Της Frances Coppola - Όπως αναφέρει η σημερινή έκδοση της «Deutsche Wirtschafts Nachrichten»
«Η ταπείνωση της Ελλάδα κατά τη σύνοδο κορυφής δεν ήταν ένα ατύχημα. Είναι μέρος του προγράμματος που επιδιώκει από καιρό ο Βόλφγκανγκ : Ο ίδιος θεωρεί ότι η ΕΕ στη σημερινή της μορφή είναι μη-λειτουργική. Ο ίδιος δεσμεύεται να δημιουργήσει μια στενή πολιτική ένωση. Αυτό είναι δυνατό μόνο με επιλεγμένες χώρες. Στο τέλος θα φανεί ποιες απ’ αυτές ταιριάζουν με τη Γερμανία και ποιες όχι. Το Grexit είναι ήδη προγραμματισμένο. Θα ακολουθήσουν και άλλες χώρες-μέλη. Το τραπεζομάντιλο κόβεται. Αμετάκλητα.»
Ας επανεξετάσουμε το πώς βλέπουμε τη γερμανική στρατηγική και το κατά πόσον η πρόθεση της είναι να αναγκάσει την Ελλάδα να βγει από το ευρώ. Την Κυριακή, φάνηκε σαν η Γερμανία να είχε ήδη συνθηκολογήσει, όπως λέει ο GideonRachman στους FT:
«Αν κάποιος έχει συνθηκολογήσει, είναι η Γερμανία. Η γερμανική κυβέρνηση έχει μόλις συμφωνήσει, κατ ‘αρχήν, σε ένα ακόμα πακέτο διάσωσης πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ στην Ελλάδα – το τρίτο μέχρι στιγμής. Σε αντάλλαγμα, έχει λάβει υποσχέσεις της οικονομικής μεταρρύθμισης από την ελληνική κυβέρνηση, που καθιστά σαφές ότι διαφωνεί ριζικά με όλα όσα έχουν μόλις συμφωνηθεί. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα κάνει σαφώς ό, τι μπορεί για να ματαιώσει τη συμφωνία που υπέγραψε πρόσφατα. Αν αυτό είναι μια γερμανική νίκη, θα απεχθανόμουν να δω μια ήττα.»
Μην βιαζόμαστε όμως. Καθώς οι συνομιλίες προχώρησαν το βράδυ της Κυριακής, ο στόχος της ελληνικής πλευράς – και μάλιστα από τους παρατηρητές σε όλο τον κόσμο – μετατοπίστηκε από την επίτευξη μιας βιώσιμης συμφωνίας για την Ελλάδα στην αποφυγή Grexit, ανοιχτά στο πλαίσιο της ατζέντας. Η συμφωνία που τελικά εγκρίθηκε δεν είναι βιώσιμη. Ο καθένας το γνωρίζει αυτό. Ήταν κάτι που εκφράστηκε όχι μόνο από αριστερά φιλικά προσκείμενους διακεκριμένους οικονομολόγους, αλλά και από την ίδια την WallStreet. Είναι αμφίβολο αν η ελληνική κυβέρνηση θα είναι σε θέση να πάρει την πρώτη δόση των αμφισβητούμενων απαιτήσεων μέσω του δικού της κοινοβουλίου την Τετάρτη 15 Ιουλίου, και αν δεν το κάνει τότε το «deal» αυτό εκ των πραγμάτων θα σπάσει. Και όπως έχω γράψει, το ΔΝΤ ξεφτίζει όλο και περισσότερο, επισημαίνοντας ότι η πρόσφατη επιδείνωση της οικονομίας στην Ελλάδα καθιστά το προφίλ του χρέους από τη νέα συμφωνία μη βιώσιμο:
«Η δραματική επιδείνωση στη βιωσιμότητα του χρέους δείχνει καταφανώς την ανάγκη για ελάφρυνση του χρέους σε μια κλίμακα που θα πρέπει να προχωρήσει πολύ περισσότερο, από ότι έχει ήδη προβλεφθεί μέχρι σήμερα – και ό, τι έχει προταθεί από τον ESM,” ανέφερε το ΔΝΤ, σχετικά με το ταμείο μηχανισμού διάσωσης της Ευρωπαϊκής Σταθερότητας.
Οι Ευρωπαϊκές χώρες θα πρέπει να δώσουν στην Ελλάδα μια περίοδο χάριτος 30 ετών για την εξυπηρέτηση ολόκληρου των ευρωπαϊκού της χρέους, συμπεριλαμβανομένων των νέων δανείων, και μια ιδιαίτερα δραματική επέκταση της παράτσης, ή αλλιώς να κάνουν ρητές ετήσιες δημοσιονομικές μεταβιβάσεις προς τον ελληνικό προϋπολογισμό ή να δέχονται «βαθιά προκαταβολικά κουρέματα” για τα δάνειά τους προς την Αθήνα, ανέφερε η έκθεση.
Παρά το γεγονός ότι οι ηγέτες των Ευρωπαϊκών κρατών αναγνώρισαν ότι υπάρχουν «σοβαρές ανησυχίες σχετικά με τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους», καμιά ελάφρυνση του χρέους δεν συμπεριλαμβάνεται στη νέα συμφωνία. Αυτό αναφέρεται ως «δυνατότητα» μετά την ολοκλήρωση της πρώτης επιτυχούς επανεξέτασης του προγράμματος, αν αποκλειστούν τα “haircuts”:
Έναντι αυτού , στο πλαίσιο ενός ενδεχόμενου μελλοντικού προγράμματος ESM, και σύμφωνα με το πνεύμα της δήλωσης του ίδιου του Eurogroup τον Νοέμβριο του 2012, toEurogroup είναι έτοιμο να εξετάσει το ενδεχόμενο, εάν είναι απαραίτητο, για πιθανά πρόσθετα μέτρα (όσο το δυνατόν μεγαλύτερη περίοδος χάριτος και προθεσμίες πληρωμών) με στόχο τη διασφάλιση ότι οι ακαθάριστες δανειακές ανάγκες είναι ακόμα σε βιώσιμο επίπεδο.
Αυτά τα μέτρα θα εξαρτηθούν από την πλήρη εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων που θα συμφωνηθούν σε ένα πιθανό νέο πρόγραμμα και θα πρέπει να εξεταστούν μετά την πρώτη θετική ολοκλήρωση της επανεξέτασης. Η Σύνοδος Κορυφής της Ευρωζώνης τονίζει ότι δεν μπορεί να γίνουν ονομαστικά κουρέματα του χρέους
Δεδομένου ότι οι πιθανότητες να πετύχει η Ελλάδα τους δημοσιονομικούς αυτούς στόχους είναι σχεδόν μηδενικές, δεδομένου του βομβαρδισμού της οικονομίας της κατά τις δύο τελευταίες εβδομάδες και το ενδεχόμενο οι τράπεζες της να συνεχίσουν να παραμένουν κλειστές και τα “capitalcontrols” να είναι σε ισχύ τουλάχιστον μέχρι το φθινόπωρο και κατά πάσα πιθανότητα έως το 2016, δεν υπάρχει συγκεκριμένος τρόπος προκειμένου να είναι εφικτή μια επιτυχημένη αναθεώρηση του προγράμματος. Ως εκ τούτου, η ελάφρυνση του χρέους θα παραμείνει σταθερά εκτός του πλάνου της ημερήσιας διάταξης, και ως εκ τούτου οι Έλληνες μπορεί να κατηγορηθούν για αυτό. Επομένως το Grexit δεν είναι δυνατό να αποφευχθεί, απλώς να καθυστερήσει
Όμως η παρέμβαση του ΔΝΤ προκαλεί την αυτοκαταστροφή ολόκληρου του deal. Η δεύτερη παράγραφος στη δήλωση Eurosummit έχει ως εξής:
«Ένα κράτος μέλος της ευρωζώνης το οποίο ζητεί χρηματοδοτική συνδρομή από το ΕSM αναμένεται να απευθύνει, εφόσον είναι δυνατόν, ανάλογο αίτημα προς το ΔΝΤ. Αυτό αποτελεί προϋπόθεση για το Eurogroup να συμφωνήσει για ένα νέο πρόγραμμα ESM. Ως εκ τούτου, η Ελλάδα θα ζητήσει τη συνέχιση της στήριξης του ΔΝΤ (παρακολούθηση και χρηματοδότηση) από τον Μάρτιο το 2016.»
Οι κανόνες του ΔΝΤ δεν του επιτρέπουν να δανείσει όπου το χρέος δεν είναι βιώσιμο. Το έκανε στην Ελλάδα το 2010 και το 2012, παρά τις ενδείξεις ότι το χρέος ήταν βιώσιμο, λόγω των συστημικών κινδύνων στο ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα. Αλλά η ΕΕ μας διαβεβαιώνει ότι οι συστημικοί κίνδυνοι έχουν αντιμετωπιστεί και οι τράπεζες είναι θωρακισμένες με δικλείδες προστασίας. Πράγματι, πώς θα μπορούσε ακόμη και ένα προσωρινό Grexit να θεωρηθεί ως «plan Β» από την ηγεσία του ευρώ, αν και αυτό δεν ήταν μια πιθανότητα; Ως εκ τούτου, αν και η Ελλάδα μπορεί να ζητήσει στήριξη του ΔΝΤ, δεν πρόκειται να την πάρει, εκτός εάν η αναδιάρθρωση του χρέους περιλαμβάνεται στο πρόγραμμα εκ των προτέρων. Αυτό ισχύει είτε παρέχεται είτε όχι ενδιάμεση χρηματοδότηση προκειμένου να επιτρέψει στην Ελλάδα να ρυθμίσει τις ληξιπρόθεσμες οφειλές του ΔΝΤ.
Έτσι, για τον Δρ.Σόιμπλε, το ρυθμιστικό σχέδιο προχωρά καλά. Οι Έλληνες θα πρέπει είτε να αναγκαστούν να φύγουν γιατί παρέλειψαν να συμμορφωθούν με τις απαιτήσεις του προγράμματος (σε αυτή την περίπτωση είναι δικό τους σφάλμα), ή επειδή ολόκληρο το πρόγραμμα θα αποτύχει, διότι το ΔΝΤ αρνείται να συνεισφέρει. Είτε έτσι είτε αλλιώς, θα επιτύχει τον στόχο του για την εξάλειψη της Ελλάδας από την Ευρωζώνη. Και – το σημαντικότερο – Γερμανία θα αποφύγει την όποια ευθύνης για το αποτέλεσμα αυτό.
Όμως τι θα λέγαμε για τον ισχυρισμό της DeutscheWirschaftNachrichten ότι “οι άλλοι θα ακολουθήσουν»; Έχει διασφαλιστεί η αποφυγή μετάδοσης του πλάνου εξόδου και από άλλα κράτη-μέλη;
Κατά μία έννοια, έχει: Η άτακτη αποκλιμάκωση της Ευρωζώνης είναι πλέον απίθανη. Αλλά επειδή η δυνατότητα των χωρών εξόδου από το ευρώ είναι πλέον ανοιχτά αποδεκτή, έχουμε την μετάδοση ενός μόνιμου κινδύνου να ελλοχεύει στο δημόσιο χρέος και την αύξηση των επιτοκίων στις χώρες αυτές. Κάτι τέτοιο είναι αναπόφευκτο. Και αυτό συνάδει με τον σκοπό του Δρ. Σόιμπλε πολύ καλά. Σφίγγει τις βίδες των ελλειμμάτων των κρατών , καθιστώντας την ανάκτησή τους πιο αβέβαιη, την δημοσιονομική θέση τους πιο εύθραυστη και την πολιτική τους κατάσταση περισσότερο διαταραγμένη . Αν προσπαθήσουν να ξεφύγουν από το γερμανικό ζουρλομανδύα, οι τράπεζες τους μπορεί να χρεοκοπήσουν όπως στην Ελλάδα, καταστρέφοντας τις οικονομίες τους και αυξάνοντας το χρέος τους σε μη βιώσιμα επίπεδα. Όπως η Ελλάδα, να μπορούν στη συνέχεια να αναγκαστούν να βγουν απ’ τη ζώνη λόγω της μη τήρησης των δημοσιονομικών στόχων. Όσοι επιθυμούν να αποφευχθεί αυτό το μοιραίο αποτέλεσμα πρέπει να «γίνουν λίγο περισσότερο Γερμανία».
Θα δούμε ποιοι στηρίζουν το «όνειρο» του Δρ Σόιμπλε. Φοβάμαι για εκείνους που δεν θα το κάνουν, αλλά φοβάμαι ακόμη περισσότερο για εκείνους που θα το στηρίξουν. Εάν ο Δρ Σόιμπλε κατορθώσει να θέσει το σχέδιο του σε ισχύ, θα δημιουργήσει μια γερμανική ηγεμονία με υποτελή κράτη. Και την τελευταία φορά που είχαμε ένα τέτοιο αποτέλεσμα δεν κατέληξε και τόσο καλά, έτσι δεν είναι;
Ο κόσμος παρακολουθεί τα γεγονότα των τελευταίων δύο εβδομάδων με αυξανόμενη αγωνία και φρίκη, από τη χρήση των τραπεζών ως όπλα για τα ψυχολογικά βασανιστήρια ενός εκλεγμένου αντιπροσώπου μιας κυρίαρχης χώρας. Ακόμα και ο Πίτερ Καζιμίρ, ο υπουργός Οικονομικών της Σλοβακίας, έγραψε σε “tweet” ότι η Ελλάδα άξιζε την ταπείνωση της αυτή ως τιμή «Ελληνικής Άνοιξης» – μια αναφορά στην Άνοιξη της Πράγας το 1968, που τελείωσε όταν η Σοβιετική Ένωση εισέβαλε στην Τσεχοσλοβακία:
Η ηγεσία της Ευρωζώνης δεν έστειλε τανκς στους δρόμους της Αθήνας, αλλά ποιος χρειάζεται τανκς όταν έχεις τον απόλυτο έλεγχο των τραπεζών μιας χώρας;
Ως Ευρωπαία, ντρέπομαι για ό,τι έγινε. Η Ευρωζώνη έχει προχωρήσει αρκετά βήματα πιο κοντά στον ολοκληρωτισμό.
phgh:ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ - ΕΛΛΑΔΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου