Αφού το τέλος αυτής της διαδρομής θα είναι η δραχμή, γιατί το κουράζουμε; Δεν βγήκαμε όταν ήμασταν ισχυροί το 2010. Δεν βγαίνουμε τώρα που ψηφίσαμε συνειδητά «ΟΧΙ», που ακόμα διατηρούμε τις περιουσίες μας και είμαστε λίγο χρεωμένοι σε ατομικό επίπεδο. Πότε περιμένουμε να βγούμε;
Πότε θα βγούμε; Όταν θα έχουμε χάσει μεγάλο μέρος των ατομικών περιουσιών μας και
θα είμαστε καταχρεωμένοι σε ατομικό επίπεδο στους δανειστές, μέσω των οφειλών μας στο αδηφάγο κράτος και στις τράπεζες που βάζουν ενέχυρο τις οφειλές μας για να παίρνει δανεικά μέσω των τραπεζών το κράτος;Περιμένουμε την ανάπτυξη; Ποιος θα την φέρει; Θα την φέρει μήπως η αύξηση των φόρων, η αύξηση των εισφορών, η αύξηση των χαρατσιών, η αύξηση των τιμών και ταυτόχρονα η πτώση των αμοιβών, των μισθών και των συντάξεων, καθώς και η ελεγχόμενη από τους δανειστές ρευστότητα; Μα και ένα μικρό παιδί ξέρει ότι η οικονομική ανάπτυξη, δηλαδή η αύξηση της παραγωγής, έρχεται μόνο μέσω της αύξησης της ζήτησης. Δηλαδή μόνο όταν αυξάνονται τα διαθέσιμα εισοδήματα.
Συνεχίζουμε λοιπόν τον φαύλο κύκλο. Συνεχίζουμε με γρηγορότερο ρυθμό το οικονομικό σπιράλ θανάτου.
phgh:http://hassapis-peter.blogspot.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου