Τετάρτη 21 Φεβρουαρίου 2018

Οι Σατανικοί Ψαλμοί του Δαυίδ (Μέρος 2ο)

Οι Σατανικοί Ψαλμοί του Δαυίδ (Μέρος 2ο)

Όποιος καθίσει και διαβάσει του ψαλμούς μπορεί εύκολα να διακρίνει την έντονη θλίψη και στεναχώρια που αισθάνεται ο προσευχόμενος,

καθώς και τον μεγάλο φόβο του εξαιτίας των αναρίθμητων εχθρών που τον περιβάλλουν και τον επιβουλεύονται.
Το θέμα είναι ότι οι εχθροί στους οποίους αναφέρεται ο Δαυίδ, δεν είναι οι ασώματοι δαίμονες και κοσμοκράτορες τους σκότους του αιώνος τούτου, αλλά άνθρωποι με σάρκα και οστά. Με αυτό το θέμα θα ασχοληθώ στο άρθρο αυτό.

Πριν όμως αρχίσω να παραθέτω τα επίμαχα σημεία των ψαλμών, θέλω να διευκρινίσουμε κάτι. Όταν στα κείμενα της παλαιάς διαθήκης συναντάμε τον όρο "ψυχή" δεν εννοείται απαραίτητα η ψυχή, όπως την αντιλαμβανόμαστε εμείς σαν Χριστιανοί, το αθάνατο δηλαδή τμήμα του ανθρώπου. Η ψυχή τις περισσότερες φορές μεταφράζεται ως ζωή και για να μη νομίζετε ότι μιλάω αυθαίρετα, θα σας δείξω τι εννοώ με ένα παράδειγμα μέσα από τα λόγια του Χριστού.
Διαβάζουμε λοιπόν στο κατά Ματθαίον ευαγγέλιο: 
Ματθ. 10,39   ὁ εὑρὼν τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ἀπολέσει αὐτήν, καὶ ὁ ἀπολέσας τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ἕνεκεν ἐμοῦ εὑρήσει αὐτήν.
Όποιος λοιπόν θυσιάσει την ζωή του για τον Χριστό θα κερδίσει την αιώνια ζωή. Αντίθετα εκείνος που θα αγαπήσει την ζωή σε αυτόν τον κόσμο και όσα του προσφέρονται, θα χάσει την πραγματική ζωή στη βασιλεία των ουρανών. Αν εδώ τον όρο ψυχή τον μεταφράσουμε ως ψυχή, τότε δεν βγαίνει νόημα, διότι πως είναι δυνατόν να χάσεις την ψυχή σου για τον Χριστό και να την σώσεις ταυτόχρονα; Αφού το ξεκαθαρίσαμε και αυτό, ας προχωρήσουμε στα αποσπάσματα εκείνα των ψαλμών, τα οποία αν και αποτελούν ένα μικρό τμήμα του συνόλου αρκούν για να καταλάβουμε ποιούς θεωρεί ο Δαυίδ ως εχθρούς.
Ψαλ. 3,2   Κύριε, τί ἐπληθύνθησαν οἱ θλίβοντές με; πολλοὶ ἐπανίστανται ἐπ᾿ ἐμέ·
Ψαλ. 3,2      Κυριε, εις πόσον αμέτρητον πλήθος έχουν αυξηθή αυτοί που με καταθλίβουν! Πολλοί έχουν και επαναστατήσει εναντίον μου.
Ψαλ. 3,7   οὐ φοβηθήσομαι ἀπὸ μυριάδων λαοῦ τῶν κύκλῳ συνεπιτιθεμένων μοι.
Ψαλ. 3,7      Δεν θα φοβηθώ από αναρίθμητα πλήθη εχθρικού λαού, που με έχουν περικυκλώσει και επιτίθενται εναντίον μου.
Ψαλ. 3,8   ἀνάστα, Κύριε, σῶσόν με, ὁ Θεός μου, ὅτι σὺ ἐπάταξας πάντας τοὺς ἐχθραίνοντάς μοι ματαίως, ὀδόντας ἁμαρτωλῶν συνέτριψας.
Ψαλ. 3,8      Σηκω επάνω, Κυριε, σώσε με, συ ο Θεός μου. Διότι έχεις συντρίψει όλους αυτούς, που με εχθρεύονται χωρίς λόγον και αιτίαν και συνέτριψες τα δόντια των αμαρτωλών.
 Σχόλιο: Διαβάζοντας μόνο τον στίχο 2 θα μπορούσε να υποθέσει κάποιος ότι αναφέρεται σε δαίμονες που θλίβουν τον προσευχόμενο με τις επιθέσεις τους. Το πράγμα όμως ξεκαθαρίζει στους επόμενους δύο στίχους. Μιλαέι λοιπόν για τους επιτιθέμενους ως μυριάδες λαού. Βέβαια υπάρχουν και οι αφελείς που θα ισχυριστούν πως μιλάει για.....τον λαό των δαιμόνων. Οι πλέον δύσπιστοι θα σιωπήσουν με τον επόμενο στίχο. Γράφει ότι οι εχθροί επιτίθενται αδίκως και χωρίς αφορμή. Αν ήταν δαίμονες γιατί να το διευκρινίσει;  Μήπως οι δαίμονες περιμένουν να τους αδικήσουμε για να έχουν λόγο να επιτεθούν; Ταυτίζει, στο τέλος, τους εχθρούς με τους αμαρτωλούς των οποίων συνθλίβουν τα δόντια. Και μεταφορικά να το λέει, πόση φαντασία πρέπει να έχει κάποιος για να ισχυριστεί ότι εννοεί τα δόντια αμαρτωλών δαιμόνων και όχι ανθρώπων;
 Ψαλ. 9,6   ἐπετίμησας ἔθνεσι, καὶ ἀπώλετο ὁ ἀσεβής· τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐξήλειψας εἰς τὸν αἰῶνα καὶ εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος.
Ψαλ. 9,6      επετίμησες τα έθνη, και κατεστράφησαν οι ασεβείς. Το όνομά των, το έσβησες άπαξ δια παντός.
Ψαλ. 9,7   τοῦ ἐχθροῦ ἐξέλιπον αἱ ῥομφαῖαι εἰς τέλος, καὶ πόλεις καθεῖλες· ἀπώλετο τὸ μνημόσυνον αὐτοῦ μετ᾿ ἤχου,
Ψαλ. 9,7      Αι μεγάλαι σπάθαι του εχθρού αυτού κατεστράφησαν εξ ολοκλήρου· τας πόλεις κατεκρήμνισες και η ανάμνησίς του εξηφανίσθη μετά βοής.
 Σχόλιο: Ξανά, μιλάει για τα εχθρικά έθνη των ανθρώπων, εκτός κι αν οι δαίμονες χωρίζονται σε εθνικότητες και δεν το ξέρω. Τα ονόματα των εχθρών και η ανάμνηση τους, λέει, εξαφανίστηκαν. Προφανώς τους σκότωσαν για να γίνει αυτό. Οι δαίμονες ούτε θνητοί είναι, για να σφαγιαστούν, ούτε πόλεις έχουν για να κατακρημνισθούν.

Ψαλ. 37,13   καὶ ἐξεβιάζοντο οἱ ζητοῦντες τὴν ψυχήν μου, καὶ οἱ ζητοῦντες τὰ κακά μοι ἐλάλησαν ματαιότητας, καὶ δολιότητας ὅλην τὴν ἡμέραν ἐμελέτησαν.
Ψαλ. 37,13      μου φέρονται με βιαιότητα και σκληρότητα εκείνοι οι οποίοι επιζητούν τον θάνατόν μου, εκείνοι που θέλουν την δυστυχίαν μου, ελάλησαν λόγους συκοφαντικούς εναντίον μου και καταστρώνουν δόλια σχέδια όλην την ημέραν.
Ψαλ. 37,14   ἐγὼ δὲ ὡσεὶ κωφὸς οὐκ ἤκουον καὶ ὡσεὶ ἄλαλος οὐκ ἀνοίγων τὸ στόμα αὐτοῦ·
Ψαλ. 37,14      Αλλά εγώ, ως εάν ήμην κωφός, δεν ήκουα όσα εκείνοι έλεγαν εναντίον μου. Ως εάν ήμουν βωβός και άλαλος, δεν απαντούσα καθόλου εις αυτούς.
Ψαλ. 37,17   ὅτι εἶπα· μήποτε ἐπιχαρῶσί μοι οἱ ἐχθροί μου· καὶ ἐν τῷ σαλευθῆναι πόδας μου ἐπ᾿ ἐμὲ ἐμεγαλοῤῥημόνησαν.
Ψαλ. 37,17      είπα από μέσα μου· μην επιτρέψης να δοκιμάσουν μοχθηράν χαράν εις βάρος μου οι εχθροί μου, ούτε να κομπορρημονούν, εάν με βλέπουν να τρικλίζω.
Ψαλ. 37,20   οἱ δὲ ἐχθροί μου ζῶσι καὶ κεκραταίωνται ὑπὲρ ἐμέ, καὶ ἐπληθύνθησαν οἱ μισοῦντές με ἀδίκως·
Ψαλ. 37,20     Οι εχθροί μου όμως ζουν και είναι ισχυρότεροί μου. Και αυτοί οι οποίοι με μισούν αδίκως έχουν πληθυνθή.
Ψαλ. 37,21   οἱ ἀνταποδιδόντες μοι κακὰ ἀντὶ ἀγαθῶν ἐνδιέβαλλόν με, ἐπεὶ κατεδίωκον ἀγαθωσύνην.
Ψαλ. 37,21      Αυτοί, οι οποίοι ανταποδίδουν εις εμέ κακόν αντί του καλού, που τους έκαμα, με διαβάλλουν, διότι εγώ θέλω πάντοτε το αγαθόν.
 Σχόλιο:  Ο προσευχόμενος εδώ ακούει συκοφαντίες από τους εχθρούς αλλά δείχνοντας υπομονή κάνει πως δεν ακούει και δεν τους αντιμιλά. Θα μπορούσαμε να πάρουμε την πιο ακραία περίπτωση και να δεχτούμε ότι ο Δαυίδ είχε φτάσει σε τέτοιο πνευματικό επίπεδο που άκουγε τους δαίμονες να του μιλάνε και να τον πειράζουν, οργανώνοντας δόλια σχέδια. Οι αμφιβολίες όμως σταματούν με τους στίχους 20 & 21. Ομολογεί ο Δαυίδ, ότι οι εχθροί του ζουν ακόμα και μάλιστα είναι ισχυρότεροι από αυτόν. Αν εννοούσε τους αθάνατους δαίμονες, γιατί δίνει έμφαση στο ότι ζουν οι εχθροί του; Γίνεται να πεθάνουν οι δαίμονες; Επίσης στον στίχο 21 παραπονιέται ότι οι εχθροί του, ενώ τους συμπεριφέρθηκε καλά, δεν του το ανταπέδωσαν (νοοτροπία δούναι και λαβείν) και θέλουν το κακό του. Και η εύλογη απορία, αν οι εχθροί ήταν δαίμονες, γιατί ο Δαυίδ περίμενε καλή συμπεριφορά εκ μέρους τους; Και πώς μπορούσε δηλαδή να τους ευεργετήσει, ώστε να περιμένει ανάλογη αντίδραση; Συμπεραίνουμε εκ του ασφαλούς, λοιπόν, ότι οι εχθροί είναι άνθρωποι οπότε και στη φράση "οι ζητούντες την ψυχήν μου" εννοείται η ζωή και όχι ή ψυχή.
 Ψαλ. 53,5   ὅτι ἀλλότριοι ἐπανέστησαν ἐπ᾿ ἐμὲ καὶ κραταιοὶ ἐζήτησαν τὴν ψυχήν μου καὶ οὐ προέθεντο τὸν Θεὸν ἐνώπιον αὐτῶν.
Ψαλ. 53,5    Διότι, άνθρωποι ξένοι επανεστάτησαν εναντίον μου, και ισχυροί επεδίωξαν να αφαιρέσουν την ζωήν μου και δεν έλαβον υπ' όψιν των τον δίκαιον Θεόν.
 Σχόλιο: Η λέξη "αλλότριοι" είναι αρκετή για να καταλάβουμε ότι εχθροί είναι κάποιοι ξένοι λαοί. Όπως είναι φυσικό σε μία επιδρομή οι επιτιθέμενοι δεν επιδιώκουν να πάρουν τις ψυχές των ανθρώπων, αλλά τις ζωές τους. 
 Ψαλ. 54,3   πρόσχες μοι καὶ εἰσάκουσόν μου. ἐλυπήθην ἐν τῇ ἀδολεσχίᾳ μου καὶ ἐταράχθην
Ψαλ. 54,3      Δώσε εις εμέ (Κύριε) προσοχήν και άκουσέ με. Η συνεχής σκέψις της καταστάσεως με έχει γεμίσει από λύπην.
Ψαλ. 54,4   ἀπὸ φωνῆς ἐχθροῦ καὶ ἀπὸ θλίψεως ἁμαρτωλοῦ, ὅτι ἐξέκλιναν ἐπ᾿ ἐμὲ ἀνομίαν καὶ ἐν ὀργῇ ἐνεκότουν μοι.
Ψαλ. 54,4      εταράχθην από τας κραυγάς των εχθρών μου, από την κατάθλιψιν που οι αμαρτωλοί ασκούν εναντίον μου. Διότι αυτοί έρριψαν εναντίον μου κάθε παρανομίαν και τρέφουν φοβερόν μίσος εναντίον μου.
Ψαλ. 54,5    ἡ καρδία μου ἐταράχθη ἐν ἐμοί, καὶ δειλία θανάτου ἐπέπεσεν ἐπ᾿ ἐμέ·
Ψαλ. 54,5       Η καρδία μου συνεταράχθη εντός μου.  Φόβος θανάτου έπεσεν επάνω μου.
 Σχόλιο: Όλη αυτή η θλίψη και στεναχώρια που οφείλεται στους εχθρούς κατέληξε να γίνει φόβος για τον θάνατο. Οι εχθροί επομένως είναι άνθρωποι που θέλουν την ζωή του προσευχομένου. Πουθενά δεν γίνεται αναφορά σε πνευματικό θάνατο από τους δαίμονες.
 Ψαλ. 62,10   αὐτοὶ δὲ εἰς μάτην ἐζήτησαν τὴν ψυχήν μου, εἰσελεύσονται εἰς τὰ κατώτατα τῆς γῆς·
Ψαλ. 62,10   Αυτοί δε που ματαίως προσπάθησαν να αφαιρέσουν την ζωήν μου, θα κατέλθουν εις τα βάθη της γης.
Ψαλ. 62,11   παραδοθήσονται εἰς χεῖρας ῥομφαίας, μερίδες ἀλωπέκων ἔσονται.
Ψαλ. 62,11      Θα παραδοθούν εις ρομφαίας, τα σώματά θα γίνουν τροφή για τις αλεπούδες.
 Σχόλιο: Οι εχθροί για μια ακόμη φορά είναι άνθρωποι, οι οποίοι σύμφωνα με τον Δαυίδ, δεν θα έχουν καλή τύχη αφού θα σκοτωθούν και θα καταλήξουν στον Άδη, στα βάθη της γης. Είναι αρκετά γλαφυρός, μάλιστα, λέγοντας ότι θα γίνουν οι αντίπαλοι "μερίδες αλωπέκων", τροφή για τις αλεπούδες. Έχετε δει καμιά αλεπού να τρώει κομματιασμένους δαίμονες; Προσωπικά δεν μου έχει τύχει.....
 Ψαλ. 70,4   ὁ Θεός μου, ῥῦσαί με ἐκ χειρὸς ἁμαρτωλοῦ, ἐκ χειρὸς παρανομοῦντος καὶ ἀδικοῦντος·
Ψαλ. 70,4      Ω Θεέ μου, γλύτωσέ με από τα χέρια του κάθε αμαρτωλού. Από τα χέρια εκείνων, οι οποίοι παραβαίνουν τον Νόμον σου και διαπράττουν αδικίες.
 Σχόλιο: Γλίτωσε μας από ανθρώπους αμαρτωλούς, αδίκους και παρανόμους. Καμιά αναφορά για δαίμονες. Στην Κυριακή προσευχή που μας έδωσε ο Χριστός όμως, λέμε "ρύσαι ημάς από του πονηρού" και "ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών". Βλέπετε την χαοτική διαφορά μεταξύ των δύο; Ο πονηρός διάβολος αναγνωρίζεται ως ο μόνος πραγματικός εχθρός, ενώ οι αμαρτωλοί είναι εκείνοι που πρέπει να συγχωρούμε λόγω και της δικής μας αμαρτωλότητας.
Ψαλ. 82,5   εἶπαν· δεῦτε καὶ ἐξολοθρεύσωμεν αὐτοὺς ἐξ ἔθνους, καὶ οὐ μὴ μνησθῇ τὸ ὄνομα Ἰσραὴλ ἔτι.
Ψαλ. 82,5      είπαν μεταξύ των· Ελάτε να τους εξολοθρεύσωμεν, ώστε να παύσουν να αποτελούν έθνος και κανείς να μην ενθυμήται πλέον το όνομα των Ισραηλιτών.
Ψαλ. 82,6   ὅτι ἐβουλεύσαντο ἐν ὁμονοίᾳ ἐπὶ τὸ αὐτό, κατὰ σοῦ διαθήκην διέθεντο
Ψαλ. 82,6     αυτοί από κοινού και με μίαν καρδίαν απεφάσισαν την καταστροφήν μας. Υπέγραψαν ένορκον συμφωνίαν εναντίον σου.
Ψαλ. 82,7   τὰ σκηνώματα τῶν Ἰδουμαίων καὶ οἱ Ἰσμαηλῖται, Μωὰβ καὶ οἱ Ἀγαρηνοί,
Ψαλ. 82,7      Αυτοί οι εχθροί μας είναι οι Ιδουμαίοι, οι Ισμαηλίται, οι Μωαβίται και οι Αγαρηνοί.
Ψαλ. 82,8   Γεβὰλ καὶ Ἀμμὼν καὶ Ἀμαλὴκ καὶ ἀλλόφυλοι μετὰ τῶν κατοικούντων Τύρον.
Ψαλ. 82,8     Οι της φυλής Γεβάλ και Αμμών και Αμαλήκ, οι Φιλισταίοι και οι κάτοικοι της Τυρου.
Ψαλ. 82,9   καὶ γὰρ καὶ Ἀσσοὺρ συμπαρεγένετο μετ᾿ αὐτῶν, ἐγενήθησαν εἰς ἀντίληψιν τοῖς υἱοῖς Λώτ. 
Ψαλ. 82,9     Αλλά και οι Ασσύριοι συνετάχθησαν και ήλθον με το μέρος αυτών. Εβοήθησαν τους απογόνους του Λωτ εναντίον μας.
Ψαλ. 82,10   ποίησον αὐτοῖς ὡς τῇ Μαδιὰμ καὶ τῷ Σισάρᾳ, ὡς τῷ Ἰαβεὶμ ἐν τῷ χειμάῤῥῳ Κεισών·
Ψαλ. 82,10      Πράξε εναντίον αυτών ο,τι άλλοτε έκαμες εναντίον των Μαδιανιτών, εναντίον του σκληρού στρατηγού των Σισάρα και του βασιλέως Ιαβείν εις τον χείμαρρον Κεισών.
Ψαλ. 82,11   ἐξωλοθρεύθησαν ἐν Ἀενδώρ, ἐγενήθησαν ὡσεὶ κόπρος τῇ γῇ.
Ψαλ. 82,11       Εκείνοι εξωλοθρεύθησαν εις Αενδώρ και τα σώματά των έγιναν κόπρος και λίπασμα της γης.
 Σχόλιο: Εδώ, επιτέλους, βλέπουμε ονομαστικά τα έθνη-φυλές, που οι Ισραηλίτες θεωρούν εχθρούς τους. Η επιθυμία τους, αναμενόμενη βέβαια, είναι να εξολοθρευτούν και να γίνουν......λίπασμα και κόπρος για τη γη. Πολύ πνευματικά λόγια βρε παιδάκι μου! Για όσους θεωρούν φυσιολογικά τα λόγια αυτά του Δαυίδ, σκεφτείτε το εξής: πώς θα σας φαινόταν να προσευχόμασταν εμείς οι Έλληνες στον Θεό και να του λέγαμε, "Θέε μου, γλίτωσε μας από τους Τούρκους, τους Αλβανούς, τους Σκοπιανούς, τους Εβραίους που μας επιβουλεύονται και θέλουν το κακό μας! Αφάνισε τους με την οργή σου εν ριπή οφθαλμού και κατέκαψέ τους διότι εσύ είσαι ο  μόνος φιλεύσπλαχνος και δεν αφήνεις τα παιδιά σου να θλίβονται. Στρέψε το βλέμμα σου με ευμένεια και εξολόθρευσε όλους τους εχθρούς μας. Λύτρωσε μας από τον θάνατο." Όποιος έχει διαβάσει όλους τους ψαλμούς θα διαπιστώσει ότι αυτά που έγραψα παραπάνω αποτελούν μια ακριβή αντιστοιχία των προσευχών του Δαυίδ. Απλά προσάρμοσα τα λόγια με βάση τα δικά μας δεδομένα.
 Στο ίδιο μήκος κύματος κινούνται όσοι από τους υπόλοιπους ψαλμούς αναφέρονται στους εχθρούς των Ισραηλιτών. Τέλος, αναλογιστείτε και το εξής. Αν ο Δαυίδ σαν απειλή θεωρούσε τους δαίμονες, γιατί δεν μας το έλεγε ξεκάθαρα; Ήθελε να μιλάει αινιγματικά και αόριστα για να έρθουν μετά οι δήθεν διαβασμένοι θεολόγοι και υπερεγκέφαλοι να λένε, ότι θέλει φώτιση για να διαβάσεις ένα απλό κείμενο;
Θέλουμε μήπως την άδεια από κάποιους για να χρησιμοποιήσουμε το μυαλό μας και να μην δεχόμαστε τις έτοιμες και φαντασμένες ερμηνείες ορισμένων; Σταματάω εδώ. Ο έχων ώτα ακούειν ακουέτω.

el.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου