Αλλαγή ηγεσίας στο ΓΕΕΘΑ μετά από τέσσερα χρόνια. Αλλαγή πορείας θα έχουμε όμως ή θα συνεχίζουμε να “αρμενίζουμε” σε λάθος κατεύθυνση ,υποστηρίζοντας με επιμονή ότι “ο γιαλός είναι στραβός”;
Τι θα κάνει ο νέος Α/ΓΕΕΘΑ Βαγγέλης Αποστολάκης; Θα πιάσει το τιμόνι ή θα “βολευτεί” με τον “στραβό γιαλό”;
Η μακρά περίοδος αρχηγίας Κωσταράκου ολοκληρώθηκε και στο οικοδόμημα των Ενόπλων Δυνάμεων δεν έχει προστεθεί ούτε ένα λιθαράκι. Αντιθέτως οι ζημιές που έχει υποστεί είναι σημαντικές και δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να αντιμετωπιστούν με “μερεμέτια”. Χρειάζεται αναστήλωση σ΄ όλους τους τομείς:
1. Ηθικό- Προσωπικό . Μπορούμε όλοι μας να παριστάνουμε τις στρουθοκάμηλους και να “παπαγαλίζουμε” ότι όλα στις Ένοπλες Δυνάμεις είναι τέλεια! Ότι η οικονομική κρίση δεν έχει αγγίξει τους στρατιωτικούς . Και το κυριότερο; Ότι ο τρόπος που η επίσημη Πολιτεία, τα ΜΜΕ κι ένα μέρος της κοινής γνώμης αντιμετωπίζουν τους στρατιωτικούς δεν έχει επηρεάσει ούτε στο ελάχιστο το ηθικό τους. Αυτό μπορεί να το υποστηρίζουν όσοι τα τελευταία χρόνια έχουν κλειστεί στους “γυάλινους πύργους” των Γενικών Επιτελείων και βγαίνουν απ΄ αυτούς μόνο για να συνοδεύσουν τον εκάστοτε ΥΕΘΑ σε κάποια εντυπωσιακή άσκηση -με πολλά στοιχεία σόου- των Ειδικών Δυνάμεων. Όσοι ζουν στον πραγματικό κόσμο γνωρίζουν την πραγματικότητα. Η οποία δεν είναι ευχάριστη.
2. Οπλοστάσιο. Το συμμάζεμα του οπλοστασίου των ΕΔ προσέκρουσε την τελευταία περίοδο σε επικίνδυνα πολιτικά “παιχνιδάκια” που απλά επιβεβαίωσαν την ανευθυνότητα με την οποία το πολιτικό μας σύστημα διαχειρίζεται τον σοβαρό τομέα της Εθνικής Άμυνας. Η προεκλογική περίοδος ,έκανε ακόμη πιο άσχημη τη κατάσταση με τα “παιχνιδάκια” να συνεχίζονται. Θα αναφερθούμε εκτενώς μετά από τις εκλογές.
Η κατάσταση είναι εξαιρετικά σοβαρή και τα προβλήματα συντήρησης και υποστήριξης κρίσιμων οπλικών συστημάτων απαιτούν άμεσες λύσεις.
Αποφάσεις εξίσου άμεσες απαιτούνται και για την “επόμενη μέρα” των εξοπλισμών των ΕΔ. Η γειτονική Τουρκία έχει ξεπεράσει κάθε όριο στον τομέα των εξοπλισμών. Προς Θεού κανείς δεν πρέπει να πέσει στην παγίδα μιας νέας “ποσοτικής εξίσωσης” εξοπλισμών σε σχέση με τη Τουρκία. Πρέπει όμως επιτέλους ,για πρώτη φορά ίσως στην μεταπολιτευτική μας ιστορία να αποφασίσουμε από τι ακριβώς κινδυνεύουμε και πως πρέπει να το αντιμετωπίσουμε. Θα ήταν καλό ο όποιος σχεδιασμός μας να έχει βάθος τουλάχιστον 10ετίας, αλλά αναγνωρίζουμε ότι στην παρούσα φάση αυτό μόνο ως ανέκδοτο μπορεί να ειπωθεί.
3.Αναδιοργάνωση. Δεν υπάρχουν περιθώρια άλλων αναβολών. Έπρεπε να έχει γίνει από το 2009 . Ας γίνει τουλάχιστον τώρα.
4. Νομοθετικό σταθερό πλαίσιο που θα εξασφαλίσει στην πραγματική ζωή κι όχι στα χαρτιά, αξιοκρατία σε μεταθέσεις -τοποθετήσεις στελεχών.
5. Μέτρα ανακούφισης του προσωπικού από τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης. Όχι άλλα συσίτια. Να βρεθούν γρήγορες και αποτελεσματικές λύσεις για το πρόβλημα στέγασης του προσωπικού. Υπάρχουν λύσεις που μπορούν να λειτουργήσουν άμεσα. Όχι άλλες εξαγγελίες.
6. Επανασχεδιασμός της στρατιωτικής εκπαίδευσης ,αν χρειαστεί από το μηδέν.
Πολλά ακόμη μπορούν να ειπωθούν, ας μείνουμε προς το παρον σ΄ αυτά.
Θα πουν κάποιοι ότι όλα αυτά απαιτούν πολιτικές αποφάσεις και δράσεις. Ναι , αλλά θα πρέπει η νέα ηγεσία του ΓΕΕΘΑ να καταλάβει ότι ο ρόλος και η αποστολή της δεν είναι να έχει ευχαριστημένο τον εκάστοτε υπουργό, αλλά να έχει στοιχειωδώς ικανοποιημένο το προσωπικό των ΕΔ. Και τα δύο δεν μπορούν να συμβούν ταυτόχρονα, γιατί για να “κουνηθεί” το πολιτικό σύστημα και να δώσει λύσεις ,χρειάζεται έναν Αρχηγό ΓΕΕΘΑ που κάθε μέρα μετά από την ενημέρωση στον ΥΕΘΑ θα του υπενθυμίζει όλα όσα πρέπει άμεσα να γίνουν για τις ΕΔ. Έναν Αρχηγό ΓΕΕΘΑ που θα εισηγείται λύσεις και δεν θα είναι απλώς σε ετοιμότητα για να ικανοποιήσει κάθε καπρίτσιο ,κάθε ΥΕΘΑ. Αρχηγό ΓΕΕΘΑ που θα έχει το όχι στο λεξιλόγιό του οταν βρίσκεται εντός του υπουργικού γραφείου. Αρχηγό που θα προστατεύσει τους ανθρώπους και τα μέσα των ΕΔ από άσκοπες αποστολές. Αρχηγό που θα παίξει ουσιαστικά και τον ρόλο του “συνδικαλιστή” των ανθρώπων που διοικεί κι όχι τον ρόλο του σιωπηλού εκτελεστή των παραγγελμάτων της πολιτικής ηγεσίας.
Δεν γνωρίζουμε τις προθέσεις του κ.Αποστολάκη. Ούτε τις φιλοδοξίες του. Ελπίζουμε ότι θα έχει κατανοήσει ότι έφθασε στην κορυφή της ιεραρχίας! Δεν υπάρχει παραπάνω! Αυτό που πρέπει να τον απασχολεί είναι οι …παρακάτω. Και να σκέφτεται κάθε μέρα πως θα τον θυμούνται όταν θα έρθει η ώρα να αποχωρήσει από την θέση του Α/ΓΕΕΘΑ. Αν τον ενδιαφέρει η υστεροφημία του στον χώρο των ΕΔ ,ίσως κάτι να καταφέρει . Αν πέσει θύμα του “ιού της εξουσίας” που στο ΓΕΕΘΑ είναι πολύ διαδεδομένος θα συνεχίζουμε να την πορεία μας προς τα βράχια επιμένοντας στην άποψη του άτιμου “στραβού γιαλού”.
ΥΓ. Όσοι σπεύσουν να μας παραπέμψουν στην πρώτη ομιλία του νέου Α/ΓΕΕΘΑ ,στην οποία αναφέρθηκε στο προσωπικό λέγοντας ότι αυτό αποτελεί την προτεραιότητά του θα απαντήσουμε ότι έχουμε κουραστεί από τις ομιλίες. Πόσο μάλλον το προσωπικό. Τα έργα αναμένουμε.
onalert
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου