Συνταγματική Αναθεώρηση (ΑΝΑΒΟΛΗ)

Έντεκα λόγοι για ΑΝΑΒΟΛΗ της Συνταγματικής Αναθεώρησης

​Είναι προφανές ότι η Κυβέρνηση , θέλει να αποδείξει την θεσμική της ανωτερότητα με το να δρομολογεί την ψήφιση νέου εκλογικού νόμου και συνταγματική αναθεώρηση .

Όμως το timing όχι μόνο δεν είναι ακατάλληλο για μια Ιστορική Συνταγματική αναθεώρηση , αλλά ( με βάση τα παρακάτω ) είναι τόσο επικίνδυνο , όσο μια εμπόλεμη κατάσταση για την χώρα .

H υφιστάμενη κοινωνική, οικονομική και πολιτική πραγματικότητα στον Τόπο μας καταδεικνύει σε κάποιο βαθμό, πόσον αναγκαία είναι μια αναθεώρηση του Συντάγματος , από την άλλη όμως Η ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΜΑΣ να ορίσουμε , υπό ποιους όρους και προς ποια κατεύθυνση τούτο πρέπει να γίνει , είναι «ΒΑΡΎΤΕΡΗ » και σοβαρότερη .

Κανείς δεν αμφισβητεί ότι οι δεκάδες « αντισυνταγματικότητες » που έχουμε ¨υιοθετήσει ¨ κυρίως στα τελευταία χρόνια των μνημονίων , στον βωμό της Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης (;) , είναι άνευ προηγουμένου . Η στρεβλή εφαρμογή του Συντάγματος συνεπώς ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ . Δεν σεβόμαστε τους νόμους και αυτό εκπέμπεται από τις εξουσίες ,σε μια φάση που το Σύνταγμα θα πρέπει να αποτελεί φάρο και πυξίδα μας .

Η ΚΑΤΑΣΤΡΑΤΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ έχει συντελεστεί σε τέτοιο βαθμό που η αναθεώρησή του γίνεται ή θα γίνει για λόγους σκοπιμότητας ΚΑΙ ΟΧΙ προσαρμογής … αυτός είναι και ο 1ος λόγος .

Υπό τις παρούσες ασφυκτικές οικονομικές συνθήκες που έχουν δημιουργήσει τα μνημόνια – συνθήκες που έχουν επηρεάσει κάθε τομέα και διάσταση της Ελληνικής πραγματικότητας , ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΕΓΑΛΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΣ μια συνταγματική αναθεώρηση να υιοθετήσει ¨ρυθμίσεις ¨ τέτοιες με την μορφή πλέον συνταγματικών διατάξεων , που στην πραγματικότητα να μετατρέψουν τα μνημόνια σε ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ για να εξασφαλιστεί η εφαρμογή τους … ο 2ος μεγάλος κίνδυνος .
Αντιλαμβανόμαστε ότι , εάν τούτο γίνει σκόπιμα , θα μιλάμε για ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ !!

Μετά το Brexit , η Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση θα τεθεί αναπόφευκτα σε μια νέα Βάση εκκίνησης . Όλοι οι εταίροι αλώστε , συμφωνούν έμμεσα ή άμεσα σε αυτό . Θα ήταν συνεπώς παράλογο , πριν ¨ξεκαθαρίσει ο βηματισμός ¨ μια νέας πορείας προς μια Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση , να ¨δεσμεύσουμε¨ την Συνταγματική μας Τάξη , σύμφωνα με την ¨ κεκτημένη ταχύτητα¨ που είχαμε πριν το Brexit…. το πιθανότερο είναι να βρεθούμε εκτός Ευρωπαϊκής πραγματικότητας σε μερικά χρόνια .

Δεν μπορεί ( στην παρούσα φάση ) να συντελεστεί η προαπαιτούμενη συνεννόηση του πολιτικού κόσμου προκειμένου να ¨περάσουν ¨ βασικές ρυθμίσεις όπως :
1-Εκλογή και ενίσχυση του ρυθμιστικού ρόλου του Προέδρου της Δημοκρατίας.
2-Αυστηρός έλεγχος από ανεξάρτητη ελεγκτική αρχή των οικονομικών δεδομένων των πολιτικών κομμάτων και όλων όσων διαχειρίζονται δημόσια περιουσία
3-Επανεξέταση του αριθμού των Βουλευτών και των Βουλευτών Επικρατείας.
4-Αυστηρός έλεγχος των ΜΜΕ με την εφαρμογή του νόμου 4339/ 2015 στον άξονα της διαφάνειας και της νόμιμης λειτουργίας.
5-Αναθεώρηση του άρθρου 16, για την ίδρυση και λειτουργία μη κρατικών και μη κερδοσκοπικών Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων.
6-Δυνατότητα κατάθεσης προτάσεων νόμου προς τη Βουλή με λαϊκή πρωτοβουλία.
7-Αναθεώρηση του άρθρου 17, προς την κατεύθυνση της πιο αποτελεσματικής προστασίας του πυρήνα του ατομικού δικαιώματος της ιδιοκτησίας.
8-Απαγόρευση της δανειοδότησης των κομμάτων από Τράπεζες …..κ.α

Έντεκα χρόνια μετά το «όχι» στο δημοψήφισμα για το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα, οι Γάλλοι εξακολουθούν να δηλώνουν και πάλι αντίθετοι με το φιλόδοξο αυτό κείμενο, σύμφωνα με περυσινή δημοσκόπηση του ινστιτούτου Ifop που δημοσίευσε η εφημερίδα Figaro . Δεδομένου του ότι ο νέος δρόμος προς μια Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση ¨θα περάσει ¨ αναπόφευκτα πλέον μέσα από ένα Ευρωπαϊκό Σύνταγμα , η Γαλλία θα αναγκαστεί να επαναλάβει το δημοψήφισμα αυτό , και τότε , όλα πάλι θα ¨κρεμαστούν σε μια κλωστή ¨.

Ως γνωστόν , κάθε δικαστής, από τον κατώτατο έως τον πρόεδρο των ανώτατων ΔΙΚΑΣΤΗΡΊΩΝ ,υποχρεούται να μην εφαρμόζει διάταξη νόμου, η οποία βρίσκεται σε αντίθεση με το Σύνταγμα (διάχυτος έλεγχος), ήτοι , υποχρεούται να ελέγχει αυτεπάγγελτα την Συνταγματικότητα του .

Η εξέταση όμως αυτή είναι «παρεμπίπτουσα», όπερ σημαίνει ότι ο πολίτης δεν μπορεί να στραφεί ενώπιον της Δικαιοσύνης ευθέως κατά ενός αντισυνταγματικού νόμου, δηλαδή με το ισχύον σύστημα ο πολίτης δεν έχει το δικαίωμα μιας «συνταγματικής προσφυγής», που θα είχε ΕΑΝ υπήρχε ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ .

Τούτο σημαίνει ότι ένα άλλο δικαστήριο, (λόγω της εσωτερικής ανεξαρτησίας της δικαιοσύνης και της μη δέσμευσης από τη νομολογία) , μπορεί να κρίνει αντίθετα και να θεωρήσει ότι η διάταξη είναι σύμφωνη με το Σύνταγμα, δημιουργώντας στην πράξη μια βαθύτατη ανισότητα κρίσης.

Από τα ανωτέρω προκύπτει τελικά ( παραβλέπουμε την περαιτέρω ανάλυση ) ότι ΜΟΝΟ η ομοιόμορφα επαναλαμβανόμενη ΝΟΜΟΛΟΓΙΑ των ανωτάτων δικαστηρίων ΔΥΝΑΤΑΙ να αποτελέσει ΠΥΞΙΔΑ για μια ασφαλής ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ … ακόμα όμως και αυτή , θα ¨μειονεκτεί¨ αφού δεν έχουμε μεριμνήσει χρόνια τώρα για την ίδρυση και λειτουργία ενός Συνταγματικού Δικαστηρίου θα εξορθολογήσει το δικαιοδοτικό σύστημα της Χώρας και θα ενισχύσει το κράτος δικαίου .

Υπάρχει συνεπώς ΚΙΝΔΥΝΟΣ η αναθεώρηση διατάξεων του Συντάγματος ν’ αποτελέσει στην τελική , αντικείμενο προκήρυξης δημοψηφίσματος «για κρίσιμο εθνικό θέμα»- το προϊόν της αναθεωρητικής εργασίας υπό δημοψηφισματική ετυμηγορία δλδ , έτσι ώστε να δεσμευθεί προκαταβολικώς η αναθεωρητική Βουλή .Κάτι τέτοιο θα συνιστά όχι απλώς παραβίαση αλλά, κυριολεκτικώς, πρωτοφανή ευτελισμό του γράμματος και του πνεύματος των διατάξεων του άρθρου 44 παρ. 2 εδ. α΄ του Συντάγματος.

Το βασικό και διαχρονικό ζητούμενο δεν είναι αυτή καθεαυτή η ανάγκη κάθε φορά για αναθεώρηση , αλλά , η εφαρμογή των υφιστάμενων Συνταγματικών επιταγών που επαφίεται στην συνείδησή μας για μια αποτελεσματική και λειτουργική Συνταγματική Τάξη . Πως λοιπόν θα εξασφαλιστεί ότι , το επόμενο Σύνταγμα θα εφαρμοστεί ; Το πιθανότερο συνεπώς υπό τις παρούσες συνθήκες είναι η αναθεώρηση να εξαντληθεί σε μια συζήτηση μεταξύ πολιτικών και νομικών, οπότε η κοινωνία θα της γυρίσει την πλάτη.

Η συνταγματική αναθεώρηση θα πρέπει να έχει σκοπό να αντιμετωπίσει τα προβλήματα των πολιτών και ΟΧΙ των πολιτικών . Όμως – ΚΑΙ ΑΥΤΌ ΕΙΝΑΙ ΙΣΩΣ ΤΟ ΣΟΒΑΡΟΤΕΡΟ – το πολιτικό μας σύστημα – μετά τον τρόπο που χειρίστηκε το τελευταίο δημοψήφισμα του 62% , δεν έχει σε απαιτούμενο βαθμό εκείνη την ΑΞΙΟΠΙΣΤΊΑ που χρειάζεται προκειμένου να ¨ανοίξει ¨ το θέμα της αναθεώρησης ενώπιον της κοινωνίας , χωρίς εκείνη , να μην διακατέχεται από δυσπιστία ως προς τις προθέσεις του .

Ο ΚΙΝΔΥΝΟΣ συνεπώς να ¨τροφοδοτηθούν ¨ ακρότητες στα πλαίσια της κοινωνίας , είναι μεγάλος

ΟΜΑΔΑ ΥΨΗΛΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΕΥΣΗΣ

hellasforce