Λάθος τίτλος...
Έπρεπε να γράφει: "Κρίμα νεοελλάκο, που για μια ακομη φορα, απέδειξες πόσο ανώριμος είσαι, που δεν κατάλαβες την παγίδα που έχει στηθεί από τα σκοτεινα κεντρα του Σιωνισμού και ψήφισες το Εβραιόπουλο, που μάζεψε κοντά του, όλα τα λαμογια του ΠΑΣΟΚ... από φοροφυγάδες Μητρόπουλους, μέχρι Κουρουμπλήδες... μέχρι αδελφές του ελεους... μέχρι Βαρουφάκηδες κουμπαροκολλητους των γαμημένων Παπανδρέου....μέχρι (κατα Χίο ¨ξεκωλιάρες" - μανάρι μου ν' αγιάσει το στόμα σου) Κατσέλες... μέχρι κολλητοΣημητάρια Χριστοδουλάκηδες... μέχρι..
ΡΕ ΔΕΝ Γ@$@4$$$.... ΠΟΥ ΠΙΣΤΕΨΑΤΕ ΠΩΣ Ο ΤΣΙΠΡΑΣ ΘΑ ΣΩΣΕΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!
Αυτος, θα βάλει το τελευταίο καρφί στην κάσα της, μόλις υπογραψει το 3ο Μνημόνιο, σε αγαστή συνεργασία με ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ - ΠΑΣΟΚ - ΒΟΘΡΟΛΗΜΑΤΟΠΟΤΑΜΙ!
ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΩΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΩΣΕΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.
ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΑΡΙΣΤΩΝ!
Καλλιόπη Σουφλή
Κρίμα για έναν λαό που τόλμησε δύο φορές μέσα σε έξη μήνες!
Κρίμα για έναν λαό που φάνηκε πιό ώριμος και αποφασισμένοςαπό την πολιτική του ηγεσία.
Κρίμα γιατί οι στιγμές κι οι συγκυρίες δεν επαναλαμβάνονται.
Τον Ιανουάριο κύριε πρωθυπουργέ δεν ήταν όλοι αριστεροί αυτοί που σας ψήφισαν. Για την ακρίβεια οι περισσότεροι δεν ήταν αριστεροί!
Σας ψήφισαν οι μεγαλύτεροι από σας γιατί είδαν στο πρόσωπό σας τον εαυτό τους πριν μεγαλώσει, πριν ''ωριμάσει'', πριν σαπίσει, πριν συνθηκολογήσει.
Πενηντάρηδες και βάλε, που αποφάσισαν μέσα από σας να κάνουν τηνοριστική ρήξη που κάποτε δεν τόλμησαν, και τώρα θέλησαν να εξιλεωθούν, να προσφέρουν στην νέα γενιά και τα παιδιά τους κατι περισσότερο από μιά ''εύκολη'' ζωή: μιά παρακαταθήκη, μιά μνήμη για το μέλλον!
Σας ψήφισαν οι μικρότεροι από σάς γιατί είδαν στο πρόσωπό σας αυτό που και κείνοι θάθελαν να γίνουν: οι αιώνιοι επαναστάτες, οι διαρκείς αμφισβητίες.
Τριαντάρηδες και βγάλε, που
είπανε να πιστέψουν πως τα πάντα δεν μπαίνουν σε ζυγαριά, πως η ζωήέχει κι άλλα μονοπάτια απ' αυτά που τους δείχνουν οι μεγαλύτεροι με τις πράξεις τους.
Τώρα οι πρώτοι στέκονται ενεοί, άλαλοι, βλέποντας να εξανεμίζεται η τελευταία τους ελπίδα να κερδίσουν πίσω την αθωότητα των νιάτων τους και να διορθώσουν τα λάθη που οι ίδιοι έκαναν και οι δεύτεροι θα έχουν πιά πειστεί πως δεν υπάρχει άλλος δρόμος, παρά εκείνος του υπολογισμού και του συμβιβασμού. Της συνθηκολόγησης.
Δεν είναι ότι πεθαίνει η ελπίδα.
Έτσι κι αλλιώς ετοιμοθάνατη ήταν.
Είναι ότι πεθαίνει η πίστη.
Πεθαίνει η διάθεση για αγώνα σε μιά χώρα που όλα τ' άλλα είναι ήδη νεκρά.
Και μένει ο υπολογισμός.
Η επίπλαστη ασφάλεια της κανονικότητας.
Μεγάλη η ζημιά κύριε πρωθυπουργέ.
Πολύ μεγάλη.
Κρίμα!...
"Ουδέν Σχόλιον"
phgh:http://attikanea.blogspot.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου