προβλημάτων τους, έχοντας ήδη συγκεντρώσει πάνω από 300 δις $ – κρίνοντας από τον κερδοσκοπικό πυρετό των ψηφιακών νομισμάτων.
Άποψη
Γνωρίζουμε πως το αμερικανικό δημόσιο είναι υπερχρεωμένο – όχι μόνο ως ποσοστό επί του ΑΕΠ, όπου έχει υπερβεί πλέον το 106,1% που ήταν το 2016, αφού το κράτος συνεχίζει να παράγει ελλείμματα (=ζημίες στην επιχειρηματική ορολογία, περί το -3,5%) αλλά, κυρίως, σε απόλυτο μέγεθος, πλησιάζοντας τα 20 τρις $! Γνωρίζουμε πως τα νοικοκυριά έχουν πολύ μεγάλα χρέη, ίσα με το 79,5% του ΑΕΠ τον Ιανουάριο του 2017 ή περί τα 15 τρις $ – ενώ το ασφαλιστικό σύστημα έχει μελλοντικές οφειλές που είναι αδύνατον ποτέ να εξυπηρετηθούν. Γνωρίζουμε πως ο Ισολογισμός της Fed είναι τετραπλάσιος από ότι στο ξεκίνημα της κρίσης – όπου σταμάτησαν μεν τα πακέτα ρευστότητας το 2014, αλλά τα νέα χρήματα δεν έχουν «αναρροφηθεί».
Γνωρίζουμε πως οι Η.Π.Α. τυπώνουν δολάρια χωρίς αντίκρισμα από το 1971 και μετά συνεχώς, όπου κατάργησαν μονομερώς τον κανόνα του χρυσού – γεγονός που σημαίνει ότι, πληρώνουν τα χρέη τους πατώντας απλά ένα ηλεκτρονικό κουμπί που δημιουργεί χρήματα από το πουθενά. Γνωρίζουμε πως το δολάριο στηρίζεται στο σύστημα των πετροδολαρίων, με θεμέλιο του τη Σαουδική Αραβία – κινδυνεύοντας σήμερα να χάσει το συγκεκριμένο προνόμιο του (ανάλυση), λόγω των επιθέσεων εναντίον του από τη Ρωσία και την Κίνα. Σε μία τέτοια περίπτωση θα έχανε τη θέση του ως παγκόσμιο αποθεματικό και συναλλακτικό νόμισμα – οπότε η αμερικανική οικονομία θα πληττόταν από ένα πληθωριστικό τσουνάμι άνευ προηγουμένου.
Γνωρίζουμε πως διεξάγεται ένας παγκόσμιος νομισματικός πόλεμος, παράλληλα με έναν ενεργειακό και χρηματοπιστωτικό – όπου οι Η.Π.Α. κινδυνεύουν να χάσουν την ηγεμονία του πλανήτη, καθώς επίσης να βυθιστούν σε ένα οικονομικό χάος, μεταξύ άλλων επειδή θα έπαυε να λειτουργεί το σύστημα του χρέους. Γνωρίζουμε πως η υπερδύναμη δεν δίστασε να χρησιμοποιήσει για δεύτερη φορά πολιτικά (=πολεμικά) το τραπεζικό σύστημα διακανονισμού πληρωμών Swift εναντίον της Ρωσίας (πρώτη φορά το έκανε εναντίον του Ιράν το 2012), παρά το ότι δεν της ανήκει – πιέζοντας την Ευρώπη, στην οποία είναι εγκατεστημένο, να αποκόψει τη ρωσική σύνδεση μαζί του, χωρίς όμως τελικά να τα καταφέρει.
Εν προκειμένω το Swift είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος, μέσω του οποίου διενεργείται η μεταφορά χρημάτων από μία τράπεζα στη χώρα Α, σε μία άλλη τράπεζα της χώρας Β – όπου περισσότερα από 10.500 τραπεζικά ιδρύματα και εταιρείες σε 215 χώρες το χρησιμοποιούν εκατομμύρια φορές καθημερινά, για τη διεκπεραίωση των πληρωμών τους (μας). Ξεκίνησε δε ως μία ευρωπαϊκή πρωτοβουλία τη δεκαετία του 1970 από τις τράπεζες της Σκανδιναβίας, της Ολλανδίας και του Βελγίου, με σκοπό να συνδέσει ολόκληρο το χρηματοπιστωτικό σύστημα του πλανήτη – ενώ λειτουργεί κατά κάποιον τρόπο σαν το διαδίκτυο, όπου η κάθε τράπεζα έχει το δικό της ΙΡ όπως ο εκάστοτε ηλεκτρονικός υπολογιστής.
Επ’ αυτού θα αναφερθούμε στο μέλλον διεξοδικά, σημειώνοντας εδώ πως τυχόν αποκοπή κάποιας χώρας από το σύστημα Swift ισοδυναμεί με την αφαίρεση της πρίζας που τη συνδέει με τον υπόλοιπο πλανήτη – γεγονός που σημαίνει ότι, δεν είναι σε θέση πια να διεκπεραιώνει διεθνείς συναλλαγές. Οι Η.Π.Α. δεν κατάφεραν μεν να πείσουν την Ευρώπη να χρησιμοποιηθεί αυτό το «χρηματοπιστωτικό όπλο» εναντίον της Ρωσίας, αλλά το επιχείρησαν – με αποτέλεσμα πολλές χώρες να έχουν χάσει ήδη την εμπιστοσύνη τους, αναζητώντας άλλες λύσεις. Θεωρείται δε πως η Ρωσία τα κατάφερε να δημιουργήσει ένα εναλλακτικό σύστημα, αλλά δεν ωφελεί εάν δεν συνδεθεί με το Swift – αφού δεν θα μπορεί να έχει συναλλαγές με τις υπόλοιπες 214 χώρες.
Περαιτέρω γνωρίζουμε πως η χρεοκοπία της Lehman Brothersζημίωσε σε μεγάλο βαθμό πολλές άλλες χώρες και ειδικά τη Γερμανία, επειδή πάνω από το 50% των δραστηριοτήτων της συγκεκριμένης επενδυτικής τράπεζας ήταν εκτός των Η.Π.Α. – οπότε είναι φανερό πως η υπερδύναμη εξήγαγε τα προβλήματα της από τα ενυπόθηκα δάνεια χαμηλής εξασφάλισης σε ολόκληρο τον πλανήτη, πυροδοτώντας την κρίση του 2008 και λύνοντας τα εις βάρος αρκετών χωρών. Η ευρωπαϊκή κρίση χρέους που ακολούθησε το 2010, με αφετηρία αλλά και με μοναδικό μεγάλο θύμα μέχρι σήμερα την Ελλάδα, οφειλόταν κυρίως στη χρηματοπιστωτική κρίση του 2008 – άρα ολοκάθαρα στις Η.Π.Α.
Τέλος, γνωρίζουμε πως η προηγούμενη αμερικανική κυβέρνηση και η υποψήφια κυρία Clinton σχεδίαζε να χρησιμοποιήσει την Ουκρανία (άρθρο) για να επιτεθεί στρατιωτικά στη Ρωσία – έτσι ώστε να εξουδετερώσει το μοναδικό ανταγωνιστή της όσον αφορά την πολεμική ισχύ και την ενέργεια, καθώς επίσης να εμποδίσει τη συμμαχία της με την Κίνα.
Στα πλαίσια αυτά και ενώ μαίνεται ο παγκόσμιος οικονομικός πόλεμος σε όλα τα επίπεδα, ο οποίος ανέκαθεν προηγούταν του στρατιωτικού, βλέπουμε να εμφανίζεται ένα νέο είδος νομίσματος στον πλανήτη, το ψηφιακό – με ηγέτη το BITCOIN που, έχοντας ξεκινήσει μόλις το 2010 με τιμή μονάδας κάτω του 1 $, έχει υπερβεί πια τα 9.600 $, ενώ από την αρχή του 2017 που κόστιζε 964 $ η τιμή του δεκαπλασιάστηκε (πηγή).
Γενικότερα η χρηματιστηριακή του αξία υπερβαίνει πλέον τα 150 δις $ (συνολικά των κρυπτογραφημένων νομισμάτων τα 300 δις $), παρά το ότι δεν έχει κανένα αντίκρισμα, δεν υπάρχει καμία κεντρική τράπεζα που να το εκδίδει, να εγγυάται ή να το ελέγχει και κανένας δεν γνωρίζει ποιός το εκδίδει – ούτε φυσικά τι θα συνέβαινε σε περίπτωση κλοπής (υπάρχουν ήδη αναφορές, γράφημα), επιτυχημένης επίθεσης hackers εναντίον του, «σβησίματος» του λόγω ηλεκτρομαγνητικών συμβάντων, σκόπιμων ή μη κοκ. (το ανταγωνιστικό Ethereum δημιουργήθηκε μόλις το Σεπτέμβριο του 2015 και σήμερα κοστίζει 475 $!).
Αν και η εξέλιξη της τιμής του τώρα θυμίζει την ολλανδική φούσκα της τουλίπας, μία σειρά αμερικανών επενδυτών φαίνεται να το στηρίζουν – δηλώνοντας μεταξύ άλλων πως η τεχνολογία του είναι εντυπωσιακή, ότι η τιμή του δικαιολογείται από την περιορισμένη προσφορά και τη μεγάλη ζήτηση, πως θα εισαχθεί στην αγορά παραγώγων έως τα τέλη του έτους οπότε θα ωφεληθεί, ότι θα διαπραγματεύεται ως ETF κλπ (πηγή). Ακόμη περισσότερο ο ίδιος ο Bill Gates το θεωρεί καλύτερο από ένα νόμισμα (πηγή) – ενώ ήδη ορισμένες εταιρείες ανακοινώνουν την προθυμία τους να το αποδεχθούν ως μέσο πληρωμής τους. Όσον αφορά τους «ειδικούς», όπως ο W. Casares, προβλέπουν πως η τιμή του θα φτάσει στα 500.000 $ η μονάδα το 2030 από 9.600 $ σήμερα – εάν όχι στο 1.000.000 $ τα λίγα επόμενα χρόνια!
Από την άλλη πλευρά τόσο η Ρωσία, όσο και η Κίνα αντιμετωπίζουν τα κρυπτογραφημένα νομίσματα πολύ επιφυλακτικά – προσπαθώντας να εμποδίσουν τους Πολίτες των χωρών τους από τη νέα αγορά που έχει δημιουργηθεί. Φυσικά κάτι τέτοιο είναι πολύ δύσκολο, αφού η απληστία παίρνει τα ηνία σε τέτοιες περιπτώσεις – όπου δεν θέλει να απέχει κανείς από κάτι που εάν είχε επενδύσει 10.000 $ στην αρχή του έτους θα διέθετε σήμερα σχεδόν 100.000 $, οπότε κέρδος 90.000 $ σε ελάχιστους μήνες, χωρίς να κάνει τίποτα. Πόσο μάλλον όταν τα 10.000 $ το 2010 θα είχαν αυξηθεί σήμερα στα 97.000.000 $ – κάτι που δεν αφήνει κανέναν άνθρωπο στον κόσμο ασυγκίνητο.
Φαίνεται λοιπόν πως οι δύο αυτές μεγάλες δυνάμεις υποψιάζονται ότι, η υπερδύναμη έχει ανακαλύψει έναν άλλο τρόπο επίλυσης των οικονομικών της προβλημάτων – έχοντας ήδη συγκεντρώσει πάνω από 300 δις $. Ταυτόχρονα μία καινούργια μέθοδο έμμεσης στήριξης του δολαρίου, αφού τυχόν κατάρρευση των ψηφιακών νομισμάτων θα οδηγούσε τους επενδυτές ξανά πίσω στο ασφαλές λιμάνι του αμερικανικού νομίσματος – όπως συμβαίνει πάντοτε σε εποχές γενικότερων αναταράξεων.
Φυσικά κανένας δεν είναι σε θέση να το τεκμηριώσει, ενώ δεν πρέπει να αναλωνόμαστε σε θεωρίες συνομωσίας. Εν τούτοις, εάν συνδέσουμε όλα όσα αναφέραμε στην αρχή του κειμένου μας με τον κερδοσκοπικό πυρετό των ψηφιακών νομισμάτων, δεν θα δώσουμε εντελώς άδικο στη Ρωσία και στην Κίνα – εκτός εάν έχει ανακαλυφθεί πράγματι η φιλοσοφική λίθος που είναι σε θέση να μετατρέπει τα πάντα σε χρυσό, αρκετούς αιώνες μετά το τέλος της πρώιμης εποχής της επιστήμης που ονομαζόταν αλχημεία.
Γνωρίζουμε πως οι Η.Π.Α. τυπώνουν δολάρια χωρίς αντίκρισμα από το 1971 και μετά συνεχώς, όπου κατάργησαν μονομερώς τον κανόνα του χρυσού – γεγονός που σημαίνει ότι, πληρώνουν τα χρέη τους πατώντας απλά ένα ηλεκτρονικό κουμπί που δημιουργεί χρήματα από το πουθενά. Γνωρίζουμε πως το δολάριο στηρίζεται στο σύστημα των πετροδολαρίων, με θεμέλιο του τη Σαουδική Αραβία – κινδυνεύοντας σήμερα να χάσει το συγκεκριμένο προνόμιο του (ανάλυση), λόγω των επιθέσεων εναντίον του από τη Ρωσία και την Κίνα. Σε μία τέτοια περίπτωση θα έχανε τη θέση του ως παγκόσμιο αποθεματικό και συναλλακτικό νόμισμα – οπότε η αμερικανική οικονομία θα πληττόταν από ένα πληθωριστικό τσουνάμι άνευ προηγουμένου.
Γνωρίζουμε πως διεξάγεται ένας παγκόσμιος νομισματικός πόλεμος, παράλληλα με έναν ενεργειακό και χρηματοπιστωτικό – όπου οι Η.Π.Α. κινδυνεύουν να χάσουν την ηγεμονία του πλανήτη, καθώς επίσης να βυθιστούν σε ένα οικονομικό χάος, μεταξύ άλλων επειδή θα έπαυε να λειτουργεί το σύστημα του χρέους. Γνωρίζουμε πως η υπερδύναμη δεν δίστασε να χρησιμοποιήσει για δεύτερη φορά πολιτικά (=πολεμικά) το τραπεζικό σύστημα διακανονισμού πληρωμών Swift εναντίον της Ρωσίας (πρώτη φορά το έκανε εναντίον του Ιράν το 2012), παρά το ότι δεν της ανήκει – πιέζοντας την Ευρώπη, στην οποία είναι εγκατεστημένο, να αποκόψει τη ρωσική σύνδεση μαζί του, χωρίς όμως τελικά να τα καταφέρει.
Εν προκειμένω το Swift είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος, μέσω του οποίου διενεργείται η μεταφορά χρημάτων από μία τράπεζα στη χώρα Α, σε μία άλλη τράπεζα της χώρας Β – όπου περισσότερα από 10.500 τραπεζικά ιδρύματα και εταιρείες σε 215 χώρες το χρησιμοποιούν εκατομμύρια φορές καθημερινά, για τη διεκπεραίωση των πληρωμών τους (μας). Ξεκίνησε δε ως μία ευρωπαϊκή πρωτοβουλία τη δεκαετία του 1970 από τις τράπεζες της Σκανδιναβίας, της Ολλανδίας και του Βελγίου, με σκοπό να συνδέσει ολόκληρο το χρηματοπιστωτικό σύστημα του πλανήτη – ενώ λειτουργεί κατά κάποιον τρόπο σαν το διαδίκτυο, όπου η κάθε τράπεζα έχει το δικό της ΙΡ όπως ο εκάστοτε ηλεκτρονικός υπολογιστής.
Επ’ αυτού θα αναφερθούμε στο μέλλον διεξοδικά, σημειώνοντας εδώ πως τυχόν αποκοπή κάποιας χώρας από το σύστημα Swift ισοδυναμεί με την αφαίρεση της πρίζας που τη συνδέει με τον υπόλοιπο πλανήτη – γεγονός που σημαίνει ότι, δεν είναι σε θέση πια να διεκπεραιώνει διεθνείς συναλλαγές. Οι Η.Π.Α. δεν κατάφεραν μεν να πείσουν την Ευρώπη να χρησιμοποιηθεί αυτό το «χρηματοπιστωτικό όπλο» εναντίον της Ρωσίας, αλλά το επιχείρησαν – με αποτέλεσμα πολλές χώρες να έχουν χάσει ήδη την εμπιστοσύνη τους, αναζητώντας άλλες λύσεις. Θεωρείται δε πως η Ρωσία τα κατάφερε να δημιουργήσει ένα εναλλακτικό σύστημα, αλλά δεν ωφελεί εάν δεν συνδεθεί με το Swift – αφού δεν θα μπορεί να έχει συναλλαγές με τις υπόλοιπες 214 χώρες.
Περαιτέρω γνωρίζουμε πως η χρεοκοπία της Lehman Brothersζημίωσε σε μεγάλο βαθμό πολλές άλλες χώρες και ειδικά τη Γερμανία, επειδή πάνω από το 50% των δραστηριοτήτων της συγκεκριμένης επενδυτικής τράπεζας ήταν εκτός των Η.Π.Α. – οπότε είναι φανερό πως η υπερδύναμη εξήγαγε τα προβλήματα της από τα ενυπόθηκα δάνεια χαμηλής εξασφάλισης σε ολόκληρο τον πλανήτη, πυροδοτώντας την κρίση του 2008 και λύνοντας τα εις βάρος αρκετών χωρών. Η ευρωπαϊκή κρίση χρέους που ακολούθησε το 2010, με αφετηρία αλλά και με μοναδικό μεγάλο θύμα μέχρι σήμερα την Ελλάδα, οφειλόταν κυρίως στη χρηματοπιστωτική κρίση του 2008 – άρα ολοκάθαρα στις Η.Π.Α.
Τέλος, γνωρίζουμε πως η προηγούμενη αμερικανική κυβέρνηση και η υποψήφια κυρία Clinton σχεδίαζε να χρησιμοποιήσει την Ουκρανία (άρθρο) για να επιτεθεί στρατιωτικά στη Ρωσία – έτσι ώστε να εξουδετερώσει το μοναδικό ανταγωνιστή της όσον αφορά την πολεμική ισχύ και την ενέργεια, καθώς επίσης να εμποδίσει τη συμμαχία της με την Κίνα.
Στα πλαίσια αυτά και ενώ μαίνεται ο παγκόσμιος οικονομικός πόλεμος σε όλα τα επίπεδα, ο οποίος ανέκαθεν προηγούταν του στρατιωτικού, βλέπουμε να εμφανίζεται ένα νέο είδος νομίσματος στον πλανήτη, το ψηφιακό – με ηγέτη το BITCOIN που, έχοντας ξεκινήσει μόλις το 2010 με τιμή μονάδας κάτω του 1 $, έχει υπερβεί πια τα 9.600 $, ενώ από την αρχή του 2017 που κόστιζε 964 $ η τιμή του δεκαπλασιάστηκε (πηγή).
Γενικότερα η χρηματιστηριακή του αξία υπερβαίνει πλέον τα 150 δις $ (συνολικά των κρυπτογραφημένων νομισμάτων τα 300 δις $), παρά το ότι δεν έχει κανένα αντίκρισμα, δεν υπάρχει καμία κεντρική τράπεζα που να το εκδίδει, να εγγυάται ή να το ελέγχει και κανένας δεν γνωρίζει ποιός το εκδίδει – ούτε φυσικά τι θα συνέβαινε σε περίπτωση κλοπής (υπάρχουν ήδη αναφορές, γράφημα), επιτυχημένης επίθεσης hackers εναντίον του, «σβησίματος» του λόγω ηλεκτρομαγνητικών συμβάντων, σκόπιμων ή μη κοκ. (το ανταγωνιστικό Ethereum δημιουργήθηκε μόλις το Σεπτέμβριο του 2015 και σήμερα κοστίζει 475 $!).
Αν και η εξέλιξη της τιμής του τώρα θυμίζει την ολλανδική φούσκα της τουλίπας, μία σειρά αμερικανών επενδυτών φαίνεται να το στηρίζουν – δηλώνοντας μεταξύ άλλων πως η τεχνολογία του είναι εντυπωσιακή, ότι η τιμή του δικαιολογείται από την περιορισμένη προσφορά και τη μεγάλη ζήτηση, πως θα εισαχθεί στην αγορά παραγώγων έως τα τέλη του έτους οπότε θα ωφεληθεί, ότι θα διαπραγματεύεται ως ETF κλπ (πηγή). Ακόμη περισσότερο ο ίδιος ο Bill Gates το θεωρεί καλύτερο από ένα νόμισμα (πηγή) – ενώ ήδη ορισμένες εταιρείες ανακοινώνουν την προθυμία τους να το αποδεχθούν ως μέσο πληρωμής τους. Όσον αφορά τους «ειδικούς», όπως ο W. Casares, προβλέπουν πως η τιμή του θα φτάσει στα 500.000 $ η μονάδα το 2030 από 9.600 $ σήμερα – εάν όχι στο 1.000.000 $ τα λίγα επόμενα χρόνια!
Από την άλλη πλευρά τόσο η Ρωσία, όσο και η Κίνα αντιμετωπίζουν τα κρυπτογραφημένα νομίσματα πολύ επιφυλακτικά – προσπαθώντας να εμποδίσουν τους Πολίτες των χωρών τους από τη νέα αγορά που έχει δημιουργηθεί. Φυσικά κάτι τέτοιο είναι πολύ δύσκολο, αφού η απληστία παίρνει τα ηνία σε τέτοιες περιπτώσεις – όπου δεν θέλει να απέχει κανείς από κάτι που εάν είχε επενδύσει 10.000 $ στην αρχή του έτους θα διέθετε σήμερα σχεδόν 100.000 $, οπότε κέρδος 90.000 $ σε ελάχιστους μήνες, χωρίς να κάνει τίποτα. Πόσο μάλλον όταν τα 10.000 $ το 2010 θα είχαν αυξηθεί σήμερα στα 97.000.000 $ – κάτι που δεν αφήνει κανέναν άνθρωπο στον κόσμο ασυγκίνητο.
Φαίνεται λοιπόν πως οι δύο αυτές μεγάλες δυνάμεις υποψιάζονται ότι, η υπερδύναμη έχει ανακαλύψει έναν άλλο τρόπο επίλυσης των οικονομικών της προβλημάτων – έχοντας ήδη συγκεντρώσει πάνω από 300 δις $. Ταυτόχρονα μία καινούργια μέθοδο έμμεσης στήριξης του δολαρίου, αφού τυχόν κατάρρευση των ψηφιακών νομισμάτων θα οδηγούσε τους επενδυτές ξανά πίσω στο ασφαλές λιμάνι του αμερικανικού νομίσματος – όπως συμβαίνει πάντοτε σε εποχές γενικότερων αναταράξεων.
Φυσικά κανένας δεν είναι σε θέση να το τεκμηριώσει, ενώ δεν πρέπει να αναλωνόμαστε σε θεωρίες συνομωσίας. Εν τούτοις, εάν συνδέσουμε όλα όσα αναφέραμε στην αρχή του κειμένου μας με τον κερδοσκοπικό πυρετό των ψηφιακών νομισμάτων, δεν θα δώσουμε εντελώς άδικο στη Ρωσία και στην Κίνα – εκτός εάν έχει ανακαλυφθεί πράγματι η φιλοσοφική λίθος που είναι σε θέση να μετατρέπει τα πάντα σε χρυσό, αρκετούς αιώνες μετά το τέλος της πρώιμης εποχής της επιστήμης που ονομαζόταν αλχημεία.
taxalia.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου