ΠΩΣ ΘΑ ΕΞΕΛΙΧΘΟΥΝ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

hellasforce

NATOϊκή “υστερία” με τη ρωσική απειλή! Τι θα ζητήσουν σήμερα από τους υπουργούς Άμυνας

ΝΑΤΟϊκή υστερία με τη Ρωσία! Αυτό είναι το κλίμα που θα κληθεί να διαχειριστεί η Ελλάδα και ο ΥΕΘΑ Πάνος Καμμένος στην σημερινή Σύνοδο υπουργών Άμυνας της Συμμαχίας.

Στην νοτιοανατολική Μεσόγειο οι στρατιωτικοί ανταγωνισμοί ΗΠΑ και Ρωσίας γίνονται όλο και πιο επικίνδυνοι για την παγκόσμια ειρήνη και η σύγκρουση αυτή είναι εμφανής και στο ΝΑΤΟ.

Σύμφωνα με όσα μεταδίδει το ΑΠΕ To ΝΑΤΟ θα ασκήσει σήμερα πιέσεις στους συμμάχους, προκειμένου να συνεισφέρουν στη μεγαλύτερη ανάπτυξη στρατιωτικών δυνάμεων στα σύνορα με τη Ρωσία, από την εποχή του Ψυχρού Πολέμου, καθώς το Βορειοατλαντικό Σύμφωνο προετοιμάζεται για μία μακρόχρονη περίοδο έντασης στις σχέσεις με τη Ρωσία.

Στον απόηχο της διέλευσης του ρωσικού αεροπλανοφόρου κατά μήκος των ευρωπαϊκών ακτών με προορισμό τη Συρία, σε μία επίδειξη δύναμης της Μόσχας, οι υπουργοί Άμυνας του ΝΑΤΟ, θα πρέπει να τηρήσουν την υπόσχεση των ηγετών των κρατών-μελών του περασμένου Ιουλίου, αναφορικά με την αποστολή στρατιωτικών δυνάμεων στις δημοκρατίες της Βαλτικής, αλλά και στα ανατολικά της Πολωνίας, από τις αρχές του επόμενου χρόνου.

Οι ΗΠΑ από την πλευρά τους, ελπίζουν ότι η υλοποίηση των ευρωπαϊκών δεσμεύσεων θα καλύψει την οργάνωση τεσσάρων σχηματισμών μάχης 4.000 στρατιωτών, στις πρώην σοβιετικές δημοκρατίες, στο πλαισιο της νατοϊκής αντίδρασης, που ενεργοποιήθηκε από τη ρωσική κατάκτηση της Κριμαίας το 2014.

Η Γαλλία, η Δανία, η Ιταλία, αλλά και άλλες χώρες αναμένεται ότι θα συμμετέχουν στο σχηματισμό των τεσσάρων αμυντικών σχηματισμών, υπό τις ΗΠΑ, τη Γερμανία, τη Βρετανία και τον Καναδά, προκειμένου οι στρατιωτικές δυνάμεις ν’ αναπτυχθούν στην Πολωνία, τη Λιθουανία, την Εσθονία, αλλά και τη Λετονία.

Η οργάνωση των μάχιμων μονάδων περιλαμβάνει προσωπικό και θωρακισμένα οχήματα πεζικού, μέχρι μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα.

militaire.gr

Πόσο κοντά σ΄ έναν ακόμη “μεγάλο” πόλεμο είμαστε; Η διπλωματία που έσπειρε ανέμους θα θερίσει θύελλες;

Γράφει ο Γιώργος Αϊβαλιώτης

αναλυτής γεωστρατηγικής και γεωπολιτικής ασφάλειας.

Ποιος φέρει τη μεγαλύτερη ευθύνη για την πρόκληση της αντιπαράθεσης μεταξύ των ΗΠΑ και της Ρωσίας στη Συρία; Πώς αυτές οι δύο μεγάλες πυρηνικές δυνάμεις μετακινούνται όλο και πιο κοντά στα πρόθυρα του Γ’ Παγκοσμίου Πολέμου;

Επί του παρόντος, ένας σαφής τρόπος να επιλυθεί αυτή η αντιπαράθεση είναι η ξεκάθαρη νίκη των ΕΔ της Συρίας επί των Δυνάμεων που επιδιώκουν vα ανατρέψουν την υπάρχουσα Κυβέρνηση. Όσο αιματηρή κι αν είναι, η ήττα των δυνάμεων των ανταρτών θα εκτονώσει το στρατιωτικό κομμάτι της σύγκρουσης μεταξύ των ΗΠΑ και της Ρωσίας, τουλάχιστον στο εσωτερικό της Συρίας. Η Μόσχα, η οποία έχει κληθεί από τον Β. AL ASAD να βοηθήσει σε στρατιωτικό επίπεδο, ακολουθεί το συγκεκριμένο μονοπάτι.

O B. OBAMA ακολουθεί με δισταγμό μια διαφορετική, αλλά εξίσου αποτελεσματική, πορεία. Οι ΗΠΑ απομακρύνονται από το χείλος του γκρεμού, σταματούν να ζητούν την παραίτηση του ASAD και δεν εμπλέκονται άμεσα σε επιθέσεις κατά των συριακών Δυνάμεων.

Ωστόσο, δυνατές και επιθετικές φωνές στο εσωτερικό της Κυβέρνησης των ΗΠΑ προτρέπουν για μεγαλύτερη στρατιωτική εμπλοκή της Αμερικής, γεγονός μείζονος σημασίας εν όψει και των επικείμενων Προεδρικών Εκλογών. Η Η. CLINTON δείχνει να τάσσεται με αυτό το στρατόπεδο, καθώς ζητεί μια Ζώνη Απαγόρευσης Πτήσεων σε ένα τμήμα της Συρίας, αν όχι σε ολόκληρη τη χώρα. Μόνον 3 μήνες απομένουν πριν αναλάβει την εξουσία και φέρει τις ΗΠΑ πιο κοντά στο χείλος του γκρεμού. Εφόσον επιμείνει στην εφαρμογή των δηλώσεών της, θα σταματήσει την πολιτική του OBAMA και θα την αντιστρέψει. Θα προσπαθήσει να κάνει τον V. PUTIN να υποχωρήσει και έτσι θα αυξήσει τις πιθανότητες για μία γενικότερη σύρραξη με το αντίπαλο δέος, σε έναν πόλεμο διαφορετικό αυτών που προηγήθηκαν την περίοδο του Σιδηρούν Παραπετάσματος. Τότε τουλάχιστον, ΕΣΣΔ και ΗΠΑ συμμετείχαν σε proxy wars μεταξύ των συμμάχων τους. Τώρα οι δυνάμεις τους βρίσκονται σε απόσταση αναπνοής. Αυτός είναι ο λόγος που μια αιματηρή, πλην όμως ξεκάθαρη, νίκη του ASAD ή η σαφής υπεροχή στο μεγαλύτερο μέρος της Συρίας αποτελούν πραγματικά ένα βημα προς την αποφυγή του ανοίγματος της θύρας του Γ’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Ακόμα και ο ίδιος ο Β. OBAMA, στους λίγους μήνες που του έχουν απομείνει, ενδεχομένως, επιλέξει να μετέλθει ριζοσπαστικότερα στρατιωτικά μέτρα, τα οποία θα φέρουν τις αμερικανικές και τις ρωσικές Δυνάμεις σε περισσότερο ή λιγότερο άμεση σύγκρουση. Μια τέτοια αλλαγή στη θέση του Β. OBAMA εξακολουθεί να αποτελεί υπαρκτό κίνδυνο. Το γεγονός ότι υψηλόβαθμα στελέχη της κυβέρνησής του κάνουν λόγο για δυναμικότερη στρατιωτική παρέμβαση, όπως επίσης και το γεγονός ότι σκληροπυρηνικοί αξιωματικοί του αμερικανικού Στρατού καταφέρονται εναντίον της Ρωσίας, καθιστούν την κατάσταση επικίνδυνη, προς το παρόν σε ρητορικό επίπεδο.

Η επιθετική στάση του G. W. BUSH απέναντι στο Ιράκ έχει οδηγήσει τις ΗΠΑ σε μεγάλα προβλήματα. Μιλώντας για το πρόσφατο παρελθόν, η Αμερική βρίσκεται για άλλη μια φορά σε αδιέξοδο, επειδή ο ΟΒΑΜΑ ενέπλεξε τη χώρα στο συριακό ζήτημα. Θα έπρεπε να έχει μείνει έξω από αυτό και να είχε αποτρέψει τους συμμάχους των ΗΠΑ να εμπλακούν και οι ίδιοι, κάτι που δεν έπραξε, ελέω των πιθανών κερδών που εποφθαλμιά, της γεωστρατηγικής θεώρησης που απαντά στο “Δόγμα BREZINSKI” και της ικανοποίησης των απαιτήσεων στρατηγικών συμμάχων, όπως η Σ. Αραβία και το Κατάρ. Ουσιαστικά ο Αμερικανός Πρόεδρος υπέκυψε στην Τουρκία, τη Σαουδική Αραβία και άλλες χώρες του Κόλπου, σέρνοντας τη χώρα του σε μία αμφιβόλου αποτελέσματος διένεξη.Το αποτέλεσμα αρχικά ήταν να επιτρέψει να σταλούν μη Σύριοι αντάρτες στη Συρία και να τους εξοπλίσουν κιόλας οι ίδιες οι ΗΠΑ.

Αυτά τα κράτη έχουν τους δικούς τους λόγους για τους οποίους επιθυμούν να αφανισθεί η Συρία, ωστόσο είναι προς το συμφέρον των ΗΠΑ να μην παρασυρθούν στον πόλεμο της Συρίας και να μην επιτρέψουν στις λανθασμένες, μικροπρεπείς και ολοένα αυξανόμενες επιθυμίες των προαναφερθέντων κρατών να φέρουν τον κόσμο στο χείλος του Γ’ Παγκοσμίου Πολέμου. Η περίπτωση της Συρίας θυμίζει κατά πολύ την περίπτωση του πολέμου Ισραήλ και Αιγύπτου, ο οποίος είχε ξεκινήσει με τις προτροπές Μ. Βρετανίας και Γαλλίας που αποσκοπούσαν στον έλεγχο του Σουέζ. Τότε ο προκάτοχος του αμερικανού Προέδρου είχε παρέμβει πυροσβεστικά, διαβλέποντας τον κίνδυνο η εν λόγω σύρραξη να εξοκείλει και να επηρεάσει όλη την υφήλιο.

Ήταν λάθος του OBAMA να ζητήσει την παραίτηση και την αποχώρηση του ASAD. O ίδιος, προφανώς επιδιώκοντας να φιμώσει τους επικριτές του και να στηρίξει τους αντάρτες, προέβη στην αποστολή της «CIA» και αμερικανικών Ειδικών Δυνάμεων στη Συρία και την ευρύτερη περιοχή. Ακολούθως έδωσε εντολή να εκπαιδευθούν οι μετριοπαθείς αντάρτες, κάτι που αποδείχθηκε εντελώς αναποτελεσματικό, αφού ουσιαστικά ενίσχυσε την εξτρεμιστική τρομοκρατία. Πολιτικά, οΒ. ΟΒΑΜΑ δεν κατόρθωσε να εκτονώσει την ορμή των «πολεμοχαρών» στους κόλπους της εξουσίας του, ούτε να τους περιθωριοποιήσει, ούτε να τους κάνει να κρατήσουν αμυντική στάση, εξακολουθώντας να κατέχουν θέσεις εξουσίας και επιρροής στην Washington.

Ενα ανάλογο σενάριο εκτυλίσσεται στην Υεμένη. Ο ΟΒΑΜΑ υπέκυψε στη Σαουδική Αραβία και υποστήριξε στρατιωτικά άλλη μία επίθεση για την οποία οι ΗΠΑ φέρουν κάποια ευθύνη, καθώς δεν μπορούσε να πει «όχι» στους υπερβολικούς «φόβους» των Σαουδαράβων για το Ιράν (σ.σ. ή καλύτερα ιμπεριαλιστικές φιλοδοξίες του οίκου των Saud για την περιοχή) και στις απλά επιθετικές προθέσεις τους σε σχέση με την Υεμένη. Ο Αμερικανός Πρόεδρος σκέφτηκε ότι αυτό ήταν το τίμημα που έπρεπε να πληρώσει για να κάνει μια πυρηνική συμφωνία με το Ιράν, προκειμένου να συνεχίσει να ρέει το πετρέλαιο, να διατηρήσει μειωμένες τις τιμές του και να ισορροπήσει μεταξύ των δύο αιώνιων εχθρών, αποσπώντας τη φιλία και των δύο. Κάτι τέτοιο είχαν πραγματοποιήσει οι ΗΠΑ και το 1955 διατηρώντας τις ισορροπίες μεταξύ Ισραήλ και αραβικού κόσμου, με τη διαφορά όμως ότι τότε υπήρχε το χρήμα για να ηρεμήσει τα πνεύματα. Και αυτή η κατάσταση έχει οδηγηθεί σε οριακό σημείο, ήτοι στην διαφαινόμενη αντιπαράθεση μεταξύ των ναυτικών Δυνάμεων των ΗΠΑ και του Ιράν, το οποίο επιθυμεί να καταστεί περιφερειακή ναυτική δύναμη. Άλλωστε ήδη ο Περσικός Κόλπος ελέγχεται από την Τεχεράνη, μέσω εγχώριας κατασκευής πυραυλικών συστημάτων και μεσοπρόθεσμα αναμένεται η αναβαθμιση και εκσυγχρονισμός ολόκληρου του στόλου του ΠΝ της.

Πρέπει να τονισθεί ότι οι ΗΠΑ ενθάρρυναν τη συριακή εξέγερση, ενώ είναι γνωστό ότι επί μακρόν προσπαθούν να ελέγξουν τη Συρία. Επιπλέον, η Ουάσινγκτον έχει επιβάλει πολύ αυστηρές κυρώσεις στην εν λόγω χώρα. Η ηγεσία της Τουρκίας και της Σαουδικής Αραβίας φέρουν ομοίως μεγάλη ευθύνη, ωστόσο η Άγκυρα, μέσω της Ρωσίας, έχει επιτύχει την αναδίπλωσή της επί του θέματος. Για μία περιφερειακή δύναμη αυτό είναι εφικτό, αλλά για μία παγκόσμια δύναμη αυτό αποτελεί ήττα, την οποία είναι άγνωστο αν μπορεί να διαχειριστεί ο Λευκός Οίκος τόσο στο εξωτερικό, όσο και στο εσωτερικό της χώρας. Η Ρωσία, τηρουμένων των αναλογιών, φαίνεται να ενεργεί πιο σκακιστικά και μεθοδευμένα. Δεν ανέλαβε μόνη της πρωτοβουλία, αλλά περίμενε την Συρία να την καλέσει στα εδάφη της. Δεν έχει χρηματοδοτήσει ή υποστηρίξει ξένους αντάρτες, αλλά το ίδιο το καθεστώς, το οποίο έχει την ευθύνη για τη χρήση της HEZBOLLAH του Λιβάνου. Μάλιστα οποτεδήποτε ισραηλινά μαχητικά ενήργησαν εναντίον της σιιτικής οργάνωσης η Μόσχα άφησε το γεγονός ασχολίαστο.

Αντιθέτως με τις ρωσικές ενέργειες, οι προσεγγίσεις του KERRY απέτυχαν να εκτονώσουν την κατάσταση. Έχει συμβάλει στην παράταση του πολέμου και αναζήτησε τρόπους να εξοπλίσει εκ νέου τους αντάρτες. Προσπαθεί να κερδίσει χρόνο για να νικήσει τον ASAD, o οποίος είναι και ο πρωταρχικός του στόχος, ακόμα και αυτή τη στιγμή που οι ΗΠΑ φαίνεται να υποχωρούν στο εν λόγω θέμα. Διότι ακόμα και τώρα η Ουάσινγκτον επιθυμεί την ικανοποίηση των σουνιτικών σχεδιασμών, με ηγέτη το Riyadh, για αγωγούς πετρελαίου και φυσικού αερίου που θα διέρχονται από το Χαλέπι, στο οποίο επιχειρούν εναγωνίως να παραμείνει έστω και ένας θύλακας αντικαθεστωτικών.

Η αμερικανική γραμμή ότι ο ASAD πρέπει να ηττηθεί πριν κατασταλεί η τρομοκρατία είναι εντελώς λανθασμένη. Αυτό που κρίνεται απαραίτητο για να ανατραπεί η κατάσταση είναι να ασκηθούν πιέσεις στην Τουρκία, τη Σαουδική Αραβία και τα κράτη του Κόλπου, χώρες που υποστηρίζουν τους μη Σύριους αντάρτες και τους εξτρεμιστές αντάρτες στο εσωτερικό της Συρίας. Οι αμερικανικές Δυνάμεις πρέπει να αποσυρθούν εντελώς και να πιέσουν αυτά τα κράτη να σταματήσουν να εμπλέκονται στο συριακό ζήτημα. Αυτός είναι και ο καλύτερος τρόπος να εκτονωθεί το ενδεχόμενο μίας αντιπαράθεσης μεταξύ Ουάσινγκτον και Μόσχας, από τη στιγμή που οι δυνάμεις τους βρίσκονται τόσο κοντά, όπως προαναφέρθηκε. Άλλωστε η Συρία αποτελούσε ανέκαθεν ρωσικό προτεκτοράτο, όπως φαίνεται και από τις στρατιωτικές βάσεις που οι Ρώσοι διέθεταν στη χώρα. Η υφαρπαγή της από τους Αμερικάνους δε θα μπορούσε να περάσει αναπάντητη από το Κρεμλίνο, όπως απέδειξε η ιστορία στην Κριμαία, αλλά και όπως αναμενόταν από την ολοένα αυξανόμενη ισχύ των Ρώσων και το χαρακτήρα του Ρώσου Προέδρου

Η ατζέντα της Η. CLINTON για τη Συρία, όπως έχει διαμορφωθεί μέχρι σήμερα, είναι εντελώς λανθασμένη, καθώς έρχεται αντιμέτωπη με τη Ρωσία. Σε καμία περίπτωση δεν βοηθά στην εκτόνωση της έντασης μεταξύ αυτών των Υπερδυνάμεων. Φυσικά και ο έτερος υποψήφιος για το προεδρικό χρίσμα δεν αποτελεί μία μαλθακότερη λύση, αλλά διαθέτει μία βασική διαφορά: είναι επιχειρηματίας και όχι επαγγελματίας πολιτικός. Γνωρίζει να διαπραγματευτεί για το όφελός του, αποφεύγοντας την πύρρειο νίκη. Η CLINTON επιθυμεί μόνο την ανάδειξή της σε πολιτικό επίπεδο, διακατεχόμενη από το “σύνδρομο Thacher”. Η εμμονή της για τον τίτλο της «Σιδηρούς Κυρίας» είναι πολύ πιο επικίνδυνη από κάθε άλλο ψυχολογικό σύνδρομο μπορεί να διαθέτει ο αντίπαλός της. Μία πλανητάρχης δε μπορεί να αντιμετωπίζει τον κόσμο ως «απατημένη σύζυγος» που επιχειρεί να καθαρίσει το ιστορικό του άντρα της…

Το συριακό –και κατ’ επέκταση το μεσανατολικό –- ζήτημα είναι εξαιρετικά σοβαρό και δεν πρόκειται να επιλυθεί μέσω των πολιτικών της Η. CLINTON. Σύντομα η Αμερικανίδα ανώτατη αξιωματούχος θα δώσει εντολή για αναθεώρηση. Θα της παρουσιάσουν μια σειρά από στρατιωτικές επιλογές που ουσιαστικά θα συνεχίσουν αυτό που ξεκίνησε ο ΟΒΑΜΑ, ο οποίος παρασύρθηκε από τις κατηγορίες που του προσήψαν οι πολιτικοί του αντίπαλοι. Είναι πολύ πιθανόν οι ΗΠΑ να προβούν σε κλιμάκωση της δράσης τους, κάτι που θα εντείνει τον κίνδυνο μιας άμεσης αντιπαράθεσης με τις ρωσικές Δυνάμεις Αεράμυνας. Αυτό δεν θα φέρει κανένα προφανές αντισταθμιστικό κέρδος. Στην περίπτωση που η πολιτική της CLINTON αναστείλει τα σχέδια του ASAD ή παρεμποδίσει τη νίκη του, αυτό που θα επιτευχθεί είναι μόνο μία επιμήκυνση του πολέμου και όλων των κινδύνων ευρύτερης κλιμάκωσης που αυτός ελλοχεύει.

Οι ΗΠΑ, ούτως ή άλλως, δεν έχουν σε ετοιμότητα κάποια φιλοαμερικανική «κυβέρνηση-μαριονέτα» που θα είναι ικανή να κρατά τη χώρα ενωμένη.αν παραδειγματιστούμε από τη Λιβύη, τότε οι σχεδιασμοί της Ουάσινγκτον είναι αίολοι, χωρίς κανένα σχεδιασμό και πυροδοτούν έτι περισσότερο τις βιαιοπραγίες στο στόμα της Μέσης Ανατολής. Προφανώς οι ρωσικοί σχεδιασμοί είναι προτιμότεροι, από πλευράς ασφαλείας, από ότι οι αμερικάνικοι, που φιλοδοξούν μόνο στη διατήρηση της υπονόμευσης των κεντρικών εξουσιών στο μαλακό υπογάστριο της Ρωσίας, ήτοι στη διατήρηση των εμπόλεμων ζωνών. ΟΓ. ΠΠ δεν είναι πιο κοντά επειδή το λέει κάποια προφητεία. Ο Γ’ ΠΠ είναι πιο κοντά επειδή η διπλωματία του πολέμου που ακολουθεί η Ουάσινγκτον σπέρνει ανέμους και με μαθηματική ακρίβεια θα φέρει θύελλες που θα πρέπει να θερίσουμε όλοι…

militaire.gr

«ΣΕΙΣΜΟΣ» από ΕΛΛΑΔΑ και ΠΟΝΤΟ στο Κρεμλίνο! (βίντεο)

Δεν είχε ξαναζήσει τέτοιες στιγμές η μεγάλη αίθουσα εκδηλώσεων του Κρεμλίνου. Τουλάχιστον όχι στιγμές που να θυμίζουν Ελλάδα, που να φέρνουν κομμάτια πολιτισμού του ελληνισμού, αλλά και τρόπου ψυχαγωγίας του, στην καρδιά της Μόσχας.

Χιλιάδες θεατές, κυρίως Ρώσοι, πλημμύρισαν την αίθουσα όπου πραγματοποιήθηκε η μεγάλη εκδήλωση της Ομοσπονδίας Ελληνικών Κοινοτήτων, και έφυγαν πολύ αργά το βράδυ με τις καλύτερες εντυπώσεις.

Είχαν απολαύσει νωρίτερα τον Σάκη Ρουβά, την Μελίνα Ασλανίδου, τους αδελφούς Τσαχουρίδη, τον Κωνσταντίνο Αργυρό, την Ελληνίδα της Μόσχας Ξένια Γεωργιάδη, τον Έλληνα πιανίστα της Ρωσίας Νίκο Σαββίδη, Ρώσους καλλιτέχνες πρώτης γραμμής, χορωδίες, την αφήγηση του Ευκλείδη Κιουρτσίδη, το συρτάκι χορευτικού συγκροτήματος της Ρωσίας, και την πασίγνωστη ερμηνεύτρια του ρωσικού τραγουδιού Ταμάρα Γκβερντσιτέλι.

Είχε πολυμορφία αυτή η γιορτή και, παρά το ετερόκλητο του περιεχομένου της, κατάφερε να ψυχαγωγήσει, να γλυκάνει αλλά και να ξεσηκώσει τον κόσμο που από νωρίς το απόγευμα της Δευτέρας περίμενε στην παγωνιά έξω από το χώρο του θεάτρου, στα… εδάφη του Κρεμλίνου, για να μπει εκεί που επρόκειτο να κορυφωθεί το αφιερωματικό έτος Ελλάδας-Ρωσίας.

Κάθε κομμάτι αυτού του πολιτισμικού παλίμψηστου αξίζει ιδιαίτερης αναφοράς, όμως ας μείνουμε για την ώρα σε μερικές από τις πιο εντυπωσιακές στιγμές αυτής της βραδιάς, για την οποία δήλωσε περήφανος αυτός που πίστεψε ότι μπορεί να την κάνει πράξη και το κατάφερε. Ο Ιβάν Σαββίδης.

Έτριξαν τα θεμέλια του θεάτρου του Κρεμλίνου όταν στη σκηνή εμφανίστηκαν 35 χορευτές με τις ποντιακές φορεσιές τους, μια ομάδα που συντέθηκε από όλη την Ελλάδα από τον Κώστα Αλεξανδρίδη, ο οποίος και σκηνοθέτησε την παρουσία τους. Χόρεψαν με λεβεντιά υπό τους ήχους επτά νταουλιών, αγγείου και λύρας, στέλνοντας σε όλους το αδούλωτο μήνυμα του Πόντου.

Αργότερα, η Μελίνα Ασλανίδου γέμισε τη σκηνή με τη γλυκιά παρουσία της και συγκίνησε κάθε Έλληνα, όπου κι αν είχε γεννηθεί, με το «Την πατρίδα μ’ έχασα».

Ο ΣΕΙΣΜΟΣ όμως ήρθε όταν η λύρα και η φωνή του Ματθαίου και του Κωνσταντίνου Τσαχουρίδη άρχισαν να στέλνουν ηλεκτρικά κύματα που έφθαναν μέχρι και τα ψηλότερα θεωρεία, τους εξώστες και τους διαδρόμους.

Σαν να μπήκε φωτιά (όλα τα φυσικά φαινόμενα μαζί), εκατοντάδες σώματα νέων ανθρώπων από κάθε γωνιά της επικράτειας της Ρωσίας, νεαροί που δίχως να το συνειδητοποιούν γράφουν την ιστορία του μέλλοντος του ελληνισμού του Πόντου, ενώθηκαν σε μια γραμμή, σε έναν νοητό κύκλο και χόρεψαν όλοι μαζί συντρίβοντας την πραγματική απόσταση με τη γη της ρίζας τους.

Σαν σε συμβολισμό ζωής, τα παιδιά αυτά απλώθηκαν με τα σώματα και τα βήματά τους, τους φωνητικούς ήχους σαν σε έκσταση, τα μάτια που έβγαζαν σπίθες και γέμισαν τους διαδρόμους του εντυπωσιακού θεάτρου.

Για αρκετά λεπτά το Κρεμλίνο γύρω μας δεν υπήρχε. Όλα ήταν μόνο Πόντος.

Ακόμα και για κείνους που δεν γνώριζαν, δεν ήξεραν, δεν είχαν ακούσει. Από σκηνής οι παρουσιαστές Αντρέι Μαλάχοφ και Γιάννα Τσουρίκοβα μιλούσαν ανοιχτά για Γενοκτονία των Ελλήνων των Πόντου διηγούμενοι την ιστορία, από το πιο εμβληματικό σημείο της Ρωσίας, κι έτσι κανείς δεν δικαιούνταν πλέον να μην ξέρει.

Ρουβάς, Ασλανίδου και Αργυρός χορεύουν ποντιακά!

hellasforce

ΜΑΣ… ΒΙΑΖΟΥΝ ΚΑΙ ΜΑΣ ΔΕΡΝΟΥΝ ΟΙ ΛΑΘΡΟ

ALERT! 

ΙΣΛΑΜΟΠΟΙΗΣΗ ΕΛΛΑΔΑΣ…

ΛΑΘΡΟ Γρονθοκόπησαν και έστειλαν Αιμόφυρτη στο νοσοκομείο Ελληνίδα εργαζόμενη

«ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΩΡΑ»

hellasforce

Πόσο Επικίνδυνη είναι η Στρατιωτική Δύναμη των ΗΠΑ και ΝΑΤΟ….

hellasforce

«Καθάρισε» το… ΣτΕ

«Είναι κατακτητές δεν είναι επενδυτές»

Η Ολομέλεια του ΣτΕ απέρριψε έξι αιτήσεις για την ακύρωση της μεταβίβασης των 14 περιφερειακών αεροδρομίων στη γερμανική Fraport, οι οποίες αποτελούσαν την τελευταία δικαστική εκκρεμότητα με το συγκεκριμένο πρόγραμμα ιδιωτικοποίησης του ΤΑΙΠΕΔ.

Οι προσφυγές είχαν υποβληθεί από την Ομοσπονδία των εργαζομένων στην Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας (ΟΣΥΠΑ), τους Δήμους Χανίων και Κέρκυρας, καθώς και τις περιφερειακές διοικήσεις της Κρήτης και των Ιονίων νήσων.

Η μεταβίβαση των αεροδρομίων έχει πάντως μετατεθεί για τον επόμενο χρόνο και αναμένεται να ολοκληρωθεί στα μέσα Φεβρουαρίου, με βάση επίσημη δήλωση του προέδρου του ΤΑΙΠΕΔ, Στ. Πιτσιόρλα.

hellasforce

Η Ελλάδα έπρεπε να αποχωρήσει από το ευρώ με ολική διαγραφή χρέους

«Διαπιστώνω ότι Γερμανοί επιχειρηματίες ενδιαφέρονται για επενδύσεις στην Ελλάδα, αναζητούν επενδυτικές ευκαιρίες. Η ήρεμη πολιτική κατάσταση συμβάλλει φυσικά σε αυτό. Όσο η Ελλάδα δεν βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας του γερμανικού Τύπου τόσο καλύτερα, αυτό έχει θετικό αντίκτυπο στις οικονομικές σχέσεις», επισήμανε στη συνέντευξή του στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, ο Αυστριακός καθηγητής Γκάμπριελ Φέλμπερμάιερ, διευθυντής του τμήματος εξωτερικής οικονομίας του Ινστιτούτου Οικονομικής Έρευνας Λάιπνιτς (Ifο) του Μονάχου.
«Η αίσθηση ότι μπορεί να συνεργαστεί κανείς με την παρούσα αριστερή κυβέρνηση θεωρείται από πολλούς πλέον ως δεδομένη. Το γεγονός ότι η πολιτική κατάσταση είναι ήρεμη, έχει βέβαια την αξία του, βοηθά, αλλά δεν είναι αρκετό από μόνο του», προσέθεσε.

Στο ερώτημα τι θα πρέπει να κάνει η Ελλάδα για να προσελκύσει επενδύσεις απάντησε ότι «οι δείκτες της Παγκόσμιας Τράπεζας δείχνουν ότι τους τελευταίους μήνες υπάρχει μια ανοδική τάση», όμως «το κύριο πρόβλημα για να ευημερήσει η Ελλάδα είναι να αυξήσει την παραγωγικότητα της. Γι αυτό πρέπει να ληφθούν μια σειρά από μέτρα, όπως είναι η αλλαγή των εργασιακών σχέσεων».

Ο καθηγητής του πανεπιστημίου του Μονάχου, πρόσθεσε ότι τόσο ο ίδιος όσο και το -ιδιαίτερως επικριτικό προς την Ελλάδα- Ινστιτούτο Ιfo, θεωρούν ότι «η σημερινή κατάσταση είναι αποτέλεσμα της λανθασμένης απόφαση του 2010» και θέτουν «το μεγάλο ερώτημα» εάν ήταν ορθό «να επιλεγεί η παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ ή θα ήταν καλύτερα να είχε αποχωρήσει». Η απάντησή τους είναι πως «θα ήταν ίσως καλύτερα για όλους, για τους δανειστές, ακόμα και για τις γερμανικές τράπεζες και την Ελλάδα φυσικά, ότι πρέπει να αποχωρήσει από το ευρώ, σε συνδυασμό με μια ολοκληρωτική διαγραφη του χρέους όπως στην Αργεντινή».

Ο Αυστριακός οικονομολόγος πιστεύει, ότι «αυτό το οποίο χρειάζεται η Ελλάδα είναι ένα πραγματικό βιώσιμο μοντέλο ώστε μετά να πείτε στην Ευρώπη: ιδού το σχέδιο για τη νέα Ελλάδα και να ζητήσετε την υποστήριξή της». Πρέπει «να πείτε πάμε πίσω στο εθνικό νόμισμα προσωρινά, διαγράψτε το χρέος μας άνευ όρων και θα εφαρμόσουμε ένα βιώσιμο πρόγραμμα ανάπτυξης. Στην Ιρλανδία όπου δεν υπήρχαν οξείες πολιτικές αντιπαραθέσεις αυτό έγινε επί τη βάσει ευρύτερης πολιτικής συναίνεσης».

Κατά την άποψη του Γκάμπριελ Φέλμπερμάιερ, το αποτέλεσμα δεν θα ήταν καταστροφικό, διότι αμέσως μετά ένα πρόγραμμα βοήθειας θα εξασφάλιζε «ότι δεν θα επικρατήσει το χάος στη χώρα, ώστε να μην οδηγηθούμε σε μαζική ανεργία ή έλλειψη φαρμάκων. Τότε θα δινόταν η ευκαιρία να δημιουργηθεί ένα νέο όραμα για την επάνοδο της χώρας στην ευρωζώνη».

Είπε επίσης στη συνέντευξή του ότι η αυστηρή πολιτική λιτότητας η οποία εφαρμόζεται στην Ελλάδα δεν είναι ασύμβατη με την ανάπτυξη. «Ο Γερμανός υφυπουργός Χανς-Γιόακιμ Φούχτελ απαρίθμησε (στο συνέδριο του Εληνογερμανικού Επιμελητηρίου) μεν μια σειρά από πολύ καλά συγκεκριμένα σχέδια και αυτό είναι θετικό. Το ερώτημα όμως το οποίο τίθεται είναι αν μπορούν να αποτελέσουν τη σπίθα που θα ανάψει τη φωτιά της ανάκαμψης», συμπλήρωσε.

Κατά τον Αυστριακό καθηγητή Οικονομίας όσοι επιμένουν να παραμείνει η Ελλάδα στην ευρωζώνη το κάνουν διότι «το πραγματικό πρόβλημα δεν είναι η Ελλάδα, αλλά η Ιταλία, η Ισπανία ίσως κι η Γαλλία». «Η κατάσταση εκεί δεν είναι ακριβώς ίδια αλλά είναι κατά βάση όμοια. Ούτε γι΄ αυτούς δεν είναι το σωστό νόμισμα το ευρώ, αλλά ούτε και για τη Γερμανία είναι…», προσθέτει. Ωστόσο δεν τάσσεται υπέρ της κατάργησης του ευρώ, αλλά όπως λέει «θέλουμε να καταστήσουμε την νομισματική ένωση μια ελεύθερη ένωση στην οποία να μπορεί μια χώρα μέλος, σε ορισμένες μόνο ειδικές περιπτώσεις, δεν θα είναι δηλαδή ο κανόνας, να αποχωρεί από το ευρώ, να επαναφέρει το εθνικό της νόμισμα με νέα ισοτιμία και μετά να ξαναμπεί. Απαιτείται όμως γι αυτό μια συντεταγμένη αποχώρηση και βεβαίως η επιτήρηση της διαδικασίας, ώστε η χώρα να επανέλθει στην ευρωζώνη μόνον όταν έχουν εφαρμοστεί οι απαιτούμενες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις».

Τονίζει μάλιστα, ότι «αυτό θα ήταν ακόμα και σήμερα καλύτερο να γίνει για την Ελλάδα» και ότι η αυστηρή λιτότητα δεν είναι αναγκαία στην περίπτωση εξόδου κάποιας χώρας από το ευρώ, «διότι αν αποχωρήσει κανείς από την ευρωζώνη μπορεί να μην εφαρμόσει την πολιτική αυτή, αφού η ανάκαμψη της οικονομίας χάρη στις χαμηλές ισοτιμίες του νομίσματος θα έλθει από μόνη της».

Το πρόβλημα της χώρας μας είναι κατά την άποψή του η ανταγωνιστικότητα και «εάν υπάρξει μια νέα δραχμή, αν δηλαδή μπορεί να υποτιμήσει το νόμισμά της, οι επενδύσεις θα αυξηθούν αμέσως». Εάν μάλιστα «γίνει ταυτόχρονα με την αποχώρηση από το ευρώ και την συνεπακόλουθη υποτίμηση της νέας δραχμής και το κούρεμα του χρέους θα υπάρξει αμέσως μια μεγάλη εισροή ξένων κεφαλαίων στην Ελλάδα».

Επίσης, ο διευθυντής του τμήματος εξωτερικής οικονομίας του Ινστιτούτου Ifο του Μονάχου, επισημαίνει ότι «για βασικά προϊόντα, χωρίς τα οποία η χώρα δεν μπορεί να λειτουργήσει, όπως είναι το πετρέλαιο και τα φάρμακα θα υπάρξει πρόβλημα, γι΄ αυτό θα χρειασθεί την βοήθεια των Ευρωπαίων φίλων της», οι οποίοι και θα την έδιναν, αφού «θα ήταν μια συμφωνία η οποία βασίζεται στην αμοιβαιότητα».

Παραδέχεται μεν ότι κατάσταση θα είναι αρχικά δραματική, «αλλά θα γίνουν όλα γρήγορα» και «σε δυο χρόνια θα έχει λειτουργήσει». Κατά την μεταβατική δε φάση θα πρέπει να υπάρξει ένα πρόγραμμα, οπότε «θα είναι αναγκαίο να χορηγηθούν δάνεια» να βρεθούν «κάποιες λύσεις, όπως είναι η βοήθεια εκτάκτου ανάγκης, ώστε να αντιμετωπισθούν οι όποιες ελλείψεις».

Για το ενδεχόμενο ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους ο Γκάμπριελ Φέλμπερμάιερ εκτιμά ότι «μέχρι τις γερμανικές εκλογές δεν θα συμβεί τίποτα. Μετά τις γερμανικές εκλογές μπορώ να το φανταστώ». Εκτιμά ότι «στο τέλος το ΔΝΤ θα παραμείνει» στο πρόγραμμα για την Ελλάδα, αφού προηγηθεί η ελάφρυνση του ελληνικού χρέους, προσθέτει όμως, ότι το θεωρεί και αυτό προβληματικό: «Πιστεύω ότι είναι καλύτερα να γίνει κούρεμα χρέους, όπως έγινε στην Αργεντινή και σε άλλες χώρες, με μια ανοικτή δήλωση πτώχευσης»αν και το «κούρεμα του ελληνικού χρέους σημαίνει ότι θα έχουν ζημιές τόσο η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) και η Μπούντεσμπανκ (Bundesbank) όσο και οι ιδιωτικές τράπεζες, και φυσικά δεν τους αρέσει. Έτσι όμως αποφεύγεται στο μέλλον και στο μεσοδιάστημα η αναζωπύρωση της κρίσης στην Ελλάδα».

Ο Αυστριακός οικονομολόγους του βαυαρικού Iνστιτούτου Ifo απαντά αρνητικά στο ερώτημα εάν στις αναλύσεις τους παίζει κάποιο ρόλο η γεωπολιτική θέση μιας χώρας, όπως η Ελλάδα. Κατά την άποψή του όμως «η Ευρώπη πρέπει επειγόντως να αρχίσει να σκέφτεται γεωστρατηγικά, όχι μόνο στην Ανατολική Μεσόγειο ή στο Αιγαίο, αλλά διεθνώς. Είναι λάθος να μην σκέφτεται γεωστρατηγικά, αλλά έτσι είναι», όπως είπε.

Συμμερίζεται και ο ίδιος τις απόψεις του πρώην και του νυν προέδρου του Ιfo, των Βέρνερ Ζιν και Κλέμενς Φιστ, περί ανάγκης εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ, επειδή «μια νομισματική ένωση πρέπει να βασίζεται στο αμοιβαίο όφελος για όλους». Εάν δεν συμβαίνει αυτό τότε η κατάσταση θα λιμνάζει», όπως εξηγεί.

Ο κ. Φέλμπερμάιερ λέει επίσης ότι «φυσικά και θα υπάρξει χάος» στην περίπτωση αποχώρησης και άλλων χωρών από το ευρώ, την οποία όμως δεν την χαρακτηρίζει «έξοδο από το ευρώ, αλλά φάση προσαρμογής». Γι΄ αυτό «θα έπρεπε καταρχάς να γίνει μια δημόσια συζήτηση για το ότι η νομισματική ένωση πρέπει να αναπνεύσει, να γίνει κατανοητό το γιατί δεν έχει νόημα να είναι κανείς μέλος της νομισματικής ένωσης», λέει συμπληρώνει όμως ότι «χρειαζόμαστε μηχανισμούς και προγράμματα ώστε να μην προκύψει ακριβώς το χάος. Η Ευρωζώνη θα πρέπει να μεταρρυθμιστεί προς αυτήν την κατεύθυνση. Χωρίς αυτήν η Ελλάδα, η Πορτογαλία, η Ισπανία, η Ιταλία και η Γαλλία θα βρίσκονται σε μόνιμη στασιμότητα».

Στο ερώτημααν μπορεί να πείσει κανείς να γίνουν αποδεκτά σκληρά μέτρα κουνώντας το δάχτυλο σε ολόκληρους λαούς και μάλιστα από όσους δεν έχουν καμιά δημοκρατική νομιμοποίηση, ο Γκάμπριελ Φέλμπερμάιερ απαντά: «Το ερώτημα είναι αν το σημερινό status quo είναι δημοκρατικά νομιμοποιημένο. Στην πραγματικότητα πρόκειται για την αρχή της δημιουργίας μιας ένωσης μεταφοράς χρεών άλλων. Σήμερα έχουμε ένα σύστημα σύμφωνα με το οποίο η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, χωρίς να νομιμοποιείται, διαθέτει λ.χ. χρήματα για να σωθούν οι ελληνικές τράπεζες».

Ο διευθυντής του τμήματος εξωτερικής οικονομίας του Ινστιτούτου Ifο καταλήγει πως «πρέπει να δεχτούμε ότι αυτό το status quo δεν εξυπηρετεί ούτε την Ελλάδα, ούτε την Γερμανία, αλλά και γενικά ότι χρειαζόμαστε μια λύση η οποία να επιτρέπει μια νέα αρχή. Γι΄ αυτό και πρέπει να γίνει ένα κούρεμα του ελληνικού χρέους συνοδευόμενο από την έξοδο από το ευρώ και βέβαια από μηχανισμούς και προγράμματα στήριξης της εξόδου από την κρίση, διότι ασφαλώς το χρέος δεν θα μπορεί να αποπληρωθεί ούτε με την υποτιμημένη δραχμή. Πρέπει να λάβει χώρα ένα δούναι και λαβείν».

hellasforce

Ε Π Ι Κ Ι Ν Δ Υ Ν Ο Σ ΕΧΘΡΟΣ ΕΝΤΟΣ ΤΩΝ ΠΥΛΩΝ…

ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΩΡΑ ΠΟΥ Η ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΟΤΗΤΑ ΕΧΕΙ ΞΕΦΥΓΕΙ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΟΡΙΟ…

«ΜΕ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΕΙΜΑΣΤΕ …ΑΔΕΛΦΙΑ(!!!) ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ ΕΙΜΑΣΤΕ …ΣΥΝΕΤΑΙΡΟΙ»!!!!!!!!!!!
ΣΥΝΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ …» XA Ρ Ε Ι Τ Ε ΤΟΝ»!

Ο ‘ΠΟΛΥΑΓΑΠΗΜΕΝΟΣ’ ΤΩΝ …ΤΟΥΡΚΙΚΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ! ΞΑΝΑ ΤΑ ΙΔΙΑ! ΤΟΝ …’ΧΑΒΑ’ ΤΟΥ! ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΩΣ γραφικός, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΩΣ τουρκόφιλος, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΩΣ ΘΛΙΒΕΡΟΤΑΤΟΣ θαυμαστής του Κεμάλ, είναι και λίαν Ε Π Ι Κ Ι Ν Δ Υ Ν Ο Σ ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης,Γ. Μπουτάρης. Ή αλλοιώς …’Μπουτάρ-Πασάς’!

Σε μια περίοδο πάρα πολύ κρίσιμη για τα ελληνοτούρκικα με τους Τούρκους να εγείρουν εδαφικές απαιτήσεις εναντίον της χώρας, μιλώντας ακόμα ότι η Θεσσαλονίκη τους …ανήκει, ο σύγχρονος Πήλιος Γούσης, σε συνάντηση εργασίας(;) που είχε με πρωτοβουλία του τουρκικού γραφείου Πολιτισμού και Τουρισμού (ΜΠΑ; ΔΙΑΤΗΡΟΥΝ ΤΑ ΜΕΜΕΤΙΑ ΚΑΙ «ΤΕΤΟΙΟ» ΕΔΩ;) της Αθήνας, αναφέρθηκε στις προσπάθειες που κάνει προσωπικά (ΣΩΠΑ ΡΕ!) από το 2011, για διεύρυνση της συνεργασίας, ανάμεσα στη Θεσσαλονίκη και πόλεις της Τουρκίας…

«Με τους Τούρκους είμαστε αδέλφια(!!!!!!!!!!!!!!) και με τους Εβραίους είμαστε συνέταιροι», είπε ο ΤΟΥΡΚΟΛΑΓΝΟΣ Μπουτάρης και υπενθύμισε ότι «υπάρχουν θερμοκέφαλοι, που με φωνάζουν Τούρκο στο δρόμο». (ΜΑ, ΑΔΙΚΟ ΕΧΟΥΝ;)

Όπως τόνισε, «σκοπός μας είναι να τους απομονώσουμε, αυτούς τους …θερμοκέφαλους και να τους πείσουμε, ότι η ιστορία δεν αλλάζει, αντιθέτως πρέπει να μας δώσει μαθήματα, ώστε να μην επαναληφθούν άσχημες καταστάσεις». (ΠΟΙΟΣ ΜΙΛΑΕΙ ΓΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ! ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, ΠΟΥ ΥΠΕΦΕΡΕ ΑΙΩΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΚΤΗΤΕΣ ΟΘΩΜΑΝΟΥΣ!)

Αναφερόμενος στο στόχο του, που είναι η αύξηση του τουριστικού ρεύματος στην Θεσσαλονίκη, ο κ. Μπουτάρης επεσήμανε, ότι θα παλέψει για την ανάδειξη της οθωμανικής – και όχι μόνο!!! – ταυτότητος της πόλεως!!!

«Υπάρχουν πολλά οθωμανικά μνημεία στην πόλη, που ο κόσμος δεν τα ξέρει, δεν τα αντιλαμβάνεται» είπε. Τέλος, μίλησε και για τους Τούρκους, που έρχονται στη Θεσσαλονίκη και σε άλλες πόλεις, όπως τα Γιαννιτσά, τα Γιάννενα κ.ά., αναζητώντας τα πατρικά τους σπίτια.

«Με το ίδιο τρόπο που πηγαίνουμε και εμείς στον Πόντο, στην Καππαδοκία, στην Σμύρνη, αναζητώντας τα πατρικά σπίτια μας», υπενθύμισε. (βρέ αρχι-μπουζουκοκέφαλε, αυτοί ίσως μπορεί εδώ, να βρούν κάποια, ενώ εμείς εκεί, ΔΕΝ βρίσκουμε τίποτε, γιατί όλα τα έχουν πυρπολήσει και κατεδαφίσει! Κατάλαβες;)

hellasforce

ΠΑΝΙΚΟΒΛΗΤΟΙ! Τρέμουν στο ΝΑΤΟ και Τρέχουν να στείλουν Χιλιάδες Στρατιώτες στα Σύνορα!!

Πανικόβλητοι στο ΝΑΤΟ εντείνουν τον σχεδιασμό για αποστολή χιλιάδων στρατιωτών στα ρωσικά σύνορα εν μέσω του φόβου για τον Γ’ Παγκόσμιο Πόλεμο….

Το ΝΑΤΟ επιταχύνει τα σχέδιά του να αναπτύξει χιλιάδες περισσότερα στρατεύματα στα ρωσικά σύνορα, την ίδια ώρα που ο Βλαντιμίρ Πούτιν αυξάνει τις πολεμικές προετοιμασίες της χώρας του.

Η παγκόσμια συμμαχία θα χρησιμοποιήσει τη συνεδρίασή με αξιωματούχους της Ευρωπαϊκής Ένωσης για να ξεκινήσει μια επιθετική ώθηση για τη δημιουργία στρατού στην Πολωνία, την Εσθονία, τη Λετονία και τη Λιθουανία.

hellasforce

ΑΓΡΙΕΥΕΙ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ…

ΑΓΡΙΕΥΕΙ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ SOUTH STREAM!

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης

Από την πρώτη στιγμή που οι Πούτιν και Ερντογάν υπέγραψαν την συμφωνία για την πραγματοποίηση του παλιού σχεδίου της κατασκευής του ενεργειακού αγωγού που θα μεταφέρει το ρωσικό φυσικό αέριο μέσω Τουρκίας στην Ελλάδα και από εκεί στην Ευρώπη, είχαμε εκφράσει τις αμφιβολίες μας για την τελική υλοποίηση του.

Το προηγούμενο «πείραμα» με τον πρώην Έλληνα πρωθυπουργό, κ Καραμανλή, με εκείνο το σχέδιο Μπουργάζ-Αλεξανδρούποληςö είχε την γνωστή κατάληξη μετά την λυσσαλέα αντίδραση των ΗΠΑ. Και όμως αν υλοποιούνταν εκείνος ο αγωγός, που το προδοτικό πολιτικό σύστημα τον εγκατέλειψε, πολύ πιθανόν δεν θα φτάναμε στα κατοχικά μνημόνια.

Όπως αναφέρουν τα τουρκικά ΜΜΕ, ο αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ενέργειας, Maros Sefkovic, σε δηλώσεις που έκανε και που δημοσιεύονται στον τουρκικό τύπο ξεκαθάρισε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση διάκειται αρνητικά στην κατασκευή αυτού του αγωγού και τόνισε πως η συμφωνία υλοποίησης του έχει πολλά ερωτηματικά.

Ο Maros Sefkovic είχε αναφερθεί στο ίδιο θέμα και στη διεθνή διάσκεψη για Ενέργεια που είχε γίνει στην Κωνσταντινούπολη στις 9-13 Οκτωβρίου σε συνάντηση που είχε τότε με τον υπουργό Ενέργειας της Τουρκιάς, Berat Albayrak, όπου είχε εκφράσει τις πρώτες ενστάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τον αγωγό αυτό.

Το ζήτημα αυτό βέβαια περιπλέκεται με τις εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή και με την καχυποψία του Ερντογάν έναντι των Αμερικανών καθώς πιστεύει ότι αυτοί βρίσκονταν πίσω από το αποτυχών πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου όπου πολλοί στην Τουρκία πιστεύουν ότι τον έσωσε ο ίδιος ο Πούτιν.

Πάντως το θέμα θα έχει πολύ ενδιαφέρουσα συνέχεια ενώ εμείς για άλλη μια φορά είμαστε… «άγνωστο» που!

ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
nikosxeiladakis.gr

hellasforce

ΡΑΓΔΑΙΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ στη Νεα Δημοκρατια Αναλαμβάνει νέος μεταβατικός πρόεδρος

ΚΑΘΑΙΡΕΣΗ Μητσοτακη απο την ηγεσία Νέος μεταβατικός πρόεδρος στη Νεα Δημοκρατια

Το σχεδιο Σαμαρα-Γεωργιαδη για αποπομπή του Μητσοτακη απο την ηγεσία της ΝΔ ειναι σε πλήρη εξέλιξη. 

Μετα την χθεσινή γενική πρόβα με την διαδικτυακή επίθεση στον Κουμουτσάκο και την επιβεβαίωση οτι ο  Μητσοτακης το μόνο που ελέγχει στο κομμα ειναι ………. ο Κουμουτσάκος επόμενος στόχος θα ειναι ο ίδιος ο Μητσοτακης.

Και το αποτέλεσμα που προσδοκούν; Την παραίτηση του Μητςοτακη και τον διορισμό του Γεωργιαδη σαν μεταβατικού προέδρου στη ΝΔ.

Ο καιρός γαρ εγγύς, οπως λένε και τα αδωνοτρολς στις μεταξύ τους συνομιλίες.

olympia.gr

Η Ελλάδα έπρεπε να αποχωρήσει από το ευρώ με ολική διαγραφή χρέους

«Διαπιστώνω ότι Γερμανοί επιχειρηματίες ενδιαφέρονται για επενδύσεις στην Ελλάδα, αναζητούν επενδυτικές ευκαιρίες. Η ήρεμη πολιτική κατάσταση συμβάλλει φυσικά σε αυτό. Όσο η Ελλάδα δεν βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας του γερμανικού Τύπου τόσο καλύτερα, αυτό έχει θετικό αντίκτυπο στις οικονομικές σχέσεις», επισήμανε στη συνέντευξή του στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, ο Αυστριακός καθηγητής Γκάμπριελ Φέλμπερμάιερ, διευθυντής του τμήματος εξωτερικής οικονομίας του Ινστιτούτου Οικονομικής Έρευνας Λάιπνιτς (Ifο) του Μονάχου.
«Η αίσθηση ότι μπορεί να συνεργαστεί κανείς με την παρούσα αριστερή κυβέρνηση θεωρείται από πολλούς πλέον ως δεδομένη. Το γεγονός ότι η πολιτική κατάσταση είναι ήρεμη, έχει βέβαια την αξία του, βοηθά, αλλά δεν είναι αρκετό από μόνο του», προσέθεσε.

Στο ερώτημα τι θα πρέπει να κάνει η Ελλάδα για να προσελκύσει επενδύσεις απάντησε ότι «οι δείκτες της Παγκόσμιας Τράπεζας δείχνουν ότι τους τελευταίους μήνες υπάρχει μια ανοδική τάση», όμως «το κύριο πρόβλημα για να ευημερήσει η Ελλάδα είναι να αυξήσει την παραγωγικότητα της. Γι αυτό πρέπει να ληφθούν μια σειρά από μέτρα, όπως είναι η αλλαγή των εργασιακών σχέσεων».

Ο καθηγητής του πανεπιστημίου του Μονάχου, πρόσθεσε ότι τόσο ο ίδιος όσο και το -ιδιαίτερως επικριτικό προς την Ελλάδα- Ινστιτούτο Ιfo, θεωρούν ότι «η σημερινή κατάσταση είναι αποτέλεσμα της λανθασμένης απόφαση του 2010» και θέτουν «το μεγάλο ερώτημα» εάν ήταν ορθό «να επιλεγεί η παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ ή θα ήταν καλύτερα να είχε αποχωρήσει». Η απάντησή τους είναι πως «θα ήταν ίσως καλύτερα για όλους, για τους δανειστές, ακόμα και για τις γερμανικές τράπεζες και την Ελλάδα φυσικά, ότι πρέπει να αποχωρήσει από το ευρώ, σε συνδυασμό με μια ολοκληρωτική διαγραφη του χρέους όπως στην Αργεντινή».

Ο Αυστριακός οικονομολόγος πιστεύει, ότι «αυτό το οποίο χρειάζεται η Ελλάδα είναι ένα πραγματικό βιώσιμο μοντέλο ώστε μετά να πείτε στην Ευρώπη: ιδού το σχέδιο για τη νέα Ελλάδα και να ζητήσετε την υποστήριξή της». Πρέπει «να πείτε πάμε πίσω στο εθνικό νόμισμα προσωρινά, διαγράψτε το χρέος μας άνευ όρων και θα εφαρμόσουμε ένα βιώσιμο πρόγραμμα ανάπτυξης. Στην Ιρλανδία όπου δεν υπήρχαν οξείες πολιτικές αντιπαραθέσεις αυτό έγινε επί τη βάσει ευρύτερης πολιτικής συναίνεσης».

Κατά την άποψη του Γκάμπριελ Φέλμπερμάιερ, το αποτέλεσμα δεν θα ήταν καταστροφικό, διότι αμέσως μετά ένα πρόγραμμα βοήθειας θα εξασφάλιζε «ότι δεν θα επικρατήσει το χάος στη χώρα, ώστε να μην οδηγηθούμε σε μαζική ανεργία ή έλλειψη φαρμάκων. Τότε θα δινόταν η ευκαιρία να δημιουργηθεί ένα νέο όραμα για την επάνοδο της χώρας στην ευρωζώνη».

Είπε επίσης στη συνέντευξή του ότι η αυστηρή πολιτική λιτότητας η οποία εφαρμόζεται στην Ελλάδα δεν είναι ασύμβατη με την ανάπτυξη. «Ο Γερμανός υφυπουργός Χανς-Γιόακιμ Φούχτελ απαρίθμησε (στο συνέδριο του Εληνογερμανικού Επιμελητηρίου) μεν μια σειρά από πολύ καλά συγκεκριμένα σχέδια και αυτό είναι θετικό. Το ερώτημα όμως το οποίο τίθεται είναι αν μπορούν να αποτελέσουν τη σπίθα που θα ανάψει τη φωτιά της ανάκαμψης», συμπλήρωσε.

Κατά τον Αυστριακό καθηγητή Οικονομίας όσοι επιμένουν να παραμείνει η Ελλάδα στην ευρωζώνη το κάνουν διότι «το πραγματικό πρόβλημα δεν είναι η Ελλάδα, αλλά η Ιταλία, η Ισπανία ίσως κι η Γαλλία». «Η κατάσταση εκεί δεν είναι ακριβώς ίδια αλλά είναι κατά βάση όμοια. Ούτε γι΄ αυτούς δεν είναι το σωστό νόμισμα το ευρώ, αλλά ούτε και για τη Γερμανία είναι…», προσθέτει. Ωστόσο δεν τάσσεται υπέρ της κατάργησης του ευρώ, αλλά όπως λέει «θέλουμε να καταστήσουμε την νομισματική ένωση μια ελεύθερη ένωση στην οποία να μπορεί μια χώρα μέλος, σε ορισμένες μόνο ειδικές περιπτώσεις, δεν θα είναι δηλαδή ο κανόνας, να αποχωρεί από το ευρώ, να επαναφέρει το εθνικό της νόμισμα με νέα ισοτιμία και μετά να ξαναμπεί. Απαιτείται όμως γι αυτό μια συντεταγμένη αποχώρηση και βεβαίως η επιτήρηση της διαδικασίας, ώστε η χώρα να επανέλθει στην ευρωζώνη μόνον όταν έχουν εφαρμοστεί οι απαιτούμενες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις».

Τονίζει μάλιστα, ότι «αυτό θα ήταν ακόμα και σήμερα καλύτερο να γίνει για την Ελλάδα» και ότι η αυστηρή λιτότητα δεν είναι αναγκαία στην περίπτωση εξόδου κάποιας χώρας από το ευρώ, «διότι αν αποχωρήσει κανείς από την ευρωζώνη μπορεί να μην εφαρμόσει την πολιτική αυτή, αφού η ανάκαμψη της οικονομίας χάρη στις χαμηλές ισοτιμίες του νομίσματος θα έλθει από μόνη της».

Το πρόβλημα της χώρας μας είναι κατά την άποψή του η ανταγωνιστικότητα και «εάν υπάρξει μια νέα δραχμή, αν δηλαδή μπορεί να υποτιμήσει το νόμισμά της, οι επενδύσεις θα αυξηθούν αμέσως». Εάν μάλιστα «γίνει ταυτόχρονα με την αποχώρηση από το ευρώ και την συνεπακόλουθη υποτίμηση της νέας δραχμής και το κούρεμα του χρέους θα υπάρξει αμέσως μια μεγάλη εισροή ξένων κεφαλαίων στην Ελλάδα».

Επίσης, ο διευθυντής του τμήματος εξωτερικής οικονομίας του Ινστιτούτου Ifο του Μονάχου, επισημαίνει ότι «για βασικά προϊόντα, χωρίς τα οποία η χώρα δεν μπορεί να λειτουργήσει, όπως είναι το πετρέλαιο και τα φάρμακα θα υπάρξει πρόβλημα, γι΄ αυτό θα χρειασθεί την βοήθεια των Ευρωπαίων φίλων της», οι οποίοι και θα την έδιναν, αφού «θα ήταν μια συμφωνία η οποία βασίζεται στην αμοιβαιότητα».

Παραδέχεται μεν ότι κατάσταση θα είναι αρχικά δραματική, «αλλά θα γίνουν όλα γρήγορα» και «σε δυο χρόνια θα έχει λειτουργήσει». Κατά την μεταβατική δε φάση θα πρέπει να υπάρξει ένα πρόγραμμα, οπότε «θα είναι αναγκαίο να χορηγηθούν δάνεια» να βρεθούν «κάποιες λύσεις, όπως είναι η βοήθεια εκτάκτου ανάγκης, ώστε να αντιμετωπισθούν οι όποιες ελλείψεις».

Για το ενδεχόμενο ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους ο Γκάμπριελ Φέλμπερμάιερ εκτιμά ότι «μέχρι τις γερμανικές εκλογές δεν θα συμβεί τίποτα. Μετά τις γερμανικές εκλογές μπορώ να το φανταστώ». Εκτιμά ότι «στο τέλος το ΔΝΤ θα παραμείνει» στο πρόγραμμα για την Ελλάδα, αφού προηγηθεί η ελάφρυνση του ελληνικού χρέους, προσθέτει όμως, ότι το θεωρεί και αυτό προβληματικό: «Πιστεύω ότι είναι καλύτερα να γίνει κούρεμα χρέους, όπως έγινε στην Αργεντινή και σε άλλες χώρες, με μια ανοικτή δήλωση πτώχευσης»αν και το «κούρεμα του ελληνικού χρέους σημαίνει ότι θα έχουν ζημιές τόσο η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) και η Μπούντεσμπανκ (Bundesbank) όσο και οι ιδιωτικές τράπεζες, και φυσικά δεν τους αρέσει. Έτσι όμως αποφεύγεται στο μέλλον και στο μεσοδιάστημα η αναζωπύρωση της κρίσης στην Ελλάδα».

Ο Αυστριακός οικονομολόγους του βαυαρικού Iνστιτούτου Ifo απαντά αρνητικά στο ερώτημα εάν στις αναλύσεις τους παίζει κάποιο ρόλο η γεωπολιτική θέση μιας χώρας, όπως η Ελλάδα. Κατά την άποψή του όμως «η Ευρώπη πρέπει επειγόντως να αρχίσει να σκέφτεται γεωστρατηγικά, όχι μόνο στην Ανατολική Μεσόγειο ή στο Αιγαίο, αλλά διεθνώς. Είναι λάθος να μην σκέφτεται γεωστρατηγικά, αλλά έτσι είναι», όπως είπε.

Συμμερίζεται και ο ίδιος τις απόψεις του πρώην και του νυν προέδρου του Ιfo, των Βέρνερ Ζιν και Κλέμενς Φιστ, περί ανάγκης εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ, επειδή «μια νομισματική ένωση πρέπει να βασίζεται στο αμοιβαίο όφελος για όλους». Εάν δεν συμβαίνει αυτό τότε η κατάσταση θα λιμνάζει», όπως εξηγεί.

Ο κ. Φέλμπερμάιερ λέει επίσης ότι «φυσικά και θα υπάρξει χάος» στην περίπτωση αποχώρησης και άλλων χωρών από το ευρώ, την οποία όμως δεν την χαρακτηρίζει «έξοδο από το ευρώ, αλλά φάση προσαρμογής». Γι΄ αυτό «θα έπρεπε καταρχάς να γίνει μια δημόσια συζήτηση για το ότι η νομισματική ένωση πρέπει να αναπνεύσει, να γίνει κατανοητό το γιατί δεν έχει νόημα να είναι κανείς μέλος της νομισματικής ένωσης», λέει συμπληρώνει όμως ότι «χρειαζόμαστε μηχανισμούς και προγράμματα ώστε να μην προκύψει ακριβώς το χάος. Η Ευρωζώνη θα πρέπει να μεταρρυθμιστεί προς αυτήν την κατεύθυνση. Χωρίς αυτήν η Ελλάδα, η Πορτογαλία, η Ισπανία, η Ιταλία και η Γαλλία θα βρίσκονται σε μόνιμη στασιμότητα».

Στο ερώτημα αν μπορεί να πείσει κανείς να γίνουν αποδεκτά σκληρά μέτρα κουνώντας το δάχτυλο σε ολόκληρους λαούς και μάλιστα από όσους δεν έχουν καμιά δημοκρατική νομιμοποίηση, ο Γκάμπριελ Φέλμπερμάιερ απαντά: «Το ερώτημα είναι αν το σημερινό status quo είναι δημοκρατικά νομιμοποιημένο. Στην πραγματικότητα πρόκειται για την αρχή της δημιουργίας μιας ένωσης μεταφοράς χρεών άλλων. Σήμερα έχουμε ένα σύστημα σύμφωνα με το οποίο η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, χωρίς να νομιμοποιείται, διαθέτει λ.χ. χρήματα για να σωθούν οι ελληνικές τράπεζες».

Ο διευθυντής του τμήματος εξωτερικής οικονομίας του Ινστιτούτου Ifο καταλήγει πως «πρέπει να δεχτούμε ότι αυτό το status quo δεν εξυπηρετεί ούτε την Ελλάδα, ούτε την Γερμανία, αλλά και γενικά ότι χρειαζόμαστε μια λύση η οποία να επιτρέπει μια νέα αρχή. Γι΄ αυτό και πρέπει να γίνει ένα κούρεμα του ελληνικού χρέους συνοδευόμενο από την έξοδο από το ευρώ και βέβαια από μηχανισμούς και προγράμματα στήριξης της εξόδου από την κρίση, διότι ασφαλώς το χρέος δεν θα μπορεί να αποπληρωθεί ούτε με την υποτιμημένη δραχμή. Πρέπει να λάβει χώρα ένα δούναι και λαβείν».

hellasforce