Σάββατο 3 Οκτωβρίου 2015

ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΥΣ: ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΜΗΝΥΜΑ Ημερομηνία: Σεπτέμβριος 2015

ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΙ

Το άρθρο απευθύνεται κυρίως σε όλους τους εν ενεργεία Αξκούς-Υπαξκούς των Ελληνικών ΕΔ. Μια γνώμη προσωπική όμως εκτιμάται ότι εκφράζει πολλούς που δε μπορούν να «μιλήσουν».

Κατατίθεται με ημερομηνία γιατί έχει αποδειχθεί ότι η επανάληψη κουράζει και δυστυχώς οι άνθρωποι ΔΕΝ ΑΚΟΥΝ και δεν συμμορφώνονται έγκαιρα παρά μόνο όταν είναι πολύ αργά… Κατατίθεται άπαξ.
Ζητώ συγγνώμη προκαταβολικά για την περιστασιακή σκληρή γλώσσα που ίσως χρησιμοποιηθεί αλλά εδώ που φτάσαμε το χαϊδολόγημα είν’ αέρας! Πρέπει να ειπωθούν κάποια πράγματα οπωσδήποτε. Λόγω ευρείας έκτασης του διαδικτύου είναι σίγουρο ότι θα το δουν πολλοί… Αν δεν το δουν, ίσως να μην ήταν γι’ αυτούς γραφτό. Αν πάλι το δουν και το συλλογιστούν, η ευθύνη και απόφαση για τα περαιτέρω είναι δική τους. Δε μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι δεν ήξερε ή δεν γνώριζε ή δεν άκουσε… Τα καλά του διαδικτύου είναι πολλά οπότε είν’ ευκαιρία να μεταδοθεί και το παρόν.
Αφού δεν γνώριζες λοιπόν, γιατί δεν ρώταγες;;
Εν έτει 2015 και μετά από την τεράστια λαίλαπα που επιβλήθηκε στη χώρα, μετά από όλα τα λογικοφανή προβλήματά μας, όλες οι γνώμες των Αξκών-Υπαξκών για τα δεδομένα προβλήματα που αντιμετωπίζουν είναι απόλυτα σεβαστές. Κανείς δεν αντιλέγει και δε μπορεί να πει τίποτα αντίθετο. Όλοι οι ε.ε. και ε.α. συνάδελφοι ζουν καταστάσεις που ποτέ δεν υπολόγιζαν ότι θα έρθουν και μπορούμε να πούμε ότι έχουν δίκιο όλοι.
Ωστόσο…
Έρχονται μέρες – οι οποίες είναι ήδη εδώ — που πρέπει απαραιτήτως να ληφθούν αποφάσεις. Γι’ αυτό απευθυνόμαστε κυρίως στους εν ενεργεία στρατιωτικούς αφού όλοι οι αποστρατευθέντες είναι «εκτός μάχης» εφόσον πήραν την απόφαση να αποστρατευθούν. Οι αποστρατευθέντες «πολεμούν» σε άλλα επίπεδα όπου κι εκεί μπορούν να πετύχουν πολλά, αρκεί να συνετισθούν, να «μετανοήσουν», να διορθωθούν και να ανανήψουν. Κι αν πάλι αποτύχουν στη ζωή, υπάρχει και Θεός!
Στ’ αλήθεια, δεν υπάρχει Θεός σ’ αυτή τη χώρα;
Γενεσιουργός αφορμή του παρόντος είναι η πρόσφατη απόφαση-διαταγή του ΓΕΕΘΑ να επιτρέψει στα μόνιμα στελέχη των ΕΔ να «δύνανται να φέρουν δερματοστιξία (τατουάζ) ή οπές από διάτρηση σώματος (piercing)…». Μια απόφαση στην οποία δεν δόθηκε δημοσιότητα ούτε έλαβε την πρέπουσα έκταση απ’ ό,τι φαίνεται.
Να τονισθεί ότι, το παρόν άρθρο είναι καθαρά προσωπική άποψη και δεν επιθυμεί να θίξει κανέναν αναφορικά με τις αποφάσεις του για το σώμα του. Το σώμα μας ανήκει και, υποτίθεται, κάνουμε ό,τι θέλουμε, ιδίως αν δεν ενοχλούμε και κανέναν. Στ’ αλήθεια τι με πειράζει εμένα αν ο άλλος (συνάδελφος) θέλει να χτυπήσει το Φοίνικα στην πλάτη του ή ένα όνομα στον ώμο του ή όπου αλλού θελήσει; Με νοιάζει αν θέλει να μοιάσει του David Beckham και να γυρνάει στο σπίτι του ωσάν κινητός πίνακας ζωγραφικής; Όχι φυσικά, δε μου καίγεται καρφί.
Ωστόσο…
Η απόφαση να επιτρέπονται τατουάζ-σκουλαρίκια σε Αξκούς-Υπαξκούς των Ελληνικών ΕΔ δε συνάδει καθόλου με την ιστορία του έθνους, τη θρησκεία, τις αρχές και τη Χριστιανική ηθική του στρατεύματος.
Η απόφαση αυτή μυρίζει έντονα «σήψη» και διαφθορά και είναι προάγγελος, επιτρέψτε μου, άλλων χειρότερων καταστάσεων που είναι προ των πυλών! Η απόφαση αυτή αποτελεί μέρος του σχεδίου μιας «νέας εποχής» και είναι κράχτης του τι έπεται πολύ σύντομα. Οι στρουθοκαμηλίζοντας ίσως να μην αντιλαμβάνονται τίποτα και να διάγουν τον καθημερινό βίο της Μονάδας τους στον Έβρο ή στα νησιά μαχόμενοι μόνο για τον άρτο τον επιούσιο. Μια κατάντια που μας έφεραν άλλοι.
Αλήθεια, πώς να αποδώσει υπηρεσιακά ένας νέος, άξιος, λαμπρός και φέρελπις Αξκός με οικογένεια ή ένας οικογενειάρχης Ανθστής, Υπαξκός/ΕΜΘ/ΕΠ.ΟΠ. αν ο μισθός του τελειώνει σε 10-15 μέρες και αδυνατεί να τα φέρει βόλτα; Φταίει ο ίδιος μήπως;
Φαινομενικά όχι, ουσιαστικά όμως έχουμε μερίδιο ευθύνης όλοι! Άλλος 100% (ανώτατη ηγεσία που δεν παραιτήθηκαν σύσσωμοι όλοι μέχρι να γίνει πολιτικός σεισμός), άλλος 60-80 % (ανώτεροι Αξκοί τυφλωμένοι από την καριέρα και τη βαθμολογική εξέλιξη και προσκολλώμενοι στα κόμματα), άλλος 40-60 % (κατώτεροι Αξκοί-Ανθστές, Υπαξκοί ΣΜΥ/ΕΜΘ/ΕΠ.ΟΠ. οι οποίοι διαβιούσαν στον επαγγελματικό και ψυχοπνευματικοηθικό λήθαργο επί δεκαετίες και ψήφιζαν ωσεί προβατοειδή ό,τι τους συνέφερε κομματικά).
Η απόφαση των τατουάζ-σκουλαρικιών-piercing είν’ ο κούκος που φωνάζει για τα επερχόμενα που είναι επί θύραις. Καταστάσεων που άπτονται της εθνικής ασφάλειας, στάσης της ηγεσίας σε εθνικά θέματα, θεμάτων ηθικής και θρησκείας. Μακάρι να βγούμε ψεύτες, λαοπλάνοι, τρομολάγνοι και τα τοιαύτα, αλλά οι εξελίξεις ακολουθούν μαθηματικό μονοπάτι, όπως λένε και οι ειδικοί των Intelligence.
Το τατουάζ και οι κρίκοι-σκουλαρίκια σε οποιοδήποτε σημείο του σώματος είναι αντιχριστιανικό, κι ας πει ο καθένας ό,τι θέλει! Το τατουάζ και το σκουλαρίκι πάνω στο σώμα του Έλληνα στρατιωτικού δεν αρμόζει στην ιστορία μας. Η ανάλυση είναι μεγάλη και το μόνο που δύναται να δοθεί ως «σημείο» είναι ο αμερικάνικος στρατός που ήδη επιτρέπει τα τατουάζ εδώ και χρόνια, αλλά επίσης επιτρέπει και τους ομοφυλόφιλους, τους γάμους μεταξύ ομοφυλόφιλων στελεχών, την κατάργηση της… Αγίας Γραφής και την φανερή δίωξη του Χριστιανισμού. Το κερασάκι είναι η πρόσφατη τοποθέτηση ενός ομοφυλόφιλου επικεφαλής του στρατού, ως πολιτικού προϊστάμενου σε καίρια θέση.
Ο αμερικάνικος στρατός όμως ήδη πάσχει από: Μαζική φυγή Χριστιανών στελεχών οι οποίοι φοβούνται γι’ αυτό που βλέπουν και, μια, εμπεριστατωμένα, αισθητά μειωμένη – σε ιστορικά επίπεδα — επιχειρησιακή ικανότητα, ιδίως οι Μονάδες Πεζοναυτών στις ΗΠΑ (πάνω από τις μισές). Ειδικές αναφορές κάνουν λόγο για μαζική έξοδο Χριστιανών αμερικανών από τις ΕΔ, στις οποίες έχουν απομείνει μόνο τα στρατόπεδά τους και όχι η άλλοτε τεράστια ισχύς τους, αφήνοντας το πεδίο ανοιχτό για τα πειράματα του Προέδρου Obama με τις σεξουαλικές προτιμήσεις των στρατιωτικών και την απελευθέρωση των ομοφυλοφίλων-gay-τρανσέξουαλ. Στη βάση Πεζοναυτών των ΗΠΑ στην Οκινάουα της Ιαπωνίας ανδρικό προσωπικό κυκλοφορεί με γυναικεία ρούχα και παπούτσια ενώ κάποιοι πιέζονται να φορούν και ψηλοτάκουνα, ως μέρος της «εκπαίδευσής» τους στη διαφορετικότητα!
Τέτοιους Αξιωματικούς θέλουμε να δούμε και στην Ελλάδα;;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου