Γράφει ο Ζαχαρίας ο Μυτιληνιός
Το ξέρω ότι έχουμε όλοι αγανακτήσει. Εμείς οι πολίτες, οι αστυνομικοί, οι στρατιωτικοί, ακόμα και οι ίδιοι οι πραγματικά πρόσφυγες, βρισκόμαστε σε μια περίεργη κατάσταση. Η λέξη αγανάκτηση είναι ίσως η ηπιότερη που μπορώ να βρω στο ελληνικό λεξικό.
Το ξέρω ότι τα νεύρα μας πάνε να σπάσουν.
Το ξέρω ότι δεν αντέχεις να βλέπεις άλλο ψέμματα.
Αυτό το μήνυμα όμως δεν έχει αποδέκτη εσένα φίλε αναγνώστη… Έχει αποδέκτη τα παιδιά του στρατού μας, του λιμενικού και της αστυνομίας. Απ΄όλους εσάς ζητώ αυτήν την ώρα να μην βγάλετε τα όπλα από τις θήκες. Ζητώ να κρατήσετε την οργή σας. Να πνίξετε τον πόνο και να κάνετε ένα βήμα πίσω.
Ξέρω ακούγεται προδοτικό και ανάξιο της ιστορία μας. Όμως φίλε μου στρατιώτη, λιμενοφύλακα, αστυφύλακα, αυτή τη φορά είναι όλα στημένα.
Θέλουν να βγάλεις το όπλο και να πυροβολήσεις πρώτος.
Θέλουν να πάρει ο κόσμος τις καραμπίνες και να βγει να καθαρίζει κόσμο.
Θέλουν το χάος.
Όχι φίλε μου, σε εκλιπαρώ, μην γίνεις βοηθός στα σχέδια τους.
Μην κάνεις το λάθος που θα οδηγήσει τη χώρα στην επιβολή στρατιωτικού νόμου, στις μαζικές κατασχέσεις όπλων Ελλήνων…
Μην δώσεις την ευκαιρία σε κανέναν πούστη να παίζει με την ιστορία μας, τα αισθήματα και συναισθήματα μας. Μην δώσεις την ευκαιρία σε κανέναν καριόλη να οδηγήσει το πατριωτικό σου συναίσθημα σε ατραπούς που δεν ξέρεις.
Δεν έχει έρθει η ώρα φίλε μου.
Πλησιάζει, αλλά δεν έχει έρθει… Οπότε λίγη υπομονή ακόμη, το ξέρω ότι μπορείς!
katoxika nea
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου