Ήρθε η ώρα να ξυπνήσεις στον δρόμο της ζωής σαν δούλος μην ελπίζεις.

Ήρθε η ώρα να ξυπνήσεις, το ξυπνητήρι σου χτύπησε, Ήρθε η Μόρα, οι σκιές του δίπολου κλέβουν της σκέψεις σου, το φως δεν έσκασε στο παράθυρο ακόμα, μα ξύπνα αθάνατε Έλληνα.

Μην ζεις μέσα στη λήθη και στην αδιαφορία, λάβε θέση στην κάθε σκέψη πράξη ελευθερία των πάντων από τον μαύρο μαγνήτη,  του καθρέπτη της ζωή σου. Εσύ έσφαξες τον λαβύρινθο του νου, εσύ περπάτησες στον Γολγοθά του θανάτου, εσύ θυσιάζεσαι για την ψευδή εικόνα του μαύρου σκότους, εσύ περπατάς σκυφτός προς την σταύρωση, εσύ επιλέγεις να σβήνεις της μνήμες των προγόνων σου.

Η μεγάλη συνάντηση έφτασε,  βρες τον χαμένο άνθρωπο που έθαψε το ψεύτικο εγώ του μαύρου κύκλου. Ξύπνα θλιμμένε Διγενή Ακρίτα του κόσμου αληθινέ, ξύπνα αγέρωχε Τάλε που  η ιχώρ ρέει στο σώμα σου. Μην αναμένεις να βρεις σωτήρα,  εσύ είσαι το φως και το σκοτάδι που  σου έδωσε το νου και την ψυχή ο πατέρας και Πλάστης σου ο μόνος οδηγός σου οι πράξεις που τρέφονται από τις ασπίλωτες και αληθινές σκέψεις σου.

Εσύ πατέρα του κόσμου, μάνα της ιστορίας, κόρη του αθάνατου λαού μας, εσύ θα αποφασίσεις εσύ επιλέγεις, εσύ έχεις την ευθύνη. Πράξε με πνεύμα ομόνοιας, αγάπης, ειρήνης και με βλέμμα φωτεινό και αληθινό οι εχθροί μας ξέρουν απο πριν αφού έφτιαξαν τους καθρέπτες της νόησης, εμείς τους στέλνουμε στον λαβύρινθο της επιλογής τους.Ένωσε τους όμορους κόσμους συνέθεσε της σκόρπιες μνήμες διάλεξε το πιστεύω σου ως εσύ κρίνεις ελεύθερος, δεν υφίσταται δόγμα ούτε διαφέρει ως όνομα, μία είναι η πηγή της ζωής, ένα είναι το ύδωρ του πνεύματος η αληθινή Εν Χριστό Κύριο και μόνο γιο του Πατρός εσένα δες από τα μάτια του, άγγιξε με τα χέρια του, μετανόησε στον δρόμο του αληθινού φωτός.

Έχουμε την δύναμη αφού μας εδώθει το χρίσμα της νόησης και η Σοφία του Πατρός μας Εν τη γη. Ας τολμήσουμε να σπάσουμε τους καθρέπτες της διαίρεσης και της απάτης ανοίγοντας τα φτερά μας.

Φτωχές οι λέξεις σα δεχτείς αγάπη στην ζωή σου, τος φως σε λούζει από ψηλά μην χάσεις την ψυχή σου. Θα δεις ανθρώπους να γελούν που άδικα πονούσαν, αφού είχαν χάσει τη ψυχή και σαν φτωχοί πεινούσαν. Σπάς τα δεσμά σου όταν θες να μην περιμένεις άλλο,  θα δεις όσα σου ανήκουν σαλεύει άλλο ζάλο. Η μόνη κόντρα που μπορείς να κάμεις την Γνωρίζεις σαφί στον δρόμο της ζωής σαν δούλος μην ελπίζεις. Ψεύτικα είδωλα παντού μαύρη σκιά σκεπάζει να γίνεις ήλιος φωτεινός την πλάση να αγκαλιάζει.

Οι στιγμές είναι χρυσός

katoxika nea