Ήταν μοιραίο. Όταν οι διακηρύξεις για "περήφανη πολιτική" δεν
εδράζονται στην αποφασιστικότητα του πολιτικού προσωπικού να τις
υπηρετήσει χωρίς εκπτώσεις στην ουσία της αξιοπρέπειας…
του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Τότε το φορτίο της αξιοπρέπειας εξαϋλώνεται, το πολιτικό προσωπικό διολισθαίνει στην κατηγορία του χειραγωγούμενου και του ξεφωνημένου, τα εναπομείναντα θεμέλια που κρατούν όρθιο το στερέωμα της εθνικής υπόστασης αποσαθρώνονται, και η χώρα καταρρέει με πάταγο, και ουδείς τολμά να φανταστεί τη θέση του στο τοπίο της επόμενης μέρας.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, έκανε το μοναδικό λάθος που ώφειλε να μην είχε κάνει. Αντιμετώπισε φοβικά τις υποσχέσεις της και τις συμμορίες των εκβιαστών της. Αρνήθηκε όπως και οι προηγούμενοι, να στρέψει στη μούρη τους το όπλο της αταλάντευτης αποφασιστικότητας, και αντί να επιβάλει όρους που θα θέτουν στο απαραβίαστο την υπόσταση της χώρας και το δικαίωμα αυτού του λαού σε μια ζωή με αξιοπρέπεια, σύρθηκε απολογούμενη και πετσοκόβοντας κομμάτια από τον ίδιο της τον εαυτό, στο εδώλιο του ταπεινωμένου. Το τι θα ακολουθούσε ήταν μοιραίο…
Η χώρα σύρεται σε μια ανατροφοδοτούμενη ψυχρολουσία μεταξύ «πολιτικών εκπροσώπων» και «θεσμών»… μεταξύ «πολιτικής λύσης» και «τεχνικής αξιολόγησης»… Μεταξύ «ξαφνικού θανάτου» και «αιφνίδιας αναγέννησης».
Και αντί να επιβάλει μια ατζέντα επιβίωσης – τη μόνη που ώφειλε άλλωστε να επιβάλει – σύρεται στη διαχείριση της μιζέριας, της επαιτείας, και της ανεξέλεγκτης ταπείνωσης.
Η φιλολογία της «δημιουργικής ασάφειας» κατέρρευσε και αυτή με πάταγο, μαζί με την...
«αξιοπρέπεια» των κυβερνώντων. Η χώρα σύρεται από τους μαφιόζους του πλανήτη, εκβιαζόμενη και με το πολιτικό της προσωπικό να διασύρεται, σε ένα διόλου «ασαφές» αλλά απόλυτα σχεδιασμένο πινγκ πονγκ του Προκρούστη, μέχρι την ολοκληρωτική της εξάντληση, μέχρι τον απόλυτο κατεξευτελισμό των πολιτικών της διαχειριστών.
Αντιλαμβάνεστε λοιπόν, πως ακόμη κι αν κάποια στιγμή έρθει αυτή η πολυσυζητημένη συμφωνία, ούτε συμβιβασμό θα συνιστά, ούτε βεβαίως και στοιχεία εντιμότητας θα διαθέτει. Θα είναι ταπεινωτική συμφωνία παράδοσης των πάντων, γι αυτό και κάθε επιδίωξη πλέον για μια τέτοια συμφωνία, θα πρέπει στην πράξη να ακυρωθεί.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ που δεν κατάφερε να κρατήσει ψηλά τη σημαία της περηφάνιας, σήμερα έχει μια και μόνο επιλογή…
Να αντιστρέψει την ατζέντα… Να μη συνεχίσει να ικετεύει γονατιστή συμφωνία, αλλά να τους σύρει στη διαδρομή της ταπείνωσης, επιλέγοντας να στρέψει στη μούρη τους το μοναδικό που παρά τα περί του αντιθέτου λεγόμενα τους τρομάζει. Κι αυτό δεν είναι άλλο…
Από το τεράστιο οικονομικό (αποτιμάται σε πάνω από ένα τρις) και γεωπολιτικό κόστος ενός GREXIT κατ επιλογή, και της παταγώδους κατάρρευσης της ευρωζωνικής και ευρωενωσιακής τραγωδίας.
Να πατήσει αυτή το κουμπάκι που τρέμουν τα ανδρείκελα των τραπεζιτών, και να τροφοδοτήσει ντόμινο ανατροπών σε ολόκληρη την Ευρώπη.
του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Τότε το φορτίο της αξιοπρέπειας εξαϋλώνεται, το πολιτικό προσωπικό διολισθαίνει στην κατηγορία του χειραγωγούμενου και του ξεφωνημένου, τα εναπομείναντα θεμέλια που κρατούν όρθιο το στερέωμα της εθνικής υπόστασης αποσαθρώνονται, και η χώρα καταρρέει με πάταγο, και ουδείς τολμά να φανταστεί τη θέση του στο τοπίο της επόμενης μέρας.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, έκανε το μοναδικό λάθος που ώφειλε να μην είχε κάνει. Αντιμετώπισε φοβικά τις υποσχέσεις της και τις συμμορίες των εκβιαστών της. Αρνήθηκε όπως και οι προηγούμενοι, να στρέψει στη μούρη τους το όπλο της αταλάντευτης αποφασιστικότητας, και αντί να επιβάλει όρους που θα θέτουν στο απαραβίαστο την υπόσταση της χώρας και το δικαίωμα αυτού του λαού σε μια ζωή με αξιοπρέπεια, σύρθηκε απολογούμενη και πετσοκόβοντας κομμάτια από τον ίδιο της τον εαυτό, στο εδώλιο του ταπεινωμένου. Το τι θα ακολουθούσε ήταν μοιραίο…
Η χώρα σύρεται σε μια ανατροφοδοτούμενη ψυχρολουσία μεταξύ «πολιτικών εκπροσώπων» και «θεσμών»… μεταξύ «πολιτικής λύσης» και «τεχνικής αξιολόγησης»… Μεταξύ «ξαφνικού θανάτου» και «αιφνίδιας αναγέννησης».
Και αντί να επιβάλει μια ατζέντα επιβίωσης – τη μόνη που ώφειλε άλλωστε να επιβάλει – σύρεται στη διαχείριση της μιζέριας, της επαιτείας, και της ανεξέλεγκτης ταπείνωσης.
Η φιλολογία της «δημιουργικής ασάφειας» κατέρρευσε και αυτή με πάταγο, μαζί με την...
«αξιοπρέπεια» των κυβερνώντων. Η χώρα σύρεται από τους μαφιόζους του πλανήτη, εκβιαζόμενη και με το πολιτικό της προσωπικό να διασύρεται, σε ένα διόλου «ασαφές» αλλά απόλυτα σχεδιασμένο πινγκ πονγκ του Προκρούστη, μέχρι την ολοκληρωτική της εξάντληση, μέχρι τον απόλυτο κατεξευτελισμό των πολιτικών της διαχειριστών.
Αντιλαμβάνεστε λοιπόν, πως ακόμη κι αν κάποια στιγμή έρθει αυτή η πολυσυζητημένη συμφωνία, ούτε συμβιβασμό θα συνιστά, ούτε βεβαίως και στοιχεία εντιμότητας θα διαθέτει. Θα είναι ταπεινωτική συμφωνία παράδοσης των πάντων, γι αυτό και κάθε επιδίωξη πλέον για μια τέτοια συμφωνία, θα πρέπει στην πράξη να ακυρωθεί.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ που δεν κατάφερε να κρατήσει ψηλά τη σημαία της περηφάνιας, σήμερα έχει μια και μόνο επιλογή…
Να αντιστρέψει την ατζέντα… Να μη συνεχίσει να ικετεύει γονατιστή συμφωνία, αλλά να τους σύρει στη διαδρομή της ταπείνωσης, επιλέγοντας να στρέψει στη μούρη τους το μοναδικό που παρά τα περί του αντιθέτου λεγόμενα τους τρομάζει. Κι αυτό δεν είναι άλλο…
Από το τεράστιο οικονομικό (αποτιμάται σε πάνω από ένα τρις) και γεωπολιτικό κόστος ενός GREXIT κατ επιλογή, και της παταγώδους κατάρρευσης της ευρωζωνικής και ευρωενωσιακής τραγωδίας.
Να πατήσει αυτή το κουμπάκι που τρέμουν τα ανδρείκελα των τραπεζιτών, και να τροφοδοτήσει ντόμινο ανατροπών σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου