Alexis Tsipras, right, leader of Greece’s Syriza left-wing main opposition party and Panos Kammenos, left, chairman of Independend Greeks party talk during their meeting in Athens, Monday, Jan. 26, 2015. (AP Photo/Lefteris Pitarakis, pool)
του Αλεξάνδρου
Η ίδια μας η ζωή, από την γέννησή ως το θάνατό μας, δεν παραμένει στάσιμη, δεν είναι κοινή για όλους. Η ζωή μας είναι γεμάτη διακυμάνσεις, διάφορες φάσεις, ανηφόρες, κατηφόρες, έχει διάφορα στάδια και αναλόγως λειτουργείς και προχωράς.Στη ζωή μας οριοθετούμε διάφορα, θέτουμε στόχους, τους οποίους προσπαθούμε να κάνουμε εφικτούς. Πολλές φορές αντιμετωπίζουμε δυσκολίες, άλλες ανυπέρβλητες και άλλες όχι. Έτσι, χρειάζεται ευελιξία και συχνοί ελιγμοί για να μπορείς να διαχειριστείς τις όποιες καταστάσεις παρουσιαστούν. Η ζωή μας δεν είναι μια ευθεία γραμμή που φτάνεις άνετα εκεί που θέλεις. Αρκετές φορές, όταν παρουσιάζονται εμπόδια, θα χρειαστεί να στρίψεις δεξιά, να στρίψεις αριστερά, προκειμένου να τα ξεπεράσεις και να κρατήσεις τον έλεγχο, ώστε να μην βρεθείς σε πλήρη αδυναμία. Θα χρειαστεί, συχνά να υποχωρήσεις προσωρινά, ώστε να μαζέψεις δυνάμεις για να προχωρήσεις και να φτάσεις στον στόχο σου.
Σε πολύ μικρή ηλικία, έμαθα σκάκι. Έτσι, μπόρεσα να μάθω να σκέφτομαι, να διαβάζω τον αντίπαλο, αλλά και να μελετώ διεξοδικά τις κινήσεις που κάθε φορά έπρεπε να κάνω την κάθε συγκεκριμένη στιγμή. Έμαθα να κοιτάω πιο μπροστά, να περιμένω όποτε χρειάζεται, αλλά και να επιτίθεμαι την κατάλληλη στιγμή και όποτε οι συνθήκες το ευνοούσαν. Έμαθα, δηλαδή, να διαχειρίζομαι τόσο την άμυνα, όσο και την επίθεση. Προσπαθούσα να εντοπίσω τις αδυναμίες του «εχθρού» και να εκμεταλλευτώ τις λανθασμένες του κινήσεις. Το σκάκι είναι σχεδόν, όπως η πολιτική. Χρειάζεται στρατηγική ικανότητα, οξυδέρκεια, δύσκολες αποφάσεις, έξυπνες κινήσεις, πλήρης διαχείριση της σκέψης και του εγκεφάλου, αλλά και εγρήγορση. Αρκετά συχνά, θα χρειαστεί να θυσιάσεις ένα πιόνι για να κερδίσεις τον πόλεμο και να βγεις ο τελικός νικητής. Θα χρειαστεί, λοιπόν, να χάσεις μια μάχη, επίσης να οπισθοχωρήσεις προσωρινά και μετά να ανασυνταχθείς και να αντεπιτεθείς, έτσι ώστε να αναδειχθείς νικητής και να κερδίσεις τον πόλεμο. Και βεβαίως, όταν μιλάμε για πολιτική, θα πρέπει να δημιουργήσεις τις κατάλληλες συνθήκες, να βρεις τους κατάλληλους συμμάχους, ώστε να κάνεις την κίνηση-ματ. Χρειάζεται στρατηγική και σχέδιο και όχι κινήσεις άρπα κόλλα και προχειρότητα. Ένας προσωρινός συμβιβασμός η μια τακτική υποχώρηση δεν σημαίνει ότι χάθηκε ο πόλεμος.
Με βάση τα παραπάνω, έχω να πω ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έδωσε μια μεγάλη μάχη και είπε την αλήθεια στον ελληνικό λαό για όλα αυτά που υπέστη αυτό το επτάμηνο στις διαπραγματεύσεις. Και ναι, μπορούν να είναι με το κεφάλι ψηλά και περήφανοι για την μάχη που έδωσαν. Δεν παραδόθηκαν αμαχητί, όπως οι ΣαμαροΒενιζέλοι, ούτε και αποδέχτηκαν άνευ όρων τις υποδείξεις των δανειστών. Είχαν απέναντί τα τέρατα της Ευρώπης, τους ψυχρούς οικονομικούς εκτελεστές των εκάστοτε θεσμών αλλά και τους εγχώριους πρόθυμους και υπηρέτες, τους εγχώριους εκτελεστές των εντολών και εξυπηρετητές των συμφερόντων των ξένων, τους εγχώριους ολιγάρχες. Και όλοι γνωρίζουμε ότι ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, Ποτάμι έκαναν αυτή ακριβώς αυτή δουλειά, ενάντια στη διαπραγματευτική προσπάθεια της κυβέρνησης, ενάντια στην ίδια τη πατρίδα.
Δεν χρειάζεται να αναλύσω καν τους εκβιασμούς και τον πόλεμο που δέχτηκαν από όλους εντός και εκτός Ελλάδας, τον πόλεμο που δέχτηκαν και συνεχίζουν να δέχονται από την διαπλοκή. Είναι, άλλωστε, γνωστά σε όλους. Και όμως κατάφεραν να διεθνοποιήσουν το πρόβλημα της Ελλάδας και να αποδείξουν ότι αυτή η πολιτική που εφαρμοζόταν μέχρι τώρα, δεν έβγαζε πουθενά. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ κατάφερε να αποκτήσει συμμάχους και να ανοίξει το δρόμο για το οριστικό τέλος της λιτότητας και των μνημονίων. Κατάφερε να αντιταχθεί σθεναρά στον άνθρωπο που μισεί, όσο κανείς άλλος την Ελλάδα, τον Βόλγκανγκ Σόιμπλε. Κατάφερε να χαλάσει τα σχέδια και αυτού και των δορυφόρων του, σχέδια που στρέφονταν ενάντια στην Ελλάδα και θα οδηγούσαν στην ολική της καταστροφή, σχέδια τα οποία βλέπουμε να επικροτούν τώρα ο Λαφαζάνης και η παρέα του. Η κυβέρνηση κατάφερε πολλά αυτό το επτάμηνο. Ναι, μια κυβέρνηση μόλις επτά μηνών έκανε λάθη στη στρατηγική της και υπέγραψε μια σκληρή συμφωνία (συμφωνία, όμως που έχει και πολλά συν, για όσους την έχουν διαβάσει, με τα σημαντικότερα να είναι η κατάργηση του αισχρού αγγλικού δικαίου και η δέσμευση από όλους για τη διαγραφή του χρέους μας). Θα μπορούσε να πει κανείς ότι υποχώρησε σε κάποια σημεία, αλλά κέρδισε σε άλλα. Όμως, άνοιξε το δρόμο για την οριστική απαλλαγή από τα μνημόνια, έσπασε τα δεσμά που κρατούσαν φυλακισμένη τη χώρα μας και ήρε το απόλυτο αδιέξοδο που την είχανε φέρει οι προηγούμενοι. Παρά τα λάθη της, παρά την απειρία της και σε μια αναμέτρηση Δαυίδ εναντίον Γολιάθ, η κυβέρνηση αυτή κέρδισε στα σημεία και έχτισε τα θεμέλια αλλαγής όλης της Ευρώπης, ξεμπροστιάζοντας τους Γερμανούς. Επιπλέον, από όσο τουλάχιστον θυμάμαι, δεν υπήρχε άλλη κυβέρνηση στο παρελθόν, η οποία αναγνώρισε τα όποια λάθη στα οποία υπέπεσε και έκανε την αυτοκριτική της.
Η κυβέρνηση αυτή έκανε λάθη και τα παραδέχτηκε και ναι, έχει δικαίωμα να κάνει λάθη. Δεν κυβερνά 30 χρόνια, όπως ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, αλλά μόνο λίγους μήνες, ούτε αποτελείται από επαγγελματίες πολιτικούς. Θα κάνει λάθη, θα μάθει από αυτά και θα προχωρήσει μπροστά. Τέλος, είναι αυτονόητο ότι δεν μπορεί να αλλάξει τα πάντα μέσα σε μια στιγμή η στη συγκεκριμένη περίπτωση σε μόνο 6 μήνες. Χρειάζεται αγώνας, ο οποίος μπορεί να είναι επίπονος, διαρκής, συνεχής ή και χρονοβόρος, όπως συμβαίνει άλλωστε και στην ίδια μας τη ζωή. Η κυβέρνηση αυτή είναι η μόνη που μπορεί να οδηγήσει στην σωτηρία της πατρίδας και την ευημερία των πολιτών. Η κυβέρνηση αυτή είναι η μόνη που μπορεί να «σκοτώσει» την διαφθορά και τη διαπλοκή που διατηρούσαν τα συστημικά κόμματα του παρελθόντος. Η κυβέρνηση αυτή είναι η μόνη που μπορεί να καταργήσει τα μνημόνια και να επαναφέρει την ανάπτυξη στη χώρα. Χρειάζεται προσπάθεια και αγώνας. Χρειάζεται, όμως, και την εμπιστοσύνη μας….Και θα την έχει…
hellasforce
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου