Το Αιγαίο καίγεται, η Δύση μοιάζει να έχει εγκαταλείψει την κυπριακή ΑΟΖ και οι Τούρκοι εφαρμόζουν ανενόχλητοι τα άνομα σχέδιά τους και την ίδια στιγμή οι Ευρωπαίοι "σύμμαχοί" μας πιέζουν την Κύπρο για διαμοιρασμό των εσόδων του φυσικού αερίου που φιλοξενούν τα κυπριακά ύδατα.
Η Ευρώπη φέρεται να πιέζει τη Λευκωσία για ένα είδος συνεκμετάλλευσης των ενεργειακών πόρων με το ψευδοκράτος, παρ' όλο που αυτό αποτελεί παρανόμως κατεχόμενο έδαφος και αποτελεί έναν ακόμα μοχλό πίεσης του αυταρχικού ισλαμικού καθεστώτος Ερντογάν.
Πληροφορίες προσθέτουν στη «Σημερινή» ότι πιέσεις για διαμοιρασμό των εσόδων του φυσικού αερίου χωρίς λύση του Κυπριακού ασκήθηκαν το τελευταίο διάστημα και από τη Γερμανία, προεδρεύουσα της ΕΕ αυτό το εξάμηνο (Ιουλίου – Δεκεμβρίου).Πίεση ασκείται το τελευταίο διάστημα από σημαντικούς εταίρους, αναφορικά με τη θέση που προκρίνει η Τουρκία, να προχωρήσει η Κυπριακή Δημοκρατία τώρα, δηλαδή χωρίς λύση του Κυπριακού, σε συμφωνία με τo ψευδοκράτος, για διαμοιρασμό των εσόδων από το φυσικό αέριο (ενός είδους ίση συνεκμετάλλευση).
Σύμφωνα με πληροφορίες της «Σημερινής», την τουρκική θέση μετέφερε και ο ύπατος εκπρόσωπος για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας και Αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζοζέπ Μπορέλ στον Υπουργό Εξωτερικών Νίκο Χριστοδουλίδη στις Βρυξέλλες κατά τις εργασίες του Συμβουλίου Εξωτερικών Υποθέσεων της ΕΕ.
Η πρόταση προφανώς αφορά τυχόν κοιτάσματα στις περιοχές της ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας, όπου πραγματοποιεί έρευνες είτε η Κύπρος είτε η Τουρκία, δήθεν εκ μέρους των Τ/Κ, και όχι στις περιοχές της Κυπριακής Δημοκρατίας που διεκδικεί η Τουρκία για λογαριασμό της!
Καθώς η χρονική συγκυρία των ευρωπαϊκών πιέσεων στην Κύπρο δεν είναι καθόλου τυχαία, είναι πολύ πιθανό αντίστοιχες ενέργειες να υλοποιούνται και στην Ελλάδα, λόγω της κρίσης που βρίσκεται σε εξέλιξη στο Καστελόριζο.
Η Ευρώπη ακολουθεί διαχρονικά την τακτική των ηττημένων, δηλαδή του κατευνασμού, πιέζοντας για συνεκμετάλλευση στην Κύπρο με σκοπό να "καλοπιάσει" την Άγκυρα και να οδηγηθούμε σε αποκλιμάκωση.
Με ποιο κόστος όμως θα υλοποιηθεί αυτή η αποκλιμάκωση;
Η συνεκμετάλλευση των πόρων φυσικού αερίου στην κυπριακή ΑΟΖ και κατ' επέκταση στην ελληνική οδηγεί αναπόφευκτα σε οικονομικές, στρατηγικές και διπλωματικές ήττες την Ελλάδα και τη Λευκωσία, με τη στάση των "εταίρων" να αποδεικνύει πως αν η Αθήνα δεν χειριστεί την κατάσταση σε θέση ισχύος, ο τουρκικός ιμπεριαλισμό θα συνεχίσει να προελαύνει στην περιοχή.
Συμφωνία-"πακέτο" για το Αιγαίο;
Η αποκλιμάκωση της έντασης θα περάσει μέσα από έναν διάλογο Ελλάδος και Τουρκίας για μια συζήτηση επί όλων των θεμάτων, για συμφωνία-πακέτο, όπως αναφέρει το philenews. Αυτός είναι ο στόχος της Άγκυρας, η οποία επιλέγει διά της ισχύος και τις προκλήσεις να αναγκάσει την Αθήνα να συρθεί σε έναν τέτοιο διάλογο, στην ατζέντα του οποίου θα είναι όλα τα θέματα που επιδιώκει να θέσει προς συζήτηση η κατοχική Τουρκία. Δηλαδή, ότι διεκδικεί παρανόμως και παραλόγως σε βάρος της Ελλάδος. Στη μεγάλη εικόνα θα είναι και η Κύπρος με έναν τρόπο που θα περνά αρχικά μέσα από τον γνωστό διακοινοτικό διάλογο και στη συνέχεια να συνδέεται με μια ενδεχόμενη συμφωνία-πακέτο.
Το γεγονός ότι τόσο η Ελλάδα όσο και η Τουρκία έχουν στρατιωτική ισχύ και ως εκ τούτου είναι πολύ πιθανόν ένα θερμό επεισόδιο, προκάλεσε κινητοποίηση πολλών διεθνών παικτών. Πρωτίστως προκάλεσε την παρέμβαση της Γερμανίας, η οποία αυτό το εξάμηνο προεδρεύει της Ε.Ε. ενώ σαφώς και υπάρχει ανησυχία στο στρατόπεδο του ΝΑΤΟ και των δυτικών εν γένει.
Η κατοχική Τουρκία, όπως παραδέχθηκε προσφάτως και ο Ιμπραχίμ Καλίν, θέλει να σύρει την Ελλάδα σε έναν διάλογο με τουρκικούς όρους. Η Άγκυρα ζητά να συζητηθούν όλα τα ζητήματα του Αιγαίου (!), των νησιών (αποστρατικοποίηση), των θαλάσσιων αρμοδιοτήτων, όπως και το θέμα των ερευνών και γεωτρήσεων στην Ανατολική Μεσόγειο. Περαιτέρω είναι και τα θέματα της μουσουλμανικής μειονότητας και η εκλογή μουφτή στη Θράκη. Είναι προφανές πως η Τουρκία θέλει διαμοιρασμό του Αιγαίου και ανατροπή της Συνθήκης της Λωζάνης σε ό,τι αφορά τις ελληνοτουρκικές σχέσεις.Σε διπλωματικό επίπεδο, οι πρώτες κινήσεις, που δεν φαίνεται να δόθηκε συνέχεια ήταν η τριμερής μυστική συνάντηση στο Βερολίνο με τη συμμετοχή του εκπροσώπου της καγκελαρίας, Γιαν Χέκερ, της διπλωματικής συμβούλου του Έλληνα Πρωθυπουργού, Ελένης Σουρανή και του εξ απορρήτων του Ερντογάν, Ιμπραχίμ Καλίν. Η γερμανική Προεδρία θέλησε να δώσει προτεραιότητα στον διάλογο με στόχο να αποφευχθεί περαιτέρω κλιμάκωση της έντασης. Δεν βρήκε από τουρκικής πλευράς πρόσφορο έδαφος, αν και η Άγκυρα άφησε ανοικτό παράθυρο. Η Τουρκία δεν αποκλείει τον διάλογο, αλλά χωρίς αυτό να σημαίνει πως θα σταματήσει την εφαρμογή των σχεδίων της.
Είναι ξεκάθαρο πως είτε διά της επιβολής είτε διά της συναίνεσης της ελληνικής πλευράς η Άγκυρα θέλει αυτά που αμφισβητεί και διεκδικεί να τα συζητήσει σε μια διαπραγμάτευση. Το καθεστώς Ερντογάν θέλει να ελέγξει την περιοχή πλήρως, στα πλαίσια της υλοποίησης των μεγαλεπήβολων σχεδιασμών του, της «Γαλάζιας Πατρίδας». Μια από τις επιδιώξεις του είναι η φιλανδοποίηση της Ελλάδος και της Κύπρου, που θεωρεί πως μπορεί να πετύχει διά της ισχύος και της επιβολής. Αυτό που επιδιώκει, ιδιαίτερα έντονα την τελευταία περίοδο, είναι να θέσει το δίλημμα: Είτε Ελλάδα και Κύπρος θα αποδεχθούν τη φιλανδοποίησή τους, είτε θα υπάρξει σύγκρουση.
Οι άλλοι διεθνείς παίκτες υποδεικνύουν αλλά και πιέζουν για έναρξη διαλόγου μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας. Δεν ασχολούνται με το περιεχόμενο και την ατζέντα, αλλά τους ενδιαφέρει να αποφευχθούν τα χειρότερα. Είναι προφανές πως στην προκειμένη περίπτωση οι πιέσεις θα στραφούν προς την Αθήνα, που από τη μια δηλώνει πως δεν συνομιλεί υπό την πίεση των προκλήσεων ενώ δεν φαίνεται να θέλει έναν εφ’ όλης της ύλης διάλογο
pentapostagma.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου