Στο δικό μου μυαλό, ο μόνος δρόμος είναι να δηλώσετε αδυναμία πληρωμής αυτών των χρεών που επεβλήθησαν στην Ελλάδα, το χρέος που δημιουργήθηκε από την εκτύπωση χρήματος από την ΕΚΤ και να κινηθείτε προς το δικό σας νόμισμα, όπου οι εθνικές νομισματικές αρχές θα μπορούν να οργανώσουν νομισματική πολιτική προς όφελος της οικονομικής ανάπτυξης. Γιατί τώρα η Ελλάδα δεν έχει εργαλεία να χρηματοδοτήσει την οικονομική ανάπτυξη. Το τραπεζικό σύστημα λειτουργεί ως αντλία μεταφοράς χρήματος από την Ελλάδα στην Ευρώπη. Και η ευρωπαϊκή γραφειοκρατία διευθύνει αυτό το μηχάνημα.
Ασφαλώς η κατάσταση είναι πολύ περίπλοκη και δραματική. Το πρόβλημα έγκειται στο ότι, στην ΕΕ, η μακροοικονομική πολιτική της ευρωπαϊκής γραφειοκρατίας ασκείται προς όφελος των μεγάλων επιχειρήσεων. Αυτές έχουν απεριόριστη πρόσβαση στις πιστώσεις που δημιουργεί η ΕΚΤ μέσω των μεγαλύτερων ευρωπαϊκών εμπορικών τραπεζών. Σε μια τέτοια κατάσταση οι μεσαίες και μικρές επιχειρήσεις, που είναι πολύ σημαντικές για οικονομίες όπως η ελληνική, δεν έχουν ελπίδα επιβίωσης. Γιατί δεν έχουν ευκαιρία πρόσβαση σε φτηνές πιστώσεις, όπως οι μεγάλες επιχειρήσεις. Η ΕΕ σχεδιάστηκε να στηρίξει τις μεγάλες ευρωπαϊκές και αμερικανικές επιχειρήσεις, που έχουν την έδρα τους στις ΗΠΑ, τη Γερμανία και το Ηνωμένο Βασίλειο, και, μερικές, στη Γαλλία και την Ιταλία. Αυτές έχουν τη δυνατότητα να κατακτήσουν όλη την ευρωπαϊκή αγορά πιέζοντας τις μεσαίες και μικρές επιχειρήσεις.
Αυτός είναι ο λόγος που η Ελλάδα έχασε τη βιομηχανία της, γιατί η οικονομία της είναι μάλλον μικρή για μεγάλες επιχειρήσεις, και δεν είχε μεγάλες επιχειρήσεις. Το ίδιο συμβαίνει και στην ανατολική Ευρώπη, που άνοιξε στη Δύση και μπήκε στην ΕΕ. ‘Ολο το ενεργητικό της αν. Ευρώπης ελέγχεται τώρα από μεγάλες ευρωπαϊκές και αμερικανικές εταιρείες. Η ανατολική και η νότια Ευρώπη δεν μπόρεσαν να ανταγωνισθούν τις μεγάλες διεθνείς επιχειρήσεις που έχουν την έδρα τους στις ΗΠΑ κα το Ηνωμένο Βασίλειο και, μερικώς, στη Γερμανία, τη Γαλλία και την Ιταλία. Αυτό οδήγησε σε αρνητικό εμπορικό ισοζύγιο και υποχρέωσε την Ελλάδα και μερικές ακόμα χώρες να παίρνουν όλο και περισσότερες πιστώσεις για να διατηρήσουν το βιοτικό επίπεδο και να επιδοτήσουν βιομηχανίες που δεν μπορούσαν να ανταγωνιστούν.
Το σύστημα ήταν μερικά σχεδιασμένο υπέρ των ΗΠΑ και της Γερμανίας, μερικά για ορισμένες άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Στην Ιταλία π.χ. βλέπετε την πλήρη καταστροφή των μεσαίων επιχειρήσεων. Ακόμα και στα πιο ευημερούντα, πλούσια τμήματα βλέπετε πολλές οικογενειακές επιχειρήσεις που έκλεισαν. Μόνο οι μεγάλες επιχειρήσεις ελέγχουν τις αγορές. Αλλά στην Ελλάδα δεν έχετε ούτε αυτή τη δυνατότητα, λόγω του μεγέθους της οικονομίας, γεγονός που οδηγεί στην αποβιομηχάνιση και αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα. Γιατί, ακόμα κι αν φύγετε από το ευρώ και αποκαταστήσετε το εθνικό χρηματοδοτικό σύστημα, το πρόβλημα-κλειδί είναι πως θα οργανώσετε τη χρηματοπιστωτική υποστήριξη για την οικονομική δραστηριότητα. Το πρόβλημα είναι ποιά οικονομία μπορεί να αναπτυχθεί στις παρούσες συνθήκες.
Η τωρινή κατάσταση είναι απελπιστική γιατί δεν έχετε ανταγωνιστική βιομηχανία και δεν έχετε και χρηματοπιστωτικούς θεσμούς να ενισχύσετε την ανάπτυξη οικονομικής δραστηριότητας. Αν κάνετε το πρώτο βήμα να απαλλαγείτε από τη νομισματική ένωση και να δημιουργήσετε δικές σας χρηματοπιστωτικές, νομισματικές αρχές, τουλάχιστο θα αποκτήσετε εργαλεία για να χρηματοδοτήσετε την οικονομική επέκταση. Για να χρηματοδοτήσετε όμως επέκταση χρειάζεστε ανταγωνιστικούς οικονομικούς φορείς έτοιμους να αναπτυχθούν. Αυτό είναι πολύ δύσκολο μέσα στην ΕΕ όπου δεν έχετε καμιά εμπορική ή οικονομική ανεξαρτησία. ‘Ολη η εμπορική και οικονομική ρύθμιση γίνεται στις Βρυξέλλες.
Όσο οι Έλληνες είστε εντός ΕΕ, αυτό σημαίνει ότι όλες οι αποφάσεις που αφορούν την προστασία της εγχώριας αγοράς δεν μπορούν κατ’ αρχήν να ληφθούν στην Ελλάδα. Η Ελλάδα δεν έχει εργαλεία εμπορικής πολιτικής και προστασίας της εθνικής οικονομίας, ακόμα και στην περιοχή των τεχνικών standards. Η τεχνική ρύθμιση, η χρηματοπιστωτική ρύθμιση και η ρύθμιση της εσωτερικής αγοράς, όλα εξαρτώνται από τις ντιρεκτίβες των Βρυξελλών. Πράγμα που σημαίνει ότι απαλλασσόμενοι από τη νομισματική ένωση, θα σπρωχτείτε, από τη λογική αυτής της πράξης, να κάνετε και δεύτερο βήμα, να φύγετε από την ΕΕ.
Τώρα, τι μπορείτε να βρείτε αν βγείτε από την ΕΕ; Η δική μου ιδέα είναι ότι μπορείτε να βρείτε ευκαιρίες στην Ευρασιατική ολοκλήρωση, που σχεδιάζεται από τη Ρωσία, τη Λευκορωσία, το Καζαχστάν και επίσης τώρα την Αρμενία, την Κιργιζία και ορισμένες άλλες χώρες. Πρώτα από όλα εννοώ τη ζώνη ελευθέρου εμπορίου εντός των χωρών της ΚΑΚ (σ.σ. Κοινοπολιτεία Ανεξαρτήτων Κρατών, δημιουργήθηκε από τις πρώην σοβιετικές δημοκρατίες όταν διαλύθηκε η ΕΣΣΔ) και τις ειδικές σχέσεις που τώρα προσπαθούμε να οργανώσουμε με τις χώρες BRICKS, ιδιαίτερα την Κίνα, περιλαμβανομένης της Ευρασιατικής Τράπεζας Ανάπτυξης, της Τράπεζας για την Ανάπτυξη Υποδομών και ορισμένων άλλων χρηματοπιστωτικών θεσμών, που τώρα οργανώνονται, για να προωθήσουν την οικονομική ανάπτυξη σε όλη την ευρασιατική περιφέρεια.
Υπάρχουν όμως και άλλες ευκαιρίες για την Ελλάδα αν μιλάμε για ευρασιατική ολοκλήρωση. Η Ελλάδα έχει σαφή ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα συγκρινόμενη με τη Ρωσία και την Ευρασιατική Οιονομική ‘Ενωση. Πρώτα από όλα ο τομέας των υπηρεσιών και ιδίως του τουρισμού, όπου η Ελλάδα μπορεί στην πραγματικότητα να υποκαταστήσει όλους τους πόρους της ΕΕ που χρησιμοποιούνται τώρα από τις ρωσικές ομάδες. Αν η Ελλάδα είναι εντός της ευρασιατικής οικονομικής ολοκλήρωσης σημαίνει ότι δεν υπάρχουν φραγμοί για τους πολίτες της Ρωσίας, του Καζαχστάν, της Λευκορωσίας, να ταξιδέψουν στην Ελλάδα, να περάσουν καιρό εκεί, να επενδύσουν σε σπίτια, σε υπηρεσίες και αυτό είναι ένα πολύ σημαντικό ανταγωνιστικό πλεονέκτημα που μπορεί να προσφέρει η Ελλάδα στην Ευρασιατική οικονομική ένωση.
Δεύτερο, φυσικά, είναι η ελληνική τεχνογνωσία και οι ελληνικές ευκαιρίες στις μεταφορές. Υποφέρουμε επί αιώνες λόγω έλλειψης πρόσβασης στις θάλασσες. Η Ελλάδα έχει μια πολύ μεγάλη ιστορική εμπειρία κατάκτησης του θαλάσσιου εμπορίου.
Το τρίτο σημείο είναι η ελληνική γεωργία, που παράγει προϊόντα που δεν υπάρχουν καν στη ρωσική αγορά, όπως το κρασί, οι εληές κι ένα σωρό άλλα. Αυτό που βλέπουμε λοιπόν είναι ότι η Ελλάδα, συμμετέχοντας στην ευρασιατική οικονομική ολοκλήρωση, έχει σαφή ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα. Κι αυτά τα πλεονεκτήματα είναι πολύ ανταγωνιστικά για τους επενδυτές. Αν η Ελλάδα ενσωματωνόταν στην ευρασιατική οικονομική ένωση, είμαι βέβαιος ότι πολλοί επενδυτές από τη Ρωσία και τις άλλες χώρες της ευρασιατικής ολοκλήρωσης θα ήταν πολλοί ενεργοί στην Ελλάδα. Επίσης το ελληνικό επιχειρηματικό πνεύμα θα είχε μεγάλες ευκαιρίες στην ρωσική αγορά. Η Ελλάδα θα γινόταν ελκυστική και στους ευρωπαίους επενδυτές ως σημείο πρόσβασης στη ρωσική αγορά.
Υπάρχει ένα σχήμα, αν διαπραγματευθείτε με την ΕΕ στη βάση «να μιλήσουμε για μια πιο αποτελεσματική και δίκαιη συνεργασία», προτείνοντας στην ΕΕ το σχήμα «χρέος έναντι επενδύσεων». Που σημαίνει ότι το ελληνικό χρέος θα χρησιμοποιούνταν ως όχημα να έλξει επενδύσεις. Θα σήμαινε χρέος έναντι περιουσιακών στοιχείων. Θα μπορούσαν να προσφερθούν ορισμένα περιουσιακά στοιχεία σε Ευρωπαίους επενδυτές, να δουλέψουν για όλη την ευρασιατική αγορά. Aυτή η option όμως είναι πολύ σύνθετη και δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί στην παρούσα οικονομική κατάσταση της Ελλάδας. Γιατί το ύψος των ελληνικών περιουσιακών στοιχείων είναι μάλλον μικρό συγκρινόμενο με το ύψος του χρέους. Και για την Ελλάδα θα ήταν πολύ επικίνδυνο να χρησιμοποιήσει ένα τέτοιο σχήμα που μερικές φορές χρησιμοποιείται όταν μια χώρα δεν μπορεί να πληρώσει το χρέος της. Οι πιστωτές συνήθως πρότειναν ένα σχήμα να δοθούν περιουσιακά στοιχεία αντί του χρέους και να ανακτηθεί το χρέος μέσω των περιουσιακών στοιχείων.
Η ιδέα μου είναι ότι, αν η Ελλάδα κινηθεί προς την ευρασιατική ολοκλήρωση, η αξία των ελληνικών περιουσιακών στοιχείων θα αυξηθεί γιατί θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ως βάση επενδύσεων για ολόκληρη την ευρασιατική αγορά.
Ασφαλώς αυτά που προτείνω είναι μια διαδικασία με κινδύνους, αλλά σε μια κατάσταση υβριδικού πολέμου που έχετε τώρα, διατρέχετε ούτως ή άλλως κίνδυνο! Και ο κίνδυνος είναι πολύ μεγαλύτερος όπως είστε τώρα ως Ελλάδα, παρά αν κινηθείτε προς ένα εθνικό χρηματοπιστωτικό σύστημα...
* Σύμβουλος προέδρου Πούτιν (αποσπάσματα από συνέντευξη στον δημοσιογράφο Δημήτρη Κωνσταντακόπουλο)
phgh:greeknation.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου