«Παγκοσμιοποιητές» εναντίον εθνικιστών!
Ενώ οι «παγκοσμιοποιητές» θεωρούνται «επιτυχημένοι» για την προώθηση μιας αέναης πολεμικής οικονομίας, οι εθνικιστές επιδιώκουν διακαώς μια διαρκή παγκόσμια ειρήνη. Ενώ οι οπαδοί της παγκοσμιοποίησης λαχταρούν εξουσία σε όλο τον πλανήτη και τον έλεγχο κάθε πτυχή της ζωής μέσα από μια παγκόσμια κυβέρνηση, οι εθνικιστές ενδιαφέρονται περισσότερο για τη διατήρηση της εθνικής κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας.
Οι «παγκοσμιοποιητές» θέλουν να έχουν κάθε φυσικό πόρο στα χέρια τους, αλλά και τον έλεγχο κάθε επίπεδου διακυβέρνησης είτε άμεσα είτε έμμεσα. Οι εθνικιστές επιθυμούν μια πολύ πιο αποκεντρωμένη διακυβέρνηση και ταυτόχρονα ένα σύστημα στο οποίο οι άνθρωποι παντού εξυπηρετούνται καλύτερα σε τοπικό επίπεδο.
Αυτές οι τεράστιες διαφορές στις αρχές και τις πρακτικές των δύο αυτών κατηγοριών, έχουν ως συνέπεια μια σειρά από αδιάλλακτες διαφορές, καθώς και μια αρκετά επικίνδυνη διχοτόμηση.
Η ραγδαία κατάσταση αποδόμησης του σημερινού κόσμου, αντιπροσωπεύεται από τις εντάσεις στα πεδία μάχης όπου οι πράκτορες της παγκοσμιοποίησης συναντούν τους επικεφαλής των εθνικιστών. Ολόκληρη η Μέση Ανατολή είναι ένα λαμπρό παράδειγμα αυτής της δυστοπίας, στον απόηχο της σύγκρουσης των Τιτάνων.
Υπάρχει μια σημαντική πτυχή σε αυτό τον πολυ-χιλιετή πόλεμο που σπάνια αναγνωρίζεται ή αντιμετωπίζεται αποτελεσματικά. Ότι ενώ οι οπαδοί της παγκοσμιοποίησης είναι σχεδόν πάντα τυραννικοί, και χρησιμοποιούν ως όπλο την κρατική χορηγία της τρομοκρατίας, οι Εθνικιστές συχνά εξαναγκάζονται σε μια στρατιωτική στάση για την προστασία των λαών και των εδαφών τους.
Με άλλα λόγια, οι οπαδοί της παγκοσμιοποίησης ξεκινούν, συνήθως απρόκλητα, επιθετικούς πολέμους εναντίον ενός εθνικιστή ηγέτη όπως ο Πρόεδρος της Συρίας Μπασάρ αλ-Άσαντ. Στη συνέχεια, όμως, η νόμιμη κυβέρνηση της Συρίας είναι υποχρεωμένη να χρησιμοποιήσει δυναμικά μέσα για να αποκρούσει τις στρατιωτικές επιθέσεις και άλλες καταστροφές που απειλούν το έθνος.
Οι «παγκοσμιοποιητές» στη συνέχεια να εκμεταλλεύονται την απολύτως νόμιμη πράξη αυτοάμυνας, χρησιμοποιώντας την υπέρ τους ως κάποιο είδος εγκλημάτων πολέμου που ποτέ δεν συνέβησαν. Είναι σχεδόν πάντα οι παγκοσμιοποιητές εκείνοι που διαπράττουν τα πραγματικά εγκλήματα πολέμου, όταν συμβαίνουν, καθώς και τα συγκλονιστικά εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και σε άλλες χώρες σε όλο τον κόσμο.
Ο Συριακός πόλεμος αντανακλά σε ένα μεγάλο βαθμό την τεράστια ζημιά που μπορεί να προκληθεί από τους παγκοσμιοποιητές, εκτοπίζοντας εκατομμύρια πρόσφυγες πολέμου και σκοτώνοντας εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι σε όλη την περιοχή.
Επίσης, ο πόλεμος στη Λιβύη απέδειξε πόσο γρήγορα μπορούν να καταστρέψουν μια καλά διοικούμενη χώρα μέσα σε λίγους μήνες. Ομοίως, ο ουκρανικός εμφύλιος δείχνει πόσο αποτελεσματικά μπορούν να πυροδοτήσουν τις θρησκευτικές και πολιτιστικές διαφορές, καθώς και να καταστρέψουν μια εθνική οικονομία.
Με αυτή την σημαντική γνώση για την ιστορία πίσω από αυτόν τον συνεχιζόμενο «Πόλεμο των Τιτάνων» θα είναι πολύ πιο εύκολο να κατανοηθεί. Θα είναι επίσης ευκολότερο να αναλύσουμε με ακρίβεια και να κατανοήσουμε τα πολλά συγκλονιστικά γεγονότα που συμβαίνουν μέρα με τη μέρα. Αυτή, στην ουσία, είναι και η αρχή του Γ’ Παγκοσμίου Πολέμου. Πάνω απ ‘όλα, κάθε πρόσωπο που θα πολεμήσει για τον εαυτό του, θα μπορεί να πει την αλήθεια στην εξουσία όποτε χρειαστεί.
Μόνο εμείς οι άνθρωποι μπορούμε να αποτρέψουμε την κρίσιμη αυτή φάση του Γ ‘Παγκόσμιο Πόλεμο. Μόνο μέσω της συλλογικής συνείδησης απαιτώντας ειρήνη. Σε αντίθετη περίπτωση, όλα είναι έτοιμα για την τελική μάχη της χιλιετίας που θα αποτελέσει και τον πραγματικό Αρμαγεδδώνα!
hellasforce
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου