1999: Με πρόσχημα τις «εκκαθαρίσεις» Μιλόσεβιτς στο Κόσσοβο η χώρα βομβαρδίζεται ανηλεώς από το ΝΑΤΟ. Είναι η πρώτη φορά που το ΝΑΤΟ (Κλίντον) επεμβαίνει σε μια κυρίαρχη χώρα. Αρωγός σ αυτή την επίθεση η σοσιαλδημοκρατία της Ευρώπης (Σρέντερ, Μπλέρ και Φισερ) παρά τις έντονες αντιδράσεις των λαών της Ευρώπης.
Ισοπεδώνονται υποδομές της χώρας ενώ χιλιάδες άμαχοι χάνουν την ζωή τους. Ο Μιλόσεβιτς κατηγορείται για εγκλήματα πολέμου (στον Βοσνιακό πόλεμο) και γενοκτονία. Η χώρα διαμελίζεται ….. Η αλήθεια είναι ότι η χώρα ισοπεδώθηκε γιατί αρνήθηκε να υπακούσει στα κελεύσματα της νέας «νεοφιλελεύθερης» τάξης πραγμάτων. Κανένας η ελάχιστοι έμαθαν ότι οι κατηγορίες για τον Μιλόσεβιτς κατέρρευσαν στο διεθνές δικαστήριο. Ο Μιλόσεβιτς αθωώθηκε μετά θάνατον φυσικά !!!!
2001: Το τρομοκρατικό κτύπημα στους δίδυμους πύργους έμελε να αλλάξει τις παγκόσμιες ισορροπίες.
Στο όνομα της καταπολέμησης της τρομοκρατίας ακολουθεί επέμβαση των Αμερικανών στο Αφγανιστάν χωρίς κανένα πρακτικό αποτέλεσμα. Η χώρα διαλύθηκε, ο πόλεμος μαίνεται ακόμα και σήμερα με χιλιάδες νεκρούς και τραυματίες. Τεράστιο είναι το κόστος εισβολής (οικονομικό και κοινωνικό) για την ίδια την Αμερική. Σύμφωνα με στοιχεία του ΟΗΕ οι θάνατοι Αφγανών πολιτών ξεπερνούν τις 50.000 ενώ δεκάδες χιλιάδες είναι οι ανάπηροι και τραυματίες πολέμου. Στο Αφγανιστάν υπηρετούν πάνω από 150.000 στρατιώτες από 45 χώρες και οι απώλειες των ξένων δυνάμεων ξεπερνούν τις 4.000 (το μεγαλύτερο ποσοστό αφορά Αμερικανούς στρατιώτες) ενώ οι τραυματίες ξεπερνούν τις 25.000.
Τα ξένα στρατεύματα παραμένουν στην χώρα παρά τις διαβεβαιώσεις (κατά καιρούς) των Αμερικανών για απόσυρση.
2003 : Η υποτιθέμενη παραγωγή πυρηνικών όπλων από το Σαντάμ Χουσεΐν, (δεν αποδείχτηκε ποτέ), η χρήση χημικών όπλων (δεν αποδείχτηκε ποτέ) καθώς και η σύνδεση με την τρομοκρατία ήταν τα άλλοθι της εισβολής των Αμερικανών στη χώρα. Ο Σαντάμ απαγχονίζεται και η χώρα μπαίνει σε ένα διαρκή εμφύλιο πόλεμο με την δημιουργία εξτρεμιστικών πυρήνων (έμελε να χρησιμοποιηθούν αργότερα στα ευρύτερα σχέδια της νέας τάξης στην ευρύτερη περιοχή). Σύμφωνα με τον τότε υπουργό άμυνας της Αμερικής «Ενας επιτυχής πόλεμος εναντίον του Ιράκ και η πτώση του Σαντάμ θα συμβάλλουν στην αύξηση του γοήτρου της Ουάσιγκτον στην περιοχή και σ όλο τον κόσμο».
2011 : Υποκινούμενες διαδηλώσεις στην Συρία «Αραβική άνοιξη» χρησιμοποιούνται για να κατηγορηθεί ο Ασσαντ για καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η λεγόμενη μετριοπαθής αντιπολίτευση συνεπικουρούμενη από το Ισλαμικό κράτος με εθελοντές πάνω από 80 χώρες επιχειρούν για την ανατροπή του Ασσαντ. Πάνω από 300.000 είναι οι νεκροί και εκατοντάδες χιλιάδες οι τραυματίες ενώ πάνω από 2 εκατομμύρια υπολογίζονται οι Σύριοι οι οποίοι εξαναγκάστηκαν σε μετανάστευση. Με την επέμβαση της Ρωσίας μετά από πρόσκληση του Σύρου προέδρου οι κυβερνητικές δυνάμεις ανέτρεψαν το σκηνικό. Σε μια περίοδο που ο Ασσαντ είναι στα πάνω του κερδίζοντας συνεχώς έδαφος με την απελευθέρωση πόλεων που είχαν κατακτηθεί από το Ισλαμικό κράτος στήνεται θεατρική παράσταση για δήθεν χτύπημα των δυνάμεων του Ασσαντ με χημικά όπλα. (Στην συγκεκριμένη χρονική περίοδο μια επίθεση με χημικά το μόνο σίγουρο ήταν να μην βοηθούσε τον πρόεδρο
Ασσαντ). Στην πρεμούρα τους να υποστηρίξουν την χημική επίθεση η οργάνωση «λευκά κράνη» (γνωστο από ποιους υποστηρίζεται) δημοσιεύει φωτογραφία από την διάσωση των ανθρώπων που δέχτηκαν την υποτιθέμενη επίθεση με χημικά. Όπως θα παρατηρήσει κανείς την φωτογραφία θα δει τους «διασώστες- λευκά κράνη» να χαμογελούν προστρέχοντας να βοηθήσουν ανθρώπους χωρίς καμία απολύτως προφύλαξη.
Η παραπάνω στημένη και προβοκατόρικη «χημική επίθεση» χρησιμοποιείται σαν άλλοθι για την εκτόξευση – επίθεση στην Συρία Αμερικανικών πυραύλων δήθεν για να καταστρέψουν τα χημικά του Ασσαντ.
Σημ. Ο Ασσαντ αρνήθηκε να περάσει από την Συρία αγωγός πετρελαίου για την Ευρώπη και η Συρία είναι από τις λιγοστές χώρες του πλανήτη που έχουν κρατική κεντρική τράπεζα.
2011 : Ολως τυχαία και ταυτόχρονα με την Συρία υποκινούνται διαδηλώσεις σε πολλές από τις βορειοαφρικανικές χώρες (Αίγυπτος Τυνησία Λιβύη). Οι διαδηλώσεις και οι ταραχές οδηγούν στην πτώση του Μπεν αλί στην Τυνησία. Ο Καντάφι κατηγορείται για παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων (κατά την καταστολή των διαδηλώσεων) της υποτιθέμενης αντιπολίτευσης. Ο Σαρκοζί δηλώνει ότι ο Καντάφι πρέπει να φύγει και με πρόθεση την στήριξη των διαδηλωτών η συμμαχία βομβαρδίζει την Συρία. Ο Καντάφι λιντσάρεται από το μαινόμενο πλήθος.
Η χώρα από τότε μπήκε σε διαρκή εμφύλιο με χιλιάδες νεκρούς και τεράστιες μεταναστευτικές ροές προς την Ευρώπη και αλλού.
Προς προβληματισμό : Λίγες μέρες πριν την απόφαση του Ομπάμα να κηρύξει τον πόλεμο στη Συρία υπό τον μανδύα της ανθρωπιστικής παρέμβασης του ΝΑΤΟ για την προστασία δήθεν των Λίβυων πολιτών η Αφρικανική ένωση συνήλθε στην Αιθιοπία για να συζητήσει την πρόταση του Καντάφι για την δημιουργία ένωσης Αφρικανικής Ηπείρου με την ονομασία Ηνωμένες πολιτείες Αφρικής και κοινό νόμισμα το λιβυκό δηνάριο που θα μετατρεπόταν σε Αφρικανικό δηνάριο. Η Λιβύη με αποθέματα χρυσού πάνω από 140 τόννους και πηγές πετρελαίου και φυσικού αερίου (που την τοποθετούν στην ένατη θέση παγκοσμίως) θα μπορούσε πιθανότατα να υλοποιήσει το παραπάνω πρότζεκτ.
Γράφει ο Αctive citizen cris
katoxika nea
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου