Γράφει η Σουλτάνα Χειλαδάκη
Αυτό το αποτυχημένο στρατιωτικό «πραξικόπημα» στην Τουρκια είναι απλώς ένα άλλο τέχνασμα από τον Τούρκο Πρόεδρο Ερντογάν για να εδραιώσει την εξουσία του και να δημιουργήσει μια νέα-οθωμανική αυτοκρατορία.
Θα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί με αυτό το ψεύτικο στημένο στρατιωτικό πραξικόπημα διότι στην πραγματικότητα ήταν μια πονηρή κίνηση από τον υποψήφιο Σουλτάνο Πρόεδρο Ερντογάν στην εδραίωση της εξουσίας του και στην προώθηση του στόχου του για τη δημιουργία ενός νεο-οθωμανικού ισλαμικού υπερκράτους.
Όλη αυτή η κατάσταση «βρωμάει» ήδη εξαρχής και φαίνεται σαν ένα καλοστημένο παιχνίδι-παγίδα από υψηλόβαθμα στελέχη της τουρκικής κυβέρνησης.
Αυτά είναι τα αδιαμφισβήτητα γεγονότα σχετικά με την τρέχουσα παγκοσμία κατάσταση που συνδέονται με το υποτιθέμενο πραξικόπημα.
Ο πρόεδρος Ερντογάν θέλει να αναβιώσει το Χαλιφάτο και να αναγνωρίσει τον εαυτό του σαν ένα νέο Οθωμανό σουλτάνο. Σαφώς αναμένει οι ενέργειές του να τον οδηγήσουν προς αυτήν την κατεύθυνση.
Ο Ερντογάν έχει αποκτήσει μεγάλη δημοτικότητα από θρησκευόμενους του Ισλάμ που είναι σε άνοδο στην Τουρκία, όπως επίσης οι άνθρωποι γίνονται όλο και πιο θρησκευόμενοι ενώ η πολιτική της «εκκοσμίκευσης» που επέβαλλε ο Ατατούρκ είναι σε πλήρη κατάρρευση.
Ο μεγαλύτερος σύμμαχος του Ερντογάν είναι η Μέρκελ. Η Γερμανία και η Τουρκία είναι ιστορικοί σύμμαχοι από το 1453. Συνεργάστηκαν στην Προτεσταντική Μεταρρύθμιση, στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και στον Β ‘Παγκόσμιο Πόλεμο.
Η Τουρκία και η Ρωσία είναι ιστορικά εχθροί, και οι ρωσο-τουρκικές σχέσεις βρίσκονται σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα. Οι κυρώσεις της ρωσικής κυβέρνησης εναντίον της Τουρκίας έχουν καταστρέψει την τουρκική οικονομία και η Τουρκία επιδιώκει απεγνωσμένα να ακυρώσει αυτές τις κυρώσεις.
Η Γερμανία επιζητεί έναν πόλεμο με τη Ρωσία, διότι προσπαθεί να επιβεβαιώσει εκ νέου το αυτοκρατορικό της παρελθόν, τμήμα του οποίου περιλαμβάνει την κατάκτηση εδαφών που έχει κερδίσει από την Ρωσία ήδη από το έτος 1190.
Μελετώντας αυτά τα γεγονότα, και επειδή υπάρχουν για το πραξικόπημα ακόμη πολλές λεπτομέρειες που δεν εξηγούνται, δημιουργούνται μια σειρά από ερωτήματα.
-Ποιος ήταν πίσω από το πραξικόπημα;
-Ποιός ήταν ο τελικός στόχος του πραξικοπήματος;
– Ο πρόεδρος Ερντογάν τι λέει και τι κάνει;
-Ποια είναι η άποψη της Ρωσίας για όλα αυτά ;
-Τι λέει η Γερμανία;
-Τι λέει η Γερμανία;
-Ποια είναι η ανταπόκριση του κοινού για το πραξικόπημα;
-Ποια είναι η απάντηση της κυβέρνησης;
-Ποια είναι η απάντηση του στρατού;
-Τι κάνουν κάποιοι άλλοι και σκοπεύουν να κάνουν σε σχέση με αυτό το πραξικόπημα;
Εξετάζοντας το σύνολο των πληροφοριών, και με δεδομένη την ασάφεια των δεδομένων, έγινε σαφές ότι μέχρι να απαντηθούν κάποιες από αυτές τις ερωτήσεις, εν μέρει τουλάχιστον, δεν θα ήταν δυνατόν να έχουμε μια λεπτομερέστερη ματιά στην κατάσταση και να εκτιμήσουμε τι πραγματικά συμβαίνει. Αλλά ως μια πρώτη ανάλυση, έχουμε δύο πιθανά σενάρια.
Ως πρώτο σενάριο είναι η υπόθεση ότι το πραξικόπημα ήταν πραγματικά ένα στρατιωτικό κίνημα εναντίον της κυβέρνησης. Αυτό θα μπορούσε να οργανωθεί από μόνο του ή από τον στρατό, ή θα μπορούσε να είχε «επηρεαστεί» είτε από τους Γερμανούς ή τους Ρώσους. Κάθε ομάδα έχει ανταγωνισμό αλλά ο στόχος σε κάθε περίπτωση ήταν να πάρουν τον έλεγχο της Τουρκίας, προκειμένου να χρησιμοποιήσουν την χώρα προς εξυπηρέτηση των γεωπολιτικών τους συμφερόντων.
Το δεύτερο σενάριο είναι ότι το πραξικόπημα ήταν ένα πλαστό κίνημα που οργάνωσε η ίδια η κυβέρνηση για να γίνουν οι εκκαθαρίσεις που θέλει ο Ερντογάν και να επιβάλλει ευκολότερα την απόλυτη εξουσία του.
Ο στόχος του κινήματος-μαϊμού ήταν να φάνει σαν μια εξέγερση που έγινε από λίγους αναλώσιμους αξιωματικούς οι οποίοι μετά την αποτυχία τους θα εξουδετερώνονταν βίαια και ο Ερντογάν θα επανεμφανιστεί ως ο μεγάλος νικητής συσπειρώνοντας τους οπαδούς του. Αυτό θα του επιτρέψει να εδραιώσει την εξουσία του, να εξολοθρεύσει τους εχθρούς του με την υποστήριξη του κοινού, και να πραγματοποιήσει τα περαιτέρω αλαζονικά του όνειρα.
Σε αυτό το μικρό χρονικό διάστημα, μπορεί κανείς να παρατηρήσει τα ακόλουθα:
Πως εξεράγει ένα τέτοιο πραξικόπημα χωρίς καμιά προοπτική επιτυχίας και γι αυτό κατέρρευσε με τόσο παταγώδη τρόπο
Συνήθως σε ένα πραξικόπημα τα θύματα είναι πολίτες, εδώ έχουμε θύματα στρατιώτες οι οποίοι μάλιστα αποκρούστηκαν από πολίτες.
Το πραξικόπημα ανέβασε ακόμη πιο ψηλά τον Ερντογάν που εμφανίστηκε σαν ο μεγάλος νικητής όπου θα κάνει την Τουρκία ισχυρότερη και καλύτερη και τώρα θα στηρίξει τις αποφάσεις του χωρίς να τον αμφισβητούν.
Ο Ερντογάν κατηγορεί το κίνημα Gulen ότι υποκίνησε το πραξικόπημα αλλά με ψευδή στοιχεία. Ο Ερντογάν μισεί τον Γκιουλέν, επειδή είναι ένα εμπόδιο στο οθωμανικό όνειρό του.
Το κίνημα Gulen δεν είναι καλό, δεδομένου ότι είναι ισλαμιστές. Ωστόσο, αυτό αποτελεί εμπόδιο για τον Ερντογάν, και ο ίδιος άρχισε πόλεμο εναντίον του από το 2013. Είχε διώξει και τον Αχμέτ Νταβούτογλου.
Ο Ερντογάν έχει ήδη ενθαρρύνει τους οπαδούς του να τον αποκαλούν θεό, καθώς προβάλλεται σαν ο νέος μεγάλος ηγέτης του μουσουλμανικού κόσμου. Αλλά για να εξασφαλίσει αυτός ο νέος υποψήφιος την θέση του αντιχρίστου και να μην έχει κανένα ανταγωνισμό στην αυτοαποκαλούμενη θεότητά του, χρειάστηκε να καταφύγει στην τακτική των δαιμόνων για να εξαφανίσει κάθε αντιπολίτευση.
Καλή προσπάθεια αγαπητέ Ερντογάν, αλλά σε έχουν πλέον καταλάβει και είναι γνωστό το τέλος του παιχνιδιού σου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου