ΜΙΑ ΠΟΛΥ ΑΚΡΩΣ ΣΟΒΑΡΗ ΥΠΟΘΕΣΗ….

Ο (Έλλην) ΔΙΠΛΩΜΑΤΗΣ και η (Τουρκάλα) ΚΑΤΑΣΚΟΠΟΣ…

Η ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΠΡΕΣΒΕΙΑ, ΣΤΗΝ ΟΔΟ ΒΑΣΙΛΕΩΣ
ΓΕΩΡΓΙΟΥ Β’ 8, ΛΙΓΑ ΜΕΤΡΑ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΟΕΔΡΙΚΟ
ΜΕΓΑΡΟ…

(ΤΟ ΑΚΡΩΣ ΣΟΒΑΡΟ ΑΡΘΡΟ ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ, ΕΙΝΑΙ ‘ΕΙΔΙΚΟΥ ΣΥΝΕΡΓΑΤΟΥ’ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ΤΟΥ ‘ΙΝΦΟΓΝΩΜΟΝΟΣ’. ΔΕΝ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΝΕΝΑ ΣΧΟΛΙΟ. ΕΞΟΧΩΣ «ΛΕΠΤΟ» ΖΗΤΗΜΑ…).

Φως χύθηκε άπλετο στη σχέση μεταξύ ενός Έλληνος διπλωμάτου και μιας υπαλλήλου της τουρκικής εν Αθήναις πρεσβείας. Δημοσίευμα κυριακάτικης εφημερίδας, απεκάλυψε μια επισφαλή για τα εθνικά συμφέροντα ανθρώπινη σχέση.

Και βεβαίως, δεν είναι ζήτημα που εξ αντικειμένου έχει επιρροή στα συμφέροντα της πατρίδος μας, αλλά εξ υποκειμένου έχει, και δη ευρεία και με πολλές προεκτάσεις.

Εκείνος είναι Έλλην διπλωμάτης, έχει τοποθετηθεί σε κρίσιμη θέση παρά τω πρωθυπουργώ. Συνεπώς, γνωρίζει εκ της θέσεώς του κρατικά μυστικά.
Αυτά είναι το διακύβευμα. Εκείνη είναι υπάλληλος της τουρκικής πρεσβείας, η οποία μετατέθηκε στη θέση αυτή τον Οκτώβριο του 2015.
Είναι δεδομένο, ότι ευαίσθητες εθνικές πληροφορίες, θα διαρρέουν από τον διπλωμάτη στην σύντροφό του; Όχι. Είναι δυνατόν και πιθανόν; Ναι, διότι ουδείς μπορεί να το αποκλείσει.

Αρκετοί, μετά τις αποκαλύψεις της εφημερίδος, έσπευσαν να καυτηριάσουν την πρακτική του «κιτρινισμού» και να εξεμέσουν εναντίον όλων, όσοι αναδεικνύουν αυτήν την κατά τα άλλα αθώα και φυσιολογική ανθρώπινη σχέση σε μείζον θέμα.

Ιστάμενοι στο ένα άκρο, αυτό της ανθρώπινης ελευθερίας και της ελεύθερης επιλογής συντρόφου, τω όντι αναφαίρετο και ακατάλυτο ανθρώπινο δικαίωμα, κατακρίνουν τη λογική της (όπως την αποκαλούν) «κλειδαρότρυπας».
Αλλά το ζήτημα δεν έγκειται καθόλου εκεί. Η ουσία του ανιχνεύεται στο αναμφίβολο γεγονός της ιδιότητος της συντρόφου του Έλληνος διπλωμάτη και μυστικοσυμβούλου του Έλληνος πρωθυπουργού.

Η συγκεκριμένη γυναίκα, ως υπάλληλος της τουρκικής πρεσβείας, έχει μια αποστολή. Είναι υποχρεωμένη να συλλέγει πληροφορίες, τις οποίες εν συνεχεία διαβιβάζει στο τουρκικό κράτος και τις υπηρεσίες του. Και δίπλα της, έχει μια πηγή πληροφοριών…

Εάν η ίδια θα «μπει στον πειρασμό», ή όχι, να αξιοποιήσει την πηγή αυτή, είναι μια προοπτική που κανένα σοβαρό κράτος δεν θα επέτρεπε να συμβεί και δεν θα άφηνε στην τύχη.
Ακόμη και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, στοχοποίησε μεν όσους αναπαράγουν το θέμα, αλλά δεν βρήκε μια λέξη να διατυπώσει για την ίδια την υπάλληλο της τουρκικής πρεσβείας.
Η σύντροφος του Έλληνος διπλωμάτου και υπάλληλος της τουρκικής πρεσβείας έχει, όμως, μόνο αυτές τις ιδιότητες; Η απάντηση είναι αρνητική.

Στο εξαιρετικό βιβλίο του Μάνου Ηλιάδη «Η ΜΥΣΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΜΙΤ», εκδοθέν από τον εκδοτικό οίκο «ινφογνώμων» το 2011, στις σελίδες 62 και 63 αναγιγνώσκουμε: «…το τουρκικό καθεστώς κατέστησε την συνεργασία των Τούρκων πολιτών υποχρεωτική δια νόμου, ο οποίος ετέθη σε ισχύ μετά το πραξικόπημα των αρχών της δεκαετίας του 1980…ο νόμος αυτός ετέθη σε ισχύ το 1987, αρκετές εκατοντάδες αν όχι και χιλιάδες άτομα, που υπηρετούν στο εξωτερικό με την ιδιότητα του δημοσίου υπαλλήλου, ή αμείβονται καθ’ οιονδήποτε τρόπο από το τουρκικό κράτος, όπως δάσκαλοι, καθηγητές, φοιτητές με κρατικές υποτροφίες, διδάκτορες και καθηγητές σε πανεπιστήμια της Ευρώπης, οι κάθε είδους ακόλουθοι, υπάλληλοι, οδηγοί, προσωπικό ασφαλείας κ.λπ. που υπηρετούν σε πρεσβείας, προξενεία, διπλωματικές αποστολές σε διάφορους οργανισμούς και στο ΝΑΤΟ, ιμάμηδες, υπάλληλοι τουρκικών τραπεζών, της κρατικής αεροπορικής εταιρείας (THY), ανταποκριτές και δημοσιογράφοι των κρατικών ΜΜΕ κ.α., είναι όλοι υποχρεωμένοι να συνεργάζονται με την MIT και την Διεύθυνση Πληροφοριών του Γενικού Επιτελείου.

Το σκεπτικό του νόμου…είναι σαφές: «Όλοι όσοι αμείβονται από το κράτος και αποστέλλονται στην Ευρώπη και άλλες χώρες με έξοδα του τουρκικού κράτους, είναι υποχρεωμένοι να το ανταποδίδουν στο τουρκικό κράτος» με υπηρεσίες του είδους που ανεφέρθη παραπάνω.

Με βάση τον προαναφερθέντα νόμο, από το 1987 και εντεύθεν και με βάση Πρωτόκολλο που υπεγράφη μεταξύ της ΜΙΤ και του Γενικού Επιτελείου αφ’ ενός και αφ’ ετέρου της Διευθύνσεως Θρησκευτικών Υποθέσεων (Diyanet işleri Başkanlığı), του Υπουργείου Παιδείας, των τραπεζών, της THY και λοιπών κρατικών υπηρεσιών που αποστέλλουν υπαλλήλους τους στο εξωτερικό, όλες αυτές οι υπηρεσίες είναι υποχρεωμένες να στέλνουν ένα βιογραφικό των αποστελλομένων στο εξωτερικό, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις γίνεται και μία ταχύρρυθμη ειδική εκπαίδευση καθώς και ενημέρωση, ως προς τον τρόπο που θα μεταβιβάζονται στη ΜΙΤ και στο ΓΕΕΘΑ οι συλλεγόμενες πληροφορίες».

Ουδεμία, λοιπόν, υφίσταται αμφιβολία για την αποστολή της συντρόφου του Έλληνος διπλωμάτου, και υπαλλήλου της τουρκικής πρεσβείας. Η εν θέματι είναι, τουλάχιστον εμμέσως, συμβεβλημένη με την ΜΙΤ.

Ανεπίτρεπτον η κυβέρνηση, να μην γνωρίζει τα βασικώς ισχύοντα στην Τουρκία.
Απαράδεκτον, να αφήνει χώρο για διακινδύνευση ασφαλείας των εθνικών μας συμφερόντων.
Αντεθνικόν, να μην έχει εισέτι απομακρυνθεί ο παρά τω πρωθυπουργώ διπλωμάτης από τη θέση του.

[ΕΝΑ ΣΧΟΛΙΟ, ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΡΕΣΕ, ΣΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΤΟΥ ‘ΙΝΦΟΓΝΩΜΟΝΟΣ’, ΠΟΥ ΤΟ ΥΠΟΓΡΑΦΕΙ Ο ‘ΑΡΙΣΤΟΓΕΙΤΩΝ’: Καί ὁ γυιός τοῦ Κολοκοτρώνη νά ἦταν, καί ἀνεψιός τοῦ Καραϊσκάκη, καί κουμπάρος τοῦ Μέτερνιχ καί ἐξάδελφος τῆς βασίλισσας τῆς Ἀγγλίας, μέ σπουδές στό Χάρβαρντ καί μέ ἦθος ἀγιορείτικης ἐγκρατείας κατά τά λοιπά, ἀλλά μέ τήν τουρκάλα, θά ἔπρεπε νά τόν ἔχουμε κάνει πέρα, π.χ. πρόξενο ἤ κάτι τέτοιο στήν Κόστα Ρίκα – καί πάλι νά μήν πίναμε τόν καφέ πού θά μᾶς ἔφερνε δῶρο, παρά μόνο ἄν ἔπινε ἀπό τό ἴδιο μπρίκι καί ἡ τουρκάλα του, παρουσία μας.]

hellasforce