Tο Αιγαίο, σύμφωνα με τα πραγματικά δεδομένα ιστορίας χιλιετηρίδων, του διεθνούς εθιμικού και συμβατικού δικαίου και τις διεθνείς συμβάσεις, τις οποίες θα αναλύσουμε κατωτέρω, είναι Ελληνικό
και οι τίτλοι κυριαρχίας της Ελλάδος είναι ακατάλυτοι και ισχυρότεροι από τις οποιοσδήποτε πιέσεις μικρής, μέσης η μεγάλης δύναμης όπως π.χ.
1]Το Πρωτόκολλο του Λονδίνου του 1830
2] Η συνδιάσκεψη του Λονδίνου του 1913
3]Η συμφωνία της Λωζάνης της 24/7/1923
4]Η συμφωνία του Μοντρέ του 1936
5] Η συμφωνία των Παρισίων του 1947
6] Η συμφωνία του Ο.Η.Ε. του 1958
7] Η συμφωνία του Ο.Η.Ε. του 1982
8] Οι συμφωνίες του ICAO, [ Σικάγου, Παρισίων και Βαρσοβίας]
9] Το Προεδρικό Διάταγμα του 1931, και τα Ν.Δ. 142/69,1182/72, και 210\73 .
10] Ο Κατ. Χάρτης του ΟΗΕ, η Τελική Πράξη του Ελσίνκι, ο Χάρτης των Παρισίων, το Σύμφωνο Λουγκάνο, το ΝΑΤΟ, η συμφωνία της Βιέννης, η Συμφωνία του Αμβούργου κτλ.
11] Η Ιστορική πραγματικότητα.
Η Μεσόγειος θάλασσα αποτελεί το πλέον σημαντικό στρατηγικό μέρος της γης, για αυτό και προξενούσε πάντα το ενδιαφέρον των Μεγ. Δυνάμεων, μαζί με το Αιγαίο το Ιόνιο και το Κρητικό πέλαγος, που αποτελούν επίσης τμήματα αυτής, αλλά και σημαντικούς γεωστρατηγικούς χώρους της Ελλάδας, η οποία όμως δεν έχει καταφέρει να τους αξιοποιήσει και να τους εκμεταλλευθεί αναλόγως.
Και τώρα ας δούμε πολύ περιληπτικά τι προβλέπουν τα πάρα πάνω διεθνή κείμενα, ήτοι:
1] Το πρωτόκολλό του Λονδίνου το οποίο επικύρωσε την απελευθέρωση το 1821 των νήσων Σποράδων και την ένταξή τους μαζί με την Εύβοια στην Ελλάδα.
2] η συνδιάσκεψη του Λονδίνου του 1913 επικυρώνει την απελευθέρωση των νήσων του ανατολικού Αιγαίου, Λήμνου, Σαμοθράκης, Λέσβου, Χίου, Σάμου, και Ικαρίας και την ένταξή τους στην Ελλάδα .
3] Η συμφωνία της Λωζάνης του 1923, η οποία επικυρώνει την παραχώρηση των νήσων του Αιγαίου στην Ελλάδα και κυρίως με το άρθρο 12 αυτής, προβλέπει ότι, στην Τουρκία ανήκουν μόνο οι νήσοι που βρίσκονται σε μικρότερη απόσταση των 3 μιλίων από τις ασιατικές ακτές, ενώ στο άρθρο 16 αυτής προβλέπεται ότι η Τουρκία παραιτείται παντός τίτλου και δικαιώματος της πάσης φύσεως επί των εδαφών και εν σχέσει πρός τα εδάφη, τα οποία κείνται πέραν των προβλεπομένων υπό της παρούσης συνθήκης ορίων, δηλ. των τριών μιλίων από τις ασιατικές ακτές, τουτέστιν των πάσης φύσεως νήσων η νησίδων καθώς και του βυθού της θαλάσσης και νυν υφαλοκρηπίδας, γιατί πέραν αυτών, arcumentum a contrario, αρχίζει το imperium της Ελλάδος, η Ελληνική κυριαρχία.
4] Η συμφωνία του Μοντρέ του 1936, η οποία ακύρωσε τις προβλέψεις εκείνες της συμφωνίας της Λωζάνης για αποστρατικοποίηση των νησιών και έδωσε το δικαίωμα του εξοπλισμού των Στενών και των νησιών μας Λήμνου και Σαμοθράκης, όπως τούτο αναγνωρίστηκε ρητώς από την Τουρκία με επιστολή του Τούρκου πρέσβη στην Ελλάδα Russen Estef πρός τον Έλληνα Πρωθυπουργό και ανακοινώθηκε από τον Τούρκο Υπουργό των Εξωτερικών Rustu Arras στην Εθνοσυνέλευση της Τουρκίας, το 1936. Η ίδρυσης του ΝΑΤΟ και του συμφώνου Βαρσοβίας, ο Κατ, Χάρτης του ΟΗΕ [ άρθρο 51 ] και η μεταβολή των διεθνών συνθηκών ανέτρεψαν κάθε ιδέα περί αφοπλισμού, ιδιαίτερα στην Ελλάδα η οποία είχε ήδη μπροστά της την απειλή των βορείων γειτόνων της με την βοήθεια που παρείχαν στην κομμουνιστική ανταρσία, σύμφωνα με την επίσημη έκθεση της Ερευνητικής Επιτροπής του ΟΗΕ, την εισβολή στην Κύπρο, τις Απειλές, τις Αμφισβητήσεις, τον Αποβατικό στόλο στη Σμύρνη τις παραβιάσεις του εναερίου και θαλάσσιου χώρου μας κτλ, από την
Τουρκία, κατέστησαν επιτακτικό το φυσικό δικαίωμα της αυτοάμυνας.
5] Η συμφωνία των Παρισίων του 1947 η οποία προβλέπει ότι, η Ιταλία εκχωρεί στην Ελλάδα κατά πλήρη κυριαρχία τας νήσους της Δωδεκανήσου και το Καστελόριζο, ως και τας παρακειμένας νησίδας, μεταξύ των οποίων και τα Ίμια τα οποία ναι μεν δεν μνημονεύονται εδώ ρητώς, εντούτοις, κείνται εντός του εκχωρηθέντος χώρου, για αυτό και αναφέρονται με τον αριθμό 30 στο πρωτόκολλο εκχώρησης τους από την Τουρκία πρός την Ιταλία, η οποία εν συνεχεία εκχώρησε στην Ελλάδα ακριβώς ότι είχε πάρει από την Τουρκία. Άλλωστε η Τουρκία σύμφωνα με τις προβλέψεις του άρθρου 15 της συμφωνίας της Λωζάνης, παραιτείται υπέρ της Ιταλίας παντός δικαιώματος και τίτλου επί του θαλασσίου χώρου της Δωδεκανήσου δηλ. νήσων, νησίδων κτλ, ώστε η συνοριακή γραμμή να κείται βάσει των συμφωνιών στα τρία μίλια από τις Τουρκικές ακτές η εν πάσει περιπτώσει στο μέσον της απόστασης, μεταξύ των δύο χωρών.
6] Η συμφωνία της Γενεύης του 1958, η οποία κωδικοποιεί το υφιστάμενο μέχρι τότε διεθνές δίκαιο της θαλάσσης, εισάγει νέους θεσμούς, όπως η υφαλοκρηπίδα και η όμορος ζώνη , προβλέπει την δυνατότητα της νόμιμης επέκτασης της Αιγιαλίτιδας ζώνης στα 12 ν.μ., ότι τα νησιά έχουν υφαλοκρηπίδα, τον καθορισμό Αλιευτικής και Διατήρησης του Ζωικού πλούτου ζώνης και Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης.
7] Το Π.Δ και ο N.5017/31 με τα οποία προβλέπει τον καθορισμό του εναερίου χώρου της χώρας μας, για λόγους ασφαλείας στα 10 ν.μ. από τις ακτές μας, το οποίο είχαμε έκτοτε και μέχρι το 1974 ασκήσει για δεκαετίες στην πράξει, χωρίς αμφισβήτηση εκ μέρους της Τουρκίας, δημιουργώντας έτσι τοπικό εθιμικό δίκαιο, το οποίο δυστυχώς η Τουρκία μαζί με τις άλλες αυθαίρετες και παράνομες αξιώσεις της, άρχισε να αμφισβητεί μετά την Αίτησή μας για επανένταξή στο ΝΑΤΟ το 1975, ενώ το Ν.Δ. 142/69, κηρύσσει την ελληνικότητα της ηπειρωτικής και νησιωτικής υφαλοκρηπίδας, σύμφωνα με τις διεθνείς συμβάσεις και τα Ν.Δ. 1182/72και το 210/73 κυρώνουν τις διεθνείς συμφωνίες και επιφυλάσσουν στη χώρα μας, την αποκλειστική εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων της Ελληνικής υφαλοκρηπίδας σύμφωνα με τις διεθνείς συμβάσεις.
8] Οι συμφωνίες του ICAO, international civil aviation organization [ Σικάγο1944, Παρισίων1952, και Βαρσοβίας ] οι οποίες προσδιόρισαν την έκταση του FIR των Αθηνών, [ flight information region], σύμφωνα με τον εθνικό μας εναέριο χώρο, το οποίον είχεν σεβαστεί η Τουρκία μέχρι το 1974, όταν φύγαμε προσωρινώς από το ΝΑΤΟ και ζητήσαμε την επανένταξή μας
9] Ο Κατ. Χάρτης του ΟΗΕ, η Τελική Πράξη του Ελσίνκι και πολλά άλλα διεθνή κείμενα, τεράστιας σημασίας, τα οποία σχεδόν έχουν κυρωθεί από όλες τις χώρες του κόσμου, για την παγκόσμια ειρήνη και ασφάλεια, προβλέπουν την κατάργηση η την απειλή του πολέμου, τον έχουν θέσει εκτός νόμου, δεν αναγνωρίζουν κανένα τίτλο δικαιώματος που έχει προέλθει από πόλεμο και προβλέπουν μέτρα υποχρεωτικής εφαρμογής, τα οποία δίδουν τη δυνατότητα σε κάθε χώρα να επιδιώξει την προστασία, των δίκαιων συμφερόντων της, αρκεί να μπορεί να αποφασίζει εθνικά κυρίαρχα και πολιτικά ανεξάρτητα.
10] Η τελευταία συμφωνία του ΟΗΕ του 1982 για το δίκαιο της θαλάσσης, η οποία μετά την κύρωσή της από 60 χώρες και εν συνεχεία από 192 ετέθη σε ισχύ και οι προβλέψεις της πλέον, αποτελούν εθιμικό δίκαιο τουτέστιν υποχρεωτικό, jus cogens, γιά όλες τις χώρες ακόμη και για αυτές που δεν την έχουν υπογράψει, όπως είναι στη Μεσόγειο η Τουρκία, το Ισραήλ, η Συρία, η Λιβύη και το Μαρόκο, ενώ η Αγγλία που έχει συμφέροντα στην περιοχή, την έχει υπογράψει.
11] Τέλος, πέραν των ως άνω νομικών κειμένων, έχουμε και τη ζωντανή πραγματικότητα, που αποδεικνύει ότι το Αιγαίο είναι ελληνικό και την ιστορία, την οποίαν δεν πρέπει να παραβλέπουμε, γιατί μας αποδεικνύει, από τα βάθη των αιώνων και συγκεκριμένα από τον κατακλυσμό του Δευκαλίωνα, το σεισμό του 1630 στη Σαντορίνη, τον Αιγαιακό, Μινωικό και Μυκηναϊκό, την ελληνικότητα του Αιγαίου, που υπήρξε το λίκνο του πρωτοελλαδικού πολιτισμού μας, γεγονός που ομολογεί και ο Τούρκος ναύαρχος Piri-Reis, στο βιβλίο του που εξέδωσε το 1512.
Έπειτα από την παραπάνω περιληπτική παράθεση των νομικών κειμένων, που αποδεικνύουν την ελληνικότητα του Αιγαίου, ας δούμε τώρα και τους θεσμούς οι οποίοι έχουν δημιουργηθεί με την εφαρμογή του διεθνούς δικαίου και ορίζονται κατά ζώνες, τις οποίες όμως, όπως είπαμε, άρχισε να αμφισβητεί η Τουρκία, από το 1975, προβάλλοντας αυθαίρετες και παράνομες αξιώσεις σε βάρος της Ελληνικής κυριαρχίας και των
κυριαρχικών μας δικαιωμάτων, κατά παράβαση θεμελιωδών διατάξεων του ΟΗΕ και του Διεθνούς Δικαίου της θαλάσσης, οι ζώνες αυτές είναι.
1] Τα Εσωτερικά Ύδατα.
Η Σύμβαση του 1982 την οποία έχει κυρώσει η Ελλάδα αναγνωρίζει στα Κράτη το δικαίωμα να σχηματίζουν εσωτερικά ύδατα, τα οποία νομικά θεωρούνται «ωσεί έδαφος» και στα οποία τα κράτη έχουν το δικαίωμα να ασκούν πλήρη και απόλυτη κυριαρχία. Τα εσωτερικά ύδατα καθορίζονται, με την εφαρμογή δυο μεθόδων ήτοι.
• Της φυσικής ακτογραμμής (όταν έχουμε δανδελωτές και πολυσχιδείς ακτές και κόλπους). Και
• Τις Ευθείες γραμμές βάσεως, σύμφωνα με την Απόφαση του Δ.Δ. του 1951,στην υπόθεση μεταξύ Αγγλίας και Νορβηγίας.
Ως εκ τούτου η Ελλάδα μπορεί και δικαιούται να εφαρμόσει τις ευθείες γραμμές βάσης, αντί της μεθόδου της ακτογραμμής και να καταστήσει πολλά τμήματα της θαλάσσης εσωτερικά της ύδατα, στα οποία έχει το δικαίωμα να ασκεί πλήρη και αποκλειστική δικαιοδοσία .Ακόμη και οι κόλποι που έχουν άνοιγμα μέχρι 24 ναυτικά μίλια, μπορούν να ενωθούν με ευθείες γραμμές, όπως προσπάθησε ναι κάνει ο Καντάφι στον κόλπο της Σύρτης που είναι 296 ν.μ. και η Ιταλία στον κόλπο του Τάρανδα που είναι 60 ναυτ. μίλια κτλ.
Πλήρης και Απόλυτη Κυριαρχία στα εσωτερικά της ύδατα, μίας χώρας, σημαίνει :
α) απόλυτο δικαίωμα εκμετάλλευσης όλων των πηγών της θάλασσας του βυθού και του υποθαλάσσιου υπεδάφους
β) απαγόρευση προσέγγισης κάθε ξένου πλοίου χωρίς άδεια του Κράτους.
γ) κανένα Κράτος δεν απολαμβάνει το δικαίωμα της αβλαβούς διέλευσης.
δ) απαγορεύεται η πτήση αεροσκαφών χωρίς άδεια του Κράτους.
ε) ασκείται η πλήρης και απόλυτη εφαρμογή της εσωτερικής Νομοθεσίας και Δικαιοδοσίας του Κράτους κτλ.
2] Η Χωρική θάλασσα η Αιγιαλίτιδα ζώνη. Η ζώνη αυτή, στην οποίαν ασκείται η εθνική κυριαρχία των κρατών, μπορεί να φτάσει τα 12 ν.μ. βάσει των συμφωνιών του ΟΗΕ της Γενεύης του 1958 και του Καράκας του 1982, που πλέον έχουν καταστεί διεθνές εθιμικό δίκαιο, δηλ. υποχρεωτικό για όλες τις χώρες και για αυτές που δεν τις έχουν υπογράψει. Αιγιαλίτιδα ζώνη και κατ επέκταση Υφαλοκρηπίδα έχουν και τα νησιά, που έχουν χλωρίδα και πανίδα Η Ελλάδα με το Νόμο 1231\1913 που ψήφισε, έχει το δικαίωμα κατά τη διάρκεια του πολέμου, :
α) να κλείνει τους κόλπους της με άνοιγμα μέχρι τα 20 ν.μ. και
β) να απαγορεύει και την αβλαβή διέλευση των πλοίων
Στη Αιγιαλίτιδα θάλασσα η Ελλάδα μπορεί να ασκεί πλήρη, απόλυτη και αποκλειστική κυριαρχία, μέχρι τα 12 ν.μ. με βάση τον εθιμικό νόμο, γιατί η ίδια έχει καθορίσει για Αιγιαλίτιδα ζώνη της 6 ν.μ Η Ελλάδα με το Ν. 2321/55 επιφύλαξε το δικαίωμα να επεκτείνει την Αιγιαλίτιδα ζώνη της, από τα 6 ν.μ. στα 12 ν.μ.
Ενώ με το Π.Δ. 1231/31 έχει ορίσει το εύρος του εναερίου χώρου στα 10 ν.μ. για λόγους αστυνόμευσης και ασφαλείας της χώρας και θα πρέπει να πούμε ότι αυτή η διαφορά, υπήρξε η αιτία της πρώτης αμφισβήτησης του εναερίου χώρου μας και στο χώρο αυτόν δηλ. μεταξύ των 6μιλών και των 10 μιλίων γίνονται οι σκληρές αναχαιτίσεις της αεροπορίας μας με τα τουρκικά αεροπλάνα .
Στην Αιγιαλίτιδα ζώνη όπως είπαμε, η κάθε χώρα ασκεί πλήρη κυριαρχία, πλην της αβλαβούς διέλευσης, η οποία όμως θα πρέπει να συμμορφώνεται με τη νομοθεσία της παράκτιας πολιτείας που αφορούν, θέματα υγείας, λαθρεμπορίου, ασφαλείας, πειρατείας, ρύπανσης κτλ.
Η πλήρης κυριαρχία μιας χώρας στα χωρικά της ύδατα, σημαίνει την εφαρμογή της εσωτερικής της νομοθεσίας και δικαιοδοσίας, με την οποίαν δίδεται το δικαίωμα της αβλαβούς διέλευσης, όπως είπαμε ανωτέρω και τα υποβρύχια, τα οποία οφείλουν να αναδύονται στην επιφάνεια και να επιδεικνύουν τη σημαία τους. Τα αεροσκάφη δεν μπορούν να πετούν πάνω από τα χωρικά μας ύδατα, χωρίς άδεια η εκ των προτέρων ενημέρωση της πολιτείας , εκτός από τους πορθμούς ,τα διεθνή κανάλια και τα στενά της διεθνούς ναυσιπλοΐας.
3] Η Όμορος η Συνορεύουσα ζώνη {Contiguous Jone}
Η παράκτια πολιτεία, πέρα από την Αιγιαλίτιδα ζώνη, έχει το δικαίωμα να ασκήσει κατ΄ αποκλειστικότητα ωρισμένα δικαιώματα, σύμφωνα με τον εσωτερικό της κανόνα που τελικώς αναγνωρίστηκε και διεθνώς με τις συμφωνίες που υπογράφτηκαν στα πλαίσια του ΟΗΕ. Τα δικαιώματα αυτά μπορούν να ασκηθούν μέχρι τα 12 ν.μ. από τις ακτές της και αφορούν,1]παραβιάσεις κανόνων τελωνειακών , οικονομικών, μεταναστευτικών, υγιεινής και ρύπανσης και 2] τιμωρία των παραβατών, των ανωτέρω κανόνων.
Η αποκλειστικότητα της παράκτιας πολιτείας διασπάται σε ορισμένες περιπτώσεις από λόγους παραδοσιακούς η ιστορικούς.
Στήν περίπτωση που δύο χώρες ηπειρωτικές η νησιωτικές βρίσκονται η μία απέναντι της άλλης και το εύρος του θαλάσσιου χώρου δεν είναι αρκετό για να καλύψει το δικαίωμα και των δύο χωρών, τότε η διανομή γίνεται στο μέσο της νοητής γραμμής, σύμφωνα με τις συμφωνίες του ΟΗΕ και βάσει του εθιμικού δικαίου και της βασικής αρχής, για την κυριαρχική ισότητα των χωρών.
4] Η Αποκλειστική Οικονομική ζώνη και η ζώνη Αλιείας και Διατήρησης του ζωικού πλούτου της ανοικτής θάλασσας
Σύμφωνα με την τελευταία συμφωνία του ΟΗΕ, του 1982 όλες οι χώρες ηπειρωτικές, νησιωτικές η αρχιπελαγικές μπορούν να ορίσουν την Αποκλειστική Οικονομική τους ζώνη αλλά και την ζώνη Αλιείας και Διατήρησης του ζωικού πλούτου, όπως τούτο έχει διεθνώς
και εθιμικώς συμφωνηθεί και να ασκήσουν τα αποκλειστικά τους δικαιώματα. Με λίγα λόγια έχει πλέον διεθνώς θεσμοθετηθεί ότι όλες οι χώρες έχουν το δικαίωμα ασκήσεως αποκλειστικών δικαιωμάτων από τα 12 ν.μ. και εκείθεν προς την ανοικτή θάλασσα, εντός της οποίας μπορεί να συμπίπτουν η συνορεύουσα και η αλιευτική ζώνη, που προέβλεπε η συμφωνία της Γενεύης του 1958 και σε εύρος χιλιομέτρων [ίδετε χώρες της νότιας Αμερικής] η εν πάσει περιπτώσει μέχρι της μέσης γραμμής η του ημίσεως της αποστάσεως από την έναντι αυτής κειμένη χώρα, σύμφωνα με τους εθιμικούς κανόνες .
5] Η Ανοικτή θάλασσα.
Η ανοικτή θάλασσα είναι κοινό αγαθό. Οι Ρωμαίοι εξομοίωναν τη θάλασσα σαν τον αέρα και ο καθένας μπορούσε και είχε το δικαίωμα να την απολαύσει, γι' αυτό την ονόμαζαν res nulius και res Communis. Η ανοικτή θάλασσα είναι για όλα ανεξαιρέτως τα Κράτη ακόμη και γι' αυτά που είναι περίκλειστα και δεν έχουν ακτές και χωρικά ύδατα. Την ελευθερία των θαλασσών διακήρυξε το πρώτον ο Ολλανδός Ουγκο Γκρόσιους, για να στηρίξει τις δραστηριότητες της Εταιρίας των Ανατολικών Ινδιών. Η ελευθερία της ανοικτής θάλασσας σημαίνει ότι όλες οι χώρες έχουν το δικαίωμα.
1] της ελευθεροπλοιας 2] της αλιείας 3] της τοποθέτησης υπογείων καλωδίων και σωλήνων 4] της ελευθέρας πτήσεως.
Η ανοικτή θάλασσα είναι ανεπίδεκτος οιουδήποτε δικαιώματος , κατοχής, κυριαρχίας, κτλ. Την ανοικτή θάλασσα κανένα Κράτος δεν μπορεί να υπαγάγει στην αποκλειστική του αρμοδιότητα κυριαρχίας. Ανοικτές θάλασσες είναι εκείνες που βρίσκονται έξω από τα χωρικά ύδατα και έξω από την αποκλειστική οικονομική ζώνη, εάν έχει οριοθετηθεί από κάποιο παράκτιο η νησιωτικό κράτος
6] Ο Εθνικός Εναέριος Χώρος, το FIR Αθηνών και ο καθορισμός ορίων Έρευνας και Διάσωσης από ναυτικά ατυχήματα.
Ο εθνικός εναέριος χώρος της χώρας μας, καλείται ο αέρας που εκτείνεται πάνω από τα εδάφη ηπειρωτικά ή νησιωτικά, τα εσωτερικά ύδατα και την Αιγιαλίτιδα ζώνη της χώρας μας, σε ύψος 46.000 ποδών μέχρι το οποίο μπορεί να ασκηθεί έλεγχος, γιατί πέραν του ύψους αυτού εφαρμόζεται το δίκαιο του διαστήματος.
Το FIR των Αθηνών, (Flight Information Region) εκτείνεται όσο και ο εθνικός εναέριος χώρος της Ελλάδος, όπως αυτό έχει ρυθμιστεί από το 1944 με τη Διεθνή Συμφωνία του Σικάγου του Οργανισμού της Διεθνούς Πολιτικής Αεροπορίας (ICAO) και της εν συνεχεία συμφωνίας των Παρισίων του 1952 και της Βαρσοβίας, που όμως δεν σέβονται οι Τούρκοι και κάθε τόσο προσπαθούν με τις ΝΟΤΕΣ που εκδίδουν να δημιουργούν κινδύνους στη αεροπλοΐα, με σκοπό να επιτύχουν την συνδιαχείριση του Αιγαίου η εν πάσει περιπτώσει του ημίσεως του Αιγαίου μέχρι τον 25 μεσημβρινό.
Η Σύμβαση του Αμβούργου του 1979, προβλέπει ότι τα Κράτη θα πρέπει να συμφωνήσουν μεταξύ τους, για τον καθορισμό των ορίων για την Έρευνα και Διάσωση όσων κινδυνεύουν συνεπεία ναυτικών ατυχημάτων. Το ICAO βέβαια έχει ορίσει τα όρια έρευνας και διάσωσης στο Αιγαίο σύμφωνα με τα όρια του FIR των Αθηνών. Η Τουρκία όμως η οποία βυσσοδομεί πάντα σε βάρος της χώρας μας και για να αποκτήσει πλεονεκτήματα στο Αιγαίο, με
εσωτερικό της Νόμο ,που όμως δεν μπορεί να αποκτήσει διεθνή δικαιώματα, προσδιόρισε τα όρια της αρμοδιότητας της μέχρι το ήμισυ του Αιγαίου -όπως είπαμε- με απατηλά και δόλια επιχειρήματα και με παραπλανητικές μεθόδους, ελλείψει αντίλογου από την Ελλάδα, π.χ. ότι τα νησιά μας του ανατολικού Αιγαίου είναι αποστρατικοποιημένα και ως εκ τούτου δεν έχουν τη δυνατότητα να ασκήσουν έρευνα και διάσωση, με συνέπεια να επιτύχουν την αναγνώρισή τους και από τη Γεν. Συνέλευση του ΟΗΕ. Βέβαια πάντα ταύτα δεν μπορούν να αντιστρατευτούν τα κυριαρχικά δικαιώματα τ
ης Ελλάδος στο Αιγαίο, που στηρίζονται σε μείζονος σημασίας νομικά κείμενα, που είναι jus cogens, για όλες τις χώρες και τα οποία έχουμε ήδη αναφέρει ανωτέρω.
7] Η Υφαλοκρηπίδα
Η συμφωνία της Γενεύης του 1958, η οποία κυρώθηκε από την Ελλάδα με το Ν.Δ. 142/69 προβλέπει τα περί υφαλοκρηπίδος, που είναι, ο βυθός και το υπέδαφος των υποβρυχίων περιοχών παρακειμένων στις ακτές των ηπειρωτικών, νησιωτικών και αρχιπελαγικών χωρών, πέραν της Αιγιαλίτιδας ζώνης και σε βάθος 200 μέτρων ή και πέραν του ορίου αυτού, εφ' όσον το βάθος των υπερκειμένων υδάτων επιτρέπει την εκμετάλλευση των φυσικών πόρων της περιοχής. Η παράκτιος πολιτεία ασκεί επί της υφαλοκρηπίδας κυριαρχικά δικαιώματα, προς τον σκοπό εξερεύνησης και εκμετάλλευσης των φυσικών πόρων π.χ. πετρελαίου, μαγνησίου, κ.τ.λ.
Στα υπερκείμενα ύδατα της υφαλοκρηπίδας επιτρέπεται η ελεύθερη ναυσιπλοΐα, η εγκατάσταση εξεδρών της παράκτιας πολιτείας, για την έρευνα και εκμετάλλευση, με παράλληλα μέτρα προστασίας των διερχομένων πλοίων.
Η διανομή της υφαλοκρηπίδας, μεταξύ δύο, απέναντι αλλήλως κειμένων ή παρακείμενων πολιτειών, γίνεται με συμφωνία μεταξύ των με την εφαρμογή της μεθόδου της μέσης γραμμής και στην περίπτωση μη υπάρξεως συμφωνίας με παραπομπή του θέματος στο Διεθνές Δικαστήριο.
Η Ελλάδα για να αντιμετωπίσει την Τουρκία, στις υπερφίαλες αξιώσεις της, προσέφυγε στο Διεθνές Δικαστήριο, με την Κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή, καλώντας την Τουρκία για την επίλυση του θέματος, πλην όμως η Τουρκία αρνήθηκε την αρμοδιότητα του Διεθνούς Δικαστηρίου.
Έκτοτε και μέχρι σήμερα, το πρόβλημα έχει μείνει άλυτο-στάσιμο, και προσπαθεί η Τουρκία να επιβάλλει με τη βία alla manu militare, την θέλησή της, ενώ η Ελλάδα από την πλευρά της δεν παίρνει τα νόμιμα μέτρα, για την κατοχύρωση του 90% της υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου που ανήκει στην Ελλάδα.
8] Οι Προκλητικές Διεκδικήσεις της Τουρκίας στο Αιγαίο.
Η Τουρκία αποβλέπει πάντα στην ενσωμάτωση των Ανατολικών νησιών του Αιγαίου και επι αυτού υπάρχουν εκατοντάδες δηλώσεις της ηγεσίας της.
α) θέλει τα νησιά ανοχύρωτα, βάσει της συμφωνίας της Λωζάνης, πλην όμως η συμφωνία Μοντρέ έδωσε το δικαίωμα εξοπλισμού των Στενών και παρομοίως το δικαίωμα
εξοπλισμού των νησιών μας Λήμνου και Σαμοθράκης (δηλώσεις Υπ. Εξωτερικών Τουρκίας κ. Αράς ] Πέραν του φυσικού δικαιώματος της Αυτοάμυνας, που έχει κάθε χώρα σύμφωνα με τον ΟΗΕ, ΝΑΤΟ. Κτλ.
β] κατά τη διάρκεια του πολέμου ζήτησε να καταλάβει τα νησιά δήθεν γιά να μην διαθέσουν στρατιωτικές δυνάμεις οι σύμμαχοι
γ] στο συνέδριο ειρήνης στο Παρίσι το 1947, προσπάθησε να ματαιώσει την ενσωμάτωση της Δωδεκανήσου στην Ελλάδα.
δ) Το 1975 αρνήθηκε την επιστροφή μας στο ΝΑΤΟ προβάλλοντας veto με σκοπό να επεκτείνει τις αυθαίρετες και παράνομες αξιώσεις της στο Αιγαίο.
ε) Η Τουρκία προβάλλει ως προβλήματα του αιγαίου τα εξής
1] την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας.[με διαπραγματεύσεις δηλ. με την βία και την απειλή των όπλων]
2] Το εύρος του εναερίου χώρου του Αιγαίου [με διεκδικήσεις μεχρι το μέσον του Αιγαίου από όπου περνά ο 25 μεσημβρινός]
3] Το εύρος των χωρικών μας υδάτων [δεν συμφωνεί με την επέκταση της Αιγιαλίτιδας ζώνης μας στα 12 ν.μ. αν και η ίδια έχει κάνει χρήση του κανόνα αυτού στον Εύξεινο Πόντο και στη Μεσόγειο στις νοτιο-δυτικές ακτές της] με την απειλή πολέμου [causus belli]
4] Τον αφοπλισμό των νησιών του Αιγαίου, θέματα που είναι της εσωτερικής μας κυριαρχίας και αρμοδιότητας [παρά το αναγνωρισμένο δικαίωμά μας].όπως αναπτύξαμε ήδη.
5]Την αλλαγή της εναέριας κυκλοφορίας, της έρευνας και της διάσωσης στο Αιγαίο.[γιατί θέλει να συνδιαχειριστεί μαζί μας ολόκληρο το Αιγαίο και με το ΝΑΤΟ] η εν πάσει περιπτώσει μέχρι τον 25 μεσημβρινό.
6] Τις λεγόμενες «γκρίζες ζώνες» του Αιγαίου, [με τις οποίες στοχοποιεί πλέον των 131 νησιών μας].
Το 1992 στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες, η Ελλάδα δέχτηκε πρόταση του ΝΑΤΟ, για κατάργηση των ορίων επιχειρησιακής ευθύνης του Νοτίου Αιγαίου, ενώ στη Συνδιάσκεψη της Μαδρίτης η χώρα μας αναγνώρισε ότι η Τουρκία έχει ζωτικά συμφέροντα στο Αιγαίο.
Δυστυχώς οι ΗΠΑ, υποστηρίζουν ανέκαθεν την Τουρκία και σαν απόδειξη αυτού αναφέρω ότι το 1977, ο Πρέσβης των ΗΠΑ στην Ελλάδα Σώφλυ, είχε πει «ότι στο Αιγαίο, υπάρχουν ασυνήθεις γεωγραφικές ρυθμίσεις», γεγονός που ανάγκασε τον Ράλλη να τον χαρακτηρίσει persona non grata, και να ανακληθεί. Το State Department αργότερα είχε βγάλει ανακοίνωση, περί της δήθεν «ανάγκης εκ νέου ανάγνωσης των κειμένων που καθορίζουν το καθεστώς του Αιγαίου» δηλ. ασκούν σε βάρος μας πολιτική κανονιοφόρων.
Έναντι αυτών εμείς ζητούμε τη λειτουργία της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης και μόνο ενώ ακόμη διατηρεί στρατό κατοχής στην Κύπρο, είναι ένοχος εγκλημάτων παλαιών και νέων κατά της ανθρωπότητας, αυθαιρετεί και παρανομεί καθημερινά σε βάρος των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων.
Τέλος η ύπαρξης πετρελαίων στην περιοχή του Καστελόριζου, άνοιξε ως γνωστόν τις ορέξεις της Τουρκίας η οποία αμφισβητεί την ύπαρξη του νησιού ,την αιγιαλίτιδα ζώνη του την υφαλοκρηπίδα του, την οικονομική του ζώνη κτλ. κατά παράβαση θεμελιωδών διατάξεων του διεθνούς δικαίου. Το Καστελόριζο αποτελεί για την Τουρκία εμπόδιο πρόσβασης στην ανοικτή θάλασσα για την απόκτηση εκ μέρους της οικονομικής ζώνης στα ανακαλυφθέντα πετρέλαια της περιοχής, που όμως ανήκουν ,στην Οικονομική ζώνη της Κύπρου και της Ελλάδας από την μία πλευρά και της Αιγύπτου από την άλλη.
Ο Νατοϊκός Διοικητής Σμύρνης, με επιστολή του ζητούσε την τοποθέτηση και Τούρκου διοικητού στο στρατηγείο της Λάρισας για τον επιχειρησιακό έλεγχο του Αιγαίου, διαφορετικά ο τομέας του Αιγαίου, μέχρι την Στερεά & Πελοπόννησο θα ήταν τυφλός, μέχρις ότου ρυθμιστεί το θέμα του επιχειρησιακού ελέγχου. (Δηλ. θέλει το Αιγαίο, υπό την διαχείριση του ΝΑΤΟ και την συνκυριαρχία της Ελλάδος και Τουρκίας). Δηλ. το ΝΑΤΟ έρχεται σε αντίθεση και με την Ευρ. Ένωση και τις επιχειρήσεις FRONTEX, και ανέχεται όλες τις παραβιάσεις των Τούρκων στο Αιγαίο δηλ. λειτουργεί λίγο-πολύ, ως προβοκάτορας των σχέσεών μας με την Τουρκία.
Η Τουρκική κορβέτα BAFRA, που διέσχισε 17 νησιά μας, δηλ. την Αιγιαλίτιδα ζώνη της χώρας μας, χωρίς να δώσει κανένα σχέδιο πλεύσης, παραβιάζοντας έτσι το Διεθνές Δίκαιο. Στις ημίκλειστες ή κλειστές θάλασσες, επιβάλλεται, όλως ιδιαιτέρως, η διεθνής συνεργασία γιά την εκμετάλλευσης, τις έρευνες τα μέτρα, προστασίας, κοινα προγράμματα για την εκμετάλλευση πηγών πετρελαίου αλλά και την διενέργειαν αλιευτικών επιχειρήσεων .κτλ.
Όπως έχουμε πει και στα άλλα σημεία της ομιλίας μας η Τουρκία, ενώ κατ' αρχήν και μέχρι το 1974, είχε αποδεχθεί το ανωτέρω νομικό καθεστώς του Αιγαίου, από το 1974, όμως και εντεύθεν, λόγω της αποχώρησής μας από το ΝΑΤΟ σε ένδειξη διαμαρτυρίας μας, για την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο, η Τουρκία άλλαξε πολιτική και αμφισβητεί το νομικό καθεστώς του Αιγαίου και προβάλλει αυθαίρετα και παράνομα αξιώσεις και δικαιώματα μέχρι το μέσον του Αιγαίου, όπου διέρχεται ο 25ος μεσημβρινός, δηλ. διεκδικεί συνδιαχείριση του Αιγαίου το οποίο κατά 90% περίπου ανήκει στην Ελλάδα, ή θα μπορούσε να ανήκει, εάν η Ελλάδα, δηλ. οι Ελληνικές Κυβερνήσεις είχαν ασκήσει τα νόμιμα δικαιώματά της, για την επέκταση της Αιγιαλίτιδας ζώνης
Κατόπιν τούτου η Τουρκία στέλνει τα αεροπλάνα της, πάνω από το Εθνικό μας εναέριο χώρο, με συνέπεια να είμαστε σε συνεχή ετοιμότητα αναχαιτίσεώς των, δεσμεύει τον Ελληνικό εναέριο και θαλάσσιο χώρο για ασκήσεις της, όπως είναι η περιοχή Μυκόνου-Φούρνων & Ικαρίας (25 μεσημβρινός) υπό την εποπτεία ή καθοδήγηση του ΝΑΤΟ και τέλος αναχαιτίζει τα Ελληνικά αεροπλάνα όταν διέρχονται τον 25 μεσημβρινό.
Έτσι λοιπόν η Τουρκία έφτασε στο σημείο να θεωρεί όλα τα νησιά ή νησάκια μας εκείθεν του 25 μεσημβρινού 131 τον αριθμό, ως δήθεν γκρίζα ή γκρίζες ζώνες γιατί δεν μνημονεύονται ρητώς στις διεθνείς συμφωνίες κατά παράβαση βέβαια όλων των άλλων
νομίμων στοιχείων του Διεθνούς Εθιμικού Δικαίου και των διεθνών συμφωνιών του ΟΗΕ, περί μέσης απόστασης και των άλλων συμφωνιών που αναφέραμε καθώς και της Ιστορίας των νησιών και των κατοίκων τους κ.τ.λ.
Τέλος, ζητά τον αφοπλισμό των νήσων και δη της Λήμνου και Σαμοθράκης, δήθεν βάσει της Συνθήκης της Λωζάνης, ενώ η συμφωνία αυτή ανετράπη στο σημείο αυτό, με τη συμφωνία του Μοντρέ του 1936, η οποία έδωσε το δικαίωμα στην Τουρκία για επανεξοπλισμό των Στενών και κατ' επέκταση και των Ελληνικών νησιών, γεγονός το οποίο ανεγνωρίσθη ρητώς από την Τουρκία, με την επιστολή του Τούρκου Πρεσβευτή στην Αθήνα Russen Esref προς τον Έλληνα Πρωθυπουργό και τη δήλωση του Τούρκου Υπουργού των Εξωτερικών Rastu Arras (το 1936) στην Τουρκική Εθνοσυνέλευση, όπως είπαμε ήδη.
9] Οι σχέσεις Ελλάδος και Τουρκίας
Κατόπιν των ανωτέρω είναι φανερό οποία είναι τα νόμιμα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις των δύο χωρών και κυρίως η αυθαίρετη, παράνομη και προκλητική στάση της Τουρκίας, η οποία δίδει το νόμιμο και ηθικό δικαίωμα της Ελλάδος να προχωρήσει σε μια σειρά μέτρων για την διασφάλιση των δικαιωμάτων της, όπως:
1] Να επεκτείνει την ηπειρωτική και νησιωτική της αιγιαλίτιδα ζώνη της σε 12ν.μ. αφού προηγουμένως προβεί σε μια σειρά από προληπτικά μέτρα.
2] Να εφαρμόσει τις ευθείες γραμμές για τον καθορισμό της αιγιαλίτιδας ζώνης και το εύρος των εσωτερικών της υδάτων
3] Να προσδιορίσει την όμορο, την αλιευτική και τη αποκλειστική οικονομική της ζώνη .
4] Να διακηρύξει τις θαλάσσιες ζώνες ασφαλείας της και να προσδιορίζει τους δίαυλους της ελευθεροπλοίας
5] Να καταγγείλει στο Συμβούλιο Ασφαλείας και τη Γενική Συνέλευση, την επιβουλή εκ μέρους της Τουρκίας της εθνικής μας κυριαρχίας, της ανεξαρτησίας και της εδαφικής μας ακεραιότητας.
6] Να καταγγελθεί η Τουρκία στον ICAO και IMCO, τις αλλεπάλληλες παραβάσεις των διεθνών συμφωνιών που έχουν υπογραφεί υπό την αιγίδα των .
7] Να γίνει μια συστηματική και συνεχής καταγγελία της Τουρκίας σε όλο τον κόσμο, μαζί με τον απανταχού Ελληνισμό βάσει σχεδίου, για τις εγκληματικές της Πράξεις στη Μ. Ασία την Κων/πολη τα νησιά Ίμβρου και Τενέδου και για τα συνεχιζόμενα εγκλήματά της στην Κύπρο
8] Να σταματήσει κάθε συνεργασία και βοήθεια της Ελλάδος για την ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τους Δυτικοευρωπαϊκούς οργανισμούς
9] Να σταματήσουν οι οικονομικές συναλλαγές με τους Τούρκους ιδιαίτερα των ανατολικών νησιών του Αιγαίου με τις Τουρκικές πόλεις της Μ. Ασίας.
10] Να θωρακιστεί η Ελλάδα με μια σειρά αμυντικών συμφωνιών με όσες χώρες περιβάλουν την Τουρκία και επιθυμούν να προχωρήσουν σε συμφωνία μαζί μας για την Ειρήνη, την Ασφάλεια και την Ισορροπία της περιοχής, όπως π.χ. η Ρωσία, η Ρουμανία, η Βουλγαρία, η Σερβία, η Ουκρανία, η Γεωργία, το Καζακστάν, η Κιρκιζία, η Αρμενία, η Συρία, η Ιορδανία, η Αίγυπτος κτλ, όπως έκαμε ο Ελ. Βενιζέλος πριν από τους Βαλκανικούς πολέμους.
11] Να καταγγείλει την δήθεν δέσμευσή της από τη συμφωνία της Βέρνης, για αποχή από έρευνες και εκμεταλλεύσεις του Αιγαίου και να ξεκινήσει την άμεση άντληση πετρελαίου από τη θέση «Μπάμπουρας» της Θάσου
Γιά να γίνουν όμως όλα αυτά, θα πρέπει να υπάρξει νέμεσης και κάθαρσης του εσωτερικού μετώπου, από την κόπρο του Αυγείου και αυτό δυστυχώς είναι το μεγάλο πρόβλημα της χώρας μας, που αναζητά επιτακτικά τη λύση του ...
Του Δρ. Θαλή Μυλωνά, δικηγόρου -διεθνολόγου -Προέδρου του Ινστιτούτου Διαβαλκανικών Σχέσεων
και οι τίτλοι κυριαρχίας της Ελλάδος είναι ακατάλυτοι και ισχυρότεροι από τις οποιοσδήποτε πιέσεις μικρής, μέσης η μεγάλης δύναμης όπως π.χ.
1]Το Πρωτόκολλο του Λονδίνου του 1830
2] Η συνδιάσκεψη του Λονδίνου του 1913
3]Η συμφωνία της Λωζάνης της 24/7/1923
4]Η συμφωνία του Μοντρέ του 1936
5] Η συμφωνία των Παρισίων του 1947
6] Η συμφωνία του Ο.Η.Ε. του 1958
7] Η συμφωνία του Ο.Η.Ε. του 1982
8] Οι συμφωνίες του ICAO, [ Σικάγου, Παρισίων και Βαρσοβίας]
9] Το Προεδρικό Διάταγμα του 1931, και τα Ν.Δ. 142/69,1182/72, και 210\73 .
10] Ο Κατ. Χάρτης του ΟΗΕ, η Τελική Πράξη του Ελσίνκι, ο Χάρτης των Παρισίων, το Σύμφωνο Λουγκάνο, το ΝΑΤΟ, η συμφωνία της Βιέννης, η Συμφωνία του Αμβούργου κτλ.
11] Η Ιστορική πραγματικότητα.
Η Μεσόγειος θάλασσα αποτελεί το πλέον σημαντικό στρατηγικό μέρος της γης, για αυτό και προξενούσε πάντα το ενδιαφέρον των Μεγ. Δυνάμεων, μαζί με το Αιγαίο το Ιόνιο και το Κρητικό πέλαγος, που αποτελούν επίσης τμήματα αυτής, αλλά και σημαντικούς γεωστρατηγικούς χώρους της Ελλάδας, η οποία όμως δεν έχει καταφέρει να τους αξιοποιήσει και να τους εκμεταλλευθεί αναλόγως.
Και τώρα ας δούμε πολύ περιληπτικά τι προβλέπουν τα πάρα πάνω διεθνή κείμενα, ήτοι:
1] Το πρωτόκολλό του Λονδίνου το οποίο επικύρωσε την απελευθέρωση το 1821 των νήσων Σποράδων και την ένταξή τους μαζί με την Εύβοια στην Ελλάδα.
2] η συνδιάσκεψη του Λονδίνου του 1913 επικυρώνει την απελευθέρωση των νήσων του ανατολικού Αιγαίου, Λήμνου, Σαμοθράκης, Λέσβου, Χίου, Σάμου, και Ικαρίας και την ένταξή τους στην Ελλάδα .
3] Η συμφωνία της Λωζάνης του 1923, η οποία επικυρώνει την παραχώρηση των νήσων του Αιγαίου στην Ελλάδα και κυρίως με το άρθρο 12 αυτής, προβλέπει ότι, στην Τουρκία ανήκουν μόνο οι νήσοι που βρίσκονται σε μικρότερη απόσταση των 3 μιλίων από τις ασιατικές ακτές, ενώ στο άρθρο 16 αυτής προβλέπεται ότι η Τουρκία παραιτείται παντός τίτλου και δικαιώματος της πάσης φύσεως επί των εδαφών και εν σχέσει πρός τα εδάφη, τα οποία κείνται πέραν των προβλεπομένων υπό της παρούσης συνθήκης ορίων, δηλ. των τριών μιλίων από τις ασιατικές ακτές, τουτέστιν των πάσης φύσεως νήσων η νησίδων καθώς και του βυθού της θαλάσσης και νυν υφαλοκρηπίδας, γιατί πέραν αυτών, arcumentum a contrario, αρχίζει το imperium της Ελλάδος, η Ελληνική κυριαρχία.
4] Η συμφωνία του Μοντρέ του 1936, η οποία ακύρωσε τις προβλέψεις εκείνες της συμφωνίας της Λωζάνης για αποστρατικοποίηση των νησιών και έδωσε το δικαίωμα του εξοπλισμού των Στενών και των νησιών μας Λήμνου και Σαμοθράκης, όπως τούτο αναγνωρίστηκε ρητώς από την Τουρκία με επιστολή του Τούρκου πρέσβη στην Ελλάδα Russen Estef πρός τον Έλληνα Πρωθυπουργό και ανακοινώθηκε από τον Τούρκο Υπουργό των Εξωτερικών Rustu Arras στην Εθνοσυνέλευση της Τουρκίας, το 1936. Η ίδρυσης του ΝΑΤΟ και του συμφώνου Βαρσοβίας, ο Κατ, Χάρτης του ΟΗΕ [ άρθρο 51 ] και η μεταβολή των διεθνών συνθηκών ανέτρεψαν κάθε ιδέα περί αφοπλισμού, ιδιαίτερα στην Ελλάδα η οποία είχε ήδη μπροστά της την απειλή των βορείων γειτόνων της με την βοήθεια που παρείχαν στην κομμουνιστική ανταρσία, σύμφωνα με την επίσημη έκθεση της Ερευνητικής Επιτροπής του ΟΗΕ, την εισβολή στην Κύπρο, τις Απειλές, τις Αμφισβητήσεις, τον Αποβατικό στόλο στη Σμύρνη τις παραβιάσεις του εναερίου και θαλάσσιου χώρου μας κτλ, από την
Τουρκία, κατέστησαν επιτακτικό το φυσικό δικαίωμα της αυτοάμυνας.
5] Η συμφωνία των Παρισίων του 1947 η οποία προβλέπει ότι, η Ιταλία εκχωρεί στην Ελλάδα κατά πλήρη κυριαρχία τας νήσους της Δωδεκανήσου και το Καστελόριζο, ως και τας παρακειμένας νησίδας, μεταξύ των οποίων και τα Ίμια τα οποία ναι μεν δεν μνημονεύονται εδώ ρητώς, εντούτοις, κείνται εντός του εκχωρηθέντος χώρου, για αυτό και αναφέρονται με τον αριθμό 30 στο πρωτόκολλο εκχώρησης τους από την Τουρκία πρός την Ιταλία, η οποία εν συνεχεία εκχώρησε στην Ελλάδα ακριβώς ότι είχε πάρει από την Τουρκία. Άλλωστε η Τουρκία σύμφωνα με τις προβλέψεις του άρθρου 15 της συμφωνίας της Λωζάνης, παραιτείται υπέρ της Ιταλίας παντός δικαιώματος και τίτλου επί του θαλασσίου χώρου της Δωδεκανήσου δηλ. νήσων, νησίδων κτλ, ώστε η συνοριακή γραμμή να κείται βάσει των συμφωνιών στα τρία μίλια από τις Τουρκικές ακτές η εν πάσει περιπτώσει στο μέσον της απόστασης, μεταξύ των δύο χωρών.
6] Η συμφωνία της Γενεύης του 1958, η οποία κωδικοποιεί το υφιστάμενο μέχρι τότε διεθνές δίκαιο της θαλάσσης, εισάγει νέους θεσμούς, όπως η υφαλοκρηπίδα και η όμορος ζώνη , προβλέπει την δυνατότητα της νόμιμης επέκτασης της Αιγιαλίτιδας ζώνης στα 12 ν.μ., ότι τα νησιά έχουν υφαλοκρηπίδα, τον καθορισμό Αλιευτικής και Διατήρησης του Ζωικού πλούτου ζώνης και Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης.
7] Το Π.Δ και ο N.5017/31 με τα οποία προβλέπει τον καθορισμό του εναερίου χώρου της χώρας μας, για λόγους ασφαλείας στα 10 ν.μ. από τις ακτές μας, το οποίο είχαμε έκτοτε και μέχρι το 1974 ασκήσει για δεκαετίες στην πράξει, χωρίς αμφισβήτηση εκ μέρους της Τουρκίας, δημιουργώντας έτσι τοπικό εθιμικό δίκαιο, το οποίο δυστυχώς η Τουρκία μαζί με τις άλλες αυθαίρετες και παράνομες αξιώσεις της, άρχισε να αμφισβητεί μετά την Αίτησή μας για επανένταξή στο ΝΑΤΟ το 1975, ενώ το Ν.Δ. 142/69, κηρύσσει την ελληνικότητα της ηπειρωτικής και νησιωτικής υφαλοκρηπίδας, σύμφωνα με τις διεθνείς συμβάσεις και τα Ν.Δ. 1182/72και το 210/73 κυρώνουν τις διεθνείς συμφωνίες και επιφυλάσσουν στη χώρα μας, την αποκλειστική εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων της Ελληνικής υφαλοκρηπίδας σύμφωνα με τις διεθνείς συμβάσεις.
8] Οι συμφωνίες του ICAO, international civil aviation organization [ Σικάγο1944, Παρισίων1952, και Βαρσοβίας ] οι οποίες προσδιόρισαν την έκταση του FIR των Αθηνών, [ flight information region], σύμφωνα με τον εθνικό μας εναέριο χώρο, το οποίον είχεν σεβαστεί η Τουρκία μέχρι το 1974, όταν φύγαμε προσωρινώς από το ΝΑΤΟ και ζητήσαμε την επανένταξή μας
9] Ο Κατ. Χάρτης του ΟΗΕ, η Τελική Πράξη του Ελσίνκι και πολλά άλλα διεθνή κείμενα, τεράστιας σημασίας, τα οποία σχεδόν έχουν κυρωθεί από όλες τις χώρες του κόσμου, για την παγκόσμια ειρήνη και ασφάλεια, προβλέπουν την κατάργηση η την απειλή του πολέμου, τον έχουν θέσει εκτός νόμου, δεν αναγνωρίζουν κανένα τίτλο δικαιώματος που έχει προέλθει από πόλεμο και προβλέπουν μέτρα υποχρεωτικής εφαρμογής, τα οποία δίδουν τη δυνατότητα σε κάθε χώρα να επιδιώξει την προστασία, των δίκαιων συμφερόντων της, αρκεί να μπορεί να αποφασίζει εθνικά κυρίαρχα και πολιτικά ανεξάρτητα.
10] Η τελευταία συμφωνία του ΟΗΕ του 1982 για το δίκαιο της θαλάσσης, η οποία μετά την κύρωσή της από 60 χώρες και εν συνεχεία από 192 ετέθη σε ισχύ και οι προβλέψεις της πλέον, αποτελούν εθιμικό δίκαιο τουτέστιν υποχρεωτικό, jus cogens, γιά όλες τις χώρες ακόμη και για αυτές που δεν την έχουν υπογράψει, όπως είναι στη Μεσόγειο η Τουρκία, το Ισραήλ, η Συρία, η Λιβύη και το Μαρόκο, ενώ η Αγγλία που έχει συμφέροντα στην περιοχή, την έχει υπογράψει.
11] Τέλος, πέραν των ως άνω νομικών κειμένων, έχουμε και τη ζωντανή πραγματικότητα, που αποδεικνύει ότι το Αιγαίο είναι ελληνικό και την ιστορία, την οποίαν δεν πρέπει να παραβλέπουμε, γιατί μας αποδεικνύει, από τα βάθη των αιώνων και συγκεκριμένα από τον κατακλυσμό του Δευκαλίωνα, το σεισμό του 1630 στη Σαντορίνη, τον Αιγαιακό, Μινωικό και Μυκηναϊκό, την ελληνικότητα του Αιγαίου, που υπήρξε το λίκνο του πρωτοελλαδικού πολιτισμού μας, γεγονός που ομολογεί και ο Τούρκος ναύαρχος Piri-Reis, στο βιβλίο του που εξέδωσε το 1512.
Έπειτα από την παραπάνω περιληπτική παράθεση των νομικών κειμένων, που αποδεικνύουν την ελληνικότητα του Αιγαίου, ας δούμε τώρα και τους θεσμούς οι οποίοι έχουν δημιουργηθεί με την εφαρμογή του διεθνούς δικαίου και ορίζονται κατά ζώνες, τις οποίες όμως, όπως είπαμε, άρχισε να αμφισβητεί η Τουρκία, από το 1975, προβάλλοντας αυθαίρετες και παράνομες αξιώσεις σε βάρος της Ελληνικής κυριαρχίας και των
κυριαρχικών μας δικαιωμάτων, κατά παράβαση θεμελιωδών διατάξεων του ΟΗΕ και του Διεθνούς Δικαίου της θαλάσσης, οι ζώνες αυτές είναι.
1] Τα Εσωτερικά Ύδατα.
Η Σύμβαση του 1982 την οποία έχει κυρώσει η Ελλάδα αναγνωρίζει στα Κράτη το δικαίωμα να σχηματίζουν εσωτερικά ύδατα, τα οποία νομικά θεωρούνται «ωσεί έδαφος» και στα οποία τα κράτη έχουν το δικαίωμα να ασκούν πλήρη και απόλυτη κυριαρχία. Τα εσωτερικά ύδατα καθορίζονται, με την εφαρμογή δυο μεθόδων ήτοι.
• Της φυσικής ακτογραμμής (όταν έχουμε δανδελωτές και πολυσχιδείς ακτές και κόλπους). Και
• Τις Ευθείες γραμμές βάσεως, σύμφωνα με την Απόφαση του Δ.Δ. του 1951,στην υπόθεση μεταξύ Αγγλίας και Νορβηγίας.
Ως εκ τούτου η Ελλάδα μπορεί και δικαιούται να εφαρμόσει τις ευθείες γραμμές βάσης, αντί της μεθόδου της ακτογραμμής και να καταστήσει πολλά τμήματα της θαλάσσης εσωτερικά της ύδατα, στα οποία έχει το δικαίωμα να ασκεί πλήρη και αποκλειστική δικαιοδοσία .Ακόμη και οι κόλποι που έχουν άνοιγμα μέχρι 24 ναυτικά μίλια, μπορούν να ενωθούν με ευθείες γραμμές, όπως προσπάθησε ναι κάνει ο Καντάφι στον κόλπο της Σύρτης που είναι 296 ν.μ. και η Ιταλία στον κόλπο του Τάρανδα που είναι 60 ναυτ. μίλια κτλ.
Πλήρης και Απόλυτη Κυριαρχία στα εσωτερικά της ύδατα, μίας χώρας, σημαίνει :
α) απόλυτο δικαίωμα εκμετάλλευσης όλων των πηγών της θάλασσας του βυθού και του υποθαλάσσιου υπεδάφους
β) απαγόρευση προσέγγισης κάθε ξένου πλοίου χωρίς άδεια του Κράτους.
γ) κανένα Κράτος δεν απολαμβάνει το δικαίωμα της αβλαβούς διέλευσης.
δ) απαγορεύεται η πτήση αεροσκαφών χωρίς άδεια του Κράτους.
ε) ασκείται η πλήρης και απόλυτη εφαρμογή της εσωτερικής Νομοθεσίας και Δικαιοδοσίας του Κράτους κτλ.
2] Η Χωρική θάλασσα η Αιγιαλίτιδα ζώνη. Η ζώνη αυτή, στην οποίαν ασκείται η εθνική κυριαρχία των κρατών, μπορεί να φτάσει τα 12 ν.μ. βάσει των συμφωνιών του ΟΗΕ της Γενεύης του 1958 και του Καράκας του 1982, που πλέον έχουν καταστεί διεθνές εθιμικό δίκαιο, δηλ. υποχρεωτικό για όλες τις χώρες και για αυτές που δεν τις έχουν υπογράψει. Αιγιαλίτιδα ζώνη και κατ επέκταση Υφαλοκρηπίδα έχουν και τα νησιά, που έχουν χλωρίδα και πανίδα Η Ελλάδα με το Νόμο 1231\1913 που ψήφισε, έχει το δικαίωμα κατά τη διάρκεια του πολέμου, :
α) να κλείνει τους κόλπους της με άνοιγμα μέχρι τα 20 ν.μ. και
β) να απαγορεύει και την αβλαβή διέλευση των πλοίων
Στη Αιγιαλίτιδα θάλασσα η Ελλάδα μπορεί να ασκεί πλήρη, απόλυτη και αποκλειστική κυριαρχία, μέχρι τα 12 ν.μ. με βάση τον εθιμικό νόμο, γιατί η ίδια έχει καθορίσει για Αιγιαλίτιδα ζώνη της 6 ν.μ Η Ελλάδα με το Ν. 2321/55 επιφύλαξε το δικαίωμα να επεκτείνει την Αιγιαλίτιδα ζώνη της, από τα 6 ν.μ. στα 12 ν.μ.
Ενώ με το Π.Δ. 1231/31 έχει ορίσει το εύρος του εναερίου χώρου στα 10 ν.μ. για λόγους αστυνόμευσης και ασφαλείας της χώρας και θα πρέπει να πούμε ότι αυτή η διαφορά, υπήρξε η αιτία της πρώτης αμφισβήτησης του εναερίου χώρου μας και στο χώρο αυτόν δηλ. μεταξύ των 6μιλών και των 10 μιλίων γίνονται οι σκληρές αναχαιτίσεις της αεροπορίας μας με τα τουρκικά αεροπλάνα .
Στην Αιγιαλίτιδα ζώνη όπως είπαμε, η κάθε χώρα ασκεί πλήρη κυριαρχία, πλην της αβλαβούς διέλευσης, η οποία όμως θα πρέπει να συμμορφώνεται με τη νομοθεσία της παράκτιας πολιτείας που αφορούν, θέματα υγείας, λαθρεμπορίου, ασφαλείας, πειρατείας, ρύπανσης κτλ.
Η πλήρης κυριαρχία μιας χώρας στα χωρικά της ύδατα, σημαίνει την εφαρμογή της εσωτερικής της νομοθεσίας και δικαιοδοσίας, με την οποίαν δίδεται το δικαίωμα της αβλαβούς διέλευσης, όπως είπαμε ανωτέρω και τα υποβρύχια, τα οποία οφείλουν να αναδύονται στην επιφάνεια και να επιδεικνύουν τη σημαία τους. Τα αεροσκάφη δεν μπορούν να πετούν πάνω από τα χωρικά μας ύδατα, χωρίς άδεια η εκ των προτέρων ενημέρωση της πολιτείας , εκτός από τους πορθμούς ,τα διεθνή κανάλια και τα στενά της διεθνούς ναυσιπλοΐας.
3] Η Όμορος η Συνορεύουσα ζώνη {Contiguous Jone}
Η παράκτια πολιτεία, πέρα από την Αιγιαλίτιδα ζώνη, έχει το δικαίωμα να ασκήσει κατ΄ αποκλειστικότητα ωρισμένα δικαιώματα, σύμφωνα με τον εσωτερικό της κανόνα που τελικώς αναγνωρίστηκε και διεθνώς με τις συμφωνίες που υπογράφτηκαν στα πλαίσια του ΟΗΕ. Τα δικαιώματα αυτά μπορούν να ασκηθούν μέχρι τα 12 ν.μ. από τις ακτές της και αφορούν,1]παραβιάσεις κανόνων τελωνειακών , οικονομικών, μεταναστευτικών, υγιεινής και ρύπανσης και 2] τιμωρία των παραβατών, των ανωτέρω κανόνων.
Η αποκλειστικότητα της παράκτιας πολιτείας διασπάται σε ορισμένες περιπτώσεις από λόγους παραδοσιακούς η ιστορικούς.
Στήν περίπτωση που δύο χώρες ηπειρωτικές η νησιωτικές βρίσκονται η μία απέναντι της άλλης και το εύρος του θαλάσσιου χώρου δεν είναι αρκετό για να καλύψει το δικαίωμα και των δύο χωρών, τότε η διανομή γίνεται στο μέσο της νοητής γραμμής, σύμφωνα με τις συμφωνίες του ΟΗΕ και βάσει του εθιμικού δικαίου και της βασικής αρχής, για την κυριαρχική ισότητα των χωρών.
4] Η Αποκλειστική Οικονομική ζώνη και η ζώνη Αλιείας και Διατήρησης του ζωικού πλούτου της ανοικτής θάλασσας
Σύμφωνα με την τελευταία συμφωνία του ΟΗΕ, του 1982 όλες οι χώρες ηπειρωτικές, νησιωτικές η αρχιπελαγικές μπορούν να ορίσουν την Αποκλειστική Οικονομική τους ζώνη αλλά και την ζώνη Αλιείας και Διατήρησης του ζωικού πλούτου, όπως τούτο έχει διεθνώς
και εθιμικώς συμφωνηθεί και να ασκήσουν τα αποκλειστικά τους δικαιώματα. Με λίγα λόγια έχει πλέον διεθνώς θεσμοθετηθεί ότι όλες οι χώρες έχουν το δικαίωμα ασκήσεως αποκλειστικών δικαιωμάτων από τα 12 ν.μ. και εκείθεν προς την ανοικτή θάλασσα, εντός της οποίας μπορεί να συμπίπτουν η συνορεύουσα και η αλιευτική ζώνη, που προέβλεπε η συμφωνία της Γενεύης του 1958 και σε εύρος χιλιομέτρων [ίδετε χώρες της νότιας Αμερικής] η εν πάσει περιπτώσει μέχρι της μέσης γραμμής η του ημίσεως της αποστάσεως από την έναντι αυτής κειμένη χώρα, σύμφωνα με τους εθιμικούς κανόνες .
5] Η Ανοικτή θάλασσα.
Η ανοικτή θάλασσα είναι κοινό αγαθό. Οι Ρωμαίοι εξομοίωναν τη θάλασσα σαν τον αέρα και ο καθένας μπορούσε και είχε το δικαίωμα να την απολαύσει, γι' αυτό την ονόμαζαν res nulius και res Communis. Η ανοικτή θάλασσα είναι για όλα ανεξαιρέτως τα Κράτη ακόμη και γι' αυτά που είναι περίκλειστα και δεν έχουν ακτές και χωρικά ύδατα. Την ελευθερία των θαλασσών διακήρυξε το πρώτον ο Ολλανδός Ουγκο Γκρόσιους, για να στηρίξει τις δραστηριότητες της Εταιρίας των Ανατολικών Ινδιών. Η ελευθερία της ανοικτής θάλασσας σημαίνει ότι όλες οι χώρες έχουν το δικαίωμα.
1] της ελευθεροπλοιας 2] της αλιείας 3] της τοποθέτησης υπογείων καλωδίων και σωλήνων 4] της ελευθέρας πτήσεως.
Η ανοικτή θάλασσα είναι ανεπίδεκτος οιουδήποτε δικαιώματος , κατοχής, κυριαρχίας, κτλ. Την ανοικτή θάλασσα κανένα Κράτος δεν μπορεί να υπαγάγει στην αποκλειστική του αρμοδιότητα κυριαρχίας. Ανοικτές θάλασσες είναι εκείνες που βρίσκονται έξω από τα χωρικά ύδατα και έξω από την αποκλειστική οικονομική ζώνη, εάν έχει οριοθετηθεί από κάποιο παράκτιο η νησιωτικό κράτος
6] Ο Εθνικός Εναέριος Χώρος, το FIR Αθηνών και ο καθορισμός ορίων Έρευνας και Διάσωσης από ναυτικά ατυχήματα.
Ο εθνικός εναέριος χώρος της χώρας μας, καλείται ο αέρας που εκτείνεται πάνω από τα εδάφη ηπειρωτικά ή νησιωτικά, τα εσωτερικά ύδατα και την Αιγιαλίτιδα ζώνη της χώρας μας, σε ύψος 46.000 ποδών μέχρι το οποίο μπορεί να ασκηθεί έλεγχος, γιατί πέραν του ύψους αυτού εφαρμόζεται το δίκαιο του διαστήματος.
Το FIR των Αθηνών, (Flight Information Region) εκτείνεται όσο και ο εθνικός εναέριος χώρος της Ελλάδος, όπως αυτό έχει ρυθμιστεί από το 1944 με τη Διεθνή Συμφωνία του Σικάγου του Οργανισμού της Διεθνούς Πολιτικής Αεροπορίας (ICAO) και της εν συνεχεία συμφωνίας των Παρισίων του 1952 και της Βαρσοβίας, που όμως δεν σέβονται οι Τούρκοι και κάθε τόσο προσπαθούν με τις ΝΟΤΕΣ που εκδίδουν να δημιουργούν κινδύνους στη αεροπλοΐα, με σκοπό να επιτύχουν την συνδιαχείριση του Αιγαίου η εν πάσει περιπτώσει του ημίσεως του Αιγαίου μέχρι τον 25 μεσημβρινό.
Η Σύμβαση του Αμβούργου του 1979, προβλέπει ότι τα Κράτη θα πρέπει να συμφωνήσουν μεταξύ τους, για τον καθορισμό των ορίων για την Έρευνα και Διάσωση όσων κινδυνεύουν συνεπεία ναυτικών ατυχημάτων. Το ICAO βέβαια έχει ορίσει τα όρια έρευνας και διάσωσης στο Αιγαίο σύμφωνα με τα όρια του FIR των Αθηνών. Η Τουρκία όμως η οποία βυσσοδομεί πάντα σε βάρος της χώρας μας και για να αποκτήσει πλεονεκτήματα στο Αιγαίο, με
εσωτερικό της Νόμο ,που όμως δεν μπορεί να αποκτήσει διεθνή δικαιώματα, προσδιόρισε τα όρια της αρμοδιότητας της μέχρι το ήμισυ του Αιγαίου -όπως είπαμε- με απατηλά και δόλια επιχειρήματα και με παραπλανητικές μεθόδους, ελλείψει αντίλογου από την Ελλάδα, π.χ. ότι τα νησιά μας του ανατολικού Αιγαίου είναι αποστρατικοποιημένα και ως εκ τούτου δεν έχουν τη δυνατότητα να ασκήσουν έρευνα και διάσωση, με συνέπεια να επιτύχουν την αναγνώρισή τους και από τη Γεν. Συνέλευση του ΟΗΕ. Βέβαια πάντα ταύτα δεν μπορούν να αντιστρατευτούν τα κυριαρχικά δικαιώματα τ
ης Ελλάδος στο Αιγαίο, που στηρίζονται σε μείζονος σημασίας νομικά κείμενα, που είναι jus cogens, για όλες τις χώρες και τα οποία έχουμε ήδη αναφέρει ανωτέρω.
7] Η Υφαλοκρηπίδα
Η συμφωνία της Γενεύης του 1958, η οποία κυρώθηκε από την Ελλάδα με το Ν.Δ. 142/69 προβλέπει τα περί υφαλοκρηπίδος, που είναι, ο βυθός και το υπέδαφος των υποβρυχίων περιοχών παρακειμένων στις ακτές των ηπειρωτικών, νησιωτικών και αρχιπελαγικών χωρών, πέραν της Αιγιαλίτιδας ζώνης και σε βάθος 200 μέτρων ή και πέραν του ορίου αυτού, εφ' όσον το βάθος των υπερκειμένων υδάτων επιτρέπει την εκμετάλλευση των φυσικών πόρων της περιοχής. Η παράκτιος πολιτεία ασκεί επί της υφαλοκρηπίδας κυριαρχικά δικαιώματα, προς τον σκοπό εξερεύνησης και εκμετάλλευσης των φυσικών πόρων π.χ. πετρελαίου, μαγνησίου, κ.τ.λ.
Στα υπερκείμενα ύδατα της υφαλοκρηπίδας επιτρέπεται η ελεύθερη ναυσιπλοΐα, η εγκατάσταση εξεδρών της παράκτιας πολιτείας, για την έρευνα και εκμετάλλευση, με παράλληλα μέτρα προστασίας των διερχομένων πλοίων.
Η διανομή της υφαλοκρηπίδας, μεταξύ δύο, απέναντι αλλήλως κειμένων ή παρακείμενων πολιτειών, γίνεται με συμφωνία μεταξύ των με την εφαρμογή της μεθόδου της μέσης γραμμής και στην περίπτωση μη υπάρξεως συμφωνίας με παραπομπή του θέματος στο Διεθνές Δικαστήριο.
Η Ελλάδα για να αντιμετωπίσει την Τουρκία, στις υπερφίαλες αξιώσεις της, προσέφυγε στο Διεθνές Δικαστήριο, με την Κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή, καλώντας την Τουρκία για την επίλυση του θέματος, πλην όμως η Τουρκία αρνήθηκε την αρμοδιότητα του Διεθνούς Δικαστηρίου.
Έκτοτε και μέχρι σήμερα, το πρόβλημα έχει μείνει άλυτο-στάσιμο, και προσπαθεί η Τουρκία να επιβάλλει με τη βία alla manu militare, την θέλησή της, ενώ η Ελλάδα από την πλευρά της δεν παίρνει τα νόμιμα μέτρα, για την κατοχύρωση του 90% της υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου που ανήκει στην Ελλάδα.
8] Οι Προκλητικές Διεκδικήσεις της Τουρκίας στο Αιγαίο.
Η Τουρκία αποβλέπει πάντα στην ενσωμάτωση των Ανατολικών νησιών του Αιγαίου και επι αυτού υπάρχουν εκατοντάδες δηλώσεις της ηγεσίας της.
α) θέλει τα νησιά ανοχύρωτα, βάσει της συμφωνίας της Λωζάνης, πλην όμως η συμφωνία Μοντρέ έδωσε το δικαίωμα εξοπλισμού των Στενών και παρομοίως το δικαίωμα
εξοπλισμού των νησιών μας Λήμνου και Σαμοθράκης (δηλώσεις Υπ. Εξωτερικών Τουρκίας κ. Αράς ] Πέραν του φυσικού δικαιώματος της Αυτοάμυνας, που έχει κάθε χώρα σύμφωνα με τον ΟΗΕ, ΝΑΤΟ. Κτλ.
β] κατά τη διάρκεια του πολέμου ζήτησε να καταλάβει τα νησιά δήθεν γιά να μην διαθέσουν στρατιωτικές δυνάμεις οι σύμμαχοι
γ] στο συνέδριο ειρήνης στο Παρίσι το 1947, προσπάθησε να ματαιώσει την ενσωμάτωση της Δωδεκανήσου στην Ελλάδα.
δ) Το 1975 αρνήθηκε την επιστροφή μας στο ΝΑΤΟ προβάλλοντας veto με σκοπό να επεκτείνει τις αυθαίρετες και παράνομες αξιώσεις της στο Αιγαίο.
ε) Η Τουρκία προβάλλει ως προβλήματα του αιγαίου τα εξής
1] την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας.[με διαπραγματεύσεις δηλ. με την βία και την απειλή των όπλων]
2] Το εύρος του εναερίου χώρου του Αιγαίου [με διεκδικήσεις μεχρι το μέσον του Αιγαίου από όπου περνά ο 25 μεσημβρινός]
3] Το εύρος των χωρικών μας υδάτων [δεν συμφωνεί με την επέκταση της Αιγιαλίτιδας ζώνης μας στα 12 ν.μ. αν και η ίδια έχει κάνει χρήση του κανόνα αυτού στον Εύξεινο Πόντο και στη Μεσόγειο στις νοτιο-δυτικές ακτές της] με την απειλή πολέμου [causus belli]
4] Τον αφοπλισμό των νησιών του Αιγαίου, θέματα που είναι της εσωτερικής μας κυριαρχίας και αρμοδιότητας [παρά το αναγνωρισμένο δικαίωμά μας].όπως αναπτύξαμε ήδη.
5]Την αλλαγή της εναέριας κυκλοφορίας, της έρευνας και της διάσωσης στο Αιγαίο.[γιατί θέλει να συνδιαχειριστεί μαζί μας ολόκληρο το Αιγαίο και με το ΝΑΤΟ] η εν πάσει περιπτώσει μέχρι τον 25 μεσημβρινό.
6] Τις λεγόμενες «γκρίζες ζώνες» του Αιγαίου, [με τις οποίες στοχοποιεί πλέον των 131 νησιών μας].
Το 1992 στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες, η Ελλάδα δέχτηκε πρόταση του ΝΑΤΟ, για κατάργηση των ορίων επιχειρησιακής ευθύνης του Νοτίου Αιγαίου, ενώ στη Συνδιάσκεψη της Μαδρίτης η χώρα μας αναγνώρισε ότι η Τουρκία έχει ζωτικά συμφέροντα στο Αιγαίο.
Δυστυχώς οι ΗΠΑ, υποστηρίζουν ανέκαθεν την Τουρκία και σαν απόδειξη αυτού αναφέρω ότι το 1977, ο Πρέσβης των ΗΠΑ στην Ελλάδα Σώφλυ, είχε πει «ότι στο Αιγαίο, υπάρχουν ασυνήθεις γεωγραφικές ρυθμίσεις», γεγονός που ανάγκασε τον Ράλλη να τον χαρακτηρίσει persona non grata, και να ανακληθεί. Το State Department αργότερα είχε βγάλει ανακοίνωση, περί της δήθεν «ανάγκης εκ νέου ανάγνωσης των κειμένων που καθορίζουν το καθεστώς του Αιγαίου» δηλ. ασκούν σε βάρος μας πολιτική κανονιοφόρων.
Έναντι αυτών εμείς ζητούμε τη λειτουργία της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης και μόνο ενώ ακόμη διατηρεί στρατό κατοχής στην Κύπρο, είναι ένοχος εγκλημάτων παλαιών και νέων κατά της ανθρωπότητας, αυθαιρετεί και παρανομεί καθημερινά σε βάρος των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων.
Τέλος η ύπαρξης πετρελαίων στην περιοχή του Καστελόριζου, άνοιξε ως γνωστόν τις ορέξεις της Τουρκίας η οποία αμφισβητεί την ύπαρξη του νησιού ,την αιγιαλίτιδα ζώνη του την υφαλοκρηπίδα του, την οικονομική του ζώνη κτλ. κατά παράβαση θεμελιωδών διατάξεων του διεθνούς δικαίου. Το Καστελόριζο αποτελεί για την Τουρκία εμπόδιο πρόσβασης στην ανοικτή θάλασσα για την απόκτηση εκ μέρους της οικονομικής ζώνης στα ανακαλυφθέντα πετρέλαια της περιοχής, που όμως ανήκουν ,στην Οικονομική ζώνη της Κύπρου και της Ελλάδας από την μία πλευρά και της Αιγύπτου από την άλλη.
Ο Νατοϊκός Διοικητής Σμύρνης, με επιστολή του ζητούσε την τοποθέτηση και Τούρκου διοικητού στο στρατηγείο της Λάρισας για τον επιχειρησιακό έλεγχο του Αιγαίου, διαφορετικά ο τομέας του Αιγαίου, μέχρι την Στερεά & Πελοπόννησο θα ήταν τυφλός, μέχρις ότου ρυθμιστεί το θέμα του επιχειρησιακού ελέγχου. (Δηλ. θέλει το Αιγαίο, υπό την διαχείριση του ΝΑΤΟ και την συνκυριαρχία της Ελλάδος και Τουρκίας). Δηλ. το ΝΑΤΟ έρχεται σε αντίθεση και με την Ευρ. Ένωση και τις επιχειρήσεις FRONTEX, και ανέχεται όλες τις παραβιάσεις των Τούρκων στο Αιγαίο δηλ. λειτουργεί λίγο-πολύ, ως προβοκάτορας των σχέσεών μας με την Τουρκία.
Η Τουρκική κορβέτα BAFRA, που διέσχισε 17 νησιά μας, δηλ. την Αιγιαλίτιδα ζώνη της χώρας μας, χωρίς να δώσει κανένα σχέδιο πλεύσης, παραβιάζοντας έτσι το Διεθνές Δίκαιο. Στις ημίκλειστες ή κλειστές θάλασσες, επιβάλλεται, όλως ιδιαιτέρως, η διεθνής συνεργασία γιά την εκμετάλλευσης, τις έρευνες τα μέτρα, προστασίας, κοινα προγράμματα για την εκμετάλλευση πηγών πετρελαίου αλλά και την διενέργειαν αλιευτικών επιχειρήσεων .κτλ.
Όπως έχουμε πει και στα άλλα σημεία της ομιλίας μας η Τουρκία, ενώ κατ' αρχήν και μέχρι το 1974, είχε αποδεχθεί το ανωτέρω νομικό καθεστώς του Αιγαίου, από το 1974, όμως και εντεύθεν, λόγω της αποχώρησής μας από το ΝΑΤΟ σε ένδειξη διαμαρτυρίας μας, για την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο, η Τουρκία άλλαξε πολιτική και αμφισβητεί το νομικό καθεστώς του Αιγαίου και προβάλλει αυθαίρετα και παράνομα αξιώσεις και δικαιώματα μέχρι το μέσον του Αιγαίου, όπου διέρχεται ο 25ος μεσημβρινός, δηλ. διεκδικεί συνδιαχείριση του Αιγαίου το οποίο κατά 90% περίπου ανήκει στην Ελλάδα, ή θα μπορούσε να ανήκει, εάν η Ελλάδα, δηλ. οι Ελληνικές Κυβερνήσεις είχαν ασκήσει τα νόμιμα δικαιώματά της, για την επέκταση της Αιγιαλίτιδας ζώνης
Κατόπιν τούτου η Τουρκία στέλνει τα αεροπλάνα της, πάνω από το Εθνικό μας εναέριο χώρο, με συνέπεια να είμαστε σε συνεχή ετοιμότητα αναχαιτίσεώς των, δεσμεύει τον Ελληνικό εναέριο και θαλάσσιο χώρο για ασκήσεις της, όπως είναι η περιοχή Μυκόνου-Φούρνων & Ικαρίας (25 μεσημβρινός) υπό την εποπτεία ή καθοδήγηση του ΝΑΤΟ και τέλος αναχαιτίζει τα Ελληνικά αεροπλάνα όταν διέρχονται τον 25 μεσημβρινό.
Έτσι λοιπόν η Τουρκία έφτασε στο σημείο να θεωρεί όλα τα νησιά ή νησάκια μας εκείθεν του 25 μεσημβρινού 131 τον αριθμό, ως δήθεν γκρίζα ή γκρίζες ζώνες γιατί δεν μνημονεύονται ρητώς στις διεθνείς συμφωνίες κατά παράβαση βέβαια όλων των άλλων
νομίμων στοιχείων του Διεθνούς Εθιμικού Δικαίου και των διεθνών συμφωνιών του ΟΗΕ, περί μέσης απόστασης και των άλλων συμφωνιών που αναφέραμε καθώς και της Ιστορίας των νησιών και των κατοίκων τους κ.τ.λ.
Τέλος, ζητά τον αφοπλισμό των νήσων και δη της Λήμνου και Σαμοθράκης, δήθεν βάσει της Συνθήκης της Λωζάνης, ενώ η συμφωνία αυτή ανετράπη στο σημείο αυτό, με τη συμφωνία του Μοντρέ του 1936, η οποία έδωσε το δικαίωμα στην Τουρκία για επανεξοπλισμό των Στενών και κατ' επέκταση και των Ελληνικών νησιών, γεγονός το οποίο ανεγνωρίσθη ρητώς από την Τουρκία, με την επιστολή του Τούρκου Πρεσβευτή στην Αθήνα Russen Esref προς τον Έλληνα Πρωθυπουργό και τη δήλωση του Τούρκου Υπουργού των Εξωτερικών Rastu Arras (το 1936) στην Τουρκική Εθνοσυνέλευση, όπως είπαμε ήδη.
9] Οι σχέσεις Ελλάδος και Τουρκίας
Κατόπιν των ανωτέρω είναι φανερό οποία είναι τα νόμιμα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις των δύο χωρών και κυρίως η αυθαίρετη, παράνομη και προκλητική στάση της Τουρκίας, η οποία δίδει το νόμιμο και ηθικό δικαίωμα της Ελλάδος να προχωρήσει σε μια σειρά μέτρων για την διασφάλιση των δικαιωμάτων της, όπως:
1] Να επεκτείνει την ηπειρωτική και νησιωτική της αιγιαλίτιδα ζώνη της σε 12ν.μ. αφού προηγουμένως προβεί σε μια σειρά από προληπτικά μέτρα.
2] Να εφαρμόσει τις ευθείες γραμμές για τον καθορισμό της αιγιαλίτιδας ζώνης και το εύρος των εσωτερικών της υδάτων
3] Να προσδιορίσει την όμορο, την αλιευτική και τη αποκλειστική οικονομική της ζώνη .
4] Να διακηρύξει τις θαλάσσιες ζώνες ασφαλείας της και να προσδιορίζει τους δίαυλους της ελευθεροπλοίας
5] Να καταγγείλει στο Συμβούλιο Ασφαλείας και τη Γενική Συνέλευση, την επιβουλή εκ μέρους της Τουρκίας της εθνικής μας κυριαρχίας, της ανεξαρτησίας και της εδαφικής μας ακεραιότητας.
6] Να καταγγελθεί η Τουρκία στον ICAO και IMCO, τις αλλεπάλληλες παραβάσεις των διεθνών συμφωνιών που έχουν υπογραφεί υπό την αιγίδα των .
7] Να γίνει μια συστηματική και συνεχής καταγγελία της Τουρκίας σε όλο τον κόσμο, μαζί με τον απανταχού Ελληνισμό βάσει σχεδίου, για τις εγκληματικές της Πράξεις στη Μ. Ασία την Κων/πολη τα νησιά Ίμβρου και Τενέδου και για τα συνεχιζόμενα εγκλήματά της στην Κύπρο
8] Να σταματήσει κάθε συνεργασία και βοήθεια της Ελλάδος για την ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τους Δυτικοευρωπαϊκούς οργανισμούς
9] Να σταματήσουν οι οικονομικές συναλλαγές με τους Τούρκους ιδιαίτερα των ανατολικών νησιών του Αιγαίου με τις Τουρκικές πόλεις της Μ. Ασίας.
10] Να θωρακιστεί η Ελλάδα με μια σειρά αμυντικών συμφωνιών με όσες χώρες περιβάλουν την Τουρκία και επιθυμούν να προχωρήσουν σε συμφωνία μαζί μας για την Ειρήνη, την Ασφάλεια και την Ισορροπία της περιοχής, όπως π.χ. η Ρωσία, η Ρουμανία, η Βουλγαρία, η Σερβία, η Ουκρανία, η Γεωργία, το Καζακστάν, η Κιρκιζία, η Αρμενία, η Συρία, η Ιορδανία, η Αίγυπτος κτλ, όπως έκαμε ο Ελ. Βενιζέλος πριν από τους Βαλκανικούς πολέμους.
11] Να καταγγείλει την δήθεν δέσμευσή της από τη συμφωνία της Βέρνης, για αποχή από έρευνες και εκμεταλλεύσεις του Αιγαίου και να ξεκινήσει την άμεση άντληση πετρελαίου από τη θέση «Μπάμπουρας» της Θάσου
Γιά να γίνουν όμως όλα αυτά, θα πρέπει να υπάρξει νέμεσης και κάθαρσης του εσωτερικού μετώπου, από την κόπρο του Αυγείου και αυτό δυστυχώς είναι το μεγάλο πρόβλημα της χώρας μας, που αναζητά επιτακτικά τη λύση του ...
Του Δρ. Θαλή Μυλωνά, δικηγόρου -διεθνολόγου -Προέδρου του Ινστιτούτου Διαβαλκανικών Σχέσεων
volcano times
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου