Το ΔΝΤ διέσωσε τα τελευταία προσχήματα της (χαμένης) παρθενίας του, ο Σόιμπλε κέρδισε ζωτικό πολιτικό και προεκλογικό χρόνο, και η Ελλάδα πήρε τη δόση και...
την, πολυπόθητη, υποσχετική για το χρέος: Μια συμφωνία με τρεις νικητές και με τρεις διαμετρικά αντίθετους στόχους, μάλλον δύσκολα μπορεί να συνιστά συμπαγή και ολοκληρωμένη συμφωνία.
Η δημιουργική ασάφεια, όμως, δεν είναι αποκλειστικό προνόμιο της σχολής Βαρουφάκη - αποτελεί το προσφιλές, όσο και ανομολόγητο, παίγνιο της ευρωζώνης σχεδόν από καταβολής της. Και πάνω σ’ αυτή την δημιουργική ασάφεια δομήθηκε και η συμφωνία του Eurogroup που αφήνει άπαντες ικανοποιημένους έως την επόμενη κρίση και σύγκρουση συμφερόντων.
Τα κέρδη (και οι αγωνίες) της Αθήνας
Έως τότε, η Αθήνα μπορεί να προσμετρά ως νίκη το γεγονός ότι έκλεισε η αξιολόγηση, έρχεται η μεγάλη δόση των 10,3 δις - και μαζί η ανάσα ρευστότητας στην αγορά -, επιστρέφει το waiver και μπαίνουμε στην ποσοτική χαλάρωση του Ντράγκι (όπερ θα παίρνουμε περισσότερο και φθηνότερο χρήμα από την ΕΚΤ) και ανοίγει ο δρόμος για, σταδιακή έστω, έξοδο στις αγορές.
Μπορεί επίσης να διακηρύσσει ότι, όντως, χαράχθηκε ο «οδικός χάρτης» για ελάφρυνση του χρέους, έστω και με ορίζοντα το 2018. Παραπλεύρως, όμως, μπορεί και να αγωνιά για το κοινωνικό και πολιτικό τίμημα μιας υφεσιακής καταιγίδας μέτρων 5,6 δις και της μεγαλύτερης ίσως υποθήκευσης δημόσιας περιουσίας στα μεταπολεμικά χρονικά.
Είναι το τίμημα μιας συμφωνίας που, υπό τις παρούσες συνθήκες, και μετά από 15 μήνες διαπραγματευτικού δράματος, μπορεί και να ήταν η μόνη ρεαλιστική διέξοδος. Απέχει όμως ακόμη μακράν από το να είναι η συμφωνία του αριστερού, μετα - μνημονιακού success story.
«Ήταν ανακωχή, όχι ειρήνευση»
Ακόμη πιο… μακράν απέχει το ευρωπαϊκό success story. Διότι ο μεν Σόιμπλε έπαιξε κατενάτσιο και κέρδισε πετώντας τη μπάλα στην προεκλογική εξέδρα, το δε ΔΝΤ πήγε το ματς στην παράταση ανταλλάσσοντας την απαίτηση για «εδώ και τώρα» μείωση του χρέους με την υπόσχεση για ριζικά μέτρα μετά το 2018 και, κυρίως, μετά τις γερμανικές εκλογές.
«Ήταν ανακωχή και όχι τελική συμφωνία ειρήνευσης» έγραψε χαρακτηριστικά ο Μάρκους Γουόκερ στην Wall Street Journal, επισημαίνοντας ότι οι ανοιχτοί λογαριασμοί μεταξύ Βερολίνου και ΔΝΤ αφήνουν και πάλι την Ελλάδα σε αβεβαιότητα για το εάν όντως θα πάρει την ουσιαστική μείωση του χρέους, όπως συνέβη και το 2012.
«Αν μοιάζει σαν να κλοτσάμε το τενεκεδάκι παρακάτω, είναι διότι αυτό κάνουμε», είπε από την πλευρά του ανώτατος αξιωματούχος της ευρωζώνης στους Financial Times.
Το ατύχημα είναι πως το τενεκεδάκι παραμένει η Ελλάδα. Το ευτύχημα θα είναι οι αντοχές του να αποδειχθούν τόσες, όσες προϋποθέτει η υλοποίηση του αναπτυξιακού, «καλού σεναρίου» της κυβέρνησης…
nonews news
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου