Όλες οι ενδείξεις δείχνουν ότι ο ήλιος θα «πέσει για ύπνο» κοντά στο 2030, με αποτέλεσμα η θερμοκρασία στη Γη να σημειώσει πτώση και να σημειωθούν ακραία καιρικά φαινόμενα
Ίσως να μην είναι ευρέως γνωστό, αλλά ο Ήλιος έχει και αυτός τις «εποχές» του, άλλοτε ήρεμος και άλλοτε με έντονη δραστηριότητα στην επιφάνειά του.
Οι κύκλοι αυτοί του Ήλιου διαρκούν περί τα 11 χρόνια, και είναι ένα φυσικό φαινόμενο, το οποίο δεν επηρεάζει τον πλανήτη μας σε σημαντικό βαθμό.
Αυτό που όμως μπορεί να τον επηρεάσει, και μάλιστα σημαντικά, είναι αν διαταραχθεί αυτή η περιοδικότητα των ηλιακών φάσεων. Αν δηλαδή έρθει μια στιγμή όπου οι δύο αυτοί κύκλοι, οι οποίοι δεν είναι απόλυτα σταθεροί, συμπέσουν και ακυρώσουν ο ένας τον άλλον. Κάτι που, όπως φαίνεται, θα συμβεί μετά το 2030. Και που, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των επιστημόνων, θα οδηγήσει σε μία νέα «μίνι» εποχή των παγετώνων.
Κάτι που θυμίζει αρκετά μία αντίστοιχη κατάσταση που είχε βιώσει ο πλανήτης μεταξύ 1646 και 1715, όταν μεγάλο μέρος της Βόρειας Ευρώπης είχε πολύ παγωμένους χειμώνες με χιόνια και στις πολύ πιο χαμηλές περιοχές για όλον τον χρόνο ενώ και οι παγετώνες των Άλπεων είχαν φθάσει στο μέγιστο σημείο που έχει καταγραφεί στην Ιστορία. Πολλά φαινόμενα εμφανίστηκαν στην Ευρώπη εκείνη την περίοδο (που οι επιστήμονες ονομάζουν «Τhe Maunder Minimum»), όπως για παράδειγμα το πρωτοφανές πάγωμα του ποταμού Τάμεση το 1677.
Οι επιστήμονες κάνουν λόγο για μείωση της ηλιακής δραστηριότητας κατά 60% στη δεκαετία του 2030, κάτι που θα οδηγήσει σε πτώση της μέσης θερμοκρασίας στον πλανήτη. Δεν είναι απίθανο, δε, να οδηγήσει σε φαινόμενα που θα θυμίσουν πολύ όλα όσα έγιναν 300 χρόνια πριν στην Ευρώπη.
Ίσως να μην είναι ευρέως γνωστό, αλλά ο Ήλιος έχει και αυτός τις «εποχές» του, άλλοτε ήρεμος και άλλοτε με έντονη δραστηριότητα στην επιφάνειά του.
Οι κύκλοι αυτοί του Ήλιου διαρκούν περί τα 11 χρόνια, και είναι ένα φυσικό φαινόμενο, το οποίο δεν επηρεάζει τον πλανήτη μας σε σημαντικό βαθμό.
Αυτό που όμως μπορεί να τον επηρεάσει, και μάλιστα σημαντικά, είναι αν διαταραχθεί αυτή η περιοδικότητα των ηλιακών φάσεων. Αν δηλαδή έρθει μια στιγμή όπου οι δύο αυτοί κύκλοι, οι οποίοι δεν είναι απόλυτα σταθεροί, συμπέσουν και ακυρώσουν ο ένας τον άλλον. Κάτι που, όπως φαίνεται, θα συμβεί μετά το 2030. Και που, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των επιστημόνων, θα οδηγήσει σε μία νέα «μίνι» εποχή των παγετώνων.
Κάτι που θυμίζει αρκετά μία αντίστοιχη κατάσταση που είχε βιώσει ο πλανήτης μεταξύ 1646 και 1715, όταν μεγάλο μέρος της Βόρειας Ευρώπης είχε πολύ παγωμένους χειμώνες με χιόνια και στις πολύ πιο χαμηλές περιοχές για όλον τον χρόνο ενώ και οι παγετώνες των Άλπεων είχαν φθάσει στο μέγιστο σημείο που έχει καταγραφεί στην Ιστορία. Πολλά φαινόμενα εμφανίστηκαν στην Ευρώπη εκείνη την περίοδο (που οι επιστήμονες ονομάζουν «Τhe Maunder Minimum»), όπως για παράδειγμα το πρωτοφανές πάγωμα του ποταμού Τάμεση το 1677.
Οι επιστήμονες κάνουν λόγο για μείωση της ηλιακής δραστηριότητας κατά 60% στη δεκαετία του 2030, κάτι που θα οδηγήσει σε πτώση της μέσης θερμοκρασίας στον πλανήτη. Δεν είναι απίθανο, δε, να οδηγήσει σε φαινόμενα που θα θυμίσουν πολύ όλα όσα έγιναν 300 χρόνια πριν στην Ευρώπη.
phgh:24wro
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου