Όταν τα δυο τουρκικά πλάνα (Ρίξιμο ή περιορισμός Άσσαντ και φίμωση Κούρδων) οδηγήθηκαν σε αποτυχία, η Άγκυρα κάλεσε εσπευσμένα την Ουάσιγκτον στην εξεύρεση λύσης ζωτικής σημασίας αφου άρχισε να διαφαίνεται στον ορίζοντα τεμαχισμός με τους Κούρδους να διεκδικούν με αξιώσεις το δικό τους κομμάτι γής.
Σταδιακά άρχισε να αποτελεί τη κύρια πύλη εισόδου σε φανατικούς απ όλο τον κόσμο που πείστηκαν να πολέμησουν στο πλευρό των Τζιχαντιστών ενώ διακριτικά οι ΗΠΑ στήριζαν τους "ανένταχτους" αντάρτες μόνο και μόνο για να αποδυναμωθεί ο Συριακός στρατος
Ο Άσσαντ αποδεικνύεται δυνατότερος του αναμενόμενου και έχοντας την υποστήριξη του Ιραν της Ρωσίας και της Κίνας, κρατιέται με τον στρατό να δείχνει σημάδια ανασυγκρότησης παρά τα μεγάλα πλήγματα.
Την ίδια στιγμή οι Κούρδοι σημείωναν επιτυχίες μαχόμενοι τους Τζιχαντιστές και όλα έδειχναν σχηματισμό ενος νέου κρατους, του Κουρδικού ως κάτι εφικτό..
Ο Ερντογάν παγιδευτηκε στις πρόσφατες εκλογές μιας που δεν έλαβε την αυτοδυναμία και έβλεπε τους Κούρδους σε άνοδο.
"Η Τουρκία περίμενε την ανατροπή του Άσαντ για να καταστήσει προτεκτοράτο της τη Συρία. Όταν όμως ο Ερντογάν διαπίστωσε την αλλαγή της στάσης των ΗΠΑ και είδε να απομακρύνεται το ενδεχόμενο ανατροπής του Άσαντ, είδε ότι η κυβέρνησή του με την πολιτική της, είχε δημιουργήσει ένα σοβαρό πρόβλημα στην ίδια τη χώρα του. Όλα αυτά τα χρόνια που η Τουρκία πριόνιζε τον Άσαντ, ήταν σαν να πριόνιζε το κλαδί πάνω στο οποίο κάθεται η ίδια. Κι αυτό γιατί κάποια στιγμή διαπίστωσε ότι στα νότια σύνορα της Τουρκίας δημιουργήθηκαν τρια κουρδικά καντόνια, τα οποία αν λειτουργούσαν δημοκρατικά και κατάφερναν να ενωθούν μεταξύ τους, τότε η Τουρκία θα αντιμετώπιζε δυο ζωτικής σημασίας προβλήματα.
Το πρώτο είναι ότι οι Κούρδοι θα εξασφάλιζαν διέξοδο στη Μεσόγειο, ακριβώς απέναντι από το Ριζοκάρπασο, γεγονός που θα απομείωνε σημαντικά τη στρατηγική σημασία της Τουρκίας, θα επέτρεπε την εξαγωγή του κουρδικού πετρελαίου ερήμην της Τουρκίας και θα την απέκοπτε από τον μουσουλμανικό κόσμο προς νότον." ανέφερε ο Σ. Καλεντερίδης στη Κυριακάτικη Δημοκρατία και πρόσθεσε "Το δεύτερο είναι το εξής. Αν λειτουργούσαν δημοκρατικά τα καντόνια του Δυτικού Κουρδιστάν ή Ροζάβα, αυτό θα αποτελούσε «κακό» παράδειγμα και τότε δεν θα υπήρχε δύναμη στον κόσμο που θα μπορούσε να αποτρέψει την εφαρμογή του συστήματος των καντονιών και στην Τουρκία και δεν ενοούμε μόνο την περιοχή τουρκοκρατούμενου Κουρδιστάν.
Γι’ αυτό η Τουρκία φρόντισε να συνεργαστεί από την πρώτη στιγμή της εμφάνισης του λεγόμενου Ισλαμικού Κράτους (Ι.Κ.) με τους τζιχαντιστές, παρέχοντας κάθε διευκόλυνση στους απανταχού ισλαμιστές, εξοπλίζοντάς τους και καθορίζοντας και τους πρώτους στόχους, αμέσως μετά την κατάληψη της Μοσούλης" οι οποίοι ήταν, α) το Κουρδικό Μαχμούρ, στρατηγικό σημείο του ΡΚΚ, τη Σενγκάλ, την ιερή πόλη των Γεζίντι, που αν ανακτήσόταν απο τους Κούρδους θα ενίσχυε την αντίδραση τους στο Ισλάμ και τέλος το Κομπανί στη Συρία "αφού αποτελεί την πρωτεύουσα του μεσαίου καντονιού και αν το καταλάμβαναν οι τζιχαντιστές, θα είχε τιναχτεί το σχέδιο των Κούρδων να βγουν στη θάλασσα. Λίγες μέρες μετά, με την απελευθέρωση από τους Κούρδους της στρατηγικής σημασίας πόλης Γκίρε-Σπι (Τελ Αμπιάντ), εξασφαλίστηκε η ένωση των καντονιών της Τζεζίρε και του Κομπάνι."
Ο Άσσαντ αποδεικνύεται δυνατότερος του αναμενόμενου και έχοντας την υποστήριξη του Ιραν της Ρωσίας και της Κίνας, κρατιέται με τον στρατό να δείχνει σημάδια ανασυγκρότησης παρά τα μεγάλα πλήγματα.
Την ίδια στιγμή οι Κούρδοι σημείωναν επιτυχίες μαχόμενοι τους Τζιχαντιστές και όλα έδειχναν σχηματισμό ενος νέου κρατους, του Κουρδικού ως κάτι εφικτό..
Ο Ερντογάν παγιδευτηκε στις πρόσφατες εκλογές μιας που δεν έλαβε την αυτοδυναμία και έβλεπε τους Κούρδους σε άνοδο.
"Η Τουρκία περίμενε την ανατροπή του Άσαντ για να καταστήσει προτεκτοράτο της τη Συρία. Όταν όμως ο Ερντογάν διαπίστωσε την αλλαγή της στάσης των ΗΠΑ και είδε να απομακρύνεται το ενδεχόμενο ανατροπής του Άσαντ, είδε ότι η κυβέρνησή του με την πολιτική της, είχε δημιουργήσει ένα σοβαρό πρόβλημα στην ίδια τη χώρα του. Όλα αυτά τα χρόνια που η Τουρκία πριόνιζε τον Άσαντ, ήταν σαν να πριόνιζε το κλαδί πάνω στο οποίο κάθεται η ίδια. Κι αυτό γιατί κάποια στιγμή διαπίστωσε ότι στα νότια σύνορα της Τουρκίας δημιουργήθηκαν τρια κουρδικά καντόνια, τα οποία αν λειτουργούσαν δημοκρατικά και κατάφερναν να ενωθούν μεταξύ τους, τότε η Τουρκία θα αντιμετώπιζε δυο ζωτικής σημασίας προβλήματα.
Το πρώτο είναι ότι οι Κούρδοι θα εξασφάλιζαν διέξοδο στη Μεσόγειο, ακριβώς απέναντι από το Ριζοκάρπασο, γεγονός που θα απομείωνε σημαντικά τη στρατηγική σημασία της Τουρκίας, θα επέτρεπε την εξαγωγή του κουρδικού πετρελαίου ερήμην της Τουρκίας και θα την απέκοπτε από τον μουσουλμανικό κόσμο προς νότον." ανέφερε ο Σ. Καλεντερίδης στη Κυριακάτικη Δημοκρατία και πρόσθεσε "Το δεύτερο είναι το εξής. Αν λειτουργούσαν δημοκρατικά τα καντόνια του Δυτικού Κουρδιστάν ή Ροζάβα, αυτό θα αποτελούσε «κακό» παράδειγμα και τότε δεν θα υπήρχε δύναμη στον κόσμο που θα μπορούσε να αποτρέψει την εφαρμογή του συστήματος των καντονιών και στην Τουρκία και δεν ενοούμε μόνο την περιοχή τουρκοκρατούμενου Κουρδιστάν.
Γι’ αυτό η Τουρκία φρόντισε να συνεργαστεί από την πρώτη στιγμή της εμφάνισης του λεγόμενου Ισλαμικού Κράτους (Ι.Κ.) με τους τζιχαντιστές, παρέχοντας κάθε διευκόλυνση στους απανταχού ισλαμιστές, εξοπλίζοντάς τους και καθορίζοντας και τους πρώτους στόχους, αμέσως μετά την κατάληψη της Μοσούλης" οι οποίοι ήταν, α) το Κουρδικό Μαχμούρ, στρατηγικό σημείο του ΡΚΚ, τη Σενγκάλ, την ιερή πόλη των Γεζίντι, που αν ανακτήσόταν απο τους Κούρδους θα ενίσχυε την αντίδραση τους στο Ισλάμ και τέλος το Κομπανί στη Συρία "αφού αποτελεί την πρωτεύουσα του μεσαίου καντονιού και αν το καταλάμβαναν οι τζιχαντιστές, θα είχε τιναχτεί το σχέδιο των Κούρδων να βγουν στη θάλασσα. Λίγες μέρες μετά, με την απελευθέρωση από τους Κούρδους της στρατηγικής σημασίας πόλης Γκίρε-Σπι (Τελ Αμπιάντ), εξασφαλίστηκε η ένωση των καντονιών της Τζεζίρε και του Κομπάνι."
Η Τουρκία στράφηκε στις ΗΠΑ και πάγωσε τη Ρωσία ενώ ανεπίσημα, φάνηκε να αγκαλιάζει τους τζιχαντιστές.
Οι αιτίες αυτης της μεταστροφής οφείλονται στην αντίσταση στην Κομπάνι, στη κακό για τα σχέδια Ερντογάν , εκλογικό αποτέλεσμα, "η συνένωση των δυο καντονιών, με την βοήθεια της πολεμικής αεροπορίας των ΗΠΑ και
η προετοιμασία για την κατάληψη της πόλης Τζαραμπλούς (η αρχαία Εὐρωπός), που θα εξασφάλιζε την ένωση του καντονιού του Κομπάνι με αυτό της Αφρίν και ακολούθως την έξοδο στη Μεσόγειο. " ανέφερε το δημοσίευμα.
Αφού τα σχέδια με τη Ρωσία μπήκαν στη κατάψυξη, η Τουρκία πήρε άφεση αμαρτιών και της επετράπη ο βομβαρδισμός των Κούρδων και κυρίως του ΡΚΚ ωστε να τρομοκρατήσει την Κουρδική μειονότητα και να ρίξει το Κουρδικό κόμμα Τουρκίας στα χαμηλά και ακίνδυνα.
" παγώνοντας τις διαδικασίες με τη Ρωσία, πήρε ως αντίδωρο την άδεια να βομβαρδίσει το ΡΚΚ και να ρίξει κάτω από το 10% το HDP στις επόμενες εκλογές και περιμένει να πάρει ένα τουρκομανικό καντόνι, στο έδαφος της Συρίας, τοοποίο θα διακόπτει τη συνέχεια και θα αποτρέπει τη συνένωση των Καντονιών του Κομπάνι και του Αφρίν!
Αυτό είναι το πλαίσιο του ανατολίτικου παζαριού. " ανέφερε το δημοσίευμα.
Οι αιτίες αυτης της μεταστροφής οφείλονται στην αντίσταση στην Κομπάνι, στη κακό για τα σχέδια Ερντογάν , εκλογικό αποτέλεσμα, "η συνένωση των δυο καντονιών, με την βοήθεια της πολεμικής αεροπορίας των ΗΠΑ και
η προετοιμασία για την κατάληψη της πόλης Τζαραμπλούς (η αρχαία Εὐρωπός), που θα εξασφάλιζε την ένωση του καντονιού του Κομπάνι με αυτό της Αφρίν και ακολούθως την έξοδο στη Μεσόγειο. " ανέφερε το δημοσίευμα.
Αφού τα σχέδια με τη Ρωσία μπήκαν στη κατάψυξη, η Τουρκία πήρε άφεση αμαρτιών και της επετράπη ο βομβαρδισμός των Κούρδων και κυρίως του ΡΚΚ ωστε να τρομοκρατήσει την Κουρδική μειονότητα και να ρίξει το Κουρδικό κόμμα Τουρκίας στα χαμηλά και ακίνδυνα.
" παγώνοντας τις διαδικασίες με τη Ρωσία, πήρε ως αντίδωρο την άδεια να βομβαρδίσει το ΡΚΚ και να ρίξει κάτω από το 10% το HDP στις επόμενες εκλογές και περιμένει να πάρει ένα τουρκομανικό καντόνι, στο έδαφος της Συρίας, τοοποίο θα διακόπτει τη συνέχεια και θα αποτρέπει τη συνένωση των Καντονιών του Κομπάνι και του Αφρίν!
Αυτό είναι το πλαίσιο του ανατολίτικου παζαριού. " ανέφερε το δημοσίευμα.
phgh:voice news
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου