Ακολουθεί ολόκληρη η ομιλία Αναπληρωτή Υπουργού Εθνικής Άμυνας Δημήτρη Βίτσα κατά την τελετή παραλαβής των λειψάνων των νεκρών τουΦΑΕΘΩΝ στην Κύπρο:
«Θα ήθελα πριν ξεκινήσω την ομιλία μου να μου επιτραπεί να μοιραστώ μαζί σας τις σκέψεις και τα συναισθήματα μου προσερχόμενος σε αυτή την τελετή.
Σήμερα αισθάνθηκα όσο ποτέ άλλοτε την ανάγκη να αναφερθώ πρώτα, ανθρώπινα και προσωπικά στους συγγενείς και στις οικογένειες των πεσόντων της ακταιωρού ΦΑΕΘΩΝ.
Σεβαστοί Συγγενείς, Τιμούμε σήμερα με εθνική υπερηφάνεια, με βαθιά συγκίνηση και με τον προσήκοντα σεβασμό τους ηρωικώς πεσόντες Έλληνες στρατιωτικούς της ακταιωρού ΦΑΕΘΩΝ οι οποίοι με τις πράξεις τους κέρδισαν μία θέση στην Ιστορία.
Παράλληλα δεν λησμονούμε και τους δύο Έλληνες στρατιωτικούς τον Έφεδρο Ανθυπασπιστή Βασίλειο Κουκουσούλη και τον Επιλοχία Αθανάσιο Φωτόπουλο οι οποίοι στις ζωές τους όρισαν να φυλλάτουν Θερμοπύλες όπως αναφέρει ο ποιητής.
Οι δικές τους Θερμοπύλες ήταν τα εδάφη της Κύπρου, τα εδάφη του Ελληνισμού.
Δεν αποτελεί απλά μία υποχρέωση της πολιτικής ηγεσίας η σημερινή τελετή αλλά και ηθικό χρέος της να αποτίσει φόρο τιμής στα παλικάρια της Ελλάδας και της Κύπρου, που τόσο γενναιόδωρα και με αυταπάρνηση έδωσαν τη ζωή τους για την ελευθερία της Κύπρου.
α. Σημαιοφόρε Παναγιώτη Χρυσούλη
β. Υποκελευστή Σπυρίδων Αγάθε
γ. Υποκελευστή Νικόλαε Πανάγο
δ. Ναύτη Θεοδωράτε Παναγιώτη
ε. Ναύτη Καπαδούκα Νικόλαε
Δεν είστε παρόντες αλλά δεν είστε σίγουρα ΑΠΟΝΤΕΣ.
Κυρίες και Κύριοι,
Οι Έλληνες στρατιωτικοί δεν έπεσαν κατά τη διάρκεια ασκήσεων, αλλά κατά τη διάρκεια εθνικής αποστολής, υπέρ πίστεως και πατρίδος, όπως πέφτουν οι Ελληνίδες και οι Έλληνες όταν δίνουν τη μάχη για την εδαφική ακεραιότητα και την εθνική ανεξαρτησία, εκπληρώνοντας τον όρκο που δίνουν όταν κατατάσσονται. Αυτή η θυσία είναι η απόδειξη του συμβολαίου τιμής που υπογράφουν οι Έλληνες με την ιστορία του ανθρώπινου γένους.
Σ’ αυτή τη γη – την ελληνική – γεννήθηκαν πανανθρώπινες ιδέες.
Η δημοκρατία, η αντίληψη πως τα κοινά αγαθά ανήκουν σε όλους, η ίδια η έννοια της πατρίδας, η ίδια η έννοια της φιλοξενίας, η ίδια η έννοια του σεβασμού του διαφορετικού, η ίδια η έννοια των δικαιωμάτων του ανθρώπου.
Δεν υποτιμούμε την προσφορά κανενός λαού στην εξέλιξη της ανθρωπότητας. Ούτε ασχολιόμαστε με το να ζυγίζουμε ποιος έκανε περισσότερα και ποιος λιγότερα.Δεν είναι αυτό το πεδίο μας. Εμείς πάντα αγωνιζόμαστε για την ελευθερία μας, την αξιοπρέπεια του ανθρώπου, το καθήκον απέναντι στην πατρίδα.
Τελικά αγωνιζόμαστε για τη ζωή.
Και για τη ζωή θυσιάζουμε και τη ζωή μας.
Από αυτή τη στόφα είναι φτιαγμένοι οι ήρωες, από τα υλικά του απλού ανθρώπου που υπηρετεί έναν ανώτερο σκοπό χωρίς δεύτερη σκέψη και με αποφασιστικότητα.
Εμείς είμαστε σήμερα εδώ γιατί αυτοί οι άνθρωποι στάθηκαν όρθιοι και συνεπείς.
Αξιοσέβαστοι προσκεκλημένοι,
Τα ιστορικά γεγονότα είναι γνωστά σ’ όλους και δεν θα ήθελα να καταχραστώ το χρόνο αναφέροντας τα για μία ακόμη φορά. Θα ήθελα όμως σίγουρα να τονίσω μία συγκεκριμένη στιγμή αυτών των γεγονότων και να την αναδείξω, διότι μας φανερώνει τον χαρακτήρα αυτών των ηρώων.
Ο Δημήτρης Μητσάτσος -27 χρόνων τότε- απόφοιτος της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων έφτασε στην Κύπρο του '64, ως αξιωματικός του Ναυτικού, κυβερνήτης του «ΦΑΕΘΩΝ» και παράλληλα διοικητής και των δύο περιπολικών που ναυλοχούσαν στο νησί, του «ΦΑΕΘΩΝ» και του «ΑΡΙΩΝ».
«Υποστηρίξατε από θαλάσσης τις μάχες στη στεριά», ήταν η εντολή-αποστολή κι οι συγκρούσεις στη Μανσούρα και στα Κόκκινα βρήκαν τον Κυβερνήτη και πλήρωμα να πολεμούν.
Ήταν ήδη γνωστό σε όλους ότι αυτή η αποστολή λόγω μηχανικών προβλημάτων του πλοίου ήταν πολύ δύσκολη .
Ένα αναγνωριστικό αεροπλάνο - που όλοι κατάλαβαν από πού προερχόταν - πετάει πάνω από τα κεφάλια των 23 του «ΦΑΕΘΩΝ»: του αξιωματικού Μητσάτσου, των δύο υπαξιωματικών και των 20 κληρωτών ναυτών.
Αυτή η πτήση του αναγνωριστικού ήταν προάγγελος μιας επόμενης, που έμελλε να είναι και η καθοριστική για τη μοίρα του πλοίου.
Παρόλες τις δυσκολίες, τις ιδιαιτερότητες και τα μηχανικά προβλήματα το πλήρωμα του «ΦΑΕΘΩΝ» συνέχισε τον αγώνα.
Κανένας δεν έφυγε.
Η επιλογή ήταν συνάμα γρήγορη και εύκολη. Επέλεξαν τον αγώνα υπέρ βωμών και εστιών.
Η ιστορία έχει στροφές. Πάντα έχει σημασία ποιος κρατά στα χέρια του το χωνί, τον τηλεβόα της αφήγησης.
Όμως όσες αδικίες και αν υπάρξουν, όσες πίκρες και αν προκληθούν στο τέλος η δικαιοσύνη θα αποδοθεί.
Οι οικογένειες των ηρώων ήταν πάντα υπερήφανες για αυτούς, οι συναγωνιστές τους, τους θυμούνται και τους τιμούσαν.
Για πολλά όμως χρόνια η επίσημα ιστορία δεν τους κατέγραφε. Και είναι τιμή μας, για την κυπριακή και την ελληνική κυβέρνησης, αυτό να αλλάξει.
Γιατί η ιστορική μνήμη δεν ξύνει πληγές, η ιστορική μνήμη δίνει σταθερό έδαφος και διδάσκει για το παρόν και το μέλλον.
Και νιώθω ιδιαίτερη τιμή γιατί το Εθνικής Υπουργείο Άμυνας, εδώ και δύο χρόνια αναγνώρισε με τον πιο επίσημο τρόπο τη ναυμαχία της Τηλλυρίας και τη συμμετοχή της ακταιωρού ΦΑΕΘΩΝ, και ήρε τη διαταγή σιωπής από τον κυβερνήτη Δημήτρη Μητσάτσο, ώστε να πει δημόσια, επίσημα και χωρίς καμία αμφισβήτηση όσα έζησε και όσα αυτός και οι σύντροφοί του έπαθαν.
Οφείλουμε μια συγνώμη,
Τη ζητάμε με τιμή και χαρά και μ’ αυτό τον τρόπο αποκαθιστούμε την τιμή της Πολιτείας.
Έχουμε ακόμη πολλά να κάνουμε.
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
http://greeknation.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου