Η περιοδεία της Α.Μέρκελ στα Βαλκάνια ,οι υποσχέσεις ότι θα μεριμνήσει για να μπουν όλοι στην ΕΕ, τα “χάδια” και τα χαμόγελα έρχονται σε αντιπαράθεση με τις αμερικανικές δημόσιες παρεμβάσεις και νουθεσίες προς το Βερολίνο. Η Ουάσινγκτον όλο και συχνότερα κι έχουμε την αίσθηση με κλιμακούμενη ένταση ζητά από τους Γερμανούς να πάρουν “διαζύγιο” από τις εμμονές και να δείξουν την αυτονόητη ευελιξία στο “ελληνικό ζήτημα”. Τα δύο θέματα δεν είναι βέβαια άσχετα μεταξύ τους. Αυτό που τα συνδέει είναι η λεγόμενη “πυριτιδαποθήκη” που λέγεται Βαλκάνια. Και την οποία οι ΗΠΑ θεωρούν ως περιοχή απόλυτου ελέγχου τους. Γι΄ αυτό και η υποψία -έστω- της γερμανικής διείσδυσης που επιχειρείται στην Βαλκανική χερσόνησο έχει προκαλέσει τον αμερικανικό θυμό.
Από τις αρχές ακόμη της ελληνικής κρίσης οι Αμερικανοί είχαν αρχίσει να είναι καχύποπτοι για τον πιο “πιστό” τους σύμμαχο στην Ευρώπη. Η Γερμανία, ο τοποτηρητής στον οποίο είχαν εμπιστευθεί την Γηραία ήπειρο ,αφού οι ΗΠΑ είχαν ρίξει όλο το βάρος από την πλευρά του Ειρηνικού, είχε από το 2010 αρχίσει να προκαλεί ερωτήματα. Με κυρίαρχο το … ‘που το πάνε οι Γερμανοί”.
Το γνωστο αμερικανικό ινστιτούτο γεωπολιτικών μελετών Stratfor από τον Μάρτιο του 2010,ακόμη είχε αρχίσει να γράφει “για τον κίνδυνο «επιστροφής της Mitteleuropa» ,που σημαίνει επιστροφή στην πολιτική γερμανικού ηγεμονισμού στην Ευρώπη όπως είχε εκδηλωθεί στις αρχές του 20ού αιώνα. «Η Γερμανία όχι μόνο έχει βρει τη φωνή της, αλλά αρχίζει να την εκφράζει και να διεκδικεί το εθνικό της συμφέρον” έγραφαν από τότε.
Στα χρόνια που μεσολάβησαν έγινε σαφές ότι η Γερμανία θεώρησε ότι ήταν περίπου καθήκον της να αναδιαμορφώσει τους κανόνες της ευρωζώνης και να επιβάλλει τους νέους. Μ΄ έναν τρόπο που δικαιολογημένα θύμισε την Mitteleuropa.Τη γερμανική ηγεμονία.
Οι ΗΠΑ θεωρούν τα Βαλκάνια χώρο ζωτικής σημασίας και δεν είναι ανάγκη να εξηγηθούν οι λόγοι. Δεν έχουν καμία πρόθεση να τα παραχωρήσουν . Ακόμη κι αν πρόκειται για την Γερμανία την “έμπιστη σύμμαχο”. Η οποία βέβαια είχε “παρασύρει” τις ΗΠΑ στην καταστροφική επιλογή της διάλυσης της Γιουγκοσλαβίας δια των όπλων. Τώρα χρόνια μετά από εκείνη την σφαγή μέσα στην Ευρώπη, όλο και περισσότερη παραδέχονται ότι η επιλογή -γερμανική απαίτηση στην πραγματικότητα- αποδείχθηκε πέρα για πέρα λάθος.
Η Ελλάδα όσο κι αν οι κυβερνήσεις των τελευταίων ετών -ειδικά αυτή του κ.Σαμαρά- εδειχναν να μην το καταλαβαίνουν έχει μια γεωπολιτική θέση που της παρέχει πολλά και μεγάλα πλεονεκτήματα. Οι ΗΠΑ σε καμία περίπτωση δεν θέλει να “χάσει” την Ελλάδα από τη σφαίρα “επιρροής” της. Ο Economist έχει γράψει ότι «η Αμερική ασκούσε συχνά διακριτική πίεση στους Ευρωπαίους συμμάχους να αποφύγουν τη σύγκρουση με την Ελλάδα, περισσότερο λόγω γεωπολιτικού παρά οικονομικού ενδιαφέροντος». Και πρόσθετε επικαλούμενος τον Wayne Merry, από το Συμβούλιο Αμερικανικής Εξωτερικής Πολιτικής:
«Ο αμερικανικός φόβος “να χαθεί” η Ελλάδα είναι υπαρκτός, αλλά δεν έχει να κάνει τόσο με τη στρατιωτική της αξία αλλά περισσότερο με τον ευρύτερο φόβο αμυντικού παροπλισμού. Το όποιο ρήγμα στο ανάχωμα θα προκαλέσει κακό, ιδιαίτερα όταν οι ισλαμιστές μαχητές στη Λιβύη βρίσκονται σε απόσταση αναπνοής».
Η επίμονη στα Βαλκάνια Γερμανία
Ο αμερικανικός εκνευρισμός για την “ζωηρή” στα Βαλκάνια Γερμανία οφείλεται και στο γεγονός ότι δεν είναι η πρώτη φορά που “συλλαμβάνεται” να κάνει “φάουλ”. Επί κυβερνήσεων Σημίτη στην Ελλάδα, η Γερμανία είχε χρησιμοποιήσει την Αθήνα επί της ουσίας ως “ορμητήριό” της για να ασκήσει “πολιτική οικονομικού εθνικισμού” στα Βαλκάνια. Οι ΗΠΑ την σταμάτησαν ξεσκεπάζοντας πολλές “παρατυπίες” σε συμφωνίες που είχαν επιτύχει ή “κυνηγούσαν” να πετύχουν γερμανικές εταιρείες στα Βαλκάνια. Τώρα φαίνεται ότι το Βερολίνο επανέρχεται.
Οι αμερικανοί ενοχλήθηκαν και από την αλαζονική συμπεριφορά Σόϊμπλε έναντι του Τ.Λιου ,υπουργού Οικονομικών των ΗΠΑ. Ο Σόϊμπλε απαντώντας στις παραινέσεις Λιου για ευελιξία φέρεται να είχε απαντήσει ότι πρέπει οι ΗΠΑ να “βάλουν” 50 δις για να “σώσουν την Ελλάδα,αν το επιθυμούν”. Οι αμερικανοί -καλώς ή κακώς- θεωρούν ότι όταν έπρεπε έβαλαν “το χέρι στην τσέπη” δίνοντας μάλιστα “πραγματικό” χρήμα κι όχι “αριθμούς σε κωδικούς”. Και δεν ξεχνούν ότι από την εποχή του Σημίτη μέχρι και σήμερα έχουν χάσει την “πρωτοκαθεδρία” που για χρόνια είχαν στους ελληνικούς εξοπλισμούς. Ακόμη και σήμερα οι αμερικανοί θεωρούν οτι οι Γερμανοί βάζουν εμπόδια σε οποιαδήποτε προσπάθεια “επανόδου” τους, αδιαφορώντας ακόμη και για την ελληνική αμυντική βιομηχανία. Η περίπτωση της ΕΑΒ είναι χαρακτηριστική και κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει για καχυποψία όσους λένε ότι “οι Γερμανοί θέλουν να κλείσουν όλες τις αμυντικές βιομηχανίες της χώρας”.
Το κλίμα που επικρατεί στις σχεσεις ΗΠΑ-Γερμανίας για το θέμα της Ελλάδας -αλλά και των Βαλκανίων θα προσθέταμε- το περιέγραψε με τρόπο απλό ο ΥΕΘΑ μιλώντας στο ραδιόφωνο του Real. Είπε ο Πάνος Καμμένος:
“Οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, λοιπόν, αυτό που έκαναν ήταν ότι τους είπαν «κοιτάξτε να δείτε, αρκετά παίξατε, πηγαίνετε να βρείτε μια λύση». Και ανέλαβε η Γαλλία. Τη χθεσινή (σ.σ προχθεσινή) ομιλία του πρωθυπουργού της Γαλλίας στη Γαλλική Εθνοσυνέλευση, πιστεύω ότι ούτε Έλληνας δεν θα την είχε κάνει στο ελληνικό Κοινοβούλιο”.
Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε αν οι αμερικανικές παρεμβάσεις προς το Βερολίνο θα έχουν θετική επίπτωση στην υπόθεση της Ελλάδας. Η ιστορία δυστυχώς έχει αποδείξει ότι οι εμμονές των Γερμανών είναι ορισμένες φορές…ανίκητες. Το μήνυμα πάντως προς το Βερολίνο έχει φθάσει με πολλούς τρόπους,συμπεριλαμβανομένου και του σχεδόν 62% που πήρε το ΟΧΙ στο δημοψήφισμα: Εδώ είναι Βαλκάνια δεν είναι παίξε γέλασε…
Από τις αρχές ακόμη της ελληνικής κρίσης οι Αμερικανοί είχαν αρχίσει να είναι καχύποπτοι για τον πιο “πιστό” τους σύμμαχο στην Ευρώπη. Η Γερμανία, ο τοποτηρητής στον οποίο είχαν εμπιστευθεί την Γηραία ήπειρο ,αφού οι ΗΠΑ είχαν ρίξει όλο το βάρος από την πλευρά του Ειρηνικού, είχε από το 2010 αρχίσει να προκαλεί ερωτήματα. Με κυρίαρχο το … ‘που το πάνε οι Γερμανοί”.
Το γνωστο αμερικανικό ινστιτούτο γεωπολιτικών μελετών Stratfor από τον Μάρτιο του 2010,ακόμη είχε αρχίσει να γράφει “για τον κίνδυνο «επιστροφής της Mitteleuropa» ,που σημαίνει επιστροφή στην πολιτική γερμανικού ηγεμονισμού στην Ευρώπη όπως είχε εκδηλωθεί στις αρχές του 20ού αιώνα. «Η Γερμανία όχι μόνο έχει βρει τη φωνή της, αλλά αρχίζει να την εκφράζει και να διεκδικεί το εθνικό της συμφέρον” έγραφαν από τότε.
Στα χρόνια που μεσολάβησαν έγινε σαφές ότι η Γερμανία θεώρησε ότι ήταν περίπου καθήκον της να αναδιαμορφώσει τους κανόνες της ευρωζώνης και να επιβάλλει τους νέους. Μ΄ έναν τρόπο που δικαιολογημένα θύμισε την Mitteleuropa.Τη γερμανική ηγεμονία.
Οι ΗΠΑ θεωρούν τα Βαλκάνια χώρο ζωτικής σημασίας και δεν είναι ανάγκη να εξηγηθούν οι λόγοι. Δεν έχουν καμία πρόθεση να τα παραχωρήσουν . Ακόμη κι αν πρόκειται για την Γερμανία την “έμπιστη σύμμαχο”. Η οποία βέβαια είχε “παρασύρει” τις ΗΠΑ στην καταστροφική επιλογή της διάλυσης της Γιουγκοσλαβίας δια των όπλων. Τώρα χρόνια μετά από εκείνη την σφαγή μέσα στην Ευρώπη, όλο και περισσότερη παραδέχονται ότι η επιλογή -γερμανική απαίτηση στην πραγματικότητα- αποδείχθηκε πέρα για πέρα λάθος.
Η Ελλάδα όσο κι αν οι κυβερνήσεις των τελευταίων ετών -ειδικά αυτή του κ.Σαμαρά- εδειχναν να μην το καταλαβαίνουν έχει μια γεωπολιτική θέση που της παρέχει πολλά και μεγάλα πλεονεκτήματα. Οι ΗΠΑ σε καμία περίπτωση δεν θέλει να “χάσει” την Ελλάδα από τη σφαίρα “επιρροής” της. Ο Economist έχει γράψει ότι «η Αμερική ασκούσε συχνά διακριτική πίεση στους Ευρωπαίους συμμάχους να αποφύγουν τη σύγκρουση με την Ελλάδα, περισσότερο λόγω γεωπολιτικού παρά οικονομικού ενδιαφέροντος». Και πρόσθετε επικαλούμενος τον Wayne Merry, από το Συμβούλιο Αμερικανικής Εξωτερικής Πολιτικής:
«Ο αμερικανικός φόβος “να χαθεί” η Ελλάδα είναι υπαρκτός, αλλά δεν έχει να κάνει τόσο με τη στρατιωτική της αξία αλλά περισσότερο με τον ευρύτερο φόβο αμυντικού παροπλισμού. Το όποιο ρήγμα στο ανάχωμα θα προκαλέσει κακό, ιδιαίτερα όταν οι ισλαμιστές μαχητές στη Λιβύη βρίσκονται σε απόσταση αναπνοής».
Η επίμονη στα Βαλκάνια Γερμανία
Ο αμερικανικός εκνευρισμός για την “ζωηρή” στα Βαλκάνια Γερμανία οφείλεται και στο γεγονός ότι δεν είναι η πρώτη φορά που “συλλαμβάνεται” να κάνει “φάουλ”. Επί κυβερνήσεων Σημίτη στην Ελλάδα, η Γερμανία είχε χρησιμοποιήσει την Αθήνα επί της ουσίας ως “ορμητήριό” της για να ασκήσει “πολιτική οικονομικού εθνικισμού” στα Βαλκάνια. Οι ΗΠΑ την σταμάτησαν ξεσκεπάζοντας πολλές “παρατυπίες” σε συμφωνίες που είχαν επιτύχει ή “κυνηγούσαν” να πετύχουν γερμανικές εταιρείες στα Βαλκάνια. Τώρα φαίνεται ότι το Βερολίνο επανέρχεται.
Οι αμερικανοί ενοχλήθηκαν και από την αλαζονική συμπεριφορά Σόϊμπλε έναντι του Τ.Λιου ,υπουργού Οικονομικών των ΗΠΑ. Ο Σόϊμπλε απαντώντας στις παραινέσεις Λιου για ευελιξία φέρεται να είχε απαντήσει ότι πρέπει οι ΗΠΑ να “βάλουν” 50 δις για να “σώσουν την Ελλάδα,αν το επιθυμούν”. Οι αμερικανοί -καλώς ή κακώς- θεωρούν ότι όταν έπρεπε έβαλαν “το χέρι στην τσέπη” δίνοντας μάλιστα “πραγματικό” χρήμα κι όχι “αριθμούς σε κωδικούς”. Και δεν ξεχνούν ότι από την εποχή του Σημίτη μέχρι και σήμερα έχουν χάσει την “πρωτοκαθεδρία” που για χρόνια είχαν στους ελληνικούς εξοπλισμούς. Ακόμη και σήμερα οι αμερικανοί θεωρούν οτι οι Γερμανοί βάζουν εμπόδια σε οποιαδήποτε προσπάθεια “επανόδου” τους, αδιαφορώντας ακόμη και για την ελληνική αμυντική βιομηχανία. Η περίπτωση της ΕΑΒ είναι χαρακτηριστική και κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει για καχυποψία όσους λένε ότι “οι Γερμανοί θέλουν να κλείσουν όλες τις αμυντικές βιομηχανίες της χώρας”.
Το κλίμα που επικρατεί στις σχεσεις ΗΠΑ-Γερμανίας για το θέμα της Ελλάδας -αλλά και των Βαλκανίων θα προσθέταμε- το περιέγραψε με τρόπο απλό ο ΥΕΘΑ μιλώντας στο ραδιόφωνο του Real. Είπε ο Πάνος Καμμένος:
“Οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, λοιπόν, αυτό που έκαναν ήταν ότι τους είπαν «κοιτάξτε να δείτε, αρκετά παίξατε, πηγαίνετε να βρείτε μια λύση». Και ανέλαβε η Γαλλία. Τη χθεσινή (σ.σ προχθεσινή) ομιλία του πρωθυπουργού της Γαλλίας στη Γαλλική Εθνοσυνέλευση, πιστεύω ότι ούτε Έλληνας δεν θα την είχε κάνει στο ελληνικό Κοινοβούλιο”.
Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε αν οι αμερικανικές παρεμβάσεις προς το Βερολίνο θα έχουν θετική επίπτωση στην υπόθεση της Ελλάδας. Η ιστορία δυστυχώς έχει αποδείξει ότι οι εμμονές των Γερμανών είναι ορισμένες φορές…ανίκητες. Το μήνυμα πάντως προς το Βερολίνο έχει φθάσει με πολλούς τρόπους,συμπεριλαμβανομένου και του σχεδόν 62% που πήρε το ΟΧΙ στο δημοψήφισμα: Εδώ είναι Βαλκάνια δεν είναι παίξε γέλασε…
phgh:onalert
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου