Ο ΥΠΕΞ Νίκος Κοτζιάς ανησυχεί για την τουρκική επιθετικότητα στο Αιγαίο….
Σε συνέντευξή του στον ραδιοφωνικό σταθμό Alpha 9,89 ανέφερε χαρακτηριστικά:
• “Νομίζω ότι η Τουρκία είναι μια χώρα αυτή την περίοδο πάρα πολύ νευρική. Έχει πολλαπλά προβλήματα. Έχει ένα πρόβλημα με τους γείτονές της, προβλήματα με τη Ρωσία, με την Αρμενία, με το Ισραήλ, δύσκολες σχέσεις με την Αίγυπτο. Έχει τους πολέμους της Ιορδανίας και της Συρίας. Αυτό την κάνει νευρική.
Το δεύτερο είναι ότι στο εσωτερικό της έχουμε μια ανακατάταξη στο μπλοκ, όπως το λέμε, της εξουσίας. Ο Ερντογάν, μια ιδιαίτερα ισχυρή προσωπικότητα, παραμένει, αλλά ταυτόχρονα ο στρατός, υπό την ηγεμονία του, επανέρχεται στην ημερήσια διάταξη, διότι διεξάγει τέσσερις πολέμους. Μην ξεχνάμε ότι διεξάγει έναν ενάντια στους Γκιουλενιστές, δεύτερο ενάντια στους Κούρδους στο εσωτερικό της χώρας και δύο εξωτερικούς, στο Ιράκ και τη Συρία. Κατά συνέπεια, ο ρόλος του εκ των πραγμάτων ενισχύεται.
Τρίτον, το σύστημα του Ερντογάν θέλει να μετασχηματίσει την πρωθυπουργοκεντρική -τυπικά- Τουρκία σ΄ ένα πολιτικό σύστημα όπου ο Πρόεδρος θα έχει πάρα πολλές εξουσίες. Προκειμένου να το πετύχει αυτό πρέπει να απομονώσει την ακροδεξιά ή να την ενσωματώσει υιοθετώντας τα συνθήματά της. Σε αυτά περιλαμβάνονται βέβαια και οι εθνικισμοί απέναντι στην Ελλάδα. Ταυτόχρονα, πρέπει να πιέσει όσον αφορά το κουρδικό ζήτημα, επικαλούμενος ότι πρόκειται για ένα τρομοκρατικό πρόβλημα το οποίο πρέπει να αντιμετωπίσει ανάλογα. Νομίζω ότι η Τουρκία είναι μια νευρική γείτονα χώρα. Η εξωτερική πολιτική δεν έχει άλλη δουλειά να κάνει παρά να εξασφαλίζει ότι παρά τη νευρικότητά της Τουρκίας δεν θα υπάρχουν εντάσεις ή δεν θα πολλαπλασιάζονται οι εντάσεις στην περιοχή”.
• “Οι γκρίζες ζώνες έχουν έναν πολύ μεγάλο παραλογισμό. Μερικοί νομίζουν ότι οι Τούρκοι έχουν ανακηρύξει γκρίζες ζώνες κάποια νησιά που είναι απέναντι από τις ακτές τους. Όμως ένα από τα νησιά που έχουν προσδιορίσει ως γκρίζα ζώνη είναι η Γαύδος, η οποία, όπως εξηγώ σε όλους τους διεθνείς συνομιλητές μου, δεν είναι απλά κάτω από την Κρήτη, αλλά είναι και στο δυτικό μέρος της Κρήτης. Δηλαδή είναι στην πλευρά που κοιτάει προς την Ευρώπη, δεν είναι στην πλευρά που κοιτάει προς την Ανατολία και τη Μέση Ανατολή”.
• “…έχουμε μια Αλβανία που είχε δύο χαρακτηριστικά: το ένα ήταν ότι προσέγγιζε την προηγούμενη δεκαετία με μεγάλη ταχύτητα την Τουρκία – η Τουρκία προσπαθούσε να την κάνει ένα κομμάτι ας πούμε της παλιάς οθωμανικής αυτοκρατορίας, οθωμανικής συμμαχίας σήμερα – και δεύτερον έναν εθνικισμό που αναγεννιόταν μέσα από το δυναμισμό της επέκτασης αυτού που λέμε «αλβανικός παράγοντας». Άρα στη ζωή έχουμε πάλι δύο πλευρές. Νομίζω ότι έχουμε τις εξής θετικές εξελίξεις: ότι η Αλβανία δεν είναι δεμένη στο τουρκικό άρμα, ότι οι Αλβανοί, ακόμη και οι θρησκευτικοί τους ηγέτες, και ερευνήστε το αυτό, έχουν ενοχληθεί από τη συμπεριφορά της τουρκικής ηγεσίας απέναντι τους… δεν εννοώ ασφαλώς τον Αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο, αυτό τον Άγιο και σοφό άνθρωπο, εννοώ από άλλες θρησκείες, είναι βαθειά ενοχλημένοι. Μην ξεχνάτε ότι ο Gülen είχε φτιάξει σειρά μεγάλων και επιτυχημένων σχολείων και ιδρυμάτων στην Αλβανία, στα οποία φοιτά ένα μεγάλο κομμάτι της άρχουσας τάξης της Αλβανίας. Ευτυχώς, υπάρχουν και ορισμένα ελληνικά σχολεία, όπως είναι το Αρσάκειο στην Αλβανία. Αυτές οι ελίτ ενοχλήθηκαν μαζί με τους θρησκευτικούς ηγέτες για την απολυτότητα της μάχης της σημερινής πλειοψηφίας των ελίτ της Τουρκίας με τους γκιουλενιστές, με τους οποίους είχαν συνδεθεί. Αλλά δεν θέλω να αναλύσω την Αλβανία… Στις σχέσεις μας έχουμε ορισμένα νέα φαινόμενα. Η αποσύνδεση των στενών δεσμών Αλβανίας – Τουρκίας είναι μία πάρα πολύ ενδιαφέρουσα εξέλιξη, την οποία οφείλει η ελληνική εξωτερική πολιτική να λάβει υπ’ όψη. Επίσης, παίρνουμε υπ’ όψη μας ότι εμφανίζονται νεοεθνικισμοί και ότι ένα κομμάτι της εξωτερικής πολιτικής, οι άνθρωποι που ασχολούνται με την εξωτερική πολιτική – και δεν εννοώ μόνο διπλωμάτες αλλά κυρίως πολιτικούς – έχουν το βλέμμα τους στραμμένο στο εσωτερικό της Αλβανίας, στις εκλογές που έρχονται τον επόμενο χρόνο. Οι εκλογές είναι προγραμματισμένες για το καλοκαίρι, αλλά μπορεί να γίνουν και νωρίτερα, το Γενάρη ή το Φλεβάρη…”
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου