Τα «γεράκια» των ΗΠΑ έχουν εστιάσει τις προσπάθειές τους στην περαιτέρω περικύκλωση της Ρωσίας, γράφει ο Αμερικανός συγγραφέας Jonathan Marshall, προσθέτοντας ότι η Ουάσιγκτον στοχεύει στο «ευαίσθητο μέρος» της Ρωσίας.
Το μεγάλο παιχνίδι για την κυριαρχία στην Κεντρική Ασία που ξεκίνησε σχεδόν διακόσια χρόνια πριν, είναι πολύ μακριά από το φινάλε του, σημειώνει ο Αμερικανός συγγραφέας. Αυτή τη φορά, η Ουάσιγκτον κάνει ελιγμούς για να ενισχύσει τη στρατιωτική της παρουσία «στο ευαίσθητο σημείο της Ρωσίας».
«Τον περασμένο μήνα, το Πεντάγωνο ανακοίνωσε σχέδια για ενίσχυση $ 50 εκατομμύρια σε νέα στρατιωτική βοήθεια προς την Κεντρική Ασία – με έμφαση στο Τατζικιστάν – για να «αντιμετωπίσει τους Ταλιμπάν, το ISIL και άλλες περιφερειακές τρομοκρατικές ομάδες και να προωθήσει τη σταθερότητα στην περιοχή». Η ενίσχυση θα βοηθήσει επίσης το στρατό των ΗΠΑ να βάλει τα πόδια του στην πόρτα, επιτρέποντας «διαλειτουργικότητα και συνεργασία» με τις τοπικές συνεργάτιδες ένοπλες δυνάμεις», έγραψε ο Marshall στο άρθρο του για το Consortiumnews.com.
Για να περιπλέξει περαιτέρω τα πράγματα, η πρωτοβουλία έχει ξεκίνησε εν μέσω στρατιωτικής συσσώρευσης του ΝΑΤΟ στις χώρες της Βαλτικής και της Ανατολικής Ευρώπης. Η συμμαχία παρέχει σημαντική στρατιωτική βοήθεια προς την Ουκρανία και τη Γεωργία και κάνει κοινές στρατιωτικές ασκήσεις κοντά στα σύνορα της Ρωσίας σε τακτική βάση.
Ο αμερικανικός άξονας της Κεντρικής Ασίας δεν είναι είδηση: μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, οι ΗΠΑ άρπαξαν την ευκαιρία για τη δημιουργία στενών δεσμών με τις πρώην σοβιετικές δημοκρατίες στην περιοχή.
Τον Δεκέμβριο του 2001, η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ άνοιξε μια στρατιωτική βάση στο Manas, Κιργιζία, προκειμένου να υποστηρίξει τις στρατιωτικές επιχειρήσεις του Πενταγώνου στο Αφγανιστάν. Η βάση έγινε επίσης σημείο διέλευσης για τους Αμερικανούς στρατιώτες. Ωστόσο, στις αρχές του Ιούνη 2014 όλες οι αμερικανικές στρατιωτικές δυνάμεις αποσύρθηκαν από την περιοχή.
«Το νέο πρόγραμμα στρατιωτικής βοήθειας, εάν εγκριθεί από το Κογκρέσο, έχει ως στόχο να αντισταθμίσει την κάμψη των Ουάσινγκτον στην περιοχή το 2014. Εκείνη τη χρονιά, η κυβέρνηση του Κιργιστάν έκλεισε μια σημαντική αεροπορική βάση των ΗΠΑ, η οποία είχε εμπλακεί σε εμφανώς διεφθαρμένες συναλλαγές με τον πρώην πρόεδρο της χώρας», αφηγείται ο συγγραφέας, προσθέτοντας ότι η Κιργιζία προσχώρησε επίσης στην Ευρασιατική Οικονομική Ένωση και κατήργησε μια συμφωνία ενίσχυσης με την Ουάσιγκτον.
Για τη διατήρηση της υφιστάμενης κατάστασης στην περιοχή, ο Λευκός Οίκος άρχισε να… φλερτάρει το Τατζικιστάν, μια άλλη πρώην Σοβιετική Δημοκρατία στην Κεντρική Ασία.
Ωστόσο, το Τατζικιστάν έχει ισχυρούς δεσμούς με άλλους παίκτες της Ευρασίας, συμπεριλαμβανομένης της Ρωσίας, του Πακιστάν και της Κίνας. Υπό το πρίσμα αυτό δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι η Ουάσιγκτον θα είναι σε θέση να κερδίσει την ηγεσία της χώρας.
«Το Τατζικιστάν είναι ήδη μέλος του Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης, η οποία προωθεί τη στρατιωτική συνεργασία και την ανταλλαγή πληροφοριών με την Κίνα, τη Ρωσία και άλλα κράτη μέλη», αναφέρει ο Marshall.
«Το Τατζικιστάν είναι επίσης βασική χώρα διέλευσης για ένα τεράστιο νέο αγωγό που ετοιμάζεται για να τρέξει από το Τουρκμενιστάν προς την Κίνα. Τα μακροπρόθεσμα σχέδια της Κίνας έχουν το Τατζικιστάν ως ο πρώτος κρίκος σε μια προγραμματισμένη εμπορική διαδρομή από την Κίνα προς τις αγορές της Ευρώπης, το οποίο ονομάζεται η οικονομική ζώνη του Δρόμου του Μεταξιού», τονίζει ο Αμερικανός συγγραφέας.
Επιπλέον, η Μόσχα εξακολουθεί να απολαμβάνει «την ισχυρότερη παρουσία» στη χώρα, με αρκετές χιλιάδες στρατεύματα να έχουν αναπτυχθεί για να εξασφαλίσουν την ασφάλεια των συνόρων. Η Ρωσία σχεδιάζει να δαπανήσει περίπου $ 1,2 δισεκατομμύρια για την εκπαίδευση και τον εξοπλισμό του στρατού του Τατζικιστάν: με τον τρόπο αυτό το Κρεμλίνο ελπίζει να αποτρέψει τους Αφγανούς ισλαμιστές από τη διείσδυση στη Ρωσία.
Ωστόσο, ούτε η Ουάσιγκτον, ούτε οι Βρυξέλλες πρόκειται να παραιτηθούν, τονίζει ο συγγραφέας.
Εκτός από την τελευταία προσφορά του Πενταγώνου, «η Ευρωπαϊκή Ένωση που ελπίζει επίσης να απογαλακτιστεί το Τατζικιστάν από τη Ρωσία, υποσχέθηκε 251 εκατομμύρια ευρώ για χρηματοδότηση της ανάπτυξης».
Ο Μarshall πιστεύει, ωστόσο, ότι το πρότζεκτ δεν βγάζει καθόλου νόημα: «Από τη σκοπιά των ΗΠΑ, διαιωνίζοντας τον ανόητο στρατιωτικό μας ανταγωνισμό με τη Ρωσία σε τέτοιες μακρινές χώρες, είναι αντιπαραγωγικό και απάνθρωπο. Ήρθε η ώρα για την Ουάσιγκτον να σταματήσει να παίζει το παιχνίδι».
hellasforce
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου