα τρία τέταρτα του ΑΕΠ της είναι εγχώρια. Του τριμήνου που δεν είναι, τα περισσότερα προέρχονται από τον τουρισμό, ο οποίος θα επωφεληθεί από την υποτίμηση. Η συνολική επίδραση της υποτίμησης δεν θα ήταν τόσο ισχυρή όσο θα ήταν για μια ανοικτή οικονομία, όπως η Ιρλανδία, αλλά θα ήταν επωφελής, ωστόσο».

Ο Munchau πιστεύει ότι η Ελλάδα πρέπει να βγει από την Ευρωζώνη, να υποφέρει ένα χρόνο ή δύο από μιζέρια και κατάρρευση και στη συνέχεια, να περιμένει για την αναπόφευκτη ανάκαμψη. Φαίνεται να πιστεύει ότι ο τουρισμός θα ηγηθεί της ανάκαμψης, επειδή μια υποτίμηση της δραχμής θα κάνει την Ελλάδα ένα φιλόξενο μέρος για να επισκεφθεί κανείς και όλα τα πράγματα που οι ξένοι αγαπούν στην «ιερή γη» θα είναι πάντα εκεί. Το μόνο ερώτημα που έχω είναι αν οι τουριστικές πινακίδες στα γερμανικά που βρίσκονται σε όλη την Ύδρα, θα πρέπει να κατέβουν. Αλλά αμφιβάλλω. Αυτό που αμφιβάλλω είναι, η αισιόδοξη υπόθεση ότι θα έρθει η ανάκαμψη σε ένα-δύο χρόνια.

Αλλά δεν έχει σημασία. Τι και αν ήταν μια δεκαετία; Οι Έλληνες έχουν μια μεγάλη ιστορία και έχουν εκ του φυσικού τους μεγάλες αντοχές. Είναι επίσης φυσικοί πραγματιστές, ο καρπός των χιλιάδων ετών της θαλάσσιας επιδέξιας εμπορικής ναυτιλίας (ναυτιλία και πάλι). Το αν είναι καλοί οι σερβιτόροι ή το προσωπικό του ξενοδοχείου σε σχέση με, ας πούμε, την Ταϊλάνδη, είναι ένα άλλο θέμα. Αλλά δεν είναι χειρότεροι από τους άλλους Ευρωπαίουςσε αυτή την περίπτωση και τουλάχιστον έχουν τη Μάνη, τον Παρθενώνα, τη σκαλιστή υπογραφή του Βύρωνα και ουρανούς που εκτείνονται περαιτέρω στο διάστημα από ό, τι οπουδήποτε αλλού στον κόσμο.

phgh:http://hellasforce.com/

Σαν σήμερα το Πραξικόπημα κατά του Μακαρίου στην Κύπρο

Στις 15 Ιουλίου του 1974 η Χούντα των Αθηνών δια των οργάνων της στη Μεγαλόνησο (Εθνική Φρουρά, ΕΛΔΥΚ, ΕΟΚΑ Β') ανατρέπει τον πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας αρχιεπίσκοπο Μακάριο και εγκαθιστά κυβέρνηση «μαριονετών» υπό τον δημοσιογράφο Νίκο Σαμψών. Πέντε ημέρες αργότερα, οι Τούρκοι θα εισβάλουν στην Κύπρο...

Οι σχέσεις της ελληνικής χούντας και ιδιαίτερα του ισχυρού άνδρα της ταξιάρχου Δημητρίου Ιωαννίδη με τον αρχιεπίσκοπο Μακάριο ήταν ιδιαίτερα τεταμένες.

Ο Ιωαννίδης πίστευε ότι ο Μακάριος είχε απεμπολήσει την «Ένωση», ήταν φιλοκομμουνιστής και φοβόταν το πνεύμα ανεξαρτησίας του. Από τον Απρίλιο του 1974 εξύφαινε σχέδιο για την ανατροπή του. «Πρέπει να τελειώνουμε με τον Μούσκο» φέρεται να είπε σε συγκέντρωση αξιωματικών στο σπίτι του πρωθυπουργού Αδαμάντιου Ανδρουτσόπουλου (Μιχαήλ Μούσκος ήταν το κοσμικό όνομα του Μακαρίου).

Ο Μακάριος είχε προειδοποιηθεί για τα σχέδια του Ιωαννίδη από τον Ευάγγελο Αβέρωφ και άλλους Ελλαδίτες πολιτικούς παράγοντες, αλλά δεν φαίνεται να έδινε ιδιαίτερη σημασία. Τους φόβους τους για το ενδεχόμενο ενός πραξικοπήματος στη μεγαλόνησο είχαν εκφράσει από το εξωτερικό ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και ο Ανδρέας Παπανδρέου. Στην Κύπρο, απλώς είχαν ληφθεί έκτακτα μέτρα για την προστασία παραγόντων της δημόσιας ζωής, λόγω και της δραστηριότητας της ΕΟΚΑ Β'.

Η αφορμή για την επιτάχυνση των εξελίξεων δόθηκε την 1η Ιουλίου 1974, όταν το Υπουργικό Συμβούλιο της Κύπρου αποφάσισε τη μείωση της στρατιωτικής θητείας σε 14 μήνες και του περιορισμού των ελλαδιτών αξιωματικών της Εθνικής Φρουράς. Την επομένη, 2 Ιουλίου, ο Μακάριος με επιστολή του προς τον Έλληνα ομόλογό του στρατηγό Φαίδωνα Γκιζίκηκατηγόρησε την ελληνική κυβέρνηση για ανάμιξη στις εναντίον του συνωμοσίες και αξίωνε να ανακληθούν στην Ελλάδα 650 ελλαδίτες αξιωματικοί, που υπηρετούσαν στην Εθνική Φρουρά της Κύπρου.

Στην επιστολή του επισήμαινε στον Γκιζίκη:

…Θλίβομαι κύριε πρόεδρε, διότι ευρέθην εις την ανάγκην να είπω πολλά δυσάρεστα δια να περιγράψω εις αδράς γραμμάς με γλώσσα ωμής ειλικρινείας την από μακρού εν Κύπρω υφιστάμενην κατάστασιν . Τούτο όμως επιβάλλει το εθνικόν συμφέρον , το οποίον έχω πάντοτε γνώμονα όλων των ενεργειών και δεν επιθυμώ διακοπήν της συνεργασίας μου μετά της ελληνικής κυβερνήσεως. Δέον, όμως, να ληφθεί υπόψιν,ότι δεν είμαι διορισμένος νομάρχης ή τοποτηρητής εν Κύπρω της ελληνικής κυβερνήσεως αλλά εκλεγμένος ηγέτης μεγάλου τμήματος του ελληνισμού και απαιτώ ανάλογον προς εμέ συμπεριφοράν του εθνικού κέντρου…

Την ίδια ημέρα, σε σύσκεψη στο γραφείο του Αρχηγού των Ενόπλων Δυνάμεων, στρατηγού Μπονάνου, με τη συμμετοχή του Ιωαννίδη, αποφασίστηκε ότι το πραξικόπημα εναντίον του Μακαρίου θα γινόταν τη Δευτέρα 15 Ιουλίου 1974. Ο Μπονάνος ανέθεσε την αρχηγία του πραξικοπήματος στον ταξίαρχο Μιχαήλ Γεωργίτση, με υπαρχηγό τον καταδρομέα συνταγματάρχη Κωνσταντίνο Κομπόκη. Και οι δύο αξιωματικοί υπηρετούσαν στην Εθνική Φρουρά.

Στις 11 Ιουλίου συνήλθε στην Αθήνα το υπουργικό συμβούλιο για να συζητήσει την επιστολή Μακαρίου και αποφασίστηκε να συγκληθεί ευρεία σύσκεψη το Σάββατο 13 Ιουλίου, για να εκτιμηθούν οι επιπτώσεις από την επαπειλούμενη μείωση της στρατιωτικής θητείας στην Κύπρο. Στη σύσκεψη αυτή συμμετείχαν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας στρατηγός Φαίδων Γκιζίκης, ο πρωθυπουργός Αδαμάντιος Ανδρουτσόπουλος, ο αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων στρατηγός Μπονάνος και ο διοικητής της Εθνικής Φρουράς αντιστράτηγος Γεώργιος Ντενίσης (θείος της γνωστής ηθοποιού Μιμής Ντενίση). Η σύσκεψη, που κράτησε μόλις λίγα λεπτά της ώρα έγινε για το θεαθήναι, για να παραπλανηθεί ο στρατηγός Ντενίσης, ο οποίος ήταν αντίθετος σε ενδεχόμενο πραξικόπημα στην Κύπρο και να αφεθεί ελεύθερο το έδαφος στους δύο υφισταμένους του Γεωργίτση και Κομπόκη να δράσουν ανενόχλητοι στο νησί.

Νωρίς το πρωί της Δευτέρας, 15 Ιουλίου 1974, ο Μακάριος πήρε τον δρόμο της επιστροφής στο Προεδρικό Μέγαρο στη Λευκωσία από την εξοχική του κατοικία στο όρος Τρόοδος, όπου είχε περάσει το Σαββατοκύριακο. Η πομπή του Μακαρίου πέρασε μπροστά από το στρατόπεδο της Εθνικής Φρουράς στην Κοκκινοτριμιθιά, όπου τα τανκς ζέσταιναν ήδη τις μηχανές τους για το επικείμενο πραξικόπημα. Η πομπή του Μακαρίου πέρασε ανενόχλητη από το σημείο εκείνο, χωρίς κάποιο από τα μέλη της συνοδείας του να παρατηρήσει κάτι το ύποπτο.

Στις 8.15 πμ, τα πρώτα τεθωρακισμένα άρχισαν να βγαίνουν από τη βάση τους, με κατεύθυνση το Προεδρικό Μέγαρο. Παράλληλα, μία μοίρα καταδρομών διατάχθηκε να καταλάβει όλα τα επίκαιρα σημεία και τα δημόσια κτίρια. Το πολυαναμενόμενο πραξικόπημα είχε εκδηλωθεί με το σύνθημα «Ο Αλέξανδρος εισήλθε εις το νοσοκομείο».

Την ώρα εκδήλωσης του πραξικοπήματος, ο Μακάριος δεχόταν μια ομάδα ελληνοπαίδων από την Αίγυπτο. Κάποιο από τα παιδιά άκουσε τους πυροβολισμούς, αλλά ο Μακάριος τα καθησύχασε. Όταν τα πυρά πύκνωσαν και το Προεδρικό Μέγαρο άρχισε να κανονιοβολείται από τα τεθωρακισμένα της Εθνικής Φρουράς, ο Μακάριος, αφού προστάτευσε πρώτα τους μικρούς του επισκέπτες,  στη συνέχεια διέφυγε από τη μοναδική αφύλακτη δίοδο, που υπήρχε στα δυτικά του Προεδρικού Μεγάρου.

Με τη βοήθεια τριών σωματοφυλάκων του και ντυμένος με πολιτικά ρούχα, ακολούθησε την κοίτη ενός παρακείμενου χειμάρρου και κάτω από μυθιστορηματικές συνθήκες έφθασε στη Μονή Κύκκου. Εκεί, ξεκουράστηκε για λίγο και στη συνέχεια πήρε τον δρόμο για την Πάφο. Το ερώτημα που πλανάται από τότε είναι γιατί οι πραξικοπηματίες δεν απέκλεισαν ολοκληρωτικά το Προεδρικό Μέγαρο, αλλά άφησαν αφύλακτη μία δίοδο, από την οποία διέφυγε ο Μακάριος. Ο συνταγματάρχης  Κομπόκης, που είχε το γενικό πρόσταγμα της επίθεσης, ισχυρίζεται ότι είχε εντολές να αφήσει ελεύθερη μία δίοδο για τη διαφυγή του Μακαρίου, ενώ ο επικεφαλής του πραξικοπήματος ταξίαρχος Γεωργίτσης επικαλέστηκε την έλλειψη δυνάμεων.

Μέχρι το μεσημέρι, οι πραξικοπηματίες είχαν θέσει υπό τον έλεγχό τους σχεδόν ολόκληρη τη Λευκωσία, παρά την αντίδραση των πολιτοφυλάκων της ΕΔΕΚ του Βάσου Λυσαρίδη και του Εφεδρικού Στρατού, που αποτελούνταν αποκλειστικά από Ελληνοκυπρίους. Αμέσως άρχισαν να αναζητούν το πρόσωπο που θα αναλάμβανε την Προεδρία της Κυπριακής Δημοκρατίας. Βολιδοσκοπήθηκαν τρεις ανώτατοι δικαστικοί και ο Γλαύκος Κληρίδης, οι οποίοι αρνήθηκαν. Τελικά, ο Γεωργίτσης κατέληξε στον δημοσιογράφο και παλαιό αγωνιστή της ΕΟΚΑ Νίκο Σαμψών, μία από τις πλέον αμφιλεγόμενες προσωπικότητες στην ιστορία του Κύπρου. Όταν το πληροφορήθηκε ο Ιωαννίδης φέρεται να είπε με αγανάκτηση: «500.000 Έλληνες υπάρχουν στην Κύπρο, αυτόν βρήκατε να κάνετε πρόεδρο».

Κι ενώ οι πραξικοπηματίες θεωρούσαν τον Μακάριο νεκρό και το ανακοίνωναν συνεχώς μέσω του ΡΙΚ, αυτός ήταν ζωντανός και απηύθυνε μήνυμα μέσω ενός αυτοσχέδιου ραδιοσταθμού της Πάφου: 

Ελληνικέ Κυπριακέ Λαέ! Γνώριμη είναι η φωνή που ακούεις. Γνωρίζεις, ποιος σου ομιλεί. Είμαι ο Μακάριος. Είμαι εκείνος, τον οποίο συ εξέλεξες δια να είναι ο ηγέτης σου. Δεν είμαι νεκρός. Είμαι ζωντανός. Και είμαι μαζί σου, συναγωνιστής και σημαιοφόρος εις τον κοινόν αγώνα. Το πραξικόπημα της χούντας απέτυχε. Εγώ ήμουν ο στόχος της και εγώ, εφόσον ζω, η Χούντα εις την Κύπρον δεν θα περάση. Η Χούντα απεφάσισε να καταστρέψη την Κύπρο.Να την διχοτομήση.Αλλά δεν θα το κατορθώση.Πρόβαλε παντοιοτρόπως αντίστασιν εις την Χούντα. Μη φοβηθής. Ενταχθήτε όλοι εις τα νομίμους δυνάμεις του κράτους. Η Χούντα δεν πρέπει να περάση και δεν θα περάση. Νυν υπέρ πάντων ο αγών!

Μέχρι το πρωί της 16ης Ιουλίου όλη η Κύπρος βρισκόταν υπό τον έλεγχο των πραξικοπηματιών. Το τίμημα του πραξικοπήματος ήταν βαρύ. Οι νεκροί από την αδελφοκτόνα διαμάχη έφθασαν τους 450. Ο Μακάριος, αφού διανυκτέρευσε στο στρατόπεδο της ειρηνευτικής δύναμης του ΟΗΕ στην Πάφο, επιβιβάστηκε σε αγγλικό στρατιωτικό αεροπλάνο και δια μέσου της Μάλτας έφθασε στο Λονδίνο, όπου την επομένη, 17 Ιουλίου, συναντήθηκε με τον Βρετανό πρωθυπουργό Χάρολντ Ουίλσον και τον Υπουργό Εξωτερικών Τζέιμς Κάλαχαν.

Όσον αφορά τις διεθνείς αντιδράσεις για το πραξικόπημα, η Μεγάλη Βρετανία τήρησε επιφυλακτική στάση και συνέστησε «αυτοσυγκράτηση». Οι Ηνωμένες Πολιτείες ζήτησαν την υποστήριξη της ανεξαρτησίας της Κύπρου και κάλεσαν όλα τα κράτη να πράξουν το ίδιο, ενώ ο Υπουργός Εξωτερικών Χένρι Κίσιγκερ απέρριψε πρόταση για υποστήριξη του ανατραπέντος καθεστώτος Μακαρίου. Στην Αθήνα, ο Υπουργός Εξωτερικών Κωνσταντίνος Κυπραίος δήλωσε, μεταξύ άλλων, ότι «αι πρόσφατοι εξελίξεις εν Κύπρω αποτελούν υπόθεσιν ανεξαρτήτου κράτους, μέλους των Ηνωμένων Εθνών».

Οι Τουρκοκύπριοι παρέμειναν απαθείς, καθώς θεώρησαν ότι το πραξικόπημα ήταν καθαρά υπόθεση των Ελληνοκυπρίων. Την ίδια ημέρα με την εκδήλωση του πραξικοπήματος, η Τουρκία έθεσε τις στρατιωτικές δυνάμεις της σε επιφυλακή, γιατί όπως δηλώθηκε ανετράπη η συνταγματική τάξη στο νησί. Στην Άγκυρα συνήλθε το Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας με αφορμή την κατάσταση στην Κύπρο. Οι στρατιωτικοί διαβεβαίωσαν τον πρωθυπουργό Μπουλέντ Ετσεβίτ ότι θα είναι έτοιμοι για απόβαση στην Κύπρο μέσα σε πέντε ημέρες.

phgh:kranos.gr

Πώς τα φέρνει η μοίρα και ο χρόνος

Πενήντα χρόνια μετά η χώρα ζει ξανά συνθήκες πολιτικής ανωμαλίας...

Πώς τα φέρνει η μοίρα και ο χρόνος. Σήμερα έχουμε 15 Ιουλίου, επέτειο των γνωστών πλέον Ιουλιανών με αρχιαποστάτη τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη που άνοιξε το δρόμο για την επιβολή της Δικτατορίας.

Πενήντα χρόνια μετά η χώρα ζει ξανά συνθήκες πολιτικής ανωμαλίας και πολλοί είναι εκείνοι που πιστεύουν ότι η διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ θα μοιάζει πολύ με την αποστασία εκείνων των ταραγμένων ετών. 20,30 ή 40 βουλευτές και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που είτε είναι στην Αριστερή Πλατφόρμα είτε είναι... ξέμπαρκοι ετοιμάζονται να αποχωρήσουν από ένα κόμμα που μόλις πριν πέντε μήνες σάρωσε.

Δεν ξέρουμε αν πρόκειται για νέα αποστασία. Δεν ξέρουμε αν κάποιοι μοιάζουν με τον Μητσοτάκη ή θα μείνουν στην ιστορία ως οι αρχηγοί των νέων Ιουλιανών, αυτή τη φορά της Αριστεράς. Αυτό που ξέρουμε είναι ότι πρέπει πάση θυσία να αποφύγουμε τα... επόμενα. Πολιτικές ανωμαλίες και ότι ακολούθησε πριν πενήντα χρόνια..

phgh:antinews.gr

Η χώρα... έχει βαρέσει διάλυση

Το έγκλημα που ξεκίνησε πέρυσι τον Δεκέμβριο όταν ο ΣΥΡΙΖΑ οδήγησε τη χώρα σε εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας και σε εκλογές συνεχίζεται και η Ελλάδα οδηγείται με σπασμένα φρένα προς την καταστροφή

Είναι πράγματι δραματικά τα όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα και σίγουρα δεν της αξίζει τέτοια τύχη. Το πολιτικό σύστημα έχει ουσιαστικά καταρρεύσει ενώ η οικονομία έχει ήδη αποσαθρωθεί σε τέτοιο βαθμό που δύσκολα θα μπορέσει να ανακάμψει με όσα πακέτα κι αν μας δώσουν.

Τα στοιχεία μόνο της Κομισιόν να δει κανείς και θα καταλάβει. Ύφεση 4% όταν υπήρχαν προβλέψεις... προ Τσίπρα για ανάπτυξη 1% το 2015. Ουσιαστικά δηλαδή η χώρα μπορεί να χάσει δυνητικά πέντε μονάδες του ΑΕΠ, σχεδόν 9 δισ. ευρώ. Όλα αυτά χάθηκαν μέσα σε πέντε μήνες και δεν είναι βεβαίως τα μοναδικά. Μην ξεχνάμε τα δεκάδες δισ. καταθέσεων που έχουν εξαφανιστεί. Μην ξεχνάμε την απαξίωση του χρηματιστηρίου, των ελληνικών ομολόγων.

Μην ξεχνάμε την καταστροφή στον επενδυτικό τομέα, στις τράπεζες, στις επιχειρήσεις, στην αγορά.

Δεν είναι υπερβολή να πει κανείς ότι από τον Ιανουάριο, και κυρίως τις τελευταίες 20 ημέρες, από το δημοψήφισμα και μετά, η ζημιά που έγινε ήταν τόσο μεγάλη που δεν έχει προηγούμενο. Είναι σε τέτοια κατάσταση η χώρα που ούτε το 2010 επί Γ. Παπανδρέου και με την είσοδο του ΔΝΤ στην Ελλάδα, δεν υπήρχε τέτοιο μπάχαλο.

Αλλά σε πολιτικό επίπεδο η κατάσταση είναι χειρότερη και ο συνδυασμός αυτών είναι εκρηκτικός. Ανεξαρτήτως της διαδικασίας της ψηφοφορίας, του μπάχαλου με την Κωνσταντοπούλου ή τα όσα δραματικά έγιναν στην Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, η ουσία είναι ότι το πολιτικό σύστημα βαδίζει σε τεντωμένο σκοινί.

Η συμφωνία υπάρχει αλλά δεν ξέρει κανείς αν μπορεί να εφαρμοστεί από το υπάρχον πολιτικό προσωπικό. Αλλά και κάποια άλλη κυβέρνηση ειδικού σκοπού να εμφανιζόταν από το πουθενά πολύ δύσκολα θα μπορούσαν να υλοποιηθούν τα μέτρα, να τα αντέξει η χώρα και να πάει ένα βήμα μπροστά.

Χωρίς όραμα, χωρίς σχέδιο, χωρίς αναπτυξιακή προοπτική και κυρίως με ένα χρέος που θα φτάσει σύντομα το 200% πόσο μπορεί να αντέξει η Ελλάδα;

Στο σκηνικό του μπάχαλου ήρθαν να προστεθούν τα επεισόδια στο Σύνταγμα τα οποία είναι η αρχή του παγόβουνου. Θα έχουμε κι άλλες φωτιές στην Αθήνα και να μας το θυμηθείτε.

Βεβαίως δεν ξεχνά κανείς αυτά που συμβαίνουν με τα σενάρια για τη δραχμή, την «εισβολή» Λαφαζάνη στα Χειμερινά Ανάκτορα της Τράπεζας της Ελλάδος, το γεγονός ότι ψηφίζουν τα μέτρα τα κόμματα της αντιπολίτευσης κι όχι η κυβέρνηση, καθιστούν το πολιτικό σκηνικό ιδιαίτερα δυσώδες.

Αν θέλουμε να μιλήσουμε με πραγματικούς όρους της πιάτσας η χώρα... έχει βαρέσει διάλυση. Το έγκλημα που ξεκίνησε πέρυσι τον Δεκέμβριο όταν ο ΣΥΡΙΖΑ οδήγησε τη χώρα σε εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας και σε εκλογές συνεχίζεται και η Ελλάδα οδηγείται με σπασμένα φρένα προς την καταστροφή. Η επιστροφή στη δραχμή, η βαλκανοποίηση της χώρας, η φτώχεια και η δυστυχία με όποιες κοινωνικές εκρήξεις φέρει θα είναι το επόμενο βήμα. Όταν οι γύπες της αριστεράς θα χαίρονται που πέτυχαν το σκοπό τους.

Άραγε μήπως βλέπουμε μόνο τη μικρή εικόνα κι όχι τη μεγάλη; Μήπως δηλαδή πρόκειται για ένα οργανωμένο σχέδιο μπαχαλοποίησης της χώρας ώστε πιο εύκολα να την οδηγήσεις εκεί που θες; Μήπως δηλαδή οι τελευταίες ημέρες της Πομπηίας είναι αυτές που ζούμε τώρα και δεν θα προλάβουμε ούτε να απομακρυνθούμε;

phgh:antinews.gr