Επιτροπή Αλήθειας Δημόσιου Χρέους
«Η αξιοπρέπεια του λαού βαραίνει περισσότερο από το παράνομο, αθέμιτο, επονείδιστο και μη βιώσιμο χρέος»! Με τη φράση αυτή ξεκινά το προοίμιο του προκαταρκτικού πορίσματος της Επιτροπής Αλήθειας του Δημόσιου Χρέους, η οποία ουσιαστικά συμπυκνώνει την επί δυόμισι μήνες έρευνα των μελών αυτής. Ξένοι αλλά και Ελληνες επιστήμονες, υπό την αιγίδα της Ζωής Κωνσταντοπούλου, συνέταξαν, με αρκετές δυσκολίες λόγω απροθυμίας ορισμένων, όπως λόγου χάρη του Γιάννη Στουρνάρα, μια πρώτη εμπεριστατωμένη έκθεση, που αποτελείται από εννιά κεφάλαια. Σε αυτά δίνονται όλα τα απαραίτητα επιχειρήματα για τον Αλέξη Τσίπρα και γενικότερα για την κυβέρνηση, προκειμένου να έχει ακόμα ένα διαπραγματευτικό χαρτί έναντι των δανειστών.
Πιο συγκεκριμένα, όλα τα στοιχεία που παρουσιάζονται στην προκαταρκτική έκθεση καταδεικνύουν, σύμφωνα με την επιτροπή, ότι η Ελλάδα όχι μόνο δεν είναι σε θέση να πληρώσει το χρέος, αλλά και δεν πρέπει να το πληρώσει. «Πρωτίστως διότι το χρέος που προκάλεσαν οι ρυθμίσεις που επέβαλε η τρόικα παραβιάζει ευθέως τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα των κατοίκων της Ελλάδας και ως εκ τούτου η Ελλάδα δεν πρέπει να πληρώσει αυτό το χρέος διότι είναι παράνομο, αθέμιτο και επονείδιστο» αναφέρεται χαρακτηριστικά. Προστίθεται δε ότι «τα ποσά που διατέθηκαν μέσω των προγραμμάτων διάσωσης (Μνημόνια) του 2010 και του 2012 ελέγχονταν από το εξωτερικό μέσα από περίπλοκες διευθετήσεις, οι οποίες απέκλειαν κάθε δημοσιονομική αυτονομία».
Προς επίρρωσιν τούτου, ο επιστημονικός προϊστάμενος της επιτροπής Ερίκ Τουσέν, κατά τη διάρκεια της πρόσφατης συνέντευξης Τύπου, υπογράμμισε με έμφαση ότι «τα 215 δισ. του μνημονιακού δανείου, όπως επίσης και τα 27 δισ. των ομολόγων της ΕΚΤ θα πρέπει να διαγραφούν». Μάλιστα, κατόπιν της σχετικής έρευνας αποκαλύφθηκε ότι από το συνολικό ποσό των «κεφαλαίων διάσωσης» στην κάλυψη των τρεχουσών δημόσιων δαπανών κατευθύνθηκε λιγότερο από τα 10% όσων εισπράχθηκαν.
Αναλυτικότερα, στο πρώτο κεφάλαιο της έκθεσης επεξηγείται ότι η εκτόξευση του δημόσιου χρέους «οφειλόταν μάλλον στην πληρωμή εξαιρετικά υψηλών επιτοκίων δανεισμού στους πιστωτές, στις υπερβολικά υψηλές και αδικαιολόγητες στρατιωτικές δαπάνες, στην απώλεια φορολογικών εσόδων εξαιτίας των αθέμιτων εκροών κεφαλαίου, στην ανακεφαλαιοποίηση ιδιωτικών τραπεζών από το κράτος και στις διεθνείς ανισορροπίες οι οποίες δημιουργήθηκαν από την ελαττωματική σχεδίαση της ίδιας της Νομισματικής Ενωσης».
Το δεύτερο κεφάλαιο καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η πρώτη δανειακή σύμβαση, του 2010, επί Γιώργου Παπανδρέου, αποσκοπούσε πρωταρχικά στη διάσωση των ελληνικών και άλλων ευρωπαϊκών ιδιωτικών τραπεζών. Στο τρίτο και το όγδοο κεφάλαιο παρουσιάζονται τα χαρακτηριστικά των δανείων. Για παράδειγμα, η επιτροπή εκτιμά ότι «το χρέος προς το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο πρέπει να χαρακτηριστεί παράνομο διότι η σύναψή του έγινε κατά παράβαση του καταστατικού του ίδιου του ΔΝΤ, ενώ επιπλέον οι όροι του παραβιάζουν το ελληνικό Σύνταγμα, το διεθνές εθιμικό δίκαιο και τις συνθήκες τις οποίες έχει κυρώσει η Ελληνική Δημοκρατία, όπως επίσης και αυτό προς την ΕΚΤ, κ.ο.κ. Στο τέταρτο κεφάλαιο αναλύεται το γεγονός ότι «οι μηχανισμοί αυτοί δημιούργησαν ένα βαρύ φορτίο νέου χρέους προς τα άλλα κράτη της ευρωζώνης και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΕΤΧΣ, EFSF), ενώ παράλληλα παρήγαγαν καταχρηστικά κόστη, βαθαίνοντας έτσι ακόμη περισσότερο την κρίση».
Σημαντικό κομμάτι της έκθεσης αποτελεί το πέμπτο κεφάλαιο, καθώς ουσιαστικά «καταρρίπτεται» ο μύθος περί βιώσιμου δημόσιου χρέους. Ειδικότερα, όπως υπογραμμίζεται, η μείωση του ΑΕΠ σε συνδυασμό με την αύξηση του δημόσιου δανεισμού επιβάρυνε την αναλογία δημόσιου χρέους / ΑΕΠ, καθιστώντας έτσι το δημόσιο χρέος ακόμη λιγότερο βιώσιμο. Την ίδια ώρα, στο επόμενο κεφάλαιο αναλύονται οι επιπτώσεις των «δραστικών προσαρμογών» που επιβλήθηκαν στην ελληνική οικονομία και σε ολόκληρη την κοινωνία, «προκαλώντας ραγδαία υποβάθμιση του επιπέδου ζωής και παραμένουν ασύμβατες προς την κοινωνική δικαιοσύνη, την κοινωνική συνοχή, τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα».
Στο έβδομο κεφάλαιο η επιτροπή ασχολείται εκτενώς με τις δανειακές συμβάσεις και αναλύει ότι υπήρξε παραβίαση των ανθρώπινων δικαιωμάτων από την πλευρά τόσο της ίδιας της Ελλάδας όσο και των δανειστών της, δηλαδή των (πιστωτριών) χωρών της ευρωζώνης, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, που επέβαλαν τα μέτρα αυτά στην Ελλάδα.
«Αδικοι όροι»
Η έκθεση κλείνει με τη νομική θεμελίωση της αποκήρυξης και της αναστολής πληρωμών του ελληνικού δημόσιου χρέους. Επί παραδείγματι, οι συντάκτες επικαλούνται την «επιβολή άδικων και ανεπιεικών όρων, οι οποίοι κατάφωρα παραβιάζουν το Σύνταγμα και την εθνική κυριαρχία, αλλά και το δικαίωμα το οποίο αναγνωρίζει το διεθνές δίκαιο στο κράτος να παίρνει μέτρα ενάντια σε παράνομες ενέργειες δανειστών, οι οποίες πλήττουν τη δημοσιονομική κυριαρχία του».
Αλέξανδρος Διαμάντης
phgh : dimokratianews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου