Το τελευταίο που θα περίμενα να δω στη χώρα μου, ήταν ο Έλληνας να καταντήσει διατροφικά ηλίθιος! Κι όμως…
το βλέπω κι αυτό…
Και ο λόγος είναι οι παραδόσεις μας, η μεσογειακή κουζίνα μας η οποία είναι σκέτος θησαυρός, αλλά κι ένας ακόμα βαθύτερος: Η Ελλάδα, που είναι και ο ομφαλός της γης, προσφέρει την ιδιότητα του κέντρου (τσάκρα) της ικανοποίησης, αλλά και της χώνεψης, για όλον τον πλανήτη. Δεν περίμενα ποτέ να εισάγει στο στομάχι της σαβούριασμα και μ’ αυτό να προσπαθεί να ικανοποιήσει τον εαυτό της αλλά και ολόκληρη τη σφαίρα!
Τώρα που γράφω αυτά, θυμάμαι τη μάνα, τότε που μάλιστα ζούσα στην Αθήνα, να έχει όλα τα απαραίτητα υλικά για γλυκό υποβρύχιο σε μια γαβάθα και να περιστρέφει την ξύλινη κουτάλα με θεία υπομονή, μέχρις αυτά αποκτήσουν τη λαστιχωτή υφή και να μοσχοβολήσει ο τόπος βανίλια. Σάμπως δεν υπήρχε έτοιμη; Η σπιτικιά ήταν αλλιώς και το μέλημα της νοικοκυράς ήταν η οικονομία.
Η μάνα, που ήταν πάντα ντυμένη στην πένα και με την τελευταία λέξη της μόδας (και μια κουκλάρα) ραβόταν μόνη της. Αφού έκανε τις εμφανίσεις της με τα χειροποίητα ενδύματα της και την θαύμαζαν όλοι, τα ρούχα έμπαιναν στο ντουλάπι για να ξαναβγούν μετά από καιρό, να μεταποιηθούν και να μοιάζουν νέα και πιο μοντέρνα.
Μπαξέ δεν είχαμε γιατί μέναμε σε πολυκατοικία, αλλά αν είχαμε κήπο, σίγουρα θα είχε φτιάξει, γιατί είχε τρέλα με την κηπουρική. Η βεράντα κόντευε να βουλιάξει από τις γλάστρες. Όμως μαγειρική και ζαχαροπλαστική, ήταν το ακόμα πιο δυνατό σημείο της. Μικρασιάτισσα γαρ, ως μια άλλη Λωξάνδρα, ήξερε να εκφράζει τα συναισθήματα της μέσα από τη μαγειρική. Το να φάμε καλά, νόστιμα και οικονομικά ήταν το καθημερινό στοίχημα.
Ακόμα και στην Κυριακάτικη έξοδο (που και που) σε εστιατόριο ή ταβέρνα, ήταν ικανή να πάρει μαζί της το ταπεράκι με τζατζίκι ή μελιτζανοσαλάτα για να κάνει τα γκαρσόνια να αλληθωρίσουν στη θέα του κι εμάς να θέλουμε να χωθούμε κάτω από το τραπέζι. “Η δική μου είναι πάντα καλύτερη”, θα έλεγε και… είχε δίκιο, το οποίο ανακτούσε αφήνοντας ένα καλό φιλοδώρημα στο γκαρσόνι. Δεν το έκανε για τα λεφτά, η δική της ήταν καλύτερη…
Δεν ήταν μόνο η μάνα μου έτσι, ήταν η Ελλάδα μου έτσι. Μια Ελλάδα προκομμένη, οικονόμα, δημιουργική, εφευρετική. Μια Ελλάδα που πλέον δεν αναγνωρίζω, που μου φέρνει δάκρυα όταν την βλέπω να χάνεται στα ηλίθια τηλεοπτικά προγράμματα, στα πορνοσάιτ και τα ντελίβερι.
Ένα μόνο ιστολόγιο σαβουρώματος αυτοδιαφημίζεται ότι εκπροσωπεί 400 εστιατόρια σε 50 πόλεις. Σε αυτό, αν προσθέσει κανείς τα ετοιματζήδικα εδέσματα φούρνων και σούπερ μάρκετ, αναρωτιέται κανείς αν η εστία των σπιτιών ανάβει ποτέ.
Κέικ, κουλουράκια, τσουρεκάκια, ψωμί, μάθαμε και τα κρουασάν, μάθαμε και τα καπ κέικς τρομάρα μας, πίτες γλυκές, πίτες αλμυρές – όλα έτοιμα και σε… άριστη για να αρρωστήσεις ποιότητα, αυτοκαταναλώνονται από τις Ελληνίδες νοικοκυρές και σερβίρονται σε συζύγους, παιδιά και καλεσμένους. Τώρα βάλε σε αυτά τα γαριδάκια, τα τσιπς σε όλες τις τεχνητά αρωματισμένες γεύσεις, και ήρθε κι έδεσε.
Οι εργένηδες που παλιά ήξεραν να φτιάξουν μια μακαρονάδα, μια ομελέτα και φρόντιζαν να μην μείνουν μπακούρια για πολύ, τώρα έχουν ένα λόγο παραπάνω να σηκώσουν το τηλέφωνο και να παραγγείλουν… ααα… ακόμα και σούσι! Από Φουκουσίμα το φύκι; Είναι και γεμάτο ραδιενεργές βιταμίνες!
Οι Έλληνες απομακρύνονται από τη μεσογειακή διατροφή λόγω… «κρίσης»; Έτσι ειπώθηκε σε συνέδριο, ωστόσο από την άλλη τόνισαν ότι οι Έλληνες άρχισαν να εγκαταλείπουν την παραδοσιακή διατροφή τους από τη δεκαετία του ’60.
Κι αναρωτιέμαι, αν έχουμε κρίση, είναι πιο φθηνό να παραγγέλνεις τα έτοιμα από το να κάτσεις να μαγειρέψεις; Αν είσαι άνεργος όπως είναι πάνω από ένα εκατομμύριο Έλληνες, τρως ντελίβερι; 2 πίτσες 12 ευρώ. Με 12 ευρώ σου φτιάχνω γεύμα για 6 άτομα να γλύφεις και τα δάχτυλά σου!
Δυστυχώς τα παλιά μαθήματα οικιακής οικονομίας έχουν αντικατασταθεί με πληροφορική, πως να μπαίνεις στο διαδίκτυο, να ψάχνεις το ντελίβερι και να παραγγέλνεις online.
Τι έχεις πάθει ρε Έλληνα; Χάζεψες; Κουλάθηκες; Δεν μπορείς να ψήσεις ένα αυγό, μια μακαρονάδα; Κι εσύ νεαρά Ελληνίδα; Κουλαμάρα κι εσύ; Την Παγκοσμιοποίηση μου μέσα! Και μετά…αχ μετά μπαίνουν στο facebook αρχινάνε τα μεγάλα λόγια για το πως δώσαμε τα φώτα του πολιτισμού μας στους “ξένους”.Ξένοι είστε εσείς που τρώτε σούσι και δεν μπορείτε να φτιάξετε μια σούπα τραχανά το χειμώνα. Βλέπετε Survivor τρώγοντας τα έτοιμα του ντελίβερι. Α, ναι και καρύδες! Ανέβηκαν οι πωλήσεις των καρυδών μετά το σόου! Τι έπαθες ορέ; Χάζεψες τελείως ή μου φαίνεται; Και σε παρακαλώ, μην μου πεις ξανά φταίει η κρίση, φταίνε τα μνημόνια, φταίνε οι πολιτικοί, φταίνε πάντα οι άλλοι γιατί, μα τω Θεώ… δεν το αντέχω άλλο!
Άι μπες στη κουζίνα να ψήσεις ψωμάκι. Κουλουράκια για τα παιδιά. Πιτούλες και νόστιμα μαγειρευτά. Πειραματίσου. Κι αν δεν αλλάξει μετά η διάθεση σου αλλά, και η οικονομική σου “διάθεση”, να μην με λένε πια AllNewz!
taxalia.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου