Δεν είχε ξαναζήσει τέτοιες στιγμές η μεγάλη αίθουσα εκδηλώσεων του Κρεμλίνου. Τουλάχιστον όχι στιγμές που να θυμίζουν Ελλάδα, που να φέρνουν κομμάτια πολιτισμού του ελληνισμού, αλλά και τρόπου ψυχαγωγίας του, στην καρδιά της Μόσχας.
Χιλιάδες θεατές, κυρίως Ρώσοι, πλημμύρισαν την αίθουσα όπου πραγματοποιήθηκε η μεγάλη εκδήλωση της Ομοσπονδίας Ελληνικών Κοινοτήτων, και έφυγαν πολύ αργά το βράδυ με τις καλύτερες εντυπώσεις.
Είχαν απολαύσει νωρίτερα τον Σάκη Ρουβά, την Μελίνα Ασλανίδου, τους αδελφούς Τσαχουρίδη, τον Κωνσταντίνο Αργυρό, την Ελληνίδα της Μόσχας Ξένια Γεωργιάδη, τον Έλληνα πιανίστα της Ρωσίας Νίκο Σαββίδη, Ρώσους καλλιτέχνες πρώτης γραμμής, χορωδίες, την αφήγηση του Ευκλείδη Κιουρτσίδη, το συρτάκι χορευτικού συγκροτήματος της Ρωσίας, και την πασίγνωστη ερμηνεύτρια του ρωσικού τραγουδιού Ταμάρα Γκβερντσιτέλι.
Είχε πολυμορφία αυτή η γιορτή και, παρά το ετερόκλητο του περιεχομένου της, κατάφερε να ψυχαγωγήσει, να γλυκάνει αλλά και να ξεσηκώσει τον κόσμο που από νωρίς το απόγευμα της Δευτέρας περίμενε στην παγωνιά έξω από το χώρο του θεάτρου, στα… εδάφη του Κρεμλίνου, για να μπει εκεί που επρόκειτο να κορυφωθεί το αφιερωματικό έτος Ελλάδας-Ρωσίας.
Κάθε κομμάτι αυτού του πολιτισμικού παλίμψηστου αξίζει ιδιαίτερης αναφοράς, όμως ας μείνουμε για την ώρα σε μερικές από τις πιο εντυπωσιακές στιγμές αυτής της βραδιάς, για την οποία δήλωσε περήφανος αυτός που πίστεψε ότι μπορεί να την κάνει πράξη και το κατάφερε. Ο Ιβάν Σαββίδης.
Έτριξαν τα θεμέλια του θεάτρου του Κρεμλίνου όταν στη σκηνή εμφανίστηκαν 35 χορευτές με τις ποντιακές φορεσιές τους, μια ομάδα που συντέθηκε από όλη την Ελλάδα από τον Κώστα Αλεξανδρίδη, ο οποίος και σκηνοθέτησε την παρουσία τους. Χόρεψαν με λεβεντιά υπό τους ήχους επτά νταουλιών, αγγείου και λύρας, στέλνοντας σε όλους το αδούλωτο μήνυμα του Πόντου.
Αργότερα, η Μελίνα Ασλανίδου γέμισε τη σκηνή με τη γλυκιά παρουσία της και συγκίνησε κάθε Έλληνα, όπου κι αν είχε γεννηθεί, με το «Την πατρίδα μ’ έχασα».
Ο ΣΕΙΣΜΟΣ όμως ήρθε όταν η λύρα και η φωνή του Ματθαίου και του Κωνσταντίνου Τσαχουρίδη άρχισαν να στέλνουν ηλεκτρικά κύματα που έφθαναν μέχρι και τα ψηλότερα θεωρεία, τους εξώστες και τους διαδρόμους.
Σαν να μπήκε φωτιά (όλα τα φυσικά φαινόμενα μαζί), εκατοντάδες σώματα νέων ανθρώπων από κάθε γωνιά της επικράτειας της Ρωσίας, νεαροί που δίχως να το συνειδητοποιούν γράφουν την ιστορία του μέλλοντος του ελληνισμού του Πόντου, ενώθηκαν σε μια γραμμή, σε έναν νοητό κύκλο και χόρεψαν όλοι μαζί συντρίβοντας την πραγματική απόσταση με τη γη της ρίζας τους.
Σαν σε συμβολισμό ζωής, τα παιδιά αυτά απλώθηκαν με τα σώματα και τα βήματά τους, τους φωνητικούς ήχους σαν σε έκσταση, τα μάτια που έβγαζαν σπίθες και γέμισαν τους διαδρόμους του εντυπωσιακού θεάτρου.
Για αρκετά λεπτά το Κρεμλίνο γύρω μας δεν υπήρχε. Όλα ήταν μόνο Πόντος.
Ακόμα και για κείνους που δεν γνώριζαν, δεν ήξεραν, δεν είχαν ακούσει. Από σκηνής οι παρουσιαστές Αντρέι Μαλάχοφ και Γιάννα Τσουρίκοβα μιλούσαν ανοιχτά για Γενοκτονία των Ελλήνων των Πόντου διηγούμενοι την ιστορία, από το πιο εμβληματικό σημείο της Ρωσίας, κι έτσι κανείς δεν δικαιούνταν πλέον να μην ξέρει.
Ρουβάς, Ασλανίδου και Αργυρός χορεύουν ποντιακά!
hellasforce
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου