Του Μανώλη Κοττάκη - Έγραψα προχθές από αυτήν εδώ τη θέση ότι ο πολιτικός θόρυβος που προκάλεσε η ανακύκλωση ενός γνωστού θέματος της δημόσιας ατζέντας από τον αριστερό -άλλοτε αγαπημένο του Τσίπρα- «Guardian» αποτελεί τεκμήριο υποταγής στην αποικιοκρατία. Για τα θέματα που μας απασχολούν -η δημόσια υγεία στο προκείμενο- μπορούμε να «πλακωνόμαστε» και μόνοι μας. Δεν χρειαζόμαστε διεθνή υποβολέα.
Κάποιοι τότε παρεξηγήθηκαν και μου επεσήμαναν ότι, τάχα, η θέση μου αυτή λειτουργεί υπέρ της κυβέρνησης – αδιάφορο αν στην πρώτη σπίθα που βάζει κάποιος προβοκάτορας γίνεται «ρόμπα» η πατρίδα μας, όχι η κυβέρνηση. Θα επιμείνω και σήμερα. Αμερικανικός και γερμανικός Τύπος ανησυχούν τις τελευταίες ημέρες για την τύχη των οκτώ Τούρκων αξιωματικών και, μέσω των ιπποκόμων τους, Ελλήνων και ξένων, κάνουν ωμή παρέμβαση στην ελληνική Δικαιοσύνη για το θέμα της έκδοσής τους. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι δικαστές θα αποφασίσουν με βάση τα στοιχεία που έχουν.
Μα, ό,τι και αν αποφασίσουν (σεβαστό), δεν μπορώ παρά να μη σχολιάσω τα πρωτοφανή: ημέτεροι συγγραφείς άφησαν τις δουλειές τους και έπιασαν στασίδι στα ραδιόφωνα και στις τηλεοράσεις, λειτουργώντας ως εκπρόσωποι Τύπου των Τούρκων αξιωματικών, αλλά -το κυριότερο- και του πραξικοπήματος. Τους άκουσα με τα αυτιά μου: προτιμότερη μια στρατιωτική δικτατορία από μια -έστω αυταρχική- δημοκρατία στην αντίληψή τους. Ευρωπαϊκά ρετάλια, πάλι, στέλνουν επιστολές αγωνίας στον Τσίπρα, μη τυχόν και κακοπέσουν τα παιδιά.
Συνάδελφοι που έχουν αναλάβει το promo της επικοινωνίας του Σώρρα δημοσιεύουν σπαραξικάρδια ποιήματα των Τούρκων στα ΜΜΕ τους. Λες και κάποιο αόρατο χέρι έχει δώσει παράγγελμα υποταγής, άπαντες οι ανωτέρω τα δίνουν όλα. Ρωτώ ξανά, λοιπόν: αν έχουμε μεταβληθεί σε μια τόσο δουλοπρεπή αποικία και δεν διερωτώμαστε ποιους υπερασπιζόμαστε, έχουμε μέλλον;
Αν δεν διερωτώμαστε ποιος άλλος έχει έννομο συμφέρον να μη μαρτυρήσουν στον Ερντογάν ποιος ξένος τούς έβαλε να τον δολοφονήσουν, έχουμε μέλλον; Αν δεν διερωτώμαστε γιατί εξαφάνισαν κινητά και συστήματα πλοήγησης του ελικοπτέρου, που έδειχναν τον αληθινό προορισμό τους, έχουμε μέλλον; Προσωπικά, δεν έχω αμφιβολία: αν επικρατούσε το πραξικόπημα στο οποίο η κυβέρνησή τους ισχυρίζεται ότι συμμετείχαν, τότε δεν θα ήταν απλώς υπό αμφισβήτηση τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Τουρκία – στον «γύψο» θα ήταν. Οσοι υπερασπίζονται τυχόν πραξικοπηματίες, λοιπόν, τον «γύψο» υπερασπίζονται.
Εν πάση περιπτώσει, όπως είπα, οι δικαστές θα αποφασίσουν λαμβάνοντας υπόψη όλες τις παραμέτρους του ευαίσθητου αυτού θέματος. Αρνούμαι, όμως, να αποδεχθώ ότι έχουν λόγο ξένες δυνάμεις -πολιτικές, μιντιακές, άλλες- σε θέματα ελληνικής Δικαιοσύνης. Γιατί, και αν είμαστε αποικία, πρέπει κάποτε να πάψουμε να είμαστε…
Μανώλης Κοττάκης
ethnika themata ellada
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου