Ενώπιον του κ. Εισαγγελέως Πλημμελειοδικών Κιλκίς
ΜΗΝΥΤΗΡΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑ
Του Χρήστου Γκουντενούδη, υπό την ιδιότητά του ως Δημάρχου και νόμιμου εκπροσώπου του
Δήμου Παιονίας, κατοίκου Πολυκάστρου Δήμου Παιονίας Νομού Κιλκίς.
ΚΑΤΑ
Παντός υπευθύνου, ενεχομένου ως αυτουργού, συναυτουργού, ηθικού αυτουργού ή συνεργού στις πράξεις που αναφέρονται με την παρούσα καθώς και σε αυτές που θα προκύψουν από τη διενεργηθείσα εισαγγελική έρευνα.
Κύριε Εισαγγελέα,
περί τους είκοσι συνεχείς μήνες, ο ακριτικός Δήμος Παιονίας είναι επιφορτισμένος με τη διαχείριση του προσφυγικού-μεταναστευτικού ζητήματος, όντας αποδέκτης υπέρμετρα αυξημένων προσφυγικών-μεταναστευτικών ροών. Μάλιστα, παρά τα καίρια προβλήματα που εξαρχής αντιμετώπισε και εξακολουθεί να αντιμετωπίζει και τα οποία πρωτίστως απορρέουν από την ουσιώδη αδράνεια και κωλισυεργία της ελληνικής κυβέρνησης και συνακόλουθα, από την έλλειψη συνεργασίας και έγκυρης ενημέρωσής μας από μέρους των αρμόδιων φορέων, ο Δήμος Παιονίας στο σύνολό του καταβάλλει κάθε μέγιστη δυνατή και εύλογη προσπάθεια, προκειμένου να ελεγχθεί και να αντιμετωπιστεί η κρίση που πλήττει τον ίδιο και την ελληνική επικράτεια εν γένει και να διασφαλιστούν τα θεμελιώδη συνταγματικώς κατοχυρωμένα δικαιώματα των δημοτών του.
Ειδικότερα, κατά το προαναφερθέν διάστημα και μέχρι σήμερα, ο Δήμος Παιονίας, με την αμέριστη και αδιάσπαστη στήριξη και αλληλεγγύη των επιμέρους αρμοδίων υπηρεσιών του και φυσικά των δημοτών του που δρουν εθελοντικά και με αίσθημα συμπόνοιας απέναντι στους συνανθρώπους τους, επιχειρεί αδιαλείπτως και ποικιλοτρόπως να στηρίξει το σύνολο των ανθρώπων που έχουν εγκαταλείψει τις χώρες τους, αναζητώντας ένα καλύτερο αύριο.
Ωστόσο, ιδίως τους τελευταίους τρεις μήνες, σημειώνονται και δυστυχώς λαμβάνουν χώρα κατ’εξακολούθηση ολοένα αυξανόμενα και άκρως ανησυχητικά γεγονότα-πραγματικά περιστατικά που οδηγούν στην εκτράχυνση της προσφυγικής κρίσης στο Δήμο Παιονίας, στη δημιουργία και την ύπαρξη ανεξέλεγκτων κρουσμάτων παράβασης κανόνων του ελληνικού δικαίου, καθιστώντας κατά κύριο λόγο το σύνολο των δημοτών και κατ’επέκταση τον οικείο Δήμο έρμαια δυσμενών και επικίνδυνων καταστάσεων που μόνο εγκληματικές, παράνομες και αντισυνταγματικές μπορούν να χαρακτηριστούν.
Στο σημείο αυτό, πρέπει να υπογραμμισθεί ότι ο Δήμος Παιονίας έχει, πολλάκις και επανειλημμένως, απευθυνθεί στην ελληνική κυβέρνηση και έχει υποβάλλει τις προτάσεις του με κάθε πρόσφορο μέσο και τρόπο, προκειμένου να καταστεί αποδέκτης της αρμόζουσας και αναμενόμενης ανταπόκρισης και βοήθειας, δίχως όμως να λάβει τελικά την απαιτούμενη και άκρως αναγκαία κρατική προσοχή και συνδρομή. Επιπρόσθετα, οι υπαρκτοί κίνδυνοι αλλά και αυτοί που ελλοχεύουν συνεπάγονται ανεξέλεγκτες καταστάσεις και ως εκ τούτου ο Δήμος Παιονίας καθίσταται αδύνατο να τούς αποκρούσει αυτοδύναμα.
Συμπερασματικά και ενόψει όλων όσων διαδραματίζονται και περιγράφονται αναλυτικά παρακάτω, η δικαιοσύνη αποτελεί την υπέρτατη προσδοκία και ελπίδα μας και ως εκ τούτου, όλοι είμαστε πεπεισμένοι ότι με τη δική Σας κατεπείγουσα αρωγή και θετική παρέμβαση θα υπερισχύσουν η ευθυδικία και η ευνομία και θα αποκατασταθεί αμεσότατα και σύννομα η προβληματική και επισφαλής κατάσταση που μάς έχει εγκλωβίσει.
Ι. ΠΑΡΑΘΕΣΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΩΝ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΩΝ
Α. Τους τελευταίους μήνες, εντός του χώρου όπου στεγάζεται το πρατήριο υγρών καυσίμων ΕΚΟ και δη λίγα μόλις χιλιόμετρα μακριά από το Πολύκαστρο στήθηκε αρχικά πρόχειρος καταυλισμός προσφύγων από την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ, ο οποίος εκ τοις πράγμασι έχει καταστεί σε υπεράριθμο, μόνιμο προσφυγικό καταυλισμό παράνομα και αυθαίρετα. Όπως έχει ήδη πολλάκις επισημανθεί στο αρμόδιο Υπουργείο από το Δήμο Παιονίας, η δημιουργία τέτοιου χώρου δεν είναι σύννομη σε απόσταση μικρότερη των τριάντα (30) χιλιομέτρων από τα σύνορα και κατ’ επέκταση απαγορεύεται και από τον Ν. 2160/1993 για τα τουριστικά καταλύματα.
Επιπλέον, ο προαναφερθείς καταυλισμός βρίσκεται πλησίον του αυτοκινητοδρόμου ΠΑΘΕ και καθημερινά μεγάλος αριθμός προσφύγων, ενήλικων και μη, διασχίζουν κάθετα αυτόν δίχως τη δέουσα προσοχή και επιμέλεια, με αποτέλεσμα να είναι υπαρκτός ο κίνδυνος πρόκλησης τροχαίων ατυχημάτων και διακινδύνευσης της ζωής και της σωματικής ακεραιότητας τόσο των προσφύγων όσο και των οδηγών των διερχόμενων οχημάτων, καθώς η αστυνόμευση δεν είναι επαρκής και δε δύναται να καλύψει όλο το πεδίο ελέγχου της περιοχής, αφού η αστυνομική δύναμη είναι υποστελεχωμένη.
Β. Ο αυτοκινητόδρομος ΠΑΘΕ είναι η βασική οδική αρτηρία της χώρας και δη η Εθνική Οδός Θεσσαλονίκης- Ευζώνων αποτελεί την κυριότερη χερσαία είσοδο και έξοδο της χώρας, καθώς ετησίως διέρχονται εκατομμύρια ανθρώπων από αυτήν.
Ωστόσο, τα τελευταία εικοσιτετράωρα, αυτή τελούσε υπό ολοσχερή κατάληψη, στο ύψος της διασταύρωσης της Ειδομένης, από πρόσφυγες και μετανάστες που ζητούσαν να ανοίξουν τα σύνορα αλλά και από άτομα που δήλωναν μέλη Μ.Κ.Ο., άπαντες είχαν στήσει σκηνές ή κείτονταν στο οδόστρωμα και υποκινούνταν εντόνως και ξεσηκώνονταν κυρίως από άτομα τα οποία δήλωναν μέλη Μ.Κ.Ο. Επιπλέον, συνεχίζεται ο μερικός αποκλεισμός στο παλιό δρόμο Θεσσαλονίκης – Ευζώνων, στο ύψος του Λιμνότοπου και στη περιοχή όπου βρίσκεται το πρατήριο υγρών καυσίμων ΕΚΟ, λίγα χιλιόμετρα μακριά από το Πολύκαστρο. Στα εν λόγω δύο σημεία, επιτρέπεται η διέλευση μόνο σε Ι.Χ. αυτοκίνητα και λεωφορεία με ιδιαιτέρως χαμηλή ταχύτητα, αποκλειουμένων των βαρέων φορτηγών οχημάτων που ακολουθούν παρακαμπτήριες οδούς.
Ο ίδιος οδικός άξονας, στον κόμβο του Πολυκάστρου, είναι πλέον ανοιχτός αλλά δυστυχώς, ουδείς δύναται να εγγυηθεί ότι τα εν λόγω σημεία δε θα αποκλειστούν εκ νέου ολικά ή μερικά, εφόσον δε τροποποιηθεί άρδην η κατάσταση και δε ληφθούν τα αναγκαία, νόμιμα μέτρα.
Αποτέλεσμα των ως άνω είναι να παρεμποδίζεται επί συνεχείς ημέρες από ομάδες ατόμων με πρόθεση η εύρυθμη λειτουργία κοινόχρηστων εγκαταστάσεων που εξυπηρετούν τη συγκοινωνία και την είσοδο-έξοδο οχημάτων και προσώπων που αφορούν στο ευρύτερο κοινωνικό σύνολο, προκαλώντας κυκλοφοριακή ανάσχεση εκατοντάδων μέτρων και παρακωλύοντας κατά αυτό τον τρόπο τη ροή των οχημάτων. Σημειωτέον δε ότι η παρεμπόδιση αυτή, ως επί το πλείστον, υποκινείται και είναι καθοδηγούμενη είτε από αλληλέγγυους ακτιβιστές, άγνωστης προελεύσεως είτε από άτομα που δηλώνονται ως μέλη Μ.Κ.Ο. Παρότι, μάλιστα, οι δημότες έχουν ζητήσει από τα άτομα που προβαίνουν στον αποκλεισμό να απομακρυνθούν ειρηνικά από τα σημεία αυτά και να μετακινήσουν με ασφάλεια τις σκηνές τους εκτός του οδοστρώματος, αυτά αρνούνται καθ’ υπόδειξη των προαναφερομένων υποκινητών τους, παρακωλύοντας τη διέλευση των οχημάτων, που σχηματίζουν μεγάλη ουρά και αναμένουν να τους επιτραπεί η διέλευση.
Επιπρόσθετα, προκαλείται αγανάκτηση και θυμός στους οδηγούς των κάθε είδους διερχόμενων οχημάτων και πόσο μάλλον στους δημότες του Δήμου Παιονίας, οι οποίοι υφίστανται και περαιτέρω συνέπειες, καθώς είτε δεν κατορθώνουν να φτάσουν διόλου στο προορισμό τους (λ.χ. τόπος εργασίας, τόπος διαμονής, ιατρικό κέντρο, νοσοκομείο εκτός του Δήμου Παιονίας) και επιστρέφουν στην αφετηρία τους, είτε καταφθάνουν εκεί αργοπορημένα και κατόπιν σχετικής ταλαιπωρίας, κάνοντας χρήση βοηθητικών χωματόδρομων ή άλλων παρακαμπτήριων οδών. Περιττό δε να σημειωθεί ότι παρατηρούνται έντονες λογομαχίες μεταξύ των αγανακτισμένων δημοτών και των ατόμων που αποκλείουν τους δρόμους.
Συνακόλουθα, η συνέχιση της ως άνω κατάστασης θα επιφέρει αρνητικές συνέπειες και στη τοπική οικονομία, καθώς υπήρξαν ακινητοποιημένα βαρέα οχήματα που μετέφεραν είδη μη μακράς διαρκείας, τα οποία δεν είναι ανεκτά στη μακροπρόθεσμη έκθεσή τους σε εξωτερικό περιβάλλον και επιπλέον, καθίσταται προβληματικός ο ανεφοδιασμός των ειδών αυτών.
Μάλιστα δε, εξαιτίας του κατειλημμένου οδοστρώματος, τα οχήματα αυτά διέρχονταν αναγκαστικά μέσα από το Πολύκαστρο προκειμένου να κατευθυνθούν στη Θεσσαλονίκη, με αποτέλεσμα να καθίσταται επικίνδυνη η παράλληλη και ταυτόχρονη κυκλοφορία αυτών και των Ι.Χ. οχημάτων στους δρόμους του Πολυκάστρου.
Η αστυνομία είναι αμέτοχος παρατηρητής στα ως άνω γεγονότα δρώντας εντελώς διακριτικά, ουδέποτε προχώρησε στις δέουσες και νόμιμες ενέργειες προκειμένου να αποκατασταθεί πλήρως η τάξη και η ασφαλής, ομαλή διέλευση των οχημάτων και κατά κύριο λόγο, προκειμένου να συλληφθούν οι υπαίτιοι, ώστε να οδηγηθούν στην ελληνική δικαιοσύνη και να τιμωρηθούν όπως σαφώς ορίζει ο νόμος.
Εξάλλου, ως Δήμος Παιονίας απευθυνθήκαμε και εγγράφως σύμφωνα με την με αριθμό πρωτοκόλλου 6415/29-03-2016 επιστολή τόσο στον αναπληρωτή Υπουργό Προστασίας του Πολίτη, κ. Τόσκα όσο και στην αστυνομική διεύθυνση Κιλκίς, επισημαίνοντας την αδιανόητη και πρωτοφανή αδράνεια των αστυνομικών οργάνων ενόψει της αδιαμφισβήτητης παρακώλυσης συγκοινωνιών που λάμβανε χώρα με αποτέλεσμα να υφίστανται έντονοι τριγμοί στην ασφάλεια των πολιτών και στην ελεύθερη μετακίνησή τους και επίσης, τη πλημμελή αστυνόμευση της περιοχής του Πολυκάστρου λόγω έλλειψης ανθρώπινου δυναμικού με ό,τι αυτό συνεπάγεται, αναγνωρίζοντας παράλληλα την άριστη συμπεριφορά της αστυνομίας προς τους πρόσφυγες και την αγαστή γενικότερα συνεργασία της με το Δήμο Παιονίας, προκειμένου να αποφευχθεί η δημιουργία σοβαρού επεισοδίου, ιδίως στη περιοχή της Ειδομένης.
Εν τω μεταξύ, συνεχίζεται και η κατάληψη της σιδηροδρομικής γραμμής στον καταυλισμό της Ειδομένης.
Γ. Καθ’όλη τη διάρκεια της προσφυγικής κρίσης, οι δημότες που κατά κύριο λόγο ασχολούνται με γεωργικές και κτηνοτροφικές εργασίες πλήττονται βάναυσα, διότι έχουν καταγραφεί μεγάλες ζημιές σε καλλιεργήσιμες εκτάσεις στην ευρύτερη περιοχή του Δήμου Παιονίας, οι οποίες προέρχονται είτε από εκούσια και εκ προθέσεως καταστροφή αυτών είτε από αδικαιολόγητη, εσκεμμένη και παράνομη καταπάτησή τους.
Επί παραδείγματι, ο οικισμός της Νέας Καβάλας, επί του οποίου δημιουργήθηκε αυθαίρετα, μυστικοπαθώς και δίχως την οποιαδήποτε σχετική κοινοποίηση στο Δήμο Παιονίας από την ελληνική κυβέρνηση κέντρο φιλοξενίας προσφύγων, αριθμεί περί τους 70 κατοίκους και είναι αγροτικός. Επίσης, στην περιοχή υπάρχει ένα βιομηχανικό πάρκο που αποτελείται από βιομηχανίες με σημαντική προσφορά στην ελληνική οικονομία, όπως και ένα κτηνοτροφικό πάρκο με πολλές κτηνοτροφικές μονάδες. Σύμφωνα, όμως, με τα έως τώρα καταγεγραμμένα επεισόδια, απειλούνται οι καλλιεργήσιμες εκτάσεις και οι κτηνοτροφικές μονάδες με ολική καταστροφή και με προφανείς, άμεσες συνέπειες στη τοπική οικονομία και στη διαβίωση των δημοτών μας.
Δ. Στη περιοχή της Ειδομένης παρατηρούνται, με ιδιαίτερη έξαρση κατά το τελευταίο δίμηνο, εγκληματικές συμπεριφορές σε βάρος των δημοτών που περιλαμβάνουν εγκλήματα κατά της ιδιοκτησίας. Ειδικότερα, αναφέρονται κλοπές κυρίως οικόσιτων ζώων από ομάδες άγνωστων ατόμων που δρουν ανεξέλεκτα και στρέφονται κατά αποθηκών ή περιφραγμένων αυλών που αποτελούν αναπόσπαστα μέρη των κατοικιών των δημοτών αλλά και κατά κτηνοτροφικών μονάδων που βρίσκονται στην ευρύτερη περιοχή του Δήμου Παιονίας με ταυτόχρονη καταστροφή ή πρόκληση βλάβης στους χώρους αυτούς.
Για του λόγου το αληθές, όπως έχει ήδη γνωστοποιηθεί και από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, προχθές, ήτοι στις 04.04.2016, μία ομάδα πολλών ατόμων εισέβαλε σε παλαιό σχολείο που βρίσκεται στην Ειδομένη και χρησιμοποιείται ως αποθήκη όπου φυλάσσονται τρόφιμα και ρούχα από την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ και προκάλεσαν ανεπανόρθωτες φθορές στο ακίνητο και ιδιοποιήθηκαν παράνομα τα φαγώσιμα και όσα άλλα είδη φυλάσσονταν εντός της αποθήκης, προκειμένου να χορηγηθούν στους πρόσφυγες. Μάλιστα, υπάρχουν βάσιμοι ισχυρισμοί ότι κάτοικος της Ειδομένης απειλήθηκε με μαχαίρι από ομάδα άγνωστων ατόμων και φυσικά οι δημότες, στο σύνολό τους, πλέον ζουν με φόβο και ανησυχία για την περιουσία τους και για τη ζωή τους, διότι τα επεισόδια βίας και οι ακραίες διαμαρτυρίες αυξάνονται καθημερινά, η χρήση περίφραξης επί των καταυλισμών είναι ελλιπής και φυσικά η αστυνόμευση, που αποτελεί το σήμα κατατεθέν της ασφάλειας των πολιτών, είναι λειψή ή αδρανής.
Ε. Οι συνθήκες υγιεινής, καθαριότητας και διαβίωσης των προσφύγων που βρίσκονται στο Δήμο Παιονίας είναι τραγικές και απαράδεκτες και η απουσία οργάνωσης και σωστής υγιειονομικής επιτήρησης είναι εμφανέστατες. Ο κίνδυνος για μετάδοση και εξάπλωση μολυσματικών ασθενειών είναι υπαρκτός, διότι πέραν των προαναφερθέντων, υφίσταται ήδη ασσύμετρη επιβάρυνση των υγειονομικών μας δομών, που ούτως ή άλλως υστερούν, καθότι (υπο)λειτουργούν μόλις ένα κέντρο υγείας και ένα νοσοκομείο που εξυπηρετούν το Δήμο Παιονίας και αδυνατούν να ανταποκριθούν στις αυξημένες ιατρικές ανάγκες. Επίσης, οι πρόσφυγες- μετανάστες και τρίτα άτομα αγνώστου προελεύσεως συνυπάρχουν με τους δημότες, καθώς μετακινούνται ανεξέλεγκτα κατά βούληση ή συγχρωτίζονται με τους κατοίκους του Πολυκάστρου, της Ειδομένης και της Ν. Καβάλας, καθιστώντας έτσι πιθανή τη μετάδοση λοιμωδών νοσημάτων, εφόσον οι ίδιοι είναι φορείς αυτών.
Ακόμη, υπάρχει αυξημένος όγκος απορριμμάτων και ανεπαρκής καθαριότητα των χώρων του Δήμου εξαιτίας της έλλειψης προσωπικού και τεχνολογικού εξοπλισμού, αν και έχουν υπάρξει σχετικά αιτήματα προς διευθέτηση του εν λόγω ζητήματος.
Όλα τα παραπάνω συνολικά οδηγούν σε πολύ σοβαρούς κινδύνους για την υγεία όλων όσοι βρίσκονται εντός του Δήμου Παιονίας.
ΙΙ. ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΝΟΜΙΚΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ
Α. Κατά το άρθρο 292 παρ. 1 ΠΚ, όπως αυτό αντικαταστάθηκε με το άρθρο 27 του Ν. 4356/2015 (ΦΕΚ Α 181/24-12-2015): «Όποιος με πρόθεση παρεμποδίζει τη λειτουργία κοινόχρηστης εγκατάστασης που εξυπηρετεί τη συγκοινωνία και ιδίως αυτοκινητοδρόμου, σιδηροδρόμου, αεροπλάνου, λεωφορείου, ταχυδρομείου ή τηλεγράφου που προορίζονται για κοινή χρήση τιμωρείται με φυλάκιση έως ένα (1) έτος. 2. Αν η πράξη της παραγράφου 1 είχε σημαντική διάρκεια επιβάλλεται φυλάκιση μέχρι τρία (3) έτη».
Από τη διάταξη αυτή προκύπτει ότι τα στοιχεία του προαναφερομένου εγκλήματος της παρακώλυσης συγκοινωνιών είναι: α) η δια θετικής ενέργειας (όχι με παράλειψη) και καθ` οιονδήποτε τρόπο παρακώλυση της κανονικής λειτουργίας μιας κοινής χρήσης εγκατάστασης, η οποία μπορεί να είναι διαρκής ή προσωρινή, β) εγκατάσταση κοινής χρήσης που εξυπηρετεί τη συγκοινωνία, γ) η εγκατάσταση αυτή να είναι προορισμένη για κοινή χρήση (από άγνωστο αριθμό προσώπων και αδιάκριτα) και δ) η παρακώλυση να γίνεται από πρόθεση [ΑΠ 1254/1993, ΠΧρ ΜΓ.1009, ΑΠ 1009/2000 ΠΧρ ΝΑ.243].
Κοινόχρηστη εγκατάσταση που εξυπηρετεί τη συγκοινωνία είναι και οι δημόσιοι και κοινοτικοί δρόμοι. Ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός πως μέχρι την τροποποίηση της διάταξης με το Ν. 4356/2015, υπήρχε ζήτημα αναφορικά με το τι αποτελεί κοινόχρηστη εγκατάσταση που εξυπηρετεί τη συγκοινωνία. Συγκεκριμένα είχε κριθεί νομολογιακά (ΤριμΠλημΚιλκ 140/1994) αλλά υποστηριζόταν και από πολλούς θεωρητικούς, όπως τον Ιωάννη Μανωλεδάκη, πως ο δρόμος δεν εμπίπτει στην έννοια της εγκατάστασης κι άρα όποιος εμποδίζει τη λειτουργία αυτοκινητόδρομου δεν μπορεί να τιμωρηθεί για το συγκεκριμένο έγκλημα (ωστόσο μπορούσε να τιμωρηθεί για το έγκλημα του 431 ΠΚ). Παρόλα αυτά ο νομοθέτης πλέον ρητά συμπεριλαμβάνει τους αυτοκινητοδρόμους στις εγκαταστάσεις, των οποίων η λειτουργία αν παρεμποδιστεί, μπορεί να επισύρει ποινή φυλάκισης.
Ακολούθως, κατά το άρθρο 431 ΠΚ, όποιος παρεμποδίζει χωρίς δικαίωμα την κυκλοφορία σε τόπους κοινής χρήσης στην στεριά ή στα ύδατα ή με οποιονδήποτε τρόπο διαταράσσει ή θέτει σε κίνδυνο την ασφάλεια της τιμωρείται με πρόστιμο ή με κράτηση μέχρι δύο μηνών, αν άλλη διάταξη δεν τιμωρεί βαρύτερα την πράξη αυτή.
Από τις πιο πάνω διατάξεις προκύπτει ότι το άρθρο 292 παρ. 1 ΠΚ προβλέπει πράξη διαφορετική από εκείνη του άρθρου 431 ΠΚ, το οποίο εφαρμόζεται στις περιπτώσεις παρεμπόδισης της κυκλοφορίας, εφ’ όσον αυτές δεν εμπίπτουν στο άρθρο 292 παρ. 1 ΠΚ, με το οποίο σκοπείται η εξασφάλιση της λειτουργίας συγκοινωνιακής "εγκατάστασης" κοινής χρήσης και η αποτροπή της παρακώλυσης των συγκοινωνιών που ενδιαφέρουν άμεσα το κοινωνικό σύνολο.
Β. Από τη διάταξη του άρθρου 189 παρ. 1 ΠΚ προκύπτει ότι για να στοιχειοθετηθεί το έγκλημα της διατάραξης της κοινής ειρήνης απαιτείται: α) συγκέντρωση στο ίδιο μέρος απροσδιόριστου αριθμού ανθρώπων, ο οποίος δεν ορίζεται στο νόμο, χωρίς όμως εναλλαγή των προσώπων αυτών, β)η συνάθροιση να είναι δημόσια, να συγκεντρώνονται δηλαδή πολλοί στο ίδιο μέρος και να μπορεί ο καθένας τους να πάρει μέρος στη συγκέντρωση και να ενωθεί με τους άλλους, χωρίς να έχει σημασία η συνάθροιση να γίνεται σε δημόσιο τόπο ή όχι, γ)το πλήθος που συναθροίσθηκε να διαπράττει βιαιοπραγίες εναντίον προσώπων ή πραγμάτων με ενωμένες δυνάμεις, το οποίο σημαίνει ότι οι βιαιοπραγίες πρέπει να διαπράττονται από κοινού και όχι από ένα μόνο πρόσωπο από αυτά που συναθροίσθηκαν και δ) δόλος του δράστη που περιλαμβάνει τη γνώση του ότι ενώνεται σε δημόσια συνάθροιση πλήθους, όταν διαπράττονται βιαιοπραγίες κατά προσώπων και πραγμάτων και τη θέληση του να παραμείνει στη συνάθροιση ως μέλος της και μόνο με την παρουσία του, χωρίς να είναι ανάγκη όλοι όσοι συμμετέχουν να διαπράττουν Βιαιοπραγίες (ΑΠ 1782/1997 ΠοινΧρ 1998, 592). Επίσης, κατά τη παράγραφο 2 του ως άνω άρθρου : «οι υποκινητές και εκείνοι που εκτέλεσαν βιαιοπραγίες τιμωρούνται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών μηνών».
Γ. Με τη διάταξη του άρθρου 186 παρ. 1 του ΠΚ ορίζεται ότι: «όποιος προκαλεί ή παροτρύνει με οποιονδήποτε τρόπο κάποιον να διαπράξει ορισμένο κακούργημα, καθώς και όποιος προσφέρεται ή αποδέχεται τέτοια πρόκληση ή προσφορά, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών μηνών» ενώ σύμφωνα με τη παράγραφο 2 του ιδίου άρθρου, «όποιος προκαλεί ή παροτρύνει με οποιονδήποτε τρόπο κάποιον να διαπράξει ορισμένο πλημμέλημα, καθώς και όποιος προσφέρεται γι' αυτό και όποιος αποδέχεται τέτοια πρόσκληση ή προσφορά τιμωρείται με την ποινή που προβλέπεται για το σχεδιαζόμενο πλημμέλημα ελαττωμένη κατά το άρθρο 83. Για την ποινική δίωξη του αδικήματος αυτού, απαιτείται έγκληση του προσώπου κατά του οποίου σχεδιαζόταν η τέλεση του πλημμελήματος, αν το υπό εκτέλεση πλημμέλημα διώκεται κατ` έγκληση».
Για τη στοιχειοθέτηση του υπό της ανωτέρω διατάξεως προβλεπομένου ιδιωνύμου (έναντι των περί ηθικής αυτουργίας διατάξεων, βλ. Σταμάτη Συρροή σελ.107) και υπαλλακτικώς μικτού εγκλήματος απαιτείται η, με οποιονδήποτε τρόπο, πρόκληση ή παρότρυνση κάποιου να διαπράξει ένα πλημμέλημα. Η πρόκληση αποτελεί δήλωση του δράστη με την οποία επιζητείται να πεισθεί έτερο πρόσωπο για τη διάπραξη ενός πλημμελήματος, ενώ παρότρυνση είναι απλώς η προσπάθεια επίδρασης επί της βουλήσεως του ετέρου, προκειμένου αυτός να τελέσει ένα πλημμέλημα. Η πρόκληση δύναται να λάβει τη μορφή συμβουλής, διαταγής, απειλής κ.λ.π., ενώ η παρότρυνση δύναται να γίνει με οποιονδήποτε τρόπο όπως π.χ. με ενθάρρυνση, υποδείξεις, συστάσεις, συμβουλές κ.λ.π. Τετελεσμένο είναι το έγκλημα άμα τη προκλήσει ή τη παροτρύνσει έστω και αν αυτές έμειναν χωρίς αποτέλεσμα, δηλαδή άμα ο προκαλούμενος λάβει γνώση της προκλήσεως ή παροτρύνσεως προς τέλεση του πλημμελήματος. Η πρόκληση ή η παρότρυνση τιμωρείται ακόμη και αν ο προσκαλούμενος δεν ανταποκριθεί καν σε αυτή, δηλαδή ακόμη και αν την απορρίψει αμέσως.
Δ. Όπως προαναφέρθηκε, η δημιουργία μόνιμου καταυλισμού φιλοξενίας δεν είναι σύννομη σε απόσταση μικρότερη των 30 χλμ. από τα σύνορα και επίσης, είναι σαφές ότι αυτό απαγορεύεται και από το νόμο (Ν. 2160/1993) για τα τουριστικά καταλύματα.
Ε. Η μη εφαρμογή των σχετικών διατάξεων του Ν. 3907/2011 καθώς και της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) καθώς και η έλλειψη εναρμόνισης με αυτές συνηγορούν υπέρ της δραματικής κατάστασης που αντιμετωπίζει η χώρα μας και εν προκειμένω ο Δήμος Παιονίας, καθώς οι δομές είναι ανοργάνωτες ή ακατάλληλες ή παράνομα υφιστάμενες, ο κίνδυνος για τη δημόσια υγεία και ασφάλεια καραδοκεί και το πλέον σημαντικό που απορρέει από τη μη τήρηση του εν λόγω νόμου είναι ότι δεν υφίσταται επαρκής έλεγχος και εποπτεία των διαφόρων ανθρωπιστικών οργανώσεων που δρουν στους καταυλισμούς των προσφύγων, με αποτέλεσμα να εμφανίζονται ανεξέλεγκτες, παράνομες, αντισυμβατικές και εγκληματικές δράσεις από άτομα που ισχυρίζονται ότι υπάγονται σε αυτές.
Επειδή, παρ’ όλες τις συνεχείς και επανειλλημένες διαμαρτυρίες των κατοίκων του Δήμου Παιονίας και των εκπροσώπων αυτού στις αρμόδιες αρχές και υπηρεσίες της χώρας, δεν έχουν ληφθεί μέχρι σήμερα τα προσήκοντα νόμιμα μέτρα για την πάταξη της ως άνω εγκληματικής καταστάσεως, με αποτέλεσμα αυτή να επιδεινώνεται ολοένα και περισσότερο.
Επειδή με δόλο, δια πράξεων ή παραλείψεων, λαμβάνουν χώρα πλείστα αδικήματα ενόψει των προαναφερθέντων πραγματικών περιστατικών.
Επειδή έχω έννομο συμφέρον ως Έλληνας πολίτης και ως ο νόμιμος εκπρόσωπος του Δήμου Παιονίας, προκειμένου να προβώ στη παρούσα.
Επειδή οι ανωτέρω πράξεις προβλέπονται και τιμωρούνται από το Νόμο.
Για όλους τους παραπάνω αναφερόμενους λόγους και με ρητή επιφύλαξη παντός νομίμου δικαιώματός μου
ΑΙΤΟΥΜΑΙ
-Την ποινική δίωξη και τιμωρία παντός υπευθύνου, κατά τα άρθρα 45-49 ΠΚ για τα εγκλήματα που περιγράφονται στη παρούσα καθώς και για όσα τυχόν Εσείς διαπιστώσετε κατά τη διεξαχθείσα από Εσάς έρευνα και
-όπως διενεργήσετε κατεπειγόντως κάθε νόμιμη πράξη με την κατεπείγουσα συνδρομή όλων των εμπλεκόμενων αρμοδίων αρχών και κατά κύριο λόγο των αστυνομικών αρχών, προκειμένου να αντιμετωπιστεί αμέσως και επιτυχώς η προπεριγραφείσα δραματική κατάσταση.
Σας δηλώνω ότι βρίσκομαι στη διάθεσή Σας για οποιαδήποτε επιπρόσθετη πληροφορία, διευκρίνιση και παροχή σχετικών εγγράφων και επιφυλάσσομαι να γνωστοποιήσω μάρτυρες στη πορεία της προδικασίας.
Τέλος, ζητώ να μου χορηγήσετε επικυρωμένο αντίγραφο της παρούσας μηνυτήριας αναφοράς μου.
taxalia
ΕΤΣΙ ΚΑΤΕΣΤΡΕΨΑΝ ΤΗΝ ΧΩΡΑ! Η ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΤΗΣ ΑΣΥΔΟΣΙΑΣ.
