"Ο Θάνατός σου, η Zωή μου"

Ένα από τα πιο σημαντικά δόγματα της επιβίωσης.

Καταρχάς ας ξεκαθαρίσουμε κάτι που λίγοι έχουν συνειδητοποιήσει και ακόμη λιγότεροι επιλέγουν να θυμούνται. Επιβίωση δε σημαίνει δύσκολη διαβίωση. Δε σημαίνει τα βγάζω πέρα δύσκολα. Σημαίνει πως κάποιος καταφέρνει να ζήσει και οι άλλοι γύρω του ψοφάνε σαν τις κατσαρίδες. Γιατί; Γιατί δεν είναι αποφασισμένοι και προετοιμασμένοι (κυρίως ψυχολογικά), αφού όσον αφορά τον υλικό τομέα, κακά τα ψέματα, ακόμη κι αν έχει ετοιμαστεί κάποιος καλά, μπορεί να μην μπορέσει ποτέ, για οποιοδήποτε λόγο, να πάρει τον εξοπλισμό του. Οι λόγοι γι΄αυτό ποικίλουν και ο πιο απλός είναι τη στιγμή που θα γίνει το όποιο "ΜΠΑΜ" να βρίσκεται πολύ μακριά από αυτόν και/ή να χάσει την πρόσβαση, πχ, στο σπίτι που τον έχει.

Αυτό που θα μείνει στον καθένα στα σίγουρα όμως, θα είναι οι γνώσεις που έχει στο μυαλό του, καθώς και η αποφασιστικότητα που έχει ή όχι, για να ζήσει.

Η επιβίωση και όλα όσα συμβαίνουν κατά την διάρκειά της σε εμάς και στον κόσμο γύρω μας, δεν είναι ευχάριστα. Δεν ζεις την ωραία περιπέτεια με το καλό τέλος πάντα. Δεν πας εκδρομή. Ο στόχος είναι ΝΑ ΖΗΣΕΙΣ και μέσα σε ένα διαλυμένο κόσμο που θα πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο κάθε μέρα που θα περνά και θα έχεις την "τύχη" να βλέπεις την δύση του ήλιου, το να έχεις κίνητρο να επιζητάς κάτι τέτοιο, δεν είναι εύκολο.

Δεν γίνεται να επιβιώσεις, δίχως να ξέρεις το γιατί θέλεις να ζήσεις. Τα υλικά όνειρα που δίνει ο ψεύτικος αυτός κόσμος θα σκορπίσουν μέσα σε μια στιγμή και μετά ο καθένας θα κληθεί να καταφέρει να ζήσει ή να κάτσει να πεθάνει. Νεκρός δεν πας στο Αραντίς, οπότε πρέπει να ζήσεις, γιατί ξέρεις ότι έχεις να εκπληρώσεις μια μεγάλη αποστολή που εκ του κόσμου τούτου ουκ είναι.

Πως όμως θα επιβιώσεις; Οι πιθανές δυσκολίες που μπορεί να αντιμετωπίσεις στατιστικά είναι βέβαιο ότι θα σε σκοτώσουν ή έστω θα σε τραυματίσουν σε σημείο που θα αχρηστευτεί το σώμα σου. Τα ηθικά διλήμματα στα οποία θα μπεις θα είναι πολλά και ίσως να κληθείς να πάρεις αποφάσεις που δεν θα σου αρέσουν. Ωστόσο αν θέλεις να ζήσεις, θα χρειαστεί να φτάσεις στα άκρα, πολλές φορές και να εφαρμόσεις το δόγμα " ο θάνατός σου ή ζωή μου" σε ουκ ολίγες περιστάσεις.

Για παράδειγμα: έστω ότι περπατάς σε μια πόλη ή ένα χωριό σε κατάσταση επιβίωσης, έχοντας κάποιο εξοπλισμό, και βλέπεις λίγο πιο μακριά πως κάποιος πηγαίνει να βιάσει μια κοπελίτσα ή ακόμα και ένα μικρό παιδί που έχει πιάσει αιχμάλωτο. Έστω ότι είσαι οπλισμένος με μαχαίρι.
Θα αντιδράσεις; Μπορεί κάλλιστα να είναι παγίδα και η κοπέλα ή το παιδί να είναι στο κόλπο. Καθώς πλησιάζεις για να το παίξεις ήρωας, έχοντας πιστέψει ότι θα είσαι ένας εναντίον ενός, εμφανίζονται από το πουθενά άλλοι δυο, σε πιάνουν και βιάζουν εσένα πριν σε καθαρίσουν για να σου πάρουν ότι έχεις ή σε κάποιες περιπτώσεις να φάνε και το ίδιο σου το σάρκινο σώμα.

Πόσο εύκολο είναι να πάρεις την απόφαση να φύγεις και να μην μπλεχτείς στο παραπάνω περιστατικό για παράδειγμα; Ηθικά ίσως κλονιστείς, ωστόσο γι'αυτό λέγεται επιβίωση. Εσύ θα ζήσεις και θα πάρεις απόφαση, ότι στον ψεύτικο αυτό κόσμο τα δεδομένα άλλαξαν βίαια και γύρω σου οι περισσότεροι θα πεθαίνουν. Αν ζούσαν όλοι δεν θα λεγόταν επιβίωση.

Είναι σκληρή πραγματικότητα του κόσμου αυτού η επιβίωση και ωραιοποιήσεις δεν χωρούν. Ή θα ζήσεις και θα κάνεις ότι μπορείς γι'αυτό ή θα κάτσεις να πεθάνεις και κάποιος άλλος θα ζήσει εις βάρος σου. Να θυμάσαι ότι εξουσία να κάτσεις να σε σκοτώσουν δεν έχεις. Το "σφάξε με πασά μου να αγιάσω" άφησέ το για τους Γιαχβεδιστές και τους τρομοκρατημένους οπαδούς τους. Σημασία έχει ο αγώνας στον κόσμο αυτό,σε όλα του τα επίπεδα και η επιβίωση δεν διαφέρει. Είναι μιας σημαντικής μορφής αγώνα, τον οποίο ποιείς ου περί χρήματος και ονείρων στον ψεύτικο προσωρινό αυτό κόσμο, αλλά περί αρετής, έχοντας συνειδητοποιήσει το γιατί χρειάζεται να ζήσεις και να μην πεθάνεις.

Επειδή ωστόσο, οι πιθανές κακουχίες θα είναι τόσες πολλές, οι πιθανοί εχθροί εκατοντάδες και τα ηθικά διλήμματα στα οποία θα κληθούμε να μπούμε ακόμη περισσότερα, μόνος του κάποιος δεν υπάρχει περίπτωση να καταφέρει να ζήσει. Θα χρειαστούμε βοήθεια. Τη βοήθεια του Χριστού, ΟΧΙ για να ζήσουμε απλά στον κόσμο αυτό, όχι γιατί θέλουμε και ονειρευόμαστε τον κόσμο αυτό, αλλά, για να ζήσουμε και να φτάσουμε να μετατραπούμε σε τέκνα Θεού και να βρεθούμε μπρος στον Πολέμαρχο Του.

Έχουμε εντολή, άπαξ και ζούμε την εποχή αυτή, να το κάνουμε. Όποιος θέλει βέβαια εννοείται, άλλα η οδηγία αυτή του Χριστού, είναι σαφέστατα γραμμένη, ακόμα και στις παραποιημένες γραφές του 4ου μ.Χ αιώνα:

Λουκ. 21,36 Αγρυπνεῖτε οὖν ἐν παντὶ καιρῷ δεόμενοι ἵνα καταξιωθῆτε ἐκφυγεῖν πάντα τὰ μέλλοντα γίνεσθαι καὶ σταθῆναι ἔμπροσθεν τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου.

Λουκ. 21,36 Να αγρυπνείτε και να προσεύχεστε συνεχώς, να αξιωθείτε (με τη βοήθειά του Χριστού) δια να ξεφύγετε μέσα από όλα αυτά που πρόκειται να γίνουν και να σταθείτε εμπρός στον υιό του ανθρώπου. ("Υιός ανθρώπου" δεν είναι μόνο ο Χριστός. Εδώ "Υιός ανθρώπου" ονομάζεται ο Πολέμαρχος του Θεού)”.

Ιδού λοιπόν μια πολύ μεγάλη βοήθεια. Ακούστε τα παρακάτω λόγια με προσοχή.

el.gr